IP-PB3-423-116/08-2/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2007 r. (data wpływu 27 grudnia 2007 r.), w zakresie podmiotu i przedmiotu opodatkowania - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych z dnia 29 grudnia 2006 r. (Dz. U. Nr 250, poz. 1840).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma X powstała 05.02.2007 ma siedzibę, siedzibę zarządu oraz miejsce prowadzenia działalności w Wielkiej Brytanii, adres X, nie posiada polskiego wpisu KRS oraz numeru regon.

Firma prowadząc działalność w Wielkiej Brytanii planuje jednocześnie rozpocząć działalność gospodarczą na terenie Polski prowadząc usługi budowlane działając na zasadzie podwykonawcy lub dewelopera. Od 15.01.2008 w ramach działalności dodatkowej Spółka chce otworzyć punkt gastronomiczny (b.....) w W na ul. X. W ww. punkcie będą zatrudniani pracownicy za których ubezpieczenia społeczne, zdrowotne oraz podatek dochodowy od wynagrodzeń będą rozliczane w Polsce.

Firma X zarejestrowała się w Drugim Urzędzie Skarbowym Warszawa- Śródmieście jako podatnik VAT czynny i podatnik VAT UE i otrzymała numer identyfikacji podatkowej 5X oraz X W ww. urzędzie skarbowym Spółka będzie rozliczała się z podatku od towarów i usług zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Powołując się na art. 7 Konwencja miedzy Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie dochodu od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 Nr 250 poz. 1840), Spółka stoi na stanowisku, że podatek dochodowy z tytułu łącznych dochodów osiąganych w Polsce i Wielkiej Brytanii powinna rozliczać w Wielkiej Brytanii jako, że jest rezydentami tamtejszego kraju.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że nie prowadzi zakładu w Polsce w rozumieniu art. 5 ww. Konwencji.

W ocenie Wnioskodawcy, Spółka powinna być zwolniona z prowadzenia ksiąg handlowych w Polsce, ponieważ ewidencjonuje w siedzibie firmy łącznie przychody i koszty uzyskiwane zarówno w Polsce jak i Wielkiej Brytanii na zasadach obowiązujących w Wielkiej Brytanii.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (nierezydenci).

Stosownie do art. 91 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikowana umowa międzynarodowa, po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy.

W związku z tym przy rozpatrzeniu niniejszej sprawy należy uwzględnić postanowienia konwencji, która zgodnie z art. 91 ust. 2 Konstytucji będzie miała pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 konwencji zyski przedsiębiorstwa brytyjskiego podlegają opodatkowaniu tylko w Wielkiej Brytanii, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w Polsce działalność poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w Polsce, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można je przypisać temu zakładowi.

Artykuł 5 ust. 1 konwencji definiuje zakład, jako stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

Na gruncie art. 5 ust. 4 konwencji, "bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, określenie "zakład" nie obejmuje:

Zatem, analiza powyższych postanowień art. 5 konwencji prowadzi do wniosku, że w Polsce powstanie zakład Wnioskodawcy, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

Nie ulega wątpliwości, że zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym od 15 stycznia 2008 r. Wnioskodawca posiada stałą placówkę w Polsce, tj. pomieszczenia, które są wykorzystywane do prowadzenia działalności dodatkowej. Wnioskodawca, rozszerzając zakres prowadzonej we własnym imieniu działalności gospodarczej, skorzystał z postanowień aktu założycielskiego Spółki, zgodnie z którym, Spółka została zawiązana w celu prowadzenia działalności handlowej (pkt 3.1) oraz projektowania, wytwarzania i handlu dowolnymi materiałami, artykułami lub komponentami oraz świadczenia usług, jakie mogą okazać się niezbędne dla osiągnięcia wyżej wymienionych celów lub które mogą być świadczone w związku powyższym dla udogodnienia lub z korzyścią dla Spółki (pkt 3.2.).

W świetle powyższego należy stwierdzić, że Spółka będzie prowadziła swoją działalność w zakresie gastronomii całkowicie za pośrednictwem placówki położonej na terytorium Polski. Określenie "placówka" obejmuje każde pomieszczenie, środki lub urządzenia wykorzystywane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa, niezależnie od tego, czy są wykorzystywane wyłącznie w tym celu. Nie ma znaczenia czy Spółka jest właścicielem czy najemcą lokalu, środków lub urządzeń, czy dysponuje nimi w inny sposób.

Jednocześnie, działalność "b....." położonego na terenie Polski nie ma charakteru przygotowawczego lub pomocniczego w stosunku do działalności prowadzonej w miejscu rezydencji.

Zatem, zgodnie z art. 5 konwencji, warunki powstania zakładu Wnioskodawcy na terenie Polski zostały w przedstawionym stanie faktycznym spełnione.

