ILPP5/443-53/13-5/KG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 czerwca 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP5/443-53/13-5/KG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy reprezentowanej przez pełnomocnika doradcę podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2013 r. (data wpływu 18 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dna 8 maja 2013 r. (data wpływu 10 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 8 maja 2013 r. o przyporządkowanie wniesionych opłat do opisanych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

W latach 2004-2011 Gmina poniosła wydatki inwestycyjne związane z budową infrastruktury wodociągowej na terenie Gminy, polegającą na budowie:

* sieci wodociągowej L. - W., oddanej do użytkowania w roku 2006,

* stacji uzdatniania wody w L. C. (I etap), oddanej do użytkowania w roku 2008,

* sieci wodociągowej rozdzielczej w J., oddanej do użytkowania w roku 2010,

* sieci wodociągowej w L., oddanej do użytkowania w roku 2011,

* stacji uzdatniania wody w P. (I etap), oddanej do użytkowania w roku 2011,

(dalej łącznie jako: Infrastruktura).

Wartość poszczególnych inwestycji przekracza każdorazowo 15.000 PLN netto.

Infrastruktura powstała w wyniku realizacji przedmiotowych inwestycji została nieodpłatnie udostępniona samorządowemu zakładowi budżetowemu: Zakład Gospodarki Komunalnej w K. (dalej: Zakład), niezwłocznie po oddaniu kolejnych odcinków Infrastruktury do użytkowania.

W grudniu 2012 r. Gmina zmieniła koncepcję zagospodarowania Infrastruktury, a mianowicie wprowadziła rozwiązanie, polegające na świadczeniu usługi odpłatnego udostępniania Infrastruktury na rzecz Zakładu (dalej: świadczenie usług). Udostępnianie odbyło się na podstawie porozumienia o odpłatnym udostępnieniu Infrastruktury (dalej: Porozumienie), które zostało zawarte dnia 1 grudnia 2012 r. pomiędzy Gminą a Zakładem na okres 3 miesięcy, tj. do 28 lutego 2013 r. (krótki okres obowiązywania Porozumienia uwarunkowany był względami technicznymi, niemniej intencją Gminy na moment zawarcia Porozumienia było wydzierżawienie sieci na dłuższy co najmniej kilkuletni okres).

Z tytułu świadczenia przedmiotowych usług w grudniu 2012 r., Gmina wystawiła na rzecz Zakładu fakturę VAT. Gmina wykazała w deklaracji VAT-7 i rozliczyła należny podatek VAT z tego tytułu.

Z dniem 1 stycznia 2013 r., w oparciu o uchwałę Rady Gminy, Zakład został przekształcony w spółkę prawa handlowego - Zakład Gospodarki Komunalnej w K. Sp. z o.o. (dalej: spółka lub ZGK). W konsekwencji, w ramach sukcesji generalnej praw i obowiązków, spółka stała się stroną Porozumienia, tj. podmiotem dzierżawiącym majątek wodociągowy od Gminy. W związku z tym od dnia 1 stycznia 2013 r. Gmina wystawia faktury VAT za dzierżawę Infrastruktury na rzecz ZGK oraz odpowiednio deklaruje tą sprzedaż w swoich miesięcznych deklaracjach VAT i rozlicza należny podatek VAT.

Niezwłocznie po zakończeniu okresu, na który zostało zawarte Porozumienie, tj. z dniem 1 marca 2013 r. Gmina zawarła z ZGK umowę dzierżawy infrastruktury wodociągowej (dalej: Umowa dzierżawy) na czas określony, tj. okres 3 lat do dnia 29 lutego 2016 r. Intencją Gminy jest przedłużenie tej umowy na kolejne kilka, lub nawet kilkanaście lat. Przedmiotem Umowy dzierżawy jest odpłatne udostępnienie na rzecz spółki dokładnie tej samej Infrastruktury, która była jej udostępniona na podstawie Porozumienia do końca lutego 2013 r.

Ponadto, Gmina ponosi niektóre wydatki związane z funkcjonowaniem oraz modernizacją Infrastruktury. Także w tym przypadku przedmiotowe wydatki będą dokumentowane przez dostawcóww.ykonawców fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego od bieżących wydatków związanych z funkcjonowaniem oraz modernizacją Infrastruktury, ponoszonych po zawarciu Porozumienia z Zakładem/Umowy dzierżawy z ZGK.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina ma prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego od bieżących wydatków związanych z funkcjonowaniem Infrastruktury, ponoszonych po zawarciu Porozumienia z Zakładem/Umowy dzierżawy z ZGK.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Z treści powyższej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

* zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz

* pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Odnosząc się do pierwszego ze wskazanych powyżej warunków, tj. nabywania towarów i usług przez podatnika, jak wskazano powyżej, kwestia ta została uregulowana w art. 15 ustawy o VAT. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle powyższego uznać należy, iż z tytułu świadczenia Usług Gmina jest podatnikiem VAT, gdyż świadczenia te wykonywane są na podstawie pierwotnie Porozumienia pomiędzy Gminą a Zakładem, a następnie Umowy dzierżawy pomiędzy Gminą a ZGK. W konsekwencji uznać należy, iż Gmina dokonuje odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Ponadto, zdaniem Gminy Usługi te nie będą korzystać ze zwolnienia od VAT. W konsekwencji, zdaniem Gminy, pierwszy z ww. warunków zawartych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT należy uznać za spełniony.

Odnosząc się natomiast do drugiej ze wskazanych powyżej przesłanek warunkujących możliwość skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego, tj. związku ponoszonych wydatków z wykonywaniem czynność opodatkowanych, zdaniem Gminy istnieje zatem bezsprzeczny i bezpośredni związek pomiędzy wydatkami na utrzymanie Infrastruktury z wykonywaniem czynności opodatkowanych w postaci świadczenia usług na rzecz pierwotnie Zakładu, a następnie ZGK. Kontynuacja umowy ze strony ZGK będzie bowiem uzależniona od utrzymania przez Gminę Infrastruktury w odpowiednim stanie, co jest możliwe dzięki systematycznemu ponoszeniu wydatków.

Wobec powyższego, w ocenie Gminy także drugą z ww. przesłanek, warunkującą możliwość skorzystania z prawa do odliczenia VAT - w odniesieniu do wydatków związanych jej utrzymaniem - należy uznać za spełnioną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest wykorzystywanie zakupionych towarów lub usług do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

I tak, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Powyższe oznacza, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu.

Natomiast, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 1 pkt 12 lit. a ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35) od dnia 1 kwietnia 2013 r. art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług otrzymał brzmienie: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, iż zwolnieniem od podatku VAT nie są objęte czynności realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego, wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. W latach 2004-2011 Gmina poniosła wydatki inwestycyjne związane z budową infrastruktury wodociągowej na terenie Gminy, polegającą na budowie:

* sieci wodociągowej L. - W., oddanej do użytkowania w roku 2006,

* stacji uzdatniania wody w L. C. (I etap), oddanej do użytkowania w roku 2008,

* sieci wodociągowej rozdzielczej w J., oddanej do użytkowania w roku 2010,

* sieci wodociągowej w L., oddanej do użytkowania w roku 2011,

* stacji uzdatniania wody w P. (I etap), oddanej do użytkowania w roku 2011,

(dalej łącznie jako: Infrastruktura).

Wartość poszczególnych inwestycji przekracza każdorazowo 15.000 PLN netto. Infrastruktura powstała w wyniku realizacji przedmiotowych inwestycji została nieodpłatnie udostępniona samorządowemu zakładowi budżetowemu, niezwłocznie po oddaniu kolejnych odcinków Infrastruktury do użytkowania. W grudniu 2012 r. Gmina zmieniła koncepcję zagospodarowania Infrastruktury, a mianowicie wprowadziła rozwiązanie, polegające na świadczeniu usługi odpłatnego udostępniania Infrastruktury na rzecz Zakładu. Udostępnianie odbyło się na podstawie porozumienia o odpłatnym udostępnieniu Infrastruktury, które zostało zawarte dnia 1 grudnia 2012 r. pomiędzy Gminą a Zakładem na okres 3 miesięcy, tj. do 28 lutego 2013 r. (krótki okres obowiązywania Porozumienia uwarunkowany był względami technicznymi, niemniej intencją Gminy na moment zawarcia Porozumienia było wydzierżawienie sieci na dłuższy co najmniej kilkuletni okres). Z tytułu świadczenia przedmiotowych usług w grudniu 2012 r., Gmina wystawiła na rzecz Zakładu fakturę VAT. Gmina wykazała w deklaracji VAT-7 i rozliczyła należny podatek VAT z tego tytułu. Z dniem 1 stycznia 2013 r., w oparciu o uchwałę Rady Gminy, Zakład został przekształcony w spółkę prawa handlowego - ZGK. W konsekwencji, w ramach sukcesji generalnej praw i obowiązków, spółka stała się stroną Porozumienia, tj. podmiotem dzierżawiącym majątek wodociągowy od Gminy. W związku z tym od dnia 1 stycznia 2013 r. Gmina wystawia faktury VAT za dzierżawę Infrastruktury na rzecz ZGK oraz odpowiednio deklaruje tą sprzedaż w swoich miesięcznych deklaracjach VAT i rozlicza należny podatek VAT. Niezwłocznie po zakończeniu okresu, na który zostało zawarte Porozumienie, tj. z dniem 1 marca 2013 r. Gmina zawarła z ZGK umowę dzierżawy infrastruktury wodociągowej (dalej: Umowa dzierżawy) na czas określony, tj. okres 3 lat do dnia 29 lutego 2016 r. Intencją Gminy jest przedłużenie tej umowy na kolejne kilka, lub nawet kilkanaście lat. Przedmiotem Umowy dzierżawy jest odpłatne udostępnienie na rzecz spółki dokładnie tej samej Infrastruktury, która była jej udostępniona na podstawie Porozumienia do końca lutego 2013 r. Ponadto, Gmina ponosi niektóre wydatki związane z funkcjonowaniem oraz modernizacją Infrastruktury. Także w tym przypadku przedmiotowe wydatki będą dokumentowane przez dostawcóww.ykonawców fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Gmina ma wątpliwości dotyczące tego, czy w związku z odpłatnym udostępnieniem Infrastruktury, pierwotnie na podstawie Porozumienia zawartego z Zakładem, a następnie na podstawie umowy dzierżawy zawartej z ZGK, ma / będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z funkcjonowaniem i modernizacją Infrastruktury.

W tym miejscu wskazać należy, iż jak zostało rozstrzygnięte w interpretacji indywidualnej z dnia 14 czerwca 2013 r. o sygn. ILPP1/443-53/13-3/KG, odpłatne udostępnienie przez Gminę Infrastruktury, pierwotnie Zakładowi, a następnie ZGK stanowi / będzie stanowić po stronie Gminy czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Przypomnieć należy, iż zgodnie z powołanymi wyżej przepisami prawa podatkowego, żeby podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, niezbędne jest wykazanie przez niego związku z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Analizując okoliczności przedstawione we wniosku, w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, albowiem Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, a bieżące wydatki związane z funkcjonowaniem i modernizacją Infrastruktury poniesione po zawarciu Porozumienia są / będą związane z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, Gmina będąca czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług ma / będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z funkcjonowaniem i modernizacją Infrastruktury, poniesionych po oddaniu jej w odpłatne użytkowanie z uwagi na fakt, iż wydatki te mają / będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT (oddaniem tejże Infrastruktury w odpłatne użytkowanie, pierwotnie na podstawie Porozumienia zawartego z Zakładem, a następnie w związku z zawarciem umowy dzierżawy z ZGK).

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Natomiast interpretacjami indywidualnymi z dnia 14 czerwca 2013 r. załatwiono kwestie dotyczące:

* stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności odpłatnego udostępniania Infrastruktury, nr ILPP5/443-53/13-3/KG.

* stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korekty podatku w związku z odpłatnym udostępnieniem Infrastruktury, okresu korekty i sposobu dokonania korekty, nr ILPP5/443-53/13-4/KG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl