IP-PB3-423-276/08-2/GJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2008 r. (data wpływu 11 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na finansowanie składek ubezpieczeniowych dla pracowników - jest prawidłowe.

W dniu 11 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na składki ubezpieczeniowe dla pracowników.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka wraz z drugą zawarła wspólnie umowę Grupowego Ubezpieczenia na Życie z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym. Ubezpieczenie obejmuje większość pracowników

Zatrudnionych na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Każda ze spółek oddzielnie finansuje składki za swoich pracowników w trybie miesięcznym.

Umowa ubezpieczenia obejmuje:

Spółka płaci składki na ochronę ubezpieczeniową ustalone w jednakowej wysokości dla każdego pracownika oraz na fundusz kapitałowy w zróżnicowanej wysokości zgodnie z deklaracją Zarządu Spółki.

W Ogólnych Warunkach Grupowego Ubezpieczenia Na Życie zapisano, że uprawnionym do otrzymania świadczenia z tytułu ubezpieczenia nie jest pracodawca a umowa ubezpieczenia, w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zawarto lub odnowiono umowę ubezpieczenia, wyklucza:

Natomiast w Ogólnych Warunkach Umów Dodatkowych Grupowego Ubezpieczenia na Wypadek Śmierci na Skutek Nieszczęśliwego Wypadku, w Ogólnych Warunkach Grupowego Ubezpieczenia na Wypadek Groźnej Choroby oraz Grupowego Ubezpieczeniowego Funduszu Kapitałowego powyższe zapisy nie występują.

W Szczegółowej Umowie Ubezpieczenia do polisy Grupowego Ubezpieczenia na Zycie z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym zapisano jedynie, że wypłata środków pochodzących z udziału ubezpieczającego może być dokonana nie wcześniej niż po 5 latach licząc od końca roku kalendarzowego, w którym pracownik został objęty ubezpieczeniem.

W załączeniu do wniosku przedłożono kserokopie zawartych umów.

W związku z powyższym powstaje pytanie:

Czy składki płacone z każdego tytułu w ramach umowy Grupowego Ubezpieczenia na Życie oraz umów dodatkowych są kosztem uzyskania przychodów zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółki, wszystkie opłacone przez Spółkę składki na rzecz pracowników w ramach zawartej umowy Grupowego Ubezpieczenia na Życie oraz wszystkich Umów Dodatkowych są kosztem uzyskania przychodów. Chociaż w umowach dodatkowych nie zawarto zapisów określonych w art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych tzn., że

to opłacone przez Spółkę składki z tytułu umów dodatkowych są kosztem uzyskania przychodów, ponieważ zapisy tej treści zawarte są w Ogólnych Warunkach Umowy Podstawowej tj. Umowy Grupowego Ubezpieczenia na Życie i rozciągają się na wszystkie pozostałe umowy dodatkowe. Wątpliwości Spółki w zakresie traktowania umowy Grupowego Ubezpieczeniowego Funduszu Kapitałowego jako umowy dodatkowej rozwiało pismo otrzymane od Ubezpieczyciela, zgodnie z którym Umowa Grupowego Ubezpieczeniowego Funduszu Kapitałowego jest umową dodatkową do Umowy Ubezpieczenia na Życie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Artykuł 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), za koszty uzyskania przychodów uznaje koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zatem, aby wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, winien pozostawać w związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą Podatnika oraz nie może zostać wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy, jako wydatek niestanowiący kosztów uzyskania przychodów. W związku z powyższą definicją do kosztów uzyskania przychodów można również zaliczyć tzw. koszty pracownicze. Pojęcie to obejmuje przede wszystkim wynagrodzenia i inne wypłaty pieniężne oraz świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika. finansowanie świadczeń zdrowotnych na rzecz pracowników. Oznacza to, że wydatki ponoszone przez pracodawcę mogą stanowić dla niego koszt uzyskania przychodów. W przypadku wydatków ponoszonych na rzecz pracowników, nie oznacza to ich automatycznej kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów. Nie powinno się bowiem zapominać o przesłankach wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych warunkujących zaliczenie poniesionych kosztów do kosztów uzyskania przychodów.

Odnośnie składek ponoszonych przez Spółkę jako pracodawcę z tytułu umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, co do zasady pracodawca nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów opłaconych przez siebie składek z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników (art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Wyjątek od tej zasady stanowią składki z tytułu umów ubezpieczenia dotyczących ryzyka grup 1, 3 i 5 działu I oraz grup 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151 z późn. zm.). Zgodnie z powyższym kosztem uzyskania przychodów mogą być wyłącznie składki:

Pracodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów opłacone przez siebie składki z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, dotyczących ryzyka wymienionego wyżej, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

W przedmiotowej sprawie, w ocenie Organu wszystkie umowy mieszczą się w grupach ryzyka określonych w art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Składki z tytułu ubezpieczeń przy spełnieniu pozostałych warunków, wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 59 w związku z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dają możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

Biorąc powyższe pod uwagę, uznaje się, że stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.