ILPP5/4512-1-12/16-4/WB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2016 r. (data wpływu 13 stycznia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 lutego 2016 r. (data wpływu 25 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości, tj. działki zabudowanej budynkiem oraz przyległej do niej działki niezabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 13 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości, tj. działki zabudowanej budynkiem oraz przyległej do niej działki niezabudowanej. Wniosek uzupełniono w dniu 25 lutego 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, która zakupiła w 2007 r. nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym dwukondygnacyjnym - pensjonatem. Umowa została zawarta w trybie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami i Zainteresowanemu nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Wnioskodawca podjął decyzję o rozpoczęciu inwestycji, polegającej na rozbudowie obiektu. W związku z tym Zainteresowany dokupił działkę przylegającą oraz wykonał projekt budowlany rozbudowy obiektu mieszkalnego na obiekt mieszkalno-usługowy w formie bazy noclegowej z funkcją sanatoryjną wraz z infrastrukturą techniczną i uzyskał w 2010 r. pozwolenie na budowę. Nakłady poniesione na ulepszenie budynku (koszty inwestycji - projekt budowlany, zakup przyległej działki itd.) przekroczyły 30% wartości początkowej i Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych wydatków.

Ze względu na brak środków finansowych Zainteresowany nie rozpoczął inwestycji w terminie 3 lat od daty uprawomocnienia się decyzji pozwolenia na budowę, w związku z tym pozwolenie na budowę straciło ważność. Na chwilę obecną Wnioskodawca podjął decyzję o sprzedaży nieruchomości.

W piśmie z dnia 22 lutego 2016 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany wskazał, że:

1. Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. Wnioskodawca nie prowadził w budynku żadnej działalności gospodarczej.

3. Budynek jest przedwojenny, w okresie powojennym wykorzystywany był jako ośrodek wczasowy "A", a następnie jako obiekt dla młodzieży przez "B".

4. Wydatki na inwestycję przekroczyły 30% wartości budynku.

5. W latach 2007-2010 w budynku nie była prowadzona działalność gospodarcza.

6. Wnioskodawca nie udostępnia/nie udostępniał budynku osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych.

7. Działka przyległa będzie przedmiotem planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży. Zakupiona została w celu rozbudowy budynku pensjonatowego położonego na działce obok. Jest niezabudowana, ale projekt rozbudowy przewiduję rozmieszczenie części budynku na tej działce. Pozwolenie na budowę obejmuje tę działkę - jest zatem również decyzja o warunkach zabudowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaką stawką VAT powinna być opodatkowana sprzedaż nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 22 lutego 2016 r.), sprzedaż tej nieruchomości powinna być opodatkowana stawką VAT 23% ze względu na to, że nakłady poniesione na ulepszenie budynku (koszty inwestycji) przekroczyły 30% wartości początkowej, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych wydatków, i obiekt nie był użytkowany w celu wykonywania czynności opodatkowanych, ponieważ nie doszło do zakończenia inwestycji (środki trwałe w budowie). Zgodnie natomiast z art. 29a ustawy o VAT - w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale związanych z gruntem albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami nieruchomości spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, która zakupiła w 2007 r. nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym dwukondygnacyjnym - pensjonatem. Umowa została zawarta w trybie ustawy z dnia (...) r. o gospodarce nieruchomościami i Zainteresowanemu nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Wnioskodawca podjął decyzję o rozpoczęciu inwestycji, polegającej na rozbudowie obiektu. W związku z tym Zainteresowany dokupił działkę przylegającą oraz wykonał projekt budowlany rozbudowy obiektu mieszkalnego na obiekt mieszkalno-usługowy w formie bazy noclegowej z funkcją sanatoryjną wraz z infrastrukturą techniczną i uzyskał w 2010 r. pozwolenie na budowę. Nakłady poniesione na ulepszenie budynku (koszty inwestycji - projekt budowlany, zakup przyległej działki itd.) przekroczyły 30% wartości początkowej i Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych wydatków. Ze względu na brak środków finansowych Zainteresowany nie rozpoczął inwestycji w terminie 3 lat od daty uprawomocnienia się decyzji pozwolenia na budowę, w związku z tym pozwolenie na budowę straciło ważność. Na chwilę obecną Wnioskodawca podjął decyzję o sprzedaży nieruchomości. Zainteresowany jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie prowadził w budynku żadnej działalności gospodarczej. Przedmiotowy budynek jest przedwojenny, w okresie powojennym wykorzystywany był jako ośrodek wczasowy FWP, a następnie jako obiekt dla młodzieży przez (...). Wydatki na inwestycję przekroczyły 30% wartości budynku. W latach 2007-2010 w budynku nie była prowadzona działalność gospodarcza. Wnioskodawca nie udostępnia, nie udostępniał budynku osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. Działka przyległa będzie przedmiotem planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży. Zakupiona została w celu rozbudowy budynku pensjonatowego położonego na działce obok. Jest niezabudowana, ale projekt rozbudowy przewiduję rozmieszczenie części budynku na tej działce. Pozwolenie na budowę obejmuje tę działkę - jest zatem również decyzja o warunkach zabudowy. Z opisu sprawy nie wynika by działka zabudowana budynkiem i przyległa działka niezabudowana zostały scalone w jedną działkę.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca wniósł o potwierdzenie, że sprzedaż nieruchomości, tj. działki zabudowanej budynkiem oraz przyległej do niej działki niezabudowanej, będzie opodatkowana 23% stawką podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W art. 43 ust. 1 dla dostawy nieruchomości niezabudowanych (pkt 9 ww. przepisu) oraz nieruchomości zabudowanych budynkami, budowlami lub ich częściami (pkt 10 i pkt 10a) spełniających określone w tych przepisach warunki, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT. Zwolnienie od podatku sprzedaży ww. towarów jest również możliwe w oparciu o normę art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Aby zatem wyjaśnić wątpliwość Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania sprzedaży przedmiotowej nieruchomości stawką VAT w wysokości 23%, należy wykluczyć możliwość zastosowania dla planowanej sprzedaży zwolnienia od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zatem przedmiotowe zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości. Bez znaczenia zatem pozostaje klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., niebędących terenami budowlanymi - są zwolnione od podatku VAT.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu" wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności - może to być czynność zwolniona od podatku.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez właściciela (dokonującego dostawy) czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, pkt 10 i pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Przedmiotem planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży będzie m.in nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym. Wnioskodawca nabył ww. nieruchomość w 2007 r. i nie miał prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z przedmiotową transakcją. Zainteresowany poniósł nakłady na ulepszenie budynku, które przekroczyły 30% wartości początkowej obiektu i w stosunku do tych wydatków przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zainteresowany nie prowadził w budynku żadnej działalności gospodarczej oraz nie udostępnia/nie udostępniał budynku osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów przy dostawie nieruchomości zabudowanych budynkami, budowlami lub ich częściami, kluczowym dla rozstrzygnięcia ewentualnego zwolnienia od podatku, jest stwierdzenie, czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie obiektu.

Biorąc pod uwagę zawarte w art. 2 pkt 14 ustawy definicję pierwszego zasiedlenia należy stwierdzić, że w okolicznościach analizowanej sprawy ponieważ:

* Wnioskodawca poniósł nakłady na ulepszenie budynku przekraczające 30% jego wartości początkowej i

* po ulepszeniu obiektu nie nastąpiło jego oddanie do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu,

dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. W konsekwencji planowana transakcja nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Ze względu na poniesione nakłady na ulepszenie budynku, które przekroczyły 30% wartości początkowej obiektu i od których Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, dostawa przedmiotowej nieruchomości nie będzie mogła również korzystać ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Sprzedaż ww. nieruchomości zabudowanej nie będzie mogła być także objęta zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Co prawda Zainteresowanemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem budynku mieszkalnego ale jak wskazał w uzupełnieniu Wnioskodawca nie prowadził w przedmiotowym budynku żadnej działalności gospodarczej - w tym również zwolnionej od podatku. W związku z powyższym nie zostanie spełniona jedna z przesłanek warunkujących skorzystanie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowego budynku mieszkalnego, nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, a zatem będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem przy zastosowaniu stawki podatku w wysokości 23%. W związku z tym, w oparciu o przepis art. 29a ust. 8 ustawy, również dostawa gruntu związanego z przedmiotowym budynkiem mieszkalnym będzie opodatkowana 23% stawką VAT.

Jak wskazał Wnioskodawca obok ww. działki zabudowanej przedmiotem planowanej sprzedaży będzie również działka przyległa stanowiąca nieruchomość niezabudowaną.

Analizując kwestię zwolnienia od podatku dostawy niezabudowanej działki przyległej należy odwołać się do treści przywołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz związanego z nim art. 2 pkt 33 ustawy. Jak wynika z ww. przepisów ze zwolnienia od podatku może korzystać dostawa, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Przy czym przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

W analizowanym przypadku, działka niezabudowana została objęta decyzją o warunkach zabudowy. Mając na uwadze powyższe należy zatem stwierdzić, że dostawa przedmiotowej nieruchomość nie będzie korzystała ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ponieważ zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 33 ustawy działka stanowić będzie teren budowlany.

Również w tym przypadku Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że Zainteresowanemu przy zakupie przedmiotowej działki przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nie zostanie zatem spełniona przesłanka warunkująca zwolnienie sprzedaży działki na podstawie ww. przepisu.

W konsekwencji, planowana sprzedaż działki przyległej nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, a zatem będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem przy zastosowaniu stawki 23%.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że zaprezentowane rozstrzygnięcie będzie miało zastosowanie przy założeniu, że przedmiotowa działka przyległa stanowi odrębną nieruchomość, posiadającą odrębny numer ewidencyjny, czyli nie jest i na moment sprzedaży nie będzie scalona z działką, na której posadowiony jest budynek mieszkalny.

W przypadku gdy działka, na której posadowiony jest budynek mieszkalny i działka przyległa są zapisane pod jednym numerem ewidencyjnym, czyli stanowią jedną nieruchomość, dla planowanej dostawy zastosowanie będzie miał przywołany wyżej art. 29a ust. 8 ustawy. Oznacza to, że w przypadku gdy ww. działka niezabudowana jest zapisana pod jednym numerem ewidencyjnym wraz z działką, na której posadowiony jest budynek mieszkalny, to do dostawy działki przyległej będzie stosować się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynku mieszkalnego.

Reasumując, mając na uwadze przywołane wyżej przepisy oraz informację przedstawione we wniosku stwierdzić należy, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym sprzedaż nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz działki przyległej będzie opodatkowana 23% stawką VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 3 cyt. ustawy, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

W świetle powyższego tut. Organ zaznacza, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile zaistniały stan faktyczny i projektowane zdarzenie przyszłe pokrywać się będą z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja straci zatem swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.