IP-PB3-423-149/07-2/MB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2007 r. (data wpływu 24 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości początkowej znaku towarowego - jest prawidłowe.

W dniu 24 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości początkowej znaku towarowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka X S.A. w organizacji (dalej "Spółka") zamierza objąć aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci oddziału samodzielnie sporządzającego bilans wnoszony przez spółkę X S.A. W skład aportu wchodzić będą między innymi prawa do znaków towarowych, których spółka X S.A. nie ujmowała w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, ponieważ nie były to prawa do znaków nabyte przez tę spółkę lecz wytworzone we własnym zakresie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jaki sposób Spółka powinna ustalić wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych w sytuacji, gdy prawa do znaków towarowych nie były uwidocznione w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych spółki X S.A....

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie:

W ocenie Spółki w przypadku praw do znaków towarowych, które nie były wprowadzone do ewidencji w spółce X S.A., Spółka będzie uprawniona do ujęcia takich składników majątku w ewidencji, ustalenia ich wartości początkowej oraz ich amortyzacji dla celów podatkowych stosownie do postanowień art. 16g ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska Spółka przedstawiła następujące uzasadnienie:

Zgodnie z art. 16g ust. 10a zdanie 2 ustawy, jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podmiot wnoszący wkład niepieniężny, stosuje się odpowiednio ust. 10.

Zgodnie z art. 16g ust. 10 ustawy razie nabycia w drodze kupna lub przyjęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi:

Mając powyższe na uwadze, w przypadku praw do znaków towarowych, które nie były wprowadzone do ewidencji Spółki X S.A., Spółka będzie uprawniona do wykazania takich składników majątku, ustalenia ich wartości oraz ich amortyzacji dla celów podatkowych stosownie do treści powyższego przepisu.

W związku z tym, aby ustalić wartość początkową praw do znaków towarowych nieujętych w ewidencji wnoszącego aport, należy wyliczyć wartość firmy.

Przy jej obliczaniu należy ustalić wartość rynkową wszystkich składników majątku. Wynika to z literalnego brzmienia art. 16g ust. ustawy, który stanowi, że wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów w zamian za wkład niepieniężny a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład wniesionego do spółki przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, z dnia kupna albo wniesienia do spółki.

Zdaniem Spółki, w przypadku, gdy z powyższego wyliczenia uzyska się dodatnią wartość firmy, wartość początkową praw do znaków towarowych nieujętych w ewidencji Spółki X S.A. stanowić będzie ich wartość rynkowa, ustalona na dzień wniesienia wkładu.

W przypadku natomiast, gdy nie powstanie dodatnia wartość firmy, powstałą z powyższego wyliczenia wartość należy pomniejszyć o wartość netto składników (wartość początkowa pomniejszona o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne), które nie mogą ulec przeszacowaniu. Jeżeli wynik tej operacji będzie dodatni, to kwota powstała z takiego wyliczenia będzie stanowić wartość początkową praw do znaków towarowych nieujętych w ewidencji Spółki X S.A. W przypadku, gdy z wyliczenia otrzymamy wartość ujemną, wówczas wartość początkowa praw do znaków towarowych nieujętych w ewidencji Spółki X S.A. wyniesie zero.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W celu określenia wartości początkowej środków trwałych pozyskanych w drodze aportu zastosowanie mogą znaleźć przepisy art. 16g ust. 1 pkt 4 lub art. 16g ust. 10a w związku z ust. 9 albo ust. 10 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j.Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Dla zastosowania właściwego przepisu decydujące znaczenie ma przedmiot aportu, a gdy jest nim przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część - fakt ujęcia lub nieujęcia składników majątku w ewidencji środków trwałych podmiotu wnoszącego aport.

Z art. 16g ust. 10a ustawy wynika, że jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podmiot wnoszący wkład niepieniężny, jak to ma miejsce w przedmiotowej sprawie stosuje się odpowiednio ust. 10, czyli łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi:

Reasumując, w sytuacji gdy składnik aportu nie był wprowadzony do ewidencji podmiotu wnoszącego aport - jego wartość początkową ustala się według zasad przewidzianych w art. 16g ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z treścią art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa do: wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych, wzorów zdobniczych,

* o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

A zatem, jak wynika z treści wyżej przytoczonego przepisu możliwość zaliczenia prawa do znaku towarowego w poczet podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych uzależniona jest od spełnienia następujących warunków:

* prawo to zostało przez podatnika nabyte,

* nadaje się do gospodarczego wykorzystywania w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres jego używania przekracza rok,

* wykorzystywane jest przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1.

Dla oceny skuteczności nabycia prawa do znaku towarowego jak również możliwości jego gospodarczego wykorzystywania sięgnąć należy do przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.).

Jednocześnie należy zauważyć, iż regulacje art. 14a-14d ustawy - Ordynacja podatkowa nie przewidują prowadzenia postępowania dowodowego w sprawach o interpretację przepisów prawa podatkowego. Ponadto, w trybie przepisów Ordynacji podatkowej, odnoszących się do interpretacji prawa, organ wydający interpretację nie jest uprawniony do interpretacji przepisów prawa innego niż podatkowe. Tym samym organ podatkowy przyjmuje za Podatnikiem, iż nabyta wraz ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa wartość niematerialna i prawna, może być faktycznie uznana za prawo do znaku towarowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.