ILPP5/4512-1-155/15-2/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki jawnej przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2015 r. (data wpływu 21 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty podatku - jest prawidłowe.

W dniu 21 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty podatku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę leasingu operacyjnego na nowy samochód osobowy o wartości przekraczającej 15 tysięcy złotych i zamierza w pierwszym okresie wykorzystywać go wyłącznie do działalności gospodarczej, zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, prowadząc ewidencję przebiegu pojazdu zgodnie z art. 86a ust. 7 ustawy o podatku od towarów usług.

Po pierwszym okresie użytkowania samochodu wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza zmienić sposób użytkowania auta na tak zwane cele mieszane czyli samochód będzie użytkowany także do celów nie związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Data zmiany sposobu użytkowania nowego samochodu jest uzależniona od daty zbycia starego samochodu, który nie był użytkowany tylko i wyłącznie do działalności gospodarczej w myśl przepisów art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług, zatem dokładny okres użytkowania nowego samochodu tylko i wyłącznie do działalności gospodarczej na moment sporządzenia wniosku jest nieznany.

Wnioskodawca dokona stosownych zgłoszeń oraz aktualizacji zgłoszenia, o których mowa w art. 86a ust. 12 i 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy do wydatków związanych z nowym samochodem osobowym, ponoszonych w pierwszym okresie użytkowania samochodu wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej, będą miały zastosowanie regulacje zawarte w art. 90b ustawy o podatku od towarów i usług w związku ze zmianą sposobu użytkowania pojazdu na tak zwany użytek mieszany, nakładające obowiązek korekty podatku naliczonego w ciągu 60 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nabyto, dokonano importu lub oddano do użytkowania pojazd samochodowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on musiał dokonać korekty kwoty podatku naliczonego, w związku ze zmianą sposobu użytkowania nowego samochodu z wykorzystywania go wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej na wykorzystanie go do tak zwanych celów mieszanych, gdyż zawierając umowę leasingu operacyjnego, nie ponosi on żadnych wydatków wymienionych w art. 90b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. wydatków na nabycie, import lub wytworzenie tego pojazdu.

Przepis art. 90b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nakładający obowiązek korekty kwoty podatku naliczonego w 60 miesięcznym okresie korekty, wymienia literalnie wydatki, których obowiązek określony w tym przepisie dotyczy, zatem dla wydatków nie wymienionych w tym przepisie nie stosuje się korekty kwoty podatku naliczonego w związku ze zmianą wykorzystywania tego pojazdu do celów działalności gospodarczej i do celów innych niż działalność gospodarcza.

Należy podkreślić, że gdyby przywołany przepis powodował także korektę wydatków dotyczących innych kosztów niż nabycie, import lub wytworzenie pojazdu, to jakakolwiek zmiana celu wykorzystywania pojazdu w okresie 60 miesięcy od jego nabycia, importu lub oddania do użytkowania powodowałaby, że faktycznie podatnik nigdy nie odliczałby 100% podatku naliczonego, co czyniłoby prawo do odliczenia całego podatku VAT od nabycia tego samochodu, prawem fikcyjnym, pomimo że samochód był wykorzystywany tylko i wyłącznie do działalności gospodarczej.

Należy wskazać, że w pierwszym okresie podatnik będzie ponosił wydatki związane z opłatami leasingowymi, paliwem, serwisem, itp. i nie są to wydatki określone w art. 90b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zatem późniejsza zmiana sposobu użytkowania samochodu z wykorzystywania go wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej na tak zwany użytek mieszany, przed upływem 60 miesięcznego okresu, o którym mowa w art. 90b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie będzie powodowała obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego określonej w art. 90b ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy dodatkowo wskazać, że ponoszone wydatki w postaci między innymi opłat rat leasingu operacyjnego nie stanowią wydatków jednorazowych związanych z nabyciem, importem lub wytworzeniem pojazdu, gdyż taki wydatek stanowi tylko i wyłącznie opcjonalna opłata za wykup samochodu po zakończeniu okresu leasingu operacyjnego, która stanowi dla podatnika tylko i wyłącznie opcję, zatem może dojść do sytuacji, że podatnik zrezygnuje z zakupu tego pojazdu na własność, i nigdy nie dokona jego nabycia.

Ponadto opłaty leasingowe mają charakter okresowy są rozliczane na bieżąco, zatem w okresie wykorzystywania pojazdu tylko i wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej, podatnik odliczy od nich cały podatek naliczony, a po zmianie sposobu użytkowania samochodu na tak zwany użytek mieszany, podatnik odliczy tylko i wyłącznie 50% podatku naliczonego VAT od rat przypadających na drugi okres użytkowania pojazdu, zatem stosowanie przepisów dotyczących korekty kwoty podatku naliczonego do rat leasingu operacyjnego, paliwa i innych ponoszonych na bieżąco kosztów eksploatacji tego samochodu nie znajduje oparcia w przepisach prawa określonych w art. 90b ustawy o podatku od towarów i usług ale także byłoby bezcelowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy, w brzmieniu nadanym na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Podstawą wprowadzonych zmian jest przede wszystkim decyzja wykonawcza Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. upoważniająca Rzeczpospolitą Polską do stosowania środków stanowiących odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a i art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.).

