ILPP5/4512-1-75/15-4/KS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 lipca 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP5/4512-1-75/15-4/KS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2015 r. (data wpływu 22 kwietnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 czerwca 2015 r. (data wpływu 12 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymywanych dotacji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymywanych dotacji.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 8 czerwca 2015 r. o doprecyzowanie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz o dokument, z którego wynika prawo osoby podpisanej pod wnioskiem do reprezentowania Wnioskodawcy przed organem właściwym do wydawania interpretacji indywidualnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Ośrodek jest zakładem budżetowym powołanym przez Gminę Miejską. Zgodnie ze statutem przedmiotem działania Ośrodka jest realizacja zadań Gminy Miejskiej z zakresu kultury fizycznej i sportu, w szczególności:

1. Organizowanie zajęć, zawodów, imprez sportowych.

2. Współpraca w zakresie upowszechniania sportu, turystyki i wypoczynku z jednostkami organizacyjnymi, stowarzyszeniami, instytucjami, związkami oraz osobami fizycznymi i prawnymi.

3. Współpraca ze szkołami i klubami sportowymi działającymi na terenie miasta.

Działalność Ośrodka w części finansowana jest z własnych dochodów. Jednym ze źródeł pozyskiwana środków finansowych jest dotacja przedmiotowa przyznawana przez Radę Miasta na funkcjonowanie basenów: krytego i odkrytego. Jej wysokość jest określana na etapie sporządzania rocznego planu finansowego Ośrodka i obejmuje między innymi koszty związane z obsługa techniczną i administracyjną, koszty wynagrodzeń wraz z pochodnymi, utrzymaniem czystości, usługi ratowników, zakupem energii elektrycznej, gazu, wody oraz zakupy niezbędnych materiałów do eksploatacji obiektów. Ceny wszystkich usług są ustalane i akceptowane przez Burmistrza Miasta.

Dotacja określona i zatwierdzona w planie finansowym jest przekazywana na rachunek Ośrodka we wcześniej ustalonych miesięcznych ratach. Sama dotacja jak i jej raty jest niezależna od faktycznie osiągniętych przychodów oraz od faktycznie poniesionych w danym okresie kosztów. Dotacja jest zaplanowanym przychodem na dany okres z przeznaczeniem na pokrywanie części kosztów ponoszonych przez Ośrodek. Brak jest zależności pomiędzy wielkością otrzymanej dotacji, a ilością świadczonych usług. Obecnie od otrzymanej dotacji przedmiotowej Ośrodek stosuje 8% stawkę podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, rozliczającym się miesięcznie do 25 dnia miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym. Ponadto w roku następnym planowane jest przekazywanie dotacji przedmiotowej na funkcjonowanie obiektów sportowych: hala oraz boiska. Będzie to również dotacja określana na etapie rocznego planu finansowego Ośrodka i będzie obejmować koszty związane z obsługą i utrzymaniem obiektów.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał dodatkowo, że dotacja obecna oraz przyszłe nie są dopłatą do cen biletów oraz nie mają bezpośredniego wypływu na cenę usług.

Ceny usług obecnych oraz przyszłych są i będą ustalane oraz akceptowane przez Burmistrza Miasta. Dotacja zarówno bieżąca jak i dotacje, które zakład ma otrzymywać w latach następnych nie będą stanowiły dofinansowania konkretnych usług. Są jak wspomniano we wniosku dofinansowaniem do ponoszonych na obiektach kosztów: obsługi technicznej i administracyjnej, opłat za media, utrzymanie czystości, wynagrodzeń wraz z pochodnymi, zakupu materiałów eksploatacyjnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymywana przez Ośrodek dotychczas dotacja przedmiotowa, która w rzeczywistości jest dopłatą do funkcjonowania obiektu oraz przyszłe dotacje przedmiotowe, które również będą dopłatą do funkcjonowania obiektu powinny stanowić podstawę do opodatkowania podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w obecnej sytuacji prawnej otrzymywana i w przyszłości otrzymywane przez Zainteresowanego dotacje przedmiotowe nie powinny stanowić podstawy do opodatkowania podatkiem VAT.

1. Otrzymywana dotacja pokrywa koszty związane z realizacja zadań, do których Ośrodek został powołany: wynagrodzenia pracowników wraz z pochodnymi, zakup energii elektrycznych, gazu, wody, kanalizacji, śmieci, utrzymania czystości, dokonania niezbędnych napraw, zakup materiałów niezbędnych do właściwego funkcjonowania obiektów.

2. Przyszłe dotacje również będą pokrywały koszty związane z realizacją zadań statutowych na obiektach.

3. Ceny usług (basen, hala, boiska, odnowa) ustanawiane są w drodze zarządzenia Burmistrza Miasta więc nie można traktować dotacji obecnej i przyszłych jako bezpośredniej dopłaty do ceny. W związku z powyższym obecna dotacji i przyszłe nie mają wpływu na cenę.

4. Wysokość dotacji obecnej i przyszłych nie jest i nie będzie zależna od ilości osób przebywających na obiektach oraz osiągniętych przychodów własnych w dany okresie, ponieważ ustanowiona jest i będą na etapie budowania planu finansowego oraz przydzielana/przydzielane w ratach zgodnie z harmonogramem przedstawionym w Urzędzie Miasta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Należy wyjaśnić, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy (obowiązującego od 1 stycznia 2014 r.) - podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5 art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Cytowany wyżej przepis stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, str. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi. Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania, czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług. Oznacza to, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dotacje o charakterze przedmiotowym, a nie te, które mają charakter podmiotowy.

W sytuacji zatem, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi - tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawowy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a więc nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie stanowią zapłaty w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dla określenia, czy dane dotacje mają, czy też nie bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, a co za tym idzie czy podlegają opodatkowaniu, istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Istotne znaczenie dla ustalenia czy konkretne dotacje podlegają opodatkowaniu ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd.v. Commisioners OD Customs and Excise, w skrócie KNW).

W pierwszym z przywołanych wyroków Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, że dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna (por. J. Martini, Ł. Karpesiuk, "VAT w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości", C. H. Beck Warszawa 2005 r.s. 265 i nast.).

W drugim z przywołanych wyroków Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymywana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tekst jedn.: świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można - i należy - potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Z treści wniosku wynika, że działalność Ośrodka w części finansowana jest z własnych dochodów. Jednym ze źródeł pozyskiwana środków finansowych jest dotacja przedmiotowa przyznawana przez Radę Miasta na funkcjonowanie basenów: krytego i odkrytego. Jej wysokość jest określana na etapie sporządzania rocznego planu finansowego Ośrodka i obejmuje między innymi koszty związane z obsługa techniczną i administracyjną, koszty wynagrodzeń wraz z pochodnymi, utrzymaniem czystości, usługi ratowników, zakupem energii elektrycznej, gazu, wody oraz zakupem niezbędnych materiałów do eksploatacji obiektów.

Dotacja określona i zatwierdzona w planie finansowym jest przekazywana na rachunek Ośrodka we wcześniej ustalonych miesięcznych ratach. Sama dotacja jak i jej raty jest niezależna od faktycznie osiągniętych przychodów oraz od faktycznie poniesionych w danym okresie kosztów. Dotacja jest zaplanowanym przychodem na dany okres z przeznaczeniem na pokrywanie części kosztów ponoszonych przez Ośrodek. Ponadto w roku następnym planowane jest przekazywanie dotacji przedmiotowej na funkcjonowanie obiektów sportowych: hala oraz boiska. Będzie to również dotacja określana na etapie rocznego planu finansowego Ośrodka i będzie obejmować koszty związane z obsługą i utrzymaniem obiektów. Brak jest zależności pomiędzy wielkością otrzymanej dotacji, a ilością świadczonych usług. Dotacja obecna oraz przyszłe nie są dopłatą do cen biletów, oraz nie mają bezpośredniego wypływu na cenę usług.

Ceny usług obecnych oraz przyszłych są i będą ustalane oraz akceptowane przez Burmistrza Miasta. Dotacja zarówno bieżąca jak i dotacje, które zakład ma otrzymywać w latach następnych nie będą stanowiły dofinansowania konkretnych usług. Są dofinansowaniem do ponoszonych na obiektach kosztów: obsługi technicznej i administracyjnej, opłat za media, utrzymanie czystości, wynagrodzeń wraz z pochodnymi, zakupu materiałów eksploatacyjnych.

Należy wskazać, że z treści art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze, związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Podstawę opodatkowania zwiększają tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na cenę konkretnego towaru, czy konkretnego rodzaju usługi.

Jak wskazał Zainteresowany, dofinansowanie, które otrzymuje i które będzie otrzymywał w przyszłości nie ma i nie będzie miało bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych usług, nie zostało przyznane jako dopłata do ceny tych usług, a przeznaczone jest/będzie na pokrycie części kosztów ponoszonych na obiektach Ośrodka. Dotacja jest/będzie niezależna od faktycznie osiąganych przychodów oraz od rzeczywiście poniesionych w danym okresie kosztów. Ponadto - zgodnie z oświadczeniem Wnioskodawcy - brak jest zależności pomiędzy wielkością otrzymywanej dotacji a ilością świadczonych usług.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz obowiązujący stan prawny należy stwierdzić, że w opisanych we wniosku okolicznościach otrzymywane przez Wnioskodawcę dotacje, będące dofinansowaniem do działalności obiektów, niemające - jak wskazał Zainteresowany - wpływu na cenę świadczonych usług, nie stanowią dotacji, o których mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, a jedynie zwrot ponoszonych kosztów.

Reasumując otrzymywane dotacje nie zwiększają podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów

i usług.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważa się, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty lub planowany stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym lub przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

A zatem, należy podkreślić, że wydając niniejszą interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w tym w szczególności na informacjach, że dotacje nie mają bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych usług oraz że są one niezależne od wielkości osiąganych przychodów oraz ilości świadczonych usług. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, niniejsza interpretacja straci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl