ILPP5/443-51/12-4/PG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 lutego 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP5/443-51/12-4/PG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2012 r. (data wpływu 16 listopada 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 lutego 2013 r. (data wpływu 11 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków ponoszonych na zagospodarowanie terenu wokół Hali - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków ponoszonych na zagospodarowanie terenu wokół Hali. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 lutego 2013 r. (data wpływu 11 lutego 2013 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Gmina) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W latach 2009-2010 Gmina ponosiła wydatki na budowę hali widowiskowo-sportowej wraz z zapleczem (dalej: Hala). Po zakończeniu realizacji przedmiotowej inwestycji, wybudowana Hala została w całości odpłatnie wydzierżawiona Miejskiemu Ośrodkowi Kultury i Sportu (dalej: MOKiS). Zgodnie z postanowieniami umowy, z tytułu przedmiotowej dzierżawy MOKiS uiszcza na rzecz Gminy comiesięczny czynsz dzierżawny.

Z tytułu świadczenia usługi dzierżawy Zainteresowany wystawia na rzecz MOKiS faktury VAT oraz wykazuje VAT należny w składanych deklaracjach VAT-7.

Obecnie Wnioskodawca ponosi wydatki na zagospodarowanie terenu wokół Hali. Jest to kontynuacja zadania inwestycyjnego, w ramach którego wybudowana została Hala. Zadanie to nie zostało zrealizowane w jednym czasie z powodu braku wystarczających środków finansowych.

W tym zakresie Gmina ponosi wydatki na uporządkowanie i zagospodarowanie terenu wokół Hali, w tym na budowę parkingu, dróg wewnętrznych oraz zamontowanie ławek. Wybudowany parking przeznaczony będzie zasadniczo dla osób korzystających z Hali, niemniej jednak nie można wykluczyć, iż będą z niego korzystać także inne osoby, tj. niekorzystające w danym momencie z Hali. W dalszym etapie Wnioskodawca zamierza wybudować na przedmiotowym terenie otwarte korty tenisowe, które również zostaną przez niego wydzierżawione. Obecna inwestycja będzie również służyć korzystającym z kortów.

Przedmiotowe wydatki są dokumentowane wystawianymi na Zainteresowanego przez wykonawców usług (dostawców towarów) fakturami VAT z wykazanym podatkiem naliczonym.

Konieczność zagospodarowania terenu wokół Hali wynika nie tylko z potrzeby jego uatrakcyjnienia (choć bez wątpienia jest ono istotne w związku z zamiarem kontynuacji dzierżawy Hali na rzecz MOKiS), ale przede wszystkim celem zapewnienia dogodnych warunków dojazdowych do budynku Hali oraz miejsc parkingowych dla osób korzystających z tego obiektu. Jednocześnie Gmina ma świadomość, iż dokończenia przez nią przedmiotowego zadania w zakresie zagospodarowania terenu wokół Hali, spodziewa się dzierżawca Hali, który sam, jako że nie jest właścicielem tej nieruchomości nie będzie ponosił tego rodzaju nakładów, natomiast oczekuje, aby lokalizacja obiektu, który dzierżawi od Gminy przyciągała zainteresowanych korzystaniem z niego a nie "odstraszała" niedogodnościami związanymi z dojazdem czy dojściem do Hali. Obecnie bowiem powierzchnia wokół Hali jest terenem nieutwardzonym, który w porze deszczowej zamienia się w grząski i tym samym nieprzejezdny.

W piśmie z dnia 6 lutego 2013 r. (data wpływu 11 lutego 2013 r.) będącym uzupełnieniem wniosku, Zainteresowany wskazał, że:

* wydatki związane z zagospodarowaniem terenu wokół Hali mają/będą mieć związek wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną, ze względu na fakt, iż Hala wraz z terenem wokół stanowią przedmiot dzierżawy,

* zagospodarowanie terenu wokół Hali nie stanowiło wprost warunku zawarcia umowy dzierżawy, niemniej jednak na moment jej zawarcia, dzierżawca miał świadomość, iż przedmiotowe zadanie inwestycyjne, polegające na budowie Hali wraz z zagospodarowaniem terenu wokół niej, będzie przez Gminę kontynuowane. Tym samym dzierżawca, przy zawarciu umowy z Gminą uwzględniał fakt, iż Gmina dokończy przedmiotowe zadanie inwestycyjne, w efekcie czego teren wokół Hali zostanie odpowiednio zagospodarowany,

* określone w umowie dzierżawy ustalenia w zakresie ceny dzierżawy uwzględniały już zamiar kontynuacji przez Gminę inwestycji, w ramach której w pierwszej kolejności wybudowano Halę. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, iż zagospodarowanie terenu wokół Hali miało wpływ na pierwotnie ustaloną cenę dzierżawy Hali. W konsekwencji, zakończenie przedmiotowej inwestycji nie spowoduje wzrostu ustalonej pierwotnie ceny dzierżawy,

* inwestycja polegająca na zagospodarowaniu terenu wokół Hali będzie miała wpływ na cenę dzierżawy kortów tenisowych, które Gmina zamierza wybudować,

* Hala stanowi środek trwały Gminy, w związku z czym wydatki związane z zagospodarowaniem terenu wokół Hali zwiększą wartość tego środka trwałego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowany ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków ponoszonych na zagospodarowanie terenu wokół Hali.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków ponoszonych na zagospodarowanie terenu wokół Hali.

UZASADNIENIE stanowiska Gminy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej: ustawa o VAT), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jako że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.

Zatem w przypadku, gdy Gmina wykonuje czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - powinna być ona traktowana jako podatnik VAT, gdyż w przedmiotowym zakresie działa ona de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT.

Z treści cytowanej powyżej regulacji wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT, w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są następnie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem, w celu dokonania oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku należy rozstrzygnąć, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

* zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz

* pozostają w związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Zdaniem Gminy, w analizowanym stanie faktycznym spełnione zostały obie ze wskazanych powyżej przesłanek. W szczególności, (i) w odniesieniu do analizowanych transakcji Gmina jest podatnikiem VAT oraz (ii) poniesione przez Gminę wydatki mają związek z wykonywanymi przez nią czynnościami opodatkowanymi.

W ocenie Gminy nie ulega wątpliwości, iż w analizowanym przypadku zastosowanie znajdzie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż bez poniesienia wydatków na zagospodarowanie terenu, dzierżawa Hali byłaby zasadniczo bardzo utrudniona. Zdaniem Wnioskodawcy jest bowiem oczywiste, iż aby dzierżawić Halę, należy zapewnić odpowiedni standard jej położenia. Ponadto Hala z zagospodarowanym terenem, w tym parkingiem, drogami wewnętrznymi i alejkami oraz wykonanymi ławkami będzie bardziej atrakcyjnym miejscem spędzania wolnego czasu. Tym samym, zagospodarowanie terenu wokół Hali jest istotnie związane z zamiarem kontynuacji dzierżawy Hali przez MOKiS.

Zatem, w ocenie Zainteresowanego, mając na uwadze fakt, iż w analizowanym przypadku spełnione zostały przesłanki zdefiniowane w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego, pomimo, iż związek ponoszonych wydatków z dzierżawą Hali nie jest bezpośredni (sam teren wokół Hali nie będzie bowiem przez Gminę udostępniany MOKiS odpłatnie). W tym przypadku jednak ponoszone wydatki są pośrednio związane z dzierżawą Hali.

Wnioskodawca podkreślił, że stanowisko odmienne od przestawionego powyżej pozostawałoby w sprzeczności z fundamentalną zasadą opodatkowania VAT, jaką jest zasada neutralności tego podatku, podkreślana wielokrotnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz polskich sądów administracyjnych. Przykładowo, Gmina przytoczyła orzeczenie TSUE w sprawie C-37/95 Ghent Coal, w którym Trybunał stwierdził, iż "prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny".

Zdaniem Gminy, w zakresie analizowanej inwestycji - zagospodarowania terenu wokół Hali, nie powinna być ona traktowana inaczej/mniej korzystnie niż inne podmioty. Jeżeli zatem w analizowanym przypadku Wnioskodawca jest podatnikiem VAT na gruncie art. 15 ust. 1 i ust. 6 ustawy o VAT i jednocześnie jest zobowiązana do odprowadzania VAT należnego z tytułu dzierżawy (podobnie jak inni przedsiębiorcy), powinna mieć ona prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków ponoszonych na zagospodarowanie terenu wokół dzierżawionego obiektu. Odmienne stanowisko w analizowanej kwestii byłoby sprzeczne z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Stanowisko Gminy zostało przykładowo potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 5 października 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP2/443-748/12-2/KOM, w której Organ stwierdził, iż "przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą. żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni. (...) o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi przychodami. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynią się do generowania przez podmiot obrotów".

Powyższe stanowisko zostało również potwierdzone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 września 2012 r., sygn. IPPP/443-594/12-2/AW. Organ stwierdził, iż "w pewnych przypadkach możliwe jest jednoznaczne wskazanie, że zakupione przez podatnika towary lub usługi zostały wykorzystane do wykonywania określonej transakcji opodatkowanej. Ustawodawca nie zawęża jednak prawa do odliczenia podatku naliczonego wyłącznie do tego rodzaju przypadków. Związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych może mieć również charakter pośredni, gdy zakupów tych nie można wprawdzie przyporządkować do określonych transakcji opodatkowanych, jednak służą one działalności gospodarczej podatnika, opodatkowanej podatkiem VAT. Istnienie takiego pośredniego związku nabywanych towarów i usług z prowadzeniem przez podatnika działalności opodatkowanej VAT jest wystarczające z punktu widzenia przesłanki odliczenia określonej w art. 86 ust. 1".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powyższe, uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:

* po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działa jako podatnik VAT.

Według art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Unormowanie to pozostaje w zgodzie z art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1), który stwierdza, iż krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego, nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

W świetle powołanego art. 15 ust. 6 ustawy, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług - wyłącznie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane.

Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe i ma zastosowanie przy łącznym spełnieniu przez ten organ dwóch warunków:

* jego podmiotem jest wyłącznie organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ oraz

* odnosi się jedynie do czynności nałożonych przepisami prawa, dla których powołano te organy, z wyłączeniem czynności realizowanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto, w myśl § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powołany wyżej przepis jednoznacznie wskazuje, iż zwolnieniem od podatku nie są objęte czynności realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego, wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Gmina) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W latach 2009-2010 Gmina ponosiła wydatki na budowę hali widowiskowo-sportowej wraz z zapleczem (Hala). Po zakończeniu realizacji przedmiotowej inwestycji, wybudowana Hala została w całości odpłatnie wydzierżawiona Miejskiemu Ośrodkowi Kultury i Sportu (MOKiS). Zgodnie z postanowieniami umowy, z tytułu przedmiotowej dzierżawy MOKiS uiszcza na rzecz Gminy comiesięczny czynsz dzierżawny. Z tytułu świadczenia usługi dzierżawy Zainteresowany wystawia na rzecz MOKiS faktury VAT oraz wykazuje VAT należny w składanych deklaracjach VAT-7.

Obecnie Wnioskodawca ponosi wydatki na zagospodarowanie terenu wokół Hali. Jest to kontynuacja zadania inwestycyjnego, w ramach którego wybudowana została Hala. Zadanie to nie zostało zrealizowane w jednym czasie z powodu braku wystarczających środków finansowych.

W tym zakresie Gmina ponosi wydatki na uporządkowanie i zagospodarowanie terenu wokół Hali, w tym na budowę parkingu, dróg wewnętrznych oraz zamontowanie ławek. Wybudowany parking przeznaczony będzie zasadniczo dla osób korzystających z Hali, niemniej jednak nie można wykluczyć, iż będą z niego korzystać także inne osoby, tj. niekorzystające w danym momencie z Hali.