Zmiany wynikają również z konieczności dostosowania przepisów o podatku od towarów i usług do tez wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawie C-160/11 Bawaria Motors.

Jak stanowi art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Zgodnie z definicją zawarta w art. 2 pkt 34 ustawy, przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.), przez pojazd samochodowy rozumie się pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Natomiast art. 2 pkt 40 ww. ustawy stanowi, że samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Zatem zgodnie z nowymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku "mieszanego". Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych.

Od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 i 2 występują jednakże wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

Jak stanowi art. 86a ust. 12 ustawy, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Zgodnie z art. 86a ust. 14 w przypadku zmiany wykorzystywania pojazdu samochodowego podatnik jest obowiązany do aktualizacji informacji, o której mowa w ust. 12, najpóźniej przed dniem, w którym dokonuje tej zmiany.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów - co do zasady - podstawowym i koniecznym warunkiem dającym podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem i utrzymaniem samochodu osobowego jest to by pojazd używany był wyłącznie do działalności gospodarczej. Warunki jakie należy spełnić, by uznać, że samochód osobowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika zostały wymienione przez ustawodawcę w art. 86a ust. 4 ustawy. Wśród tych warunków jest m.in. obowiązek ustalenia przez podatnika takich zasad użytkowania pojazdów by można było wykluczyć możliwość użycia ich w sposób inny niż związany z działalnością gospodarczą oraz obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Niezbędnym elementem warunkującym uznanie, że mamy do czynienia z samochodem osobowym wykorzystywanym wyłącznie w działalności gospodarczej jest również - określony w art. 86 ust. 12 ustawy - wymóg zgłoszenia (w ściśle określonym terminie) faktu takiego sposobu wykorzystywania pojazdu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Przywołane wyżej przepisy art. 86a ustawy regulują kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem i eksploatacją pojazdów samochodowych. Natomiast kwestia związana z korektą podatku naliczonego odliczonego z ww. tytułu została unormowana w art. 90b ustawy.

I tak, zgodnie z art. 90b ust. 1 ustawy, w przypadku gdy w ciągu 60 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym odpowiednio nabyto, dokonano importu lub oddano do używania pojazd samochodowy:

Według art. 90b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 1, nastąpi sprzedaż pojazdu samochodowego, uznaje się, że wykorzystanie tego pojazdu zostało zmienione na wykorzystanie wyłącznie do działalności gospodarczej, aż do końca okresu korekty.

Na podstawie ust. 3 powyższego artykułu, przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio również w przypadku, o którym mowa w art. 86a ust. 13.

W myśl ust. 4 tego artykułu, na potrzeby korekty, o której mowa w ust. 1, uznaje się, że pojazd samochodowy odpowiednio nie jest już wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej albo jest wykorzystywany wyłącznie do takiej działalności począwszy od miesiąca, w którym nastąpiła zmiana jego wykorzystywania. Korekty tej dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty.

W przypadku pojazdów samochodowych o wartości początkowej nieprzekraczającej 15.000 zł korekty, o której mowa w ust. 1, dokonuje się, jeżeli zmiana ich wykorzystywania nastąpiła w okresie 12 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym odpowiednio nabyto, dokonano importu lub oddano do używania ten pojazd samochodowy. Przepisy ust. 2-5 stosuje się odpowiednio (art. 90b ust. 6 ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa nowelizująca wprowadza system korekt podatku naliczonego, który będzie stosowany w sytuacji, gdy podatnik nabył pojazd samochodowy:

* z pełnym prawem do odliczenia, w związku z przeznaczeniem go do wykorzystywania wyłącznie w działalności gospodarczej, a następnie w okresie 60 miesięcy od nabycia zmienia jego przeznaczenie i będzie wykorzystywał ten pojazd również do innych celów niż działalność gospodarcza;

* z ograniczonym do 50% prawem do odliczenia, a następnie w okresie 60 miesięcy od nabycia dokonuje sprzedaży opodatkowanej tego pojazdu lub przeznacza ten pojazd do użytku wyłącznie w działalności gospodarczej.

W pierwszym przypadku, system korekt nakłada obowiązek zmniejszenia odliczonego podatku naliczonego, w drugim natomiast umożliwia podatnikowi zwiększenie podatku do odliczenia, jednakże w odpowiedniej proporcji do pozostałego okresu korekty.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę leasingu operacyjnego na nowy samochód osobowy o wartości przekraczającej 15 tysięcy złotych i zamierza w pierwszym okresie wykorzystywać go wyłącznie do działalności gospodarczej, zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, prowadząc ewidencję przebiegu pojazdu zgodnie z art. 86a ust. 7 ustawy o podatku od towarów usług. Po pierwszym okresie użytkowania samochodu wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza zmienić sposób użytkowania auta na tak zwane cele mieszane czyli samochód będzie użytkowany także do celów nie związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Data zmiany sposobu użytkowania nowego samochodu jest uzależniona od daty zbycia starego samochodu, który nie był użytkowany tylko i wyłącznie do działalności gospodarczej w myśl przepisów art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług, zatem dokładny okres użytkowania nowego samochodu tylko i wyłącznie do działalności gospodarczej na moment sporządzenia wniosku jest nieznany. Wnioskodawca dokona stosownych zgłoszeń oraz aktualizacji zgłoszenia, o których mowa w art. 86a ust. 12 i 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w związku ze zmianą sposobu użytkowania samochodu osobowego z wyłącznie do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług do tzw. użytku mieszanego, Zainteresowany będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego, o której mowa w art. 90b ustawy.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, systemowi korekt, o których mowa w art. 90b ustawy podlegają tylko wydatki z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia pojazdu.

Należy zwrócić uwagę, że leasing operacyjny jest umową, na podstawie której leasingobiorca nabywa jedynie prawo do korzystania z przedmiotu leasingu, a formą wynagrodzenia za powyższą usługę jest czynsz. Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług leasing operacyjny jest usługą, zdefiniowaną w art. 8 ustawy. Po zakończeniu umowy leasingu jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy, opcja wykupu jest uprawnieniem z którego leasingobiorca może, lecz nie musi skorzystać.

Zatem w świetle art. 90b ust. 1 ustawy wydatki związane z używaniem pojazdu na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu (operacyjnego) lub innej umowy o podobnym charakterze, nie podlegają korekcie. Odliczenie tych wydatków odbywa się bowiem na bieżąco (a nie jak przy nabyciu "na własność" - jednorazowo, "z góry"), zatem istnieje możliwość weryfikowania tego odliczania na bieżąco - w miesiącu dokonania zmiany przeznaczenia pojazdu Wnioskodawca winien dokonać zmiany zasad (wysokości) odliczania podatku.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że w sytuacji gdy, użytkowany w ramach umowy leasingu operacyjnego samochód osobowy Wnioskodawca będzie pierwotnie wykorzystywał wyłącznie do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 86a ust. 4 ustawy i w związku z tym faktem będzie odliczał pełną kwotę podatku naliczonego od rat leasingowych i wydatków związanych z eksploatacją tego samochodu, a następnie zmieni jego przeznaczenie i pojazd ten będzie wykorzystywany do działalności "mieszanej", a co za tym idzie Zainteresowany będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego z ww. tytułów w wysokości 50% podatku naliczonego, to nie wystąpią wynikające z art. 90b ustawy przesłanki warunkujące obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego za okresy rozliczeniowe przed zmianą przeznaczenia.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy - zgodnie z którym nie będzie on musiał dokonać korekty kwoty podatku naliczonego, w związku ze zmianą sposobu użytkowania nowego samochodu z wykorzystywania go wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej na wykorzystanie go do tak zwanych celów mieszanych, gdyż zawierając umowę leasingu operacyjnego, nie ponosi on żadnych wydatków wymienionych w art. 90b ust. 1 pkt 1 ustawy, tj. wydatków na nabycie, import lub wytworzenie tego pojazdu - należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym tut. Organ podkreśla, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy, a zatem rozstrzyga wyłącznie kwestię czy Wnioskodawca po zmianie przeznaczenia samochodu osobowego, używanego na podstawie umowy leasingu operacyjnego pierwotnie wyłącznie do działalności gospodarczej, w związku ze zmiana sposoby wykorzystania samochodu (użytek mieszany) będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego z faktur VAT dokumentujących opłaty leasingowe oraz wydatki eksploatacyjne.

Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Należy zatem zauważyć, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 100% z faktur VAT dokumentujących opłaty leasingowe i wydatki eksploatacyjne. Powyższe nie było bowiem przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, jak również nie zostało sformułowane własne stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie. Zawarte w opisie zdarzenia przyszłego informacje w tym zakresie potraktowano jako element przedstawionego opisu sprawy bez dokonywania oceny jego prawidłowości.

Podkreślić również należy, że zgodnie z przepisem art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

W świetle powyższego tut. Organ zaznacza, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile projektowane zdarzenie przyszłe będzie pokrywać się z opisem tego zdarzenia podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, niniejsza interpretacja straci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.