ILPP5/4512-1-204/15-2/AI

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2015 r. (data wpływu 14 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez komplementariusza - jest prawidłowe.

W dniu 14 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez komplementariusza.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako Spółka będąca spółką osobową, nieposiadającą osobowości prawnej (spółką komandytową) jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług i prowadzi wyłącznie działalność opodatkowaną tym podatkiem. Spółka jest jednocześnie podmiotem posiadającym zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie Polski. Komplementariuszem Spółki uprawionym do samodzielnej reprezentacji jest Sp. z o.o. (dalej komplementariusz) z siedzibą w K.

Zgodnie z § 9 ust. 1 umowy Spółki, "Do reprezentowania Spółki uprawniony jest komplementariusz". Na podstawie § 10 ust. umowy Spółki, "Za prowadzenie spraw spółki wspólnik może otrzymywać wynagrodzenie". Ponadto na podstawie umowy Spółki, komplementariusz uczestniczy w zysku w części wynoszącej 1%.

Komplementariusz jest spółką kapitałową, posiadającą osobowość prawną, zarejestrowaną jako czynny podatnik podatku od towarów i usług i prowadzi działalność opodatkowaną tym podatkiem. Na podstawie uchwały podjętej przez Zarząd Spółki komandytowej - zgodnie z zapisami "Umowy spółki komandytowej Sp. z o.o." - działając jako jedyny komplementariusz, za prowadzenie spraw i reprezentowanie Spółki komandytowej będzie pobierać co kwartał wynagrodzenie. Wynagrodzenie będzie wypłacane na podstawie faktury VAT wystawionej przez spółkę z o.o. na rzecz Spółki komandytowej o treści "wynagrodzenie komplementariusza" ze stawką VAT podstawową (obecnie 23%).

Czynności wykonywane przez komplementariusza, polegające na reprezentacji i prowadzeniu spraw Spółki mają związek z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT prowadzoną przez Spółkę. Na podstawie faktur otrzymanych od komplementariusza tytułem "wynagrodzenie komplementariusza" Spółka zamierza odliczać podatek VAT naliczony wynikający z faktur.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur, które w przyszłości otrzyma od komplementariusza tytułem "wynagrodzenie komplementariusza".

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako ustawa o VAT) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4 (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT).

Z powyższych przepisów wynika, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli zostaną spełnione następujące warunki:

* odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz

* gdy towary i usługi, w związku z których nabyciem podatek VAT został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem skorzystania z prawa do obniżeniu kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest zatem związek podatku naliczonego z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT przez podatnika.

Wnioskodawca wskazuje, że w interpretacji indywidualnej z dnia 1 lutego 2013 r. ITPP1/443- 684/1377/12/TS Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uznał, że wynagrodzenie otrzymywane przez komplementariusza stanowi wynagrodzenie za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, " (...) czynności polegające na prowadzeniu spraw spółki komandytowej przez jej komplementariusza, tj. Wnioskodawcę (spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością), są usługami w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, wykonywanymi przez podatnika prowadzącego samodzielnie działalność gospodarczą, a w konsekwencji będą podlegały opodatkowaniu tym podatkiem".

Spółka zauważyła, że reprezentowanie i prowadzenie spraw Spółki przez komplementariusza powoduje, jako świadczenie usług, powstanie obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o VAT. W związku z tym, Spółka będzie otrzymywać w przyszłości od komplementariusza fakturę VAT z tytułu usług świadczonych na rzecz Spółki (komplementariusz będzie wystawiać fakturę tytułem "wynagrodzenie komplementariusza").

Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT i prowadzi działalność podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem. Czynności wykonywane przez komplementariusza polegające na reprezentowaniu i prowadzeniu spraw Spółki mają bez wątpienia związek z działalnością opodatkowaną VAT prowadzoną przez Spółkę. Z tego względu, zdaniem Spółki, przysługiwało jej, a także będzie przysługiwać również w przyszłości prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od komplementariusza tytułem "wynagrodzenie komplementariusza".

Ponadto Spółka wskazała, że zaprezentowane stanowisko potwierdza m.in. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

W związku z powyższym, Spółka wnosi o potwierdzenie zaprezentowanego powyżej stanowiska, zgodnie z którym prawidłowe będzie obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur, które będzie otrzymywała od komplementariusza tytułem "wynagrodzenie komplementariusza".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast, w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka komandytowa) jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Spółka prowadzi wyłącznie działalność opodatkowaną tym podatkiem. Komplementariuszem Spółki uprawionym do samodzielnej reprezentacji jest sp. z o.o., będąca komplementariuszem. Zgodnie z treścią umowy Spółki, do reprezentowania Spółki uprawniony jest komplementariusz. Ponadto za prowadzenie spraw Spółki wspólnik może otrzymywać wynagrodzenie. Komplementariusz jest spółką kapitałową, posiadającą osobowość prawną, zarejestrowaną jako czynny podatnik podatku od towarów i usług i prowadzi działalność opodatkowaną tym podatkiem. Na podstawie uchwały podjętej przez Zarząd Spółki komandytowej, sp. z o.o. - działając jako jedyny komplementariusz, za prowadzenie spraw i reprezentowanie Spółki komandytowej będzie pobierać co kwartał wynagrodzenie. Wynagrodzenie będzie wypłacane na podstawie faktury VAT wystawionej przez spółkę z o.o. na rzecz Spółki komandytowej o treści "wynagrodzenie komplementariusza" ze stawką VAT podstawową (obecnie 23%). Czynności wykonywane przez komplementariusza, polegające na reprezentacji i prowadzeniu spraw Spółki mają związek z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT prowadzoną przez Spółkę. Na podstawie faktur otrzymanych od komplementariusza tytułem "wynagrodzenie komplementariusza" Spółka zamierza odliczać podatek VAT naliczony wynikający z faktur.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur, które Zainteresowany w przyszłości otrzyma od komplementariusza tytułem "wynagrodzenia komplementariusza".

Jak wskazano powyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy:

* zostaną spełnione określone warunki z art. 86 ust. 1 ustawy, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz

* nie zaistnieją ograniczenia określone w art. 88 ustawy, w tym w szczególności art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Przenosząc powołane przepisy na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że w pierwszej kolejności należy ustalić, czy nabywane przez Wnioskodawcę usługi od komplementariusza nie stanowią transakcji zwolnionej od podatku, bądź niepodlegającej opodatkowaniu.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Powołany przepis wskazuje, że pojęcie "świadczenia usług" ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika - niebędące dostawą towarów - na rzecz innego podmiotu.

Ponadto dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Otrzymana zapłata powinna być zatem konsekwencją wykonanego świadczenia.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy według art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarczą obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Opodatkowaniu mogą podlegać te czynności, w przypadku których spełniony został zarówno podmiotowy, jak i przedmiotowy zakres opodatkowania, tzn. zaistniała czynność określona jako opodatkowana, która została wykonana przez podmiot mający cechę podatnika.

Należy podkreślić, że obie te przesłanki powinny zostać spełnione jednocześnie, co oznacza, że w odniesieniu do danej czynności konkretny podmiot powinien występować w charakterze podatnika. Tak więc wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu przez podmiot niewystępujący w tym przypadku w charakterze podatnika - nawet jeśli jest on podatnikiem z innego tytułu - pozostaje poza zakresem opodatkowania.

Z opisu sprawy wynika, że jedynym komplementariuszem Wnioskodawcy uprawionym do samodzielnej reprezentacji jest sp. z o.o. (spółka kapitałowa, posiadająca osobowość prawną), zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, prowadząca działalność opodatkowaną tym podatkiem. Zgodnie z zapisami umowy Wnioskodawcy, spółka z o.o. (działając jako jedyny komplementariusz) za prowadzenie spraw i reprezentowanie Wnioskodawcy będzie pobierać co kwartał wynagrodzenie. Wynagrodzenie będzie wypłacane na podstawie faktury VAT wystawionej przez spółkę z o.o. na rzecz Zainteresowanego tytułem "wynagrodzenie komplementariusza" 23% stawką podatku VAT.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, z późn. zm.), zwanej dalej k.s.h., spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

W myśl art. 117 k.s.h., spółkę reprezentują komplementariusze, których z mocy umowy spółki albo prawomocnego orzeczenia sądu nie pozbawiono prawa reprezentowania spółki.

W związku z tym, komplementariusz jest co do zasady ustawowym przedstawicielem spółki komandytowej i ma obowiązek jej reprezentowania na zewnątrz.

Z kolei, art. 121 § 1 k.s.h. stanowi, że komandytariusz nie ma prawa ani obowiązku prowadzenia spraw spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

W myśl art. 103 k.s.h., w sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Dlatego też zastosowanie będzie miał przepis art. 39 § 1 k.s.h., zgodnie z którym każdy wspólnik ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki.

Komplementariusz ma zatem ustawowe prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki.

Zgodnie natomiast z art. 46 k.s.h., za prowadzenie spraw spółki wspólnik nie otrzymuje wynagrodzenia.

Z przywołanych uregulowań wynika, że Kodeks spółek handlowych przyznaje komplementariuszom prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. Jednocześnie k.s.h. stanowi, że z tytułu realizacji powyższego uprawnienia wspólnik nie otrzymuje wynagrodzenia.

W analizowanej sprawie, Komplementariuszowi, za prowadzenie spraw Wnioskodawcy, będzie przysługiwać wynagrodzenie. Prawo do świadczenia pieniężnego z tytułu prowadzenia spraw Wnioskodawcy, które należne jest Komplementariuszowi, zostało przyznane na mocy umowy Zainteresowanego.