Przedmiotowe wydatki są dokumentowane wystawianymi na Zainteresowanego przez wykonawców usług (dostawców towarów) fakturami VAT z wykazanym podatkiem naliczonym.

Konieczność zagospodarowania terenu wokół Hali wynika nie tylko z potrzeby jego uatrakcyjnienia (choć bez wątpienia jest ono istotne w związku z zamiarem kontynuacji dzierżawy Hali na rzecz MOKiS), ale przede wszystkim celem zapewnienia dogodnych warunków dojazdowych do budynku Hali oraz miejsc parkingowych dla osób korzystających z tego obiektu. Jednocześnie Gmina ma świadomość, iż dokończenia przez nią przedmiotowego zadania w zakresie zagospodarowania terenu wokół Hali, spodziewa się dzierżawca Hali, który sam, jako że nie jest właścicielem tej nieruchomości nie będzie ponosił tego rodzaju nakładów, natomiast oczekuje, aby lokalizacja obiektu, który dzierżawi od Gminy przyciągała zainteresowanych korzystaniem z niego a nie "odstraszała" niedogodnościami związanymi z dojazdem czy dojściem do Hali. Obecnie bowiem powierzchnia wokół Hali jest terenem nieutwardzonym, który w porze deszczowej zamienia się w grząski i tym samym nieprzejezdny.

Ponadto, jak poinformował Wnioskodawca, wydatki związane z zagospodarowaniem terenu wokół Hali mają/będą mieć związek wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną, ze względu na fakt, iż Hala wraz z terenem wokół stanowią przedmiot dzierżawy. Zagospodarowanie terenu wokół Hali nie stanowiło wprost warunku zawarcia umowy dzierżawy, niemniej jednak na moment jej zawarcia, dzierżawca miał świadomość, iż przedmiotowe zadanie inwestycyjne, polegające na budowie Hali wraz z zagospodarowaniem terenu wokół niej, będzie przez Gminę kontynuowane. Tym samym dzierżawca, przy zawarciu umowy z Gminą uwzględniał fakt, iż Gmina dokończy przedmiotowe zadanie inwestycyjne, w efekcie czego teren wokół Hali zostanie odpowiednio zagospodarowany. Określone w umowie dzierżawy ustalenia w zakresie ceny dzierżawy uwzględniały już zamiar kontynuacji przez Gminę inwestycji, w ramach której w pierwszej kolejności wybudowano Halę. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, iż zagospodarowanie terenu wokół Hali miało wpływ na pierwotnie ustaloną cenę dzierżawy Hali. W konsekwencji, zakończenie przedmiotowej inwestycji nie spowoduje wzrostu ustalonej pierwotnie ceny dzierżawy. Inwestycja polegająca na zagospodarowaniu terenu wokół Hali będzie miała wpływ na cenę dzierżawy kortów tenisowych, które Gmina zamierza wybudować. Hala stanowi środek trwały Gminy, w związku z czym wydatki związane z zagospodarowaniem terenu wokół Hali zwiększą wartość tego środka trwałego.

Na podstawie art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści powyższego przepisu, dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierana pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Wskazać zatem należy, że Wnioskodawca wykonując cywilną umowę dzierżawy, świadczy na rzecz dzierżawcy usługi, w rozumieniu przepisów ustawy. W wykonaniu umowy dzierżawy dokonuje bowiem na jego rzecz świadczeń niebędących dostawą towarów. Przedmiotowa Hala pozostaje jego własnością i jest wydzierżawiana za odpłatnością (czynsz dzierżawny), co stanowi przedmiot opodatkowania w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy.

Zatem, przedmiotowa czynność - jako realizowana w oparciu o umowę cywilnoprawną - nie jest objęta zwolnieniem wskazanym w powołanym wyżej § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r., a sam Zainteresowany występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Czyli, w analizowanej sprawie wyłączenie od opodatkowania wynikające z art. 15 ust. 6 ustawy nie ma zastosowania.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że umowa dzierżawy Hali, na podstawie której Zainteresowany pobiera comiesięczny czynsz dzierżawny podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy.

