ILPP5/443-78/14-4/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2014 r. (data wpływu 27 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu tych towarów - jest prawidłowe.

W dniu 27 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu tych towarów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Zrzeszenie - zostało utworzone przez osoby fizyczne prowadzące gospodarstwa rolne - producentów trzody chlewnej w celu planowania produkcji ze szczególnym uwzględnieniem jej ilości i jakości, koncentracji podaży przy organizowaniu sprzedaży żywca wieprzowego, a także ochrony środowiska naturalnego. Dnia 29 października 2009 r. Zrzeszenie zostało wpisane do rejestru grup producentów rolnych decyzją Marszałka Województwa i prowadzi działalność zgodnie z ustawą z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych. Zrzeszenie - podatnik VAT, kupuje od członków całą produkcję trzody chlewnej, a następnie odsprzedaje na rynku zewnętrznym. Na podstawie wystawionych faktur VAT lub faktur RR potwierdzających zakup, grupa dokonuje zapłaty na rzecz członków. Zrzeszenie korzysta ze wsparcia dla grup producentów określonego w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) - Dz.U.UE z dnia 21 października 2005 r. Artykuł 35 ww. rozporządzenia Rady (WE) stanowi, że wsparcia udziela się w celu ułatwienia tworzenia i działalności administracyjnej grup producentów rolnych. Z wypracowanego zysku, pochodzącego z otrzymanego wyżej wskazanego wsparcia Zrzeszenie planuje zakupić środki do produkcji rolnej, które zostaną wskazane w przeprowadzonej w tym celu ekspertyzie oraz przekazać nieodpłatnie swoim członkom prowadzącym gospodarstwa rolne. Przekazanie środków do produkcji nastąpi na podstawie protokołu przekazania. Zrzeszenie od zakupionych środków do produkcji planuje odliczyć VAT naliczony, natomiast przy przekazaniu nieodpłatym członkom planuje wykazać VAT należny. Ponadto - co jest drugim zdarzeniem przyszłym, Zrzeszenie przekazując środki do produkcji swym członkom przeniesie na nich prawo do rozporządzenia środkami jak właściciel. Przekazanie środków produkcji nastąpi zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach ponieważ jakość i ilość produkcji uzależniona jest od zastosowania środków do produkcji, w związku z tym zakupione środki do produkcji za pieniądze otrzymane ze wsparcia przekazane zostaną do członków Grupy. Przekazanie środków do produkcji będzie zaakceptowane uchwałą zgromadzenia członków, które wyrazi jedynie zgodę na takie przekazanie. Uchwała o sposobie wykorzystania zakupionych środków do produkcji nie będzie miała znamion uchwały o podziale zysków. Zrzeszenie planuje od nieodpłatnego przekazania środków do produkcji nie pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Zrzeszanie postąpi prawidłowo:

* odliczając podatek naliczony od zakupionych, a następnie nieodpłatnie przekazanych członkom grupy środków do produkcji,

* naliczając podatek należny od przekazanych nieodpłatnie członkom grupy producentów rolnych środków do produkcji.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro Zrzeszenie jest czynnym podatnikiem VAT (działalność jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług), zostało wpisane do rejestru grup producentów rolnych i utworzone w celu poprawy warunków rynkowych i efektywności gospodarowania członków, posiada zatem prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu przedmiotowych środków do produkcji rolnej, które będą nieodpłatnie przekazane członkom, bowiem zakup środków służy czynnościom opodatkowanym, tj. sprzedaży trzody chlewnej nabywanej od członków Zrzeszenia (podstawa prawna art. 86 ust. 1 ustawy o VAT). Ponadto, skoro Zrzeszenie zakłada prawo odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu środków do produkcji rolnej, samo przekazanie nieodpłatne środków do produkcji będzie wiązało się z przeniesieniem prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, co będzie podlegało opodatkowaniu jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Czynność ta zostanie udokumentowana dokumentem wewnętrznym z wykazanym podatkiem VAT należnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), dalej ustawa. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto, w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podatnikami - zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy w tym miejscu podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Wyrażoną wyżej generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają w sposób technicznoprawny regulacje zawarte w art. 90 i art. 91 ustawy.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy - w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 - art. 90 ust. 2 ustawy.