W części dotyczącej planowanego przez Spółkę rozpoczęcia działalności gospodarczej na terenie Polski poprzez prowadzenie usług budowlanych na zasadzie podwykonawcy lub dewelopera należy przyjąć, iż każdy kontrakt będzie odrębny i niezależny od pozostałych, tzn. każda budowa prowadzona na terytorium Polski przez Wnioskodawcę, stanowić będzie odrębny plac budowy utworzony na podstawie odrębnych kontraktów, o ile jej czas trwania-zgodnie z art. 5 ust. 3 konwencji-przekracza 12 miesięcy. Jeżeli plac budowy albo prace budowlane lub instalacyjne nie trwają dłużej niż dwanaście miesięcy to nie stanowią zakładu.

Plac budowy istnieje od dnia, w którym przedsiębiorca rozpoczyna swoją działalność, co obejmuje wszelkie prace przygotowawcze wykonane w państwie, w którym ma być wzniesiona budowla. Nie można uważać, że plac budowy przestaje istnieć, jeżeli prace są przerwane czasowo. Sezonowe lub inne czasowe przerwy powinny wchodzić w okres liczony jako trwanie placu budowy. Sezonowe przerwy mogą być spowodowane złą pogodą. Czasowe przerwy mogą być spowodowane np. brakiem materiałów lub brakiem siły roboczej.

Prace budowlane lub instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, jeżeli obiekty te istnieją dłużej niż dwanaście miesięcy. Obiekt, który nie spełnia tego warunku, nie stanowi sam przez się zakładu, nawet jeżeli w ramach jego instalacji istnieje np. biuro lub warsztat, związany z działalnością budowlaną. Jeżeli jednak takie biuro lub warsztat jest użytkowany dla realizacji kilku projektów budowlanych, a działalność w nich wykonywana wychodzi poza rodzaje działalności wymienionych w art. 5 ust. 3 konwencji, to należy ponownie ją uważać za zakład jeżeli spełnione są warunki przewidziane w artykule, nawet jeżeli żaden z projektów nie odpowiada placowi budowy lub montażu trwającemu powyżej 12 miesięcy.

Kryterium dwunastu miesięcy ma zastosowanie do każdego oddzielnego placu budowy lub projektu. Przy ustalaniu, jak długo istnieje dany plac budowy lub projekt, nie należy brać pod uwagę okresu spędzonego poprzednio przez przedsiębiorcę na innych placach budów lub projektach, które nie mają z obecnym żadnego związku. Plac budowy należy traktować jako odrębną jednostkę, nawet jeżeli podstawą prac jest kilka kontraktów, pod warunkiem jednak, że stanowi on całość w sensie handlowym i geograficznym. Przy spełnieniu tego warunku plac budowy stanowi odrębną jednostkę nawet wtedy, gdy zamówienia zostały złożone przez kilka osób (np. budowa szeregu domów).

W konsekwencji, dochód Wnioskodawcy osiągany na terytorium Polski poprzez położony tam zakład będzie podlegał opodatkowaniu na terenie Polski, zgodnie z art. 7 ust. 1 konwencji, ale tylko w takiej mierze w jakiej można go przypisać do tego zakładu.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 w związku z art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nierezydenci podlegający ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych. Zasady prowadzenia rachunkowości reguluje Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.).

Jednocześnie zgodnie z art. 9 ust. 2a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, obowiązanych do prowadzenia ewidencji rachunkowej wymienionej w ust. 1, gdy określenie dochodu na ich podstawie nie jest możliwe, dochód określa się w drodze oszacowania, z zastosowaniem wskaźnika dochodu w stosunku do przychodu w wysokości:

Przez działalność w zakresie handlu hurtowego lub detalicznego, o której mowa w ust. 2a pkt 1, wykonywaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, rozumie się odpłatne zbycie towarów polskim odbiorcom bez względu na miejsce zawarcia umowy (art. 9 ust. 2b).

Przepisów ust. 2a i 2b nie stosuje się, jeżeli umowa w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, zawarta z krajem, na terytorium którego podatnik ma siedzibę lub miejsce zamieszkania, stanowi inaczej (art. 9 ust. 2c).

W świetle powyższego na Wnioskodawcy ciążyć będzie obowiązek prowadzenia ksiąg handlowych jak również obowiązki informacyjne uregulowane w art. 25 ust. 1 i art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a oraz art. 21 i 22, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

Stosownie do art. 25 ust. 1a zaliczki miesięczne, o których mowa w ust. 1, za okres od pierwszego do przedostatniego miesiąca roku podatkowego podatnik uiszcza w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczka za ostatni miesiąc jest uiszczana w wysokości zaliczki za miesiąc poprzedni do 20 dnia ostatniego miesiąca roku podatkowego; ostateczne rozliczenie podatku za rok podatkowy następuje w terminie ustalonym do złożenia zeznania o wysokości dochodu osiągniętego (poniesionej straty) za ten rok.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a) i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Jednocześnie zgodnie z ust. 2 art. 27 podatnicy obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego przekazują do urzędu skarbowego sprawozdanie wraz z opinią i raportem podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych, w terminie 10 dni od daty zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego, a spółki - także odpis uchwały zgromadzenia zatwierdzającej sprawozdanie finansowe. Obowiązek złożenia opinii i raportu nie dotyczy podatników, których sprawozdania finansowe, na podstawie odrębnych przepisów, są zwolnione z obowiązku badania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w zakresie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.