Wnioskodawca poinformował jednocześnie, że w chwili obecnej ponosi on koszty zagospodarowania terenu wokół Hali. Jest to kontynuacja zadania inwestycyjnego, w ramach którego została ona wybudowana. W tym zakresie ponosi on wydatki na uporządkowanie i zagospodarowanie terenu wokół Hali, w tym na budowę parkingu, dróg wewnętrznych oraz zamontowanie ławek. Przedmiotowe wydatki są udokumentowane wystawianymi na Zainteresowanego przez wykonawców usług (dostawców towarów) fakturami VAT z wykazanym podatkiem naliczonym.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy od wydatków ponoszonych na zagospodarowanie terenu wokół Hali ma on prawo do odliczenia podatku VAT.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona została w art. 86 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Jak wskazał Wnioskodawca, konieczność zagospodarowania terenu wokół Hali wynika nie tylko z potrzeby jego uatrakcyjnienia (choć bez wątpienia jest ono istotne w związku z zamiarem kontynuacji dzierżawy Hali), ale przede wszystkim celem zapewnienia dogodnych warunków dojazdowych do budynku Hali oraz miejsc parkingowych dla osób korzystających z tego obiektu. Jednocześnie ma on świadomość, iż dokończenia przez niego przedmiotowego zadania w zakresie zagospodarowania terenu wokół Hali, spodziewa się dzierżawca Hali, który sam, jako że nie jest właścicielem tej nieruchomości nie będzie ponosił tego rodzaju nakładów, natomiast oczekuje, aby lokalizacja obiektu, który dzierżawi od Zainteresowanego przyciągała zainteresowanych korzystaniem z niego a nie "odstraszała" niedogodnościami związanymi z dojazdem czy dojściem do Hali. Obecnie bowiem powierzchnia wokół Hali jest terenem nieutwardzonym, który w porze deszczowej zamienia się w grząski i tym samym nieprzejezdny.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, aby dzierżawić Halę należy zapewnić odpowiedni standard jej położenia. Ponadto Hala z zagospodarowanym terenem, w tym parkingiem, drogami wewnętrznymi i alejkami oraz wykonanymi ławkami będzie bardziej atrakcyjnym miejscem spędzania wolnego czasu. Tym samym, jak stwierdził Zainteresowany, zagospodarowanie terenu wokół Hali jest istotnie związane z zamiarem kontynuacji jej dzierżawy.

Dodatkowo - jak wskazał Zainteresowany - wydatki związane z zagospodarowaniem terenu wokół Hali mają/będą mieć związek wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną, ze względu na fakt, iż Hala wraz z terenem wokół stanowi przedmiot dzierżawy. Określone w umowie dzierżawy ustalenia w zakresie ceny dzierżawy uwzględniały już zamiar kontynuacji przez Gminę inwestycji, w ramach której w pierwszej kolejności wybudowano Halę. Zatem zagospodarowanie terenu wokół Hali miało wpływ na pierwotnie ustaloną cenę jej dzierżawy. Oprócz tego inwestycja, o której mowa we wniosku, będzie miała wpływ na cenę dzierżawy kortów tenisowych, które Gmina zamierza wybudować, a wydatki z nią związane zwiększą wartość środka trwałego jakim jest Hala.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Istotnym w przedmiotowej sprawie jest fakt, że wybudowana Hala wraz z infrastrukturą jako całość ma i będzie mieć związek z prowadzoną obecnie oraz w przyszłości działalnością opodatkowaną - jej wynajmem.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że ponoszone przez Zainteresowanego wydatki związane z zagospodarowaniem terenu wokół Hali, w tym na budowę parkingu, dróg wewnętrznych oraz zamontowanie ławek mają pośredni związek z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy, tj. ze świadczeniem opodatkowanych podatkiem VAT usług najmu.

Reasumując, Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków ponoszonych na zagospodarowanie terenu wokół Hali, zgodnie z art. 86 ustawy, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ podkreśla, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl