ILPP5/4512-1-44/15-5/PG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2015 r. (data wpływu 9 marca 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 maja 2015 r. (data wpływu 25 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku z faktur z tytułu nabycia towarów i usług, które zostały sfinansowane z otrzymanej dotacji - jest prawidłowe.

W dniu 9 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku z faktur z tytułu nabycia towarów i usług, które zostały sfinansowane z otrzymanej dotacji. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 maja 2015 r. (data wpływu 25 maja 2015 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji, posiada ostateczne decyzje administracyjne i zaświadczenia wymagane prawem dla prowadzenia stacji demontażu pojazdów. Pojazdy do demontażu Zainteresowany nabywa od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz od podmiotów gospodarczych. Po demontażu Wnioskodawca odsprzedaje nadające się do dalszego użytkowania odzyskane części składowe tych pojazdów, a pozostałe elementy odsprzedaje w postaci złomu lub jako odpad nie nadający się do dalszego przetworzenia. Zainteresowany jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W dniu 24 listopada 2014 r. na rachunek bankowy Zainteresowanego wpłynęła kwota dofinansowania w formie dotacji. Wnioskodawca otrzymał ją na podstawie umowy dotacji, którą zawarł z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Umowa ta dotyczy dopłat do demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji. Wartość dopłaty została obliczona na podstawie podanej przez Zainteresowanego we wniosku dopłatowym, łącznej masy pojazdów wycofanych z eksploatacji w 2013 r., która wyniosła 228,541 Mg. Zgodnie z umową dofinansowanie ma charakter pomocy de minimis.

W piśmie z dnia 21 maja 2015 r. (data wpływu 25 maja 2015 r.) będącym uzupełnieniem wniosku, Zainteresowany wskazał, że zakupy towarów i usług które zostały sfinansowane z otrzymanej dotacji, tj. nakłady inwestycyjne na budowę środka trwałego, po oddaniu do użytkowania tego środka - hali do demontażu pojazdów i magazynowania części pochodzących z tych pojazdów, będą wykorzystywane przez niego wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy podlega odliczeniu, udokumentowany fakturami VAT, wystawionymi przez zarejestrowanych i czynnych podatników tego podatku, podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług, które zostały sfinansowanych z otrzymanej dotacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na to, że towary i usługi nabywane ze środków pochodzących z dotacji, związane są bezpośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą i sprzedażą opodatkowaną prowadzoną w ramach tej działalności, nie ma znaczenia pochodzenie środków, którymi uiszczono zobowiązanie za nabywane towary i usługi. Z uwagi na to podatek naliczony przy zakupie towarów i usług sfinansowanych z otrzymanej dotacji, podlega odliczeniu na zasadach ogólnych określonych w ustawie (art. 86 ust. 1 ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi:

Wskazać przy tym należy, że zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wskazano powyżej najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi podatku VAT realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Jednocześnie oceny czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, ustawa definiuje podatnika jako każdy podmiot, niezależnie od jego formy organizacyjno-prawnej, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, bez względu na cel oraz rezultat takiej działalności. Powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że ww. art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy.

Zatem mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

* dokonującym dostawy towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,

* nabywcą towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15,

* dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

W przeciwnym przypadku, tj. gdy któryś z ww. warunków nie jest spełniony to obowiązek rozliczenia podatku w związku z taką dostawą spoczywa na dostawcy towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy.

Tym samym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy w związku z art. 17 ust. 2 ustawy, podatnikami obowiązanymi do rozliczenia podatku są osoby nabywające towary mieszczące się w zakresie wskazanym w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli spełnione zostaną ww. określone warunki dotyczące statusu podatkowego zarówno nabywcy, jak i dostawcy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji, posiada ostateczne decyzje administracyjne i zaświadczenia wymagane prawem dla prowadzenia stacji demontażu pojazdów. Pojazdy do demontażu Zainteresowany nabywa od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz od podmiotów gospodarczych. Po demontażu Wnioskodawca odsprzedaje nadające się do dalszego użytkowania odzyskane części składowe tych pojazdów, a pozostałe elementy odsprzedaje w postaci złomu lub jako odpad nie nadający się do dalszego przetworzenia. Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 24 listopada 2014 r. na rachunek bankowy Zainteresowanego wpłynęła kwota dofinansowania w formie dotacji. Wnioskodawca otrzymał ją na podstawie umowy dotacji, którą zawarł z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Umowa ta dotyczy dopłat do demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji. Wartość dopłaty została obliczona na podstawie podanej przez Zainteresowanego we wniosku dopłatowym, łącznej masy pojazdów wycofanych z eksploatacji w 2013 r., która wyniosła 228,541 Mg. Zgodnie z umową dofinansowanie ma charakter pomocy de minimis.

Ponadto Zainteresowany wskazał, że zakupy towarów i usług które zostały sfinansowane z otrzymanej dotacji, tj. nakłady inwestycyjne na budowę środka trwałego, po oddaniu do użytkowania tego środka - hali do demontażu pojazdów i magazynowania części pochodzących z tych pojazdów, będą wykorzystywane przez niego wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez zarejestrowanych i czynnych podatników tego podatku przy nabyciu towarów i usług, które zostały sfinansowane z otrzymanej dotacji.

Jak wskazano powyżej, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych.

W tym miejscu należy wskazać, że okoliczność, że w przypadku transakcji dostawy złomu obowiązek rozliczenia podatku od towarów i usług podlega przesunięciu z dostawcy na nabywcę nie oznacza, że czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a w konsekwencji, że wydatki poniesione w związku z prowadzoną działalnością nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną.

Analizując okoliczności przedstawione we wniosku, w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, należy uznać, że w niniejszej sprawie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, albowiem Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku VAT, a zakupy towarów i usług, które zostały sfinansowane z otrzymanej dotacji będą miały związek z wykonywanymi przez Zainteresowanego czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Bez znaczenia w tej sytuacji jest to skąd pochodzą środki w celu sfinansowania tych transakcji.

Reasumując, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez zarejestrowanych i czynnych podatników podatku VAT, które dokumentują nabycie towarów i usług sfinansowane z otrzymanej dotacji, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wskazane w art. 88 ust. 3a ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Dodatkowo zwrócić należy uwagę, że w sprawie będącej przedmiotem wniosku analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W konsekwencji Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku z faktur z tytułu nabycia towarów i usług, które zostały sfinansowane z otrzymanej dotacji. Natomiast pozostała część wniosku dotycząca podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanej dotacji, została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 2 czerwca 2015 r. o nr ILPP5/4512 1-44/15-4/PG.

Dodatkowo w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.