ILPP5/4512-1-189/16-5/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2016 r. (data wpływu 27 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 sierpnia 2016 r. (data wpływu 22 sierpnia 2016 r.) oraz w dniu 31 sierpnia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy w odniesieniu do działalności muzeum znajdzie zastosowanie art. 86 ust. 2a ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 27 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy w odniesieniu do działalności muzeum znajdzie zastosowanie art. 86 ust. 2a ustawy. Wniosek uzupełniono w dniach: 22 sierpnia 2016 r. o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz pełnomocnictwo oraz 31 sierpnia 2016 r. o potwierdzenie wniesienia opłaty od pełnomocnictwa.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury i działa między innymi na podstawie i w granicach przepisów ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r. poz. 406), jak również ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz. U. z 2012 r. poz. 642) oraz ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 2012 r. poz. 987). W ramach struktury organizacyjnej Wnioskodawcy działa wyodrębnione administracyjnie, lokalowo, organizacyjnie oraz finansowo muzeum pod nazwą Muzeum (...) Przy czym, przez wyodrębnienie finansowe należy rozumieć możliwość identyfikacji zarówno przysporzeń majątkowych (przychodów) Wnioskodawcy związanych bezpośrednio z muzeum, jak również wydatkowania środków związanych bezpośrednio z muzeum. Innymi słowy, Wnioskodawca w ramach urządzeń księgowych identyfikuje przychody i koszty związane z działalnością muzeum.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz poprzez ww. muzeum prowadzi działalność muzealną. Wnioskodawca w ramach muzeum wykonuje działalność kulturalną polegająca na organizacji różnych form oferty kulturalnej, przy czym świadczone usługi mają z założenia charakter odpłatny. Zainteresowany kupuje bilet wstępu i nabywa możliwość zwiedzenia muzeum, w tym obejrzenia ekspozycji stałej oraz okolicznościowych wystaw, jak również wzięcia udziału w warsztatach plastycznych, historycznych oraz lekcjach muzealnych dla dzieci. Dodatkowo Wnioskodawca w ramach muzeum świadczy odpłatne usługi wynajmu sali, jak również dokonuje odpłatnej dostawy towarów (sprzedaży własnych wydawnictw).

Wnioskodawca prowadząc działalność muzealną umożliwia również nieodpłatny wstęp zainteresowanym. Wspomniana nieodpłatność wiąże się wprost z wykonywaniem zadania publicznego określonego w art. 1 ww. ustawy o muzeach: (...) gromadzenie i trwała ochrona dóbr naturalnego i kulturalnego dziedzictwa ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, informowanie o wartościach i treściach gromadzonych zbiorów, upowszechnianie podstawowych wartości historii, nauki i kultury polskiej oraz światowej, kształtowanie wrażliwości poznawczej i estetycznej oraz umożliwianie korzystania ze zgromadzonych zbiorów. Są to zatem działania mające na celu promowanie dóbr naturalnego i kulturalnego dziedzictwa. Zainteresowany podkreślił, że muzea, w tym prowadzone przez Wnioskodawcę, są jednostkami organizacyjnymi, które nie są nastawione na zysk, a celem działalności statutowej z założenia jest realizacja zadania publicznego przedstawionego powyżej. Wnioskodawca realizując cele statutowe muzeum - zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy o muzeach - umożliwia zainteresowanym nieodpłatny wstęp raz w tygodniu (w jednym dniu tygodnia wstęp na wystawy stałe muzeów jest nieodpłatny), a ponadto uczestniczy w inicjatywach kulturalnych, takich jak "Noc Muzeów", które polegają na nieodpłatnym wykonywaniu niektórych aktywności działalności statutowej (art. 10 ust. 3 zd. drugie ww. ustawy o muzeach: Dyrektor muzeum może zwolnić z opłat za wstęp). Wnioskodawca utożsamia okazjonalne i sporadyczne wykonywanie nieodpłatnej działalności statutowej wyłącznie z elementem promocji działalności muzealnej, przy czym, nawet w czasie tzw. nieodpłatnego wstępu prowadzona jest odpłatna działalność polegająca na dostawie towarów (sprzedaż własnych wydawnictw). Istnieje również możliwość poczynienia ustaleń związanych z odpłatnym wstępem w inne dni (np. zorganizowane grupy zainteresowane lekcjami muzealnymi dla dzieci). W dniach lub godzinach nieodpłatnego wstępu kasa muzeum jest czynna, a więc zrealizowanie odpłatności jest możliwe.

Wnioskodawca w ramach muzeum nabywa towary i usługi, które służą bezpośrednio zarówno działalności muzealnej odpłatnej, jak również nieodpłatnej działalności statutowej przedstawionej powyżej. Należy przy tym podkreślić, że zarówno nieodpłatność wstępu wynikająca z art. 10 ust. 2 ww. ustawy o muzeach, jak również udział w programach promocyjnych typu "Noc Muzeów" lub inna tego typu aktywność organizowana przez Wnioskodawcę (art. 10 ust. 3 zd. drugie ustawy o muzeach) są ściśle powiązane z działalnością muzealną.

Od dnia 1 stycznia 2016 r. podatnicy, którzy nie mogą przypisać nabywanych towarów i usług wyłącznie do działalności gospodarczej, są zobowiązani, na podstawie art. 86 ust. 2a i 2b ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2015 r. poz. 605), określić w jakiej proporcji wydatek dotyczy działalności gospodarczej, a w jakiej innych celów (tzw. sposób określenia proporcji). Sposób ten powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych nabyć. Biorąc z kolei specyfikę działalności muzealnej Wnioskodawca powziął wątpliwość, co do charakteru nieodpłatnego wstępu, o którym była mowa wyżej na gruncie interpretacji wspominanego art. 86 ust. 2a ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

W piśmie z dnia 19 sierpnia 2016 r. - stanowiącym uzupełnienie do wniosku - Wnioskodawca wyjaśnił, że:

1. "Wstępy na inne formy oferty kulturalnej" to:

o "Noc Muzeów" - ogólnoeuropejska inicjatywa kulturalna sprowadzająca się do skoordynowanego w czasie z innymi instytucjami nieodpłatnego wykonania aktywności statutowej. "Nocy Muzeów" towarzyszą różnego rodzaju wydarzenia specjalne, jak koncerty, wykłady, ekspozycje czasowe lub zwiedzanie miejsc na co dzień niedostępnych, co ma na celu promowanie dóbr kultury w szerokim znaczeniu, a w szczególności promowanie działalności i zasobów placówki muzealnej Wnioskodawcy. "Noc Muzeów" organizowana raz w roku w nietypowych godzinach jest dodatkową atrakcją dla zwiedzających i ma tzw. okazjonalnych zwiedzających przekształcić w stałych zwiedzających, korzystających na co dzień z dóbr kultury zgromadzonych w muzeach;

o Akcja "60+ Kultura" - ogólnopolska inicjatywa ogłoszona przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, której adresatami są osoby powyżej 60 roku życia. W wybrany jesienny weekend seniorzy z całego kraju zapraszani są do teatrów, muzeów, galerii, filharmonii i kin. Inicjatywa ta ma na celu przekonanie seniorów, by sporadyczne, okazjonalne korzystanie z placówek kultury, stało się systematycznym, regularnym nawykiem. Muzeum (...) odpowiadając aktywnie na inicjatywę Ministerstwa Kultury bierze udział w akcji ogólnopolskiej zapewniając sobie tym samym ogólnopolską promocję, przyczynia się jednocześnie do popularyzowania dóbr kultury, będących dziedzictwem narodowym każdego polskiego obywatela, motywuje seniorów do stałego korzystania z oferty proponowanej przez Muzeum Wnioskodawcy.

2. Celem nieodpłatnej działalności jest promowanie dóbr naturalnego i kulturalnego dziedzictwa, a więc wyłącznie popularyzacja działalności Muzeum, w tym zachęcanie do większej aktywności w poznawaniu dóbr kultury, poszerzenia grona zwiedzających i kupowania biletów na ekspozycje odpłatne.

3. Ustanowienie w jednym dniu tygodnia nieodpłatnego wstępu na wystawę sprzyja osiąganiu przychodów z działalności gospodarczej. Pomijając równoległą sprzedaż wydawnictw własnych Wnioskodawca podkreśla możliwość poczynienia ustaleń związanych z odpłatnym wstępem w inne dni (np. zorganizowane grupy zainteresowane lekcjami muzealnymi dla dzieci).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy nieodpłatny wstęp na stałe ekspozycje do muzeum Wnioskodawcy w jednym dniu w tygodniu organizowany na podstawie art. 10 ust. 2 ww. ustawy o muzeach powinien być zaliczony do działalności innej niż działalność gospodarcza w rozumieniu w art. 86 ust. 2a ww. ustawy o podatku od towarów usług, a zatem czy wydatki poniesione w związku z organizowaniem bezpłatnego wstępu, o którym mowa wyżej, przyporządkowane powinny być do wydatków na cele inne niż działalność gospodarcza?

2. Czy nieodpłatne wstępy na inne formy oferty kulturalnej promującej ochronę dóbr naturalnego i kulturalnego dziedzictwa ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym w rozumieniu art. 1 w zw. z art. 10 ust. 3 zd. drugie ww. ustawy o muzeach, w tym np. w ramach tzw. Nocy Muzeów powinny być zaliczone do działalności innej niż gospodarcza w rozumieniu art. 86 ust. 2a ww. ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem czy wydatki poniesione w związku z organizowaniem takich bezpłatnych wstępów, przyporządkowane powinny być do wydatków na cele inne niż działalność gospodarcza?

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatny wstęp na stałe ekspozycje do muzeum Wnioskodawcy w jednym dniu w tygodniu, organizowany na podstawie art. 10 ust. 2 ww. ustawy o muzeach ma ścisły, integralny i bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy (w ramach muzeum) i nie powinien być zaliczony do działalności innej niż działalność gospodarcza w rozumieniu w art. 86 ust. 2a ww. ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem wydatki poniesione w związku z organizowaniem bezpłatnego wstępu, o którym mowa wyżej, nie powinny być przyporządkowane do wydatków na cele inne niż działalność gospodarcza.

Zdaniem Wnioskodawcy, wstępy na inne formy oferty kulturalnej promującej ochronę dóbr naturalnego i kulturalnego dziedzictwa ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym w rozumieniu art. 1 w zw. z art. 10 ust. 3 zd. drugie ww. ustawy o muzeach, w tym np. w ramach tzw. Nocy Muzeów mają ścisły, integralny i bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy (w ramach muzeum) i nie powinny być zaliczone do działalności innej niż działalność gospodarcza w rozumieniu w art. 86 ust. 2a ww. ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem wydatki poniesione w związku z organizowaniem bezpłatnego wstępu, o którym mowa wyżej, nie powinny być przyporządkowane do wydatków na cele inne niż działalność gospodarcza.

Na Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności muzealnej został przez ustawodawcę nałożony obowiązek, który zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. 2 ww. ustawy o muzeach oraz możliwość, o której mowa w art. 10 ust. 3 zd. drugie ww. ustawy o muzeach. Przy czym, zarówno art. 10 ust. 2, jak również art. 10 ust. 3 zd. drugie ww. ustawy o muzeach związane są bezpośrednio z realizacją zadania publicznego, o którym mowa w art. 1 ww. ustawy o muzeach. Nie ulega wątpliwości, że udostępnienie to jest związane ściśle z prowadzeniem muzeum, a więc istnieje związek z prowadzoną działalnością gospodarczą o charakterze muzealnym. Zarówno bezpłatne wstępy w jeden, określony dzień tygodnia, których obowiązek organizowania wynika z art. 10 ust. 2 ustawy o muzeach, jak i bezpłatne wstępy organizowane przez dyrektora muzeum na podstawie art. 10 ust. 3 zd. drugie ustawy o muzeach na podstawie nadanych mu ustawowo uprawnień służą promocji i generowaniu zainteresowania szeroko rozumianymi zasobami muzeum Wnioskodawcy. Tym samym nieodpłatne wstępy służą pośrednio także działalności odpłatnej. Nie można zatem przyjąć, że wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na odpłatną działalność muzealną oraz nieodpłatną działalność muzealną w rozumieniu art. 10 ust. 2 i 3 zd. drugie ustawy o muzeach dotyczą zarówno działalności gospodarczej, jak i są poniesione na cele inne niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 86 ust. 2a ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Należy zauważyć, że od dnia 1 stycznia 2016 r. na podstawie art. 1 pkt 4 lit. a oraz pkt 9 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 605) do ustawy dodane zostały m.in. przepisy art. 86 ust. 2a-2 h oraz art. 90c.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy - przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy - podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

W myśl z art. 86 ust. 2f ustawy - przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy - proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji - art. 86 ust. 2h.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i warunkowania obrotu gospodarczego.

I tak, z dniem 1 stycznia 2016 r. weszło w życie rozporządzenie z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193), wprowadzające wzory, według których będą wyznaczone sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć.

Należy zauważyć, że wśród wymienionych w rozporządzeniu podmiotów w § 4 ust. 1 Minister Finansów wskazał samorządowe instytucje kultury. Zgodnie z tym przepisem, jako sposób określenia proporcji dla tych instytucji uznaje się sposób ustalony według wzoru:

X = A x 100 / P

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez samorządową instytucję kultury,

P - przychody wykonane samorządowej instytucji kultury.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy, wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. "Towarzyszą" one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą.

Przykładowo może to być:

np. udostępnianie pomieszczeń i urządzeń technicznych niezbędnych do wykonywania działalności związkowej w zakładzie pracy.

Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT.

Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Z uwagi na powyższe w pierwszej kolejności należy wyjaśnić pojęcia "działalności gospodarczej" oraz "podatnika" w rozumieniu ustawy.

I tak, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określenie działalności producenta, handlowca lub usługodawcy następuje każdorazowo w stosunku do odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnie świadczonych usług na terenie kraju, będących przedmiotem opodatkowania. Przez pojęcie producenta w takim razie będziemy rozumieli podmiot, który w zorganizowany sposób dokonuje produkcji towarów w celu ich dalszego zbycia. Handlowiec dokonuje w sposób zorganizowany zakupu towarów w celu ich odsprzedaży. Podobnie usługodawca, który świadczy usługi w celach zarobkowych. Płaszczyzna działalności podmiotów będących podatnikami podatku od towarów i usług, o czym świadczy zdanie drugie art. 15 ust. 2 ustawy, opierać się musi na działalności podejmowanej w szczególności w sposób ciągły w celach zarobkowych, w ramach prowadzonego przez nich profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Przy czym, samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

W tym miejscu dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również - w świetle art. 7 ust. 2 ustawy - przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek - art. 7 ust. 3 ustawy.

W myśl natomiast art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Za odpłatne świadczenie usług - na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy - uznaje się również:

Z powołanego przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

* w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa - użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia - w całości lub w części - podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),

* w przypadku świadczenia usług - świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem dla stwierdzenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Wypełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy zatem stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością. Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

Wskazać należy, że zasady prowadzenia działalności przez muzea określa ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 2012 r. poz. 987, z późn. zm.) oraz ustawa z dnia 25 października 1996 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r. poz. 406, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 ustawy o muzeach - muzeum jest jednostką organizacyjną nienastawioną na osiąganie zysku, której celem jest gromadzenie i trwała ochrona dóbr naturalnego i kulturalnego dziedzictwa ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, informowanie o wartościach i treściach gromadzonych zbiorów, upowszechnianie podstawowych wartości historii, nauki i kultury polskiej oraz światowej, kształtowanie wrażliwości poznawczej i estetycznej oraz umożliwianie korzystania ze zgromadzonych zbiorów.

