IP-PB3-423-283/07-3/ER

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2007 r., (data wpływu 2 października 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia wydatków na zakup sprzętu sportowego do kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia wydatków na zakup sprzętu sportowego do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka planuje zakup ze środków obrotowych, sprzętu do ćwiczeń dla pracowników firmy. Koszt jednego urządzenia nie przekroczy 3.500 zł brutto. Sprzęt będzie użytkowany w siedzibie firmy. Planowany zakup obejmuje kupno kilku samodzielnych urządzeń stacjonarnych, wielofunkcyjnych, np. rower treningowy, symulator kajaka.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zakup sprzętu do ćwiczeń stanowił będzie koszt uzyskania przychodu.

Spółka stwierdza, że opisane wydatki jest kosztem uzyskania przychodów, gdyż należą one do grupy kosztów tzw. pracowniczych. W obecnej dobie stres w pracy jest na porządku dziennym. W celu jego rozładowania wskazany jest ruch. Pracodawca w ramach profilaktyki chce zapewnić swoim pracownikom możliwość ćwiczeń co pozwoli na poprawę ogólnej kondycji zdrowotnej. Również poprawa kondycji fizycznej pracowników przekłada się na wzrost wydajności pracy i minimalizacji absencji chorobowej. Ponadto zakup sprzętu do ćwiczeń wpływa na poprawę atmosfery pracy i zintegrowanie pracowników z pracodawcą, a przez to zwiększenie efektywności ich pracy, co w konsekwencji prowadzi do zwiększenia przychodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązujących przepisów prawa stwierdzam, co następuje:

Artykuł 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, aby można uznać jakiś wydatek za koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione dwa warunki:

Ustawodawca wyraźnie wskazuje, że kosztem uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Tym samym, koszty muszą być ponoszone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Norma prawna zawarta w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustanawia regułę generalną pozwalającą na dokonanie kwalifikacji ponoszonego przez podatnika wydatku do kosztów uzyskania przychodów przez pryzmat jego celowości i potencjalnego wpływu na sumę osiąganych przez podatnika przychodów podatkowych. Dopiero na podstawie takiej pozytywnej weryfikacji, w przypadku stwierdzenia, iż dany wydatek niewątpliwie ponoszony jest w celu uzyskania przychodów, podatnik podatku dochodowego jest obowiązany do przyporządkowania tego wydatku do przychodów podatkowych, w celu osiągnięcia których wydatek ten został poniesiony. Cel określony w tym artykule, należy rozumieć jako dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu (w omawianym przypadku - przychodu).

Cel ten w swej istocie nie stanowi o konieczności zaistnienia skutku, tj. powstania przychodu. Brak tego skutku w postaci braku przychodu nie dyskwalifikuje danego wydatku jako kosztu poniesionego w celu jego osiągnięcia. Ważne jest jednak, aby podatnik ponosząc wydatek kierował się zamiarem jego osiągnięcia. W takim ujęciu kosztami uzyskania przychodów są zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i wydatki pozostające w związku pośrednim (jeżeli podatnik wykaże, że zostały poczynione w celu uzyskania przychodów).

W uzasadnieniu swojego stanowiska Spółka wskazuje, że wydatki związane z zakupem samodzielnych urządzeń stacjonarnych do ćwiczeń fizycznych zostaną poniesione w celu zwiększenia przychodów Spółki, ponieważ celem ich jest stworzenie dobrej atmosfery pracy oraz wzrostu motywacji do pracy. Mają one wpłynąć również na poprawę kondycji fizycznej pracowników i przełożyć się na wzrost wydajności pracy oraz minimalizacji absencji chorobowej. Organ wydający interpretację stwierdza, że stanowisko Spółki nie znajduje uzasadnienia w świetle obowiązujących przepisów prawa. Zgodnie z art. 22 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudnienia pracownika za wynagrodzeniem.

Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom surowce, materiały lub inne przedmioty oraz narzędzia, maszyny i urządzenia niezbędne do wykonywania pracy, jak również do utrzymywania ich w należytym stanie technicznym, natomiast pracownikom przysługuje z tytułu świadczenia pracy na rzecz pracodawcy m.in. wynagrodzenie za wykonaną pracę, urlop, świadczenia wynikające z przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym, ubezpieczeniu społecznym, itp. Ta więc ponoszone wydatki nie mogą być uznane za tzw,. koszty pracownicze, do których zalicza się przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie, diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Wydatki na zakup urządzeń do ćwiczeń są wydatkami o charakterze osobistym, rekreacyjno-sportowym. Sposób na rozładowanie stresu (w tym także poprzez ćwiczenia fizyczne) jest indywidualną sprawą każdego pracownika, jak również wydatki w tym zakresie. Pracodawca nie powinien ponosić ze środków finansowych prowadzonej firmy wydatków na osobiste potrzeby pracowników. Wnioskodawca nie wskazuje również w jaki sposób ćwiczenia na zakupionych urządzeniach integrują pracowników i poprawiają atmosferę pracy. Ponieważ nie można wskazać czytelnego związku przyczynowo-skutkowego między wydatkami na zakup sprzętu a osiąganymi przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie można uznać wydatków na zakup sprzętu do ćwiczeń (kilku samodzielnych urządzeń stacjonarnych, wielofunkcyjnych, np. rower treningowy, symulator kajaka) za koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej Spółki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.