W związku z powyższym przedstawione w opisie sprawy relacje łączące Wnioskodawcę z komplementariuszem (spółką z o.o.), wykraczają poza relacje spółka-wspólnik uregulowane w ustawie - Kodeks spółek handlowych. Strony łączy stosunek cywilnoprawny (umowa) wynikający z podjętego przez komplementariusza zobowiązania do prowadzenia spraw i reprezentacji Wnioskodawcy oraz ze zobowiązania się przez Wnioskodawcę do wypłacania wynagrodzenia na rzecz komplementariusza z tytułu wykonanych przez niego usług.

Zgodnie z art. 31 § 1 k.s.h., wierzyciel spółki może prowadzić egzekucję z majątku wspólnika w przypadku, gdy egzekucja z majątku spółki okaże się bezskuteczna (subsydiarna odpowiedzialność wspólnika).

Powyższe oznacza, że komplementariusz odpowiada wobec osób trzecich za zobowiązania spółki solidarnie w sposób subsydiarny, lecz bez ograniczeń (stosownie do cytowanego wyżej art. 102 k.s.h.), ponosząc ryzyko ekonomiczne.

Zważywszy na taki sposób uregulowania odpowiedzialności w Kodeksie spółek handlowych stwierdzić należy, że działalność usługodawcy będącego komplementariuszem powoduje odpowiedzialność u niego wobec osób trzecich za zobowiązania spółki komandytowej. Wskazanie na powyższe jest istotne, bowiem kwestia ponoszenia ryzyka ekonomicznego jest jednym z wyróżników prowadzenia działalności gospodarczej.

W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 23 marca 2006 r. w sprawie C-210/04 Trybunał orzekł, że stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym podmiotem odrębnym od spółki, do której należy, na rzecz którego spółka świadczy usługi, nie może być uznany za podatnika ze względu na obciążenie go kosztami z tytułu świadczenia tych usług. W pierwszej kolejności Trybunał stwierdził, że świadczenie usług podlega opodatkowaniu tylko wtedy, gdy pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych. Po analizie stanu faktycznego, Trybunał stwierdził, że oddział nie ponosi sam ryzyka gospodarczego związanego z działalnością instytucji kredytowej, takiego jak na przykład ryzyko niespłacenia kredytu przez klienta. Ryzyko to ponosi bank jako osoba prawna i z tego powodu podlega kontroli stabilności finansowej i wypłacalności w państwie członkowskim swego pochodzenia.

Zatem również w orzecznictwie TSUE kwestia ponoszenia ryzyka ekonomicznego prowadzonej działalności jest istotnym czynnikiem branym pod uwagę, jeżeli istnieją wątpliwości co do prowadzenia działalności gospodarczej w sposób samodzielny.

W świetle powyższych regulacji prawnych oraz w odniesieniu do opisu sprawy należy stwierdzić, że czynności wykonywane przez komplementariusza na rzecz Wnioskodawcy, za które komplementariusz otrzymuje wynagrodzenie będą stanowiły działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji, czynności polegające na prowadzeniu spraw Zainteresowanego przez jej komplementariusza, wykonywane za wynagrodzeniem, będą usługami w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, świadczonymi przez podatnika prowadzącego samodzielnie działalność gospodarczą i będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Ponadto, zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik zobowiązany jest wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. Art. 106e ustawy, zawiera szczegółowe zestawienie elementów składających się na fakturę.

Przez pojęcie sprzedaży, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016, z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Wskazać należy, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla usługi polegającej na prowadzeniu spraw przez komplementariusza na rzecz Wnioskodawcy (Spółki komandytowej). Zatem nabywane od komplementariusza usługi nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku, lecz będą opodatkowane podatkiem VAT.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy:

* zostaną spełnione określone warunki z art. 86 ust. 1 ustawy, oraz

* nie zaistnieją ograniczenia określone w art. 88 ustawy, w tym w szczególności art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

W rozpatrywanej sprawie warunki do odliczenia będą spełnione, ponieważ Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabywane od komplementariusza usługi będą wykorzystywane do wykonywania sprzedaży opodatkowanej VAT. Jak wskazał Zainteresowany w opisie sprawy, faktury dokumentujące czynności wykonywane przez komplementariusza na rzecz Wnioskodawcy, polegające na reprezentacji i prowadzeniu spraw Zainteresowanego, mają związek z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT prowadzoną przez Wnioskodawcę. Ponadto w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym podatnik nie jest uprawniony do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku VAT. Powyższe wynika z faktu, że nabywane od komplementariusza usługi - jak rozstrzygnięto powyżej - nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku, lecz będą opodatkowane podatkiem VAT.

Podsumowując, Spółce będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur, które w przyszłości otrzyma od komplementariusza tytułem wynagrodzenia komplementariusza.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.