Stosownie do art. 2 cyt. ustawy, muzeum realizuje cele określone w art. 1, w szczególności przez:

W myśl art. 9 ustawy o muzeach, muzeum może prowadzić, jako dodatkową, działalność gospodarczą w celu finansowania działalności określonej w art. 2.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, wstęp do muzeów jest odpłatny, chyba że właściwy podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy, postanowi o nieodpłatnym wstępie do muzeów.

Na podstawie art. 10 ust. 2 cyt. ustawy, w jednym dniu tygodnia wstęp na wystawy stałe muzeów jest nieodpłatny.

W myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy, Dyrektor muzeum ustala i podaje do publicznej wiadomości, w sposób zwyczajowo przyjęty, wysokość opłat za wstęp do muzeum oraz dzień, o którym mowa w ust. 2. Dyrektor muzeum może zwolnić z opłat za wstęp.

Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, grupy osób, którym przysługuje ulga w opłacie lub zwolnienie z opłaty za wstęp do muzeów państwowych, oraz rodzaje dokumentów potwierdzających ich uprawnienia, uwzględniając przy tym odpowiednio przepisy obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej oraz w państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym (art. 10 ust. 4 ustawy o muzeach).

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury i działa między innymi na podstawie i w granicach przepisów ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jak również ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach oraz ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach. W ramach struktury organizacyjnej Wnioskodawcy działa wyodrębnione administracyjnie, lokalowo, organizacyjnie oraz finansowo muzeum pod nazwą Muzeum (...). Przy czym, przez wyodrębnienie finansowe należy rozumieć możliwość identyfikacji zarówno przysporzeń majątkowych (przychodów) Wnioskodawcy związanych bezpośrednio z muzeum, jak również wydatkowania środków związanych bezpośrednio z muzeum. Innymi słowy, Wnioskodawca w ramach urządzeń księgowych identyfikuje przychody i koszty związane z działalnością muzeum. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz poprzez ww. muzeum prowadzi działalność muzealną. Wnioskodawca w ramach muzeum wykonuje działalność kulturalną polegająca na organizacji różnych form oferty kulturalnej, przy czym świadczone usługi mają z założenia charakter odpłatny. Zainteresowany kupuje bilet wstępu i nabywa możliwość zwiedzenia muzeum, w tym obejrzenia ekspozycji stałej oraz okolicznościowych wystaw, jak również wzięcia udziału w warsztatach plastycznych, historycznych oraz lekcjach muzealnych dla dzieci. Dodatkowo Wnioskodawca w ramach muzeum świadczy odpłatne usługi wynajmu sali, jak również dokonuje odpłatnej dostawy towarów (sprzedaży własnych wydawnictw). Wnioskodawca prowadząc działalność muzealną umożliwia również nieodpłatny wstęp zainteresowanym. Wspomniana nieodpłatność wiąże się wprost z wykonywaniem zadania publicznego określonego w art. 1 ww. ustawy o muzeach. Są to działania mające na celu promowanie dóbr naturalnego i kulturalnego dziedzictwa. Muzea, w tym prowadzone przez Wnioskodawcę, są jednostkami organizacyjnymi, które nie są nastawione na zysk, a celem działalności statutowej z założenia jest realizacja zadania publicznego przedstawionego powyżej. Wnioskodawca realizując cele statutowe muzeum - zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy o muzeach - umożliwia zainteresowanym nieodpłatny wstęp raz w tygodniu (w jednym dniu tygodnia wstęp na wystawy stałe muzeów jest nieodpłatny), a ponadto uczestniczy w inicjatywach kulturalnych, takich jak "Noc Muzeów", które polegają na nieodpłatnym wykonywaniu niektórych aktywności działalności statutowej (art. 10 ust. 3 ww. ustawy o muzeach: Dyrektor muzeum może zwolnić z opłat za wstęp). Wnioskodawca utożsamia okazjonalne i sporadyczne wykonywanie nieodpłatnej działalności statutowej wyłącznie z elementem promocji działalności muzealnej, przy czym, nawet w czasie tzw. nieodpłatnego wstępu prowadzona jest odpłatna działalność polegająca na dostawie towarów (sprzedaż własnych wydawnictw). Istnieje również możliwość poczynienia ustaleń związanych z odpłatnym wstępem w inne dni (np. zorganizowane grupy zainteresowane lekcjami muzealnymi dla dzieci). W dniach lub godzinach nieodpłatnego wstępu kasa muzeum jest czynna, a więc zrealizowanie odpłatności jest możliwe. Wnioskodawca w ramach muzeum nabywa towary i usługi, które służą bezpośrednio zarówno działalności muzealnej odpłatnej, jak również nieodpłatnej działalności statutowej przedstawionej powyżej. Zarówno nieodpłatność wstępu wynikająca z art. 10 ust. 2 ww. ustawy o muzeach, jak również udział w programach promocyjnych typu "Noc Muzeów" lub inna tego typu aktywność organizowana przez Wnioskodawcę (art. 10 ust. 3 ustawy o muzeach) są ściśle powiązane z działalnością muzealną. Zainteresowany wyjaśnił, że oferowane przez niego nieodpłatnie inne formy oferty kulturalnej to:

* "Noc Muzeów" to ogólnoeuropejska inicjatywa kulturalna sprowadzająca się do skoordynowanego w czasie z innymi instytucjami nieodpłatnego wykonania aktywności statutowej. "Nocy Muzeów" towarzyszą różnego rodzaju wydarzenia specjalne, jak koncerty, wykłady, ekspozycje czasowe lub zwiedzanie miejsc na co dzień niedostępnych, co ma na celu promowanie dóbr kultury w szerokim znaczeniu, a w szczególności promowanie działalności i zasobów placówki muzealnej Wnioskodawcy. "Noc Muzeów" organizowana raz w roku w nietypowych godzinach jest dodatkową atrakcją dla zwiedzających i ma tzw. okazjonalnych zwiedzających przekształcić w stałych zwiedzających, korzystających na co dzień z dóbr kultury zgromadzonych w muzeach.

* Akcja "60+ Kultura" to ogólnopolska inicjatywa ogłoszona przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, której adresatami są osoby powyżej 60 roku życia. W wybrany jesienny weekend seniorzy z całego kraju zapraszani są do teatrów, muzeów, galerii, filharmonii i kin. Inicjatywa ta ma na celu przekonanie seniorów, by sporadyczne, okazjonalne korzystanie z placówek kultury, stało się systematycznym, regularnym nawykiem. Muzeum odpowiadając aktywnie na inicjatywę Ministerstwa Kultury bierze udział w akcji ogólnopolskiej zapewniając sobie tym samym ogólnopolską promocję, przyczynia się jednocześnie do popularyzowania dóbr kultury, będących dziedzictwem narodowym każdego polskiego obywatela, motywuje seniorów do stałego korzystania z oferty proponowanej przez muzeum Wnioskodawcy.

Celem nieodpłatnej działalności jest - jak wskazał Wnioskodawca - promowanie dóbr naturalnego i kulturalnego dziedzictwa, a więc wyłącznie popularyzacja działalności Muzeum, w tym zachęcanie do większej aktywności w poznawaniu dóbr kultury, poszerzenia grona zwiedzających i kupowania biletów na ekspozycje odpłatne. Ustanowienie w jednym dniu tygodnia nieodpłatnego wstępu na wystawę sprzyja osiąganiu przychodów z działalności gospodarczej. Pomijając równoległą sprzedaż wydawnictw własnych, istnieje również możliwość poczynienia ustaleń związanych z odpłatnym wstępem w inne dni (np. zorganizowane grupy zainteresowane lekcjami muzealnymi dla dzieci).

Na tle powyższego, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia:

* czy nieodpłatny wstęp na stałe ekspozycje do muzeum w jednym dniu w tygodniu organizowany na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy o muzeach powinien być zaliczony do działalności innej niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 86 ust. 2a ustawy, a zatem czy wydatki poniesione w związku z organizowaniem bezpłatnego wstępu przyporządkowane powinny być do wydatków na cele inne niż działalność gospodarcza, oraz

* czy nieodpłatne wstępy na inne formy oferty kulturalnej promującej ochronę dóbr naturalnego i kulturalnego dziedzictwa ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym w rozumieniu art. 1 w zw. z art. 10 ust. 3 zd. drugie ww. ustawy o muzeach, w tym np. w ramach tzw. Nocy Muzeów powinny być zaliczone do działalności innej niż gospodarcza w rozumieniu art. 86 ust. 2a ww. ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem czy wydatki poniesione w związku z organizowaniem takich bezpłatnych wstępów, przyporządkowane powinny być do wydatków na cele inne niż działalność gospodarcza.

Wskazać należy, że powołany art. 86 ust. 2a ustawy ma zastosowanie jedynie do sytuacji, w których nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w przypadku, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe. W takich okolicznościach kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Podstawową przesłanką warunkującą stosowanie przepisu art. 86 ust. 2a ustawy jest więc wykonywanie przez podatnika czynności "innych niż działalność gospodarcza" (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy). Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia czy działalność lub czynności stanowią "cele inne niż związane z działalnością gospodarczą" znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki. W przypadku więc wykonywania obok czynności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, również czynności niegenerujących opodatkowania VAT - w pierwszej kolejności należy dokonać oceny, czy czynności te można uznać za odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności podatnika, czy też czynności te towarzyszą działalności gospodarczej. W przypadku stwierdzenia, że czynności nieodpłatne świadczone przez muzeum Wnioskodawcy stanowią odrębny obok działalności gospodarczej przedmiot działalności Zainteresowanego, wówczas w celu odliczenia podatku naliczonego (jeżeli nie będzie możliwe przypisanie go w całości do działalności gospodarczej) Wnioskodawca będzie miał obowiązek stosować zasady, o których mowa w art. 86 ust. 2a-2 h ustawy.

W rozpatrywanej sprawie w ramach prowadzonej działalności muzeum, Wnioskodawca wykonuje zarówno odpłatne czynności - opodatkowane podatkiem od towarów i usług (bilety wstępu do muzeum, odpłatne usługi wynajmu lokali, sprzedaż własnych wydawnictw), jak również organizuje nieodpłatne: wstępy na wystawy w jednym dniu tygodnia, a także ogólnodostępne imprezy kulturalne (tzw. Noc Muzeów, Akcja "60+ Kultura").

W związku z powyższym, w celu rozstrzygnięcia wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności ustalić należy, czy ww. czynności wykonywane nieodpłatnie przez Zainteresowanego w ramach działalności muzeum stanowią odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności, czy też czynności te towarzyszą działalności gospodarczej.

Wskazać należy, że przedmiot działalności Wnioskodawcy w ramach muzeum stanowią przede wszystkim czynności wyszczególnione w statucie i mieszczące się w granicach wyznaczonych przepisami ustawy o muzeach. Nieodpłatny wstęp w jednym dniu tygodnia stanowi realizację obowiązków nałożonych na muzeum przepisem art. 10 ust. 2 ustawy o muzeach.

Nadmienić w tym miejscu należy, że z powołanego powyżej art. 1 ustawy o muzeach jednoznacznie wynika, że celem muzeów jest gromadzenie i trwała ochrona dóbr naturalnego i kulturalnego dziedzictwa ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, informowanie o wartościach i treściach gromadzonych zbiorów, upowszechnianie podstawowych wartości historii, nauki i kultury polskiej oraz światowej, kształtowanie wrażliwości poznawczej i estetycznej oraz umożliwianie korzystania ze zgromadzonych zbiorów. Cel ten jest realizowany poprzez wykonywanie zadań wymienionych w art. 2 ustawy o muzeach.

Do celów związanych z działalnością gospodarczą muzeum Wnioskodawcy należy więc zaliczyć realizację obowiązków wynikających z przepisów art. 10 ust. 2 ustawy o muzeach, polegających na wyznaczeniu jednego dnia w tygodniu z bezpłatnym wstępem do muzeum. Taki bowiem obowiązek na muzeum prowadzone przez Wnioskodawcę został nałożony ustawą o muzeach i w żadnym razie nie świadczy o tym, że takie nieodpłatne wstępy odbywają się poza prowadzoną działalnością gospodarczą. Nieodpłatne wstępy podyktowane uregulowaniami ustawy o muzeach wpisują się więc w ogólną działalność gospodarczą prowadzoną przez Zainteresowanego.

W konsekwencji uznać należy, że nieodpłatny wstęp na stałe ekspozycje do muzeum w jednym dniu w tygodniu organizowany na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy o muzeach, nie stanowi wyłączonej spoza VAT działalności innej niż działalność gospodarcza.

Również nieodpłatne czynności realizowane przez Wnioskodawcę w ramach działalności muzeum, tj. organizacja Nocy Muzeów, czy Akcja "60+ Kultura", które to czynności - jak wskazał Zainteresowany - wynikają z art. 10 ust. 3 ustawy o muzeach oraz z decyzji Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego nie stanowią wyłączonej spoza VAT odrębnej działalności. Ww. inicjatywy kulturalne mają bowiem - jak wynika z opisu sprawy - pośredni związek z prowadzoną działalnością. Nieodpłatna oferta kulturalna realizowana przez muzeum Wnioskodawcy prowadzona jest w celu promowania dóbr naturalnego i kulturalnego dziedzictwa, ale również popularyzowania działalności muzeum, poszerzenia grona zwiedzających i kupowania biletów na ekspozycje odpłatne. Zainteresowany utożsamia wykonywanie nieodpłatnej działalności statutowej z elementem promocji działalności muzealnej, podkreśla przy tym, że w czasie tzw. nieodpłatnego wstępu prowadzona jest odpłatna działalność polegająca na dostawie towarów (sprzedaż własnych wydawnictw), istnieje również możliwość poczynienia ustaleń związanych z odpłatnym wstępem w inne dni (np. zorganizowane grupy zainteresowane lekcjami muzealnymi dla dzieci). W dniach lub godzinach nieodpłatnego wstępu kasa muzeum jest czynna, a więc zrealizowanie odpłatności jest możliwe.

Powyższe czynności mają zatem wpływ na działalność odpłatną (opodatkowaną podatkiem VAT) i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W tym miejscu nadmienić należy, że z uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług wyraźnie wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością opodatkowaną. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości oraz przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Mając zatem na uwadze powyższe w kontekście przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, że skoro - jak wskazał Wnioskodawca - realizowane nieodpłatnie w ramach oferty kulturalnej muzeum inicjatywy takie jak Noc Muzeów, czy Akcja "60+ Kultura" mają na celu poszerzenie grona zwiedzających czy kupowanie biletów na ekspozycje płatne, to działania te mają związek z realizowaną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą (odpłatną).

W związku z powyższym uznać należy, że nieodpłatna działalność realizowana przez Wnioskodawcę w ramach działalności muzeum - tj. nieodpłatny wstęp na wystawy w jednym dniu tygodnia, a także inicjatywy kulturalne (tzw. Noc Muzeów, Akcja "60+ Kultura") - jest ściśle związana z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Zainteresowanego i nie mieści się w działalności innej niż działalność gospodarcza. Tym samym Wnioskodawca nie ma obowiązku określania kwot podatku naliczonego do odliczenia zgodnie "ze sposobem określenia proporcji", o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Podsumowując, należy stwierdzić, że nieodpłatny wstęp na stałe ekspozycje do muzeum Wnioskodawcy w jednym dniu tygodnia oraz nieodpłatne wstępy na inne formy oferty kulturalnej takie jak "Noc Muzeów" oraz Akcja "60+ Kultura" nie powinny być zaliczone do działalności innej niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy. Konsekwentnie wydatki ponoszone przez Zainteresowanego w związku z realizacją ww. czynności nie powinny być przyporządkowane do wydatków na cele inne niż działalność gospodarcza.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ ponadto informuje, że zgodnie z przepisem art. 14b § 3 cyt. ustawy, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zatem interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile zaistniały stan faktyczny i projektowane zdarzenie przyszłe pokrywać się będą z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja straci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.