IP-PB3-423-275/08-2/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2008 r. (data wpływu 8 lutego 2008 r.) w sprawie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie różnic kursowych - jest prawidłowe.

W dniu 8 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka E... S.A. (pożyczkodawca), będąca udziałowcem zagranicznym spółki O. Sp. z o.o., zawarła z tą Spółką w 2007 r. umowę pożyczki.

Umowa pożyczki została zawarta w walucie obcej - EURO. Pożyczka została otrzymana w walucie obcej - EURO na rachunek bankowy Spółki prowadzony w EURO.

Spłata części pożyczki była dokonywana w złotych polskich - PLN na konto pożyczkodawcy, prowadzone w Luksemburgu w złotych polskich - PLN (przeliczenie według kursu średniego NBP z dnia zapłaty rat pożyczki zgodnie z zapisami umowy).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwoty stanowiące różnice powstałe w związku ze spłatą w złotych polskich - PLN części pożyczki (na rachunek bankowy udziałowca zagranicznego, prowadzony w złotych polskich - PLN) otrzymanej uprzednio od tego udziałowca w walucie obcej - EURO, wywołują jakiekolwiek konsekwencje podatkowe w przychodach, jak i kosztach podatkowych.

Zdaniem wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym w 2007 r. - różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3 tej ustawy.

Jak wynika z regulacji art. 15a ust. 2 pkt 5 tej ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają jeżeli wartość pożyczki w walucie obcej w dniu jej otrzymania jest wyższa od wartości tej pożyczki w dniu jej spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Z kolei stosownie do art. 15a ust. 3 pkt 5 ww. ustawy, ujemne różnice kursowe powstają jeżeli wartość pożyczki w walucie obcej w dniu jej otrzymania jest niższa od wartości tej pożyczki w dniu jej spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Na podstawie powyższych przepisów zauważyć należy, iż począwszy od 2007 r. przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazują, że w przypadku powstania dodatnich różnic kursowych należy o nie zwiększyć przychody podatnika, zaś w przypadku powstania ujemnych różnic kursowych będą one obciążały koszty uzyskania przychodu. Oznacza to, że od 2007 r., z punktu widzenia wpływu różnic kursowych na przychody podatników albo koszty uzyskania tych przychodów, bez znaczenia jest charakter transakcji, z którą związane jest powstanie różnic kursowych.

Ponadto, w opinii wnioskodawcy, zauważyć należy, iż ustawodawca wyraźnie odnosi się obecnie do przypadku powstawania różnic kursowych związanych z udzielaniem, otrzymywaniem oraz zwrotem, spłatą pożyczek. Nadal samo udzielenie lub otrzymanie oraz zwrot i spłata pożyczek nie powoduje powstania przychodów lub kosztów uzyskania przychodów. Jeżeli jednak pożyczka została otrzymana w walucie obcej i w walucie obcej jest spłacana, to w przeliczeniu na złotówki występuje różnica pomiędzy kwotą otrzymanej a kwotą spłacanej pożyczki. Różnica ta, stanowiąca różnicę kursową występuje zarówno u pożyczkodawcy, jak i u pożyczkobiorcy.

Jak zauważa Spółka, jednocześnie, stosownie do art. 15a ust. 7 powołanej ustawy - za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 - dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

Zdaniem wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, w związku ze spłatą części pożyczki zaciągniętej i otrzymanej w walucie obcej EURO, a spłacanej w polskich złotych - dochodzi do faktycznego przewalutowania części pożyczki w walucie obcej na złotówki. W wyniku tego przeliczenia i spłaty powstaje różnica pomiędzy wartością pożyczki przyznanej (w przeliczeniu na złotówki w dniu przyznania) a wartością pożyczki, jaka podlega spłacie w złotówkach. Przewalutowanie części pożyczki zaciągniętej w walucie obcej - związane ze spłatą jej części w złotych polskich - nie tworzy podatkowych różnic kursowych (dodatnich oraz ujemnych). Nie wywołuje także żadnych innych konsekwencji podatkowych - zarówno w przychodach, jak i kosztach ich uzyskania - w przypadku, gdy wystąpi różnica pomiędzy kwotą otrzymanej oraz spłacanej pożyczki.

Biorąc pod uwagę powyższe, w opinii wnioskodawcy, w przypadku spłaty w złotych polskich w 2008 r. części pożyczki zaciągniętej przez wnioskodawcę, nie doszło do powstania podatkowych różnic kursowych, o których stanowi ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych. Spłata w złotych polskich części pożyczki zaciągniętej w walucie obcej nie wywołała żadnych konsekwencji podatkowych w przychodach, jak i kosztach uzyskania przychodów, w przypadku wystąpienia różnicy pomiędzy kwotą otrzymanej, a kwotą spłacanej części pożyczki. Przewalutowanie oraz spłata części pożyczki pozostają obojętne z punktu widzenia rozliczeń podatkowych. W okresie spłaty części pożyczki po jej przewalutowaniu nie powstaną żadne (jakiekolwiek) różnice kursowe wynikające z różnych kursów waluty obcej na dzień otrzymania i spłaty części zobowiązania. W związku z powyższym po stronie wnioskodawcy nie istnieje obowiązek rozpoznania przychodów podatkowych, jak i kosztów uzyskania przychodów w dacie spłaty w złotych polskich części pożyczki zaciągniętej w walucie obcej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.