Proporcję, o której mowa w ust. 2 - na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy - ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Według art. 90 ust. 4 ustawy proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalona proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Zatem, dokonując analizy cyt. wyżej przepisów stwierdzić należy, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

Należy przy tym zauważyć, że przepis art. 90 ustawy stosuje się wyłącznie do tej części obrotu i zakupów, która związana jest z działalnością gospodarczą podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem nie dotyczy działalności niepodlegającej opodatkowaniu.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie powinny być uwzględniane w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Zrzeszenie zostało utworzone przez osoby fizyczne prowadzące gospodarstwa rolne - producentów trzody chlewnej w celu planowania produkcji ze szczególnym uwzględnieniem jej ilości i jakości, koncentracji podaży przy organizowaniu sprzedaży żywca wieprzowego, a także ochrony środowiska naturalnego. Dnia 29 października 2009 r. Zrzeszenie zostało wpisane do rejestru grup producentów rolnych decyzją Marszałka Województwa i prowadzi działalność zgodnie z ustawą z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych. Zrzeszenie jest podatnikiem VAT, kupuje od członków całą produkcję trzody chlewnej, a następnie odsprzedaje na rynku zewnętrznym. Na podstawie wystawionych faktur VAT lub faktur RR potwierdzających zakup, grupa dokonuje zapłaty na rzecz członków. Zrzeszenie korzysta ze wsparcia dla grup producentów określonego w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW). Artykuł 35 ww. rozporządzenia Rady (WE) stanowi, że wsparcia udziela się w celu ułatwienia tworzenia i działalności administracyjnej grup producentów rolnych. Z wypracowanego zysku, pochodzącego z otrzymanego wyżej wskazanego wsparcia Zrzeszenie planuje zakupić środki do produkcji rolnej, które zostaną wskazane w przeprowadzonej w tym celu ekspertyzie oraz przekazać nieodpłatnie swoim członkom prowadzącym gospodarstwa rolne. Przekazanie środków do produkcji nastąpi na podstawie protokołu przekazania. Zrzeszenie od zakupionych środków do produkcji planuje odliczyć VAT naliczony, natomiast przy przekazaniu nieodpłatym członkom planuje wykazać VAT należny. Przekazując środki do produkcji swym członkom Zrzeszenie przeniesie na nich prawo do rozporządzenia środkami jak właściciel. Przekazanie środków produkcji nastąpi zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach ponieważ jakość i ilość produkcji uzależniona jest od zastosowania środków do produkcji, w związku z tym zakupione środki do produkcji za pieniądze otrzymane ze wsparcia przekazane zostaną do członków Grupy. Przekazanie środków do produkcji będzie zaakceptowane uchwałą zgromadzenia członków, które wyrazi jedynie zgodę na takie przekazanie. Uchwała o sposobie wykorzystania zakupionych środków do produkcji nie będzie miała znamion uchwały o podziale zysków.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości, czy postąpi prawidłowo odliczając podatek naliczony od zakupu środków do produkcji.

W celu wyjaśnienia wątpliwości Wnioskodawcy należy w pierwszej kolejności ustalić czy zakup środków do produkcji rolnej ma związek z wykonywaniem przez Zrzeszenie czynności opodatkowanych.

Jak wynika z wniosku Zrzeszenie jest czynnym podatnikiem VAT, a jego działalność jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca zrzesza producentów trzody chlewnej, od których skupuje całość produkcji trzody chlewnej, a następnie odsprzedaje ją na rynku zewnętrznym. Zrzeszenie zostało utworzone celem planowania produkcji ze szczególnym uwzględnieniem jej ilości i jakości, koncentracji podaży przy organizowaniu sprzedaży żywca wieprzowego. Wnioskodawca planuje zakupić środki do produkcji rolnej z zamiarem ich nieodpłatnego przekazania swoim członkom ponieważ jakość i ilość produkcji trzody chlewnej uzależniona jest od zastosowania odpowiednich środków do produkcji rolnej. Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że skoro Zrzeszenie skupuje całość produkcji trzody swoich członków, to niewątpliwie zakup środków do produkcji rolnej, które w efekcie mają przyczynić się do zwiększenia ilości i poprawy jakości produkcji trzody chlewnej będzie miało związek z jego czynnościami opodatkowanymi, tj. sprzedażą trzody chlewnej.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W analizowanym przypadku obie przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku są spełnione, a zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczony przy nabyciu przedmiotowych środków do produkcji rolnej.

W złożonym wniosku Zainteresowany wniósł jednocześnie o potwierdzenie, czy prawidłowym będzie naliczenie podatku należnego od czynności nieodpłatnego przekazania środków do produkcji rolnej członkom Zrzeszenia.

Ustawodawca w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy precyzyjnie określił jakie czynności w obrocie krajowym wykonywane odpłatnie podlegają opodatkowaniu VAT. Jednocześnie w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy wskazał, które czynności wykonywane nieodpłatnie będą podlegały opodatkowaniu.

I tak, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

#8210; jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (art. 7 ust. 3 ustawy).

Co należy rozumieć przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, ustawodawca sprecyzował w art. 7 ust. 4, natomiast definicję próbki zawarł w art. 7 ust. 7 ustawy.

Z powyższego przepisu art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że dostawą towarów mieszczącą się w przedmiocie opodatkowania określonym w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, tj. w pojęciu "odpłatnej dostawy towarów", są także niektóre nieodpłatne przekazania towarów.

Z art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że ustawodawca zrównuje czynności dokonane bez wynagrodzenia z czynnościami odpłatnymi, przy spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie z zastrzeżeniem wypływającym z ust. 3 tego artykułu (wyłączenie zrównania z uwagi na przedmiot objęty czynnością nieodpłatną). W ten sposób wszelkie nieodpłatne przekazanie przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów, innych niż prezenty o małej wartości i próbki, wchodzi w zakres objęty pojęciem "odpłatnej dostawy towarów", o ile podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych. Co istotne, nieodpłatne przekazanie towarów stanowi dostawę tylko wtedy, gdy powoduje przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z treścią art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Z powyższego wynika, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. W konsekwencji za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa (świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza) należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

W analizowanym przypadku mamy do czynienia z nieodpłatnym przekazaniem przez Zrzeszenie członkom grupy, towarów w postaci środków do produkcji rolnej. Z opisu sprawy nie wynika, by towary te stanowiły prezenty o małej wartości lub próbki.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że skoro w tym przypadku przekazanie środków do produkcji rolnej będzie wiązało się z przeniesieniem prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, to nieodpłatne przekazanie członkom grupy zakupionych przez Wnioskodawcę środków do produkcji rolnej, przy nabyciu których - jak wskazano wyżej - Zrzeszenie będzie miało prawo do odliczenia podatku naliczonego, będzie podlegać opodatkowaniu jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy, należy stwierdzić, że z uwagi na fakt spełnienia przesłanek warunkujących prawo do odliczenia podatku, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, Zrzeszenie postąpi prawidłowo odliczając podatek naliczony od zakupionych, a następnie nieodpłatnie przekazanych swoim członkom środków do produkcji rolnej. Podkreślenia wymaga jednak, że Zrzeszenie będzie mogło zrealizować prawo do odliczenia pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Jednocześnie Zrzeszenie postąpi właściwie naliczając podatek należny od przekazanych nieodpłatnie członkom Zrzeszenia środków do produkcji rolnej, transakcja ta bowiem - zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy - będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym zaznaczenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności sposobu dokumentowania transakcji.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu tych towarów. Odpowiedź na pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie udzielona odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.