ILPP5/443-277/14-4/PG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2014 r. (data wpływu 26 listopada 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 lutego 2015 r. (data wpływu 10 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki - jest prawidłowe.

W dniu 26 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 lutego 2015 r. (data wpływu 10 lutego 2015 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca na podstawie umowy darowizny z dnia 7 września 1987 r., sporządzonej w formie aktu notarialnego w Państwowym Biurze Notarialnym, przed notariuszem nabył od swojej matki część gospodarstwa rolnego, w którego skład wchodziła działka nr 150/1 i 138/2 o łącznej powierzchni 1,07 ha.

W 1991 r. działki rolne o nr 150/1 i nr 138/2 zostały przekształcone na działki budowlane w związku z tworzeniem planu przestrzennego zagospodarowania Gminy.

Decyzją z dnia 2 grudnia 2003 r. Wójt Gminy zatwierdził projekt podziału działki 150/1 na 8 mniejszych działek nr 150/3, 150/4, 150/4, 150/5, 150/6, 150/7, 150/8, 150/9, 150/10. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonym Uchwałą Rady Gminy, powstałe w wyniku podziału działki są m.in. przeznaczone na:

Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543) powstałe w wyniku podziału działki nr 150/3, 150/5, 150/7, 150/9 z mocy prawa przeszły na rzecz Gminy. Wobec powyższego dokonanie podziału posiadanych przez podatnika działek było podyktowane zmianami w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy.

Decyzją z dnia 20 marca 2007 r. Wójt Gminy zatwierdził projekt podziału działki 150/8 AM - 8 o powierzchni 1637 m² na 2 mniejsze działki nr 150/19, 150/20, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonym Uchwałą Rady Gminy przeznaczone są na projektowane budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne.

W 2007 r. Zainteresowany dokonał sprzedaży działki nr 150/20 AM - 8 o pow. 812 m².

Decyzją z dnia 28 lipca 2009 r. Wójt Gminy zatwierdził projekt podziału działki 150/6 AM - 8 o powierzchni 1548 m² na 2 mniejsze działki nr 150/21, 150/22, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonym Uchwałą Rady Gminy przeznaczone są na projektowane budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne.

W 2014 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży działki nr 150/22 AM - 8 o pow. 774 m².

Obecnie planuje w 2015 r. sprzedaż działki nr 150/10, powstałej decyzją Wójta Gminy w 2003 r. o pow. 641 m² pod rygorem wywłaszczenia.

Zainteresowany nie prowadzi działalności gospodarczej. Źródłem utrzymania podatnika jest obecnie świadczenie przedemerytalne.

Dodatkowo w piśmie z dnia 4 lutego 2015 r. (data wpływu 10 lutego 2015 r.) będącym uzupełnieniem wniosku zostało wskazane, że:

1. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. Działka będąca przedmiotem pytania nie była i nie jest wykorzystywana w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w tym również w działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ww. ustawy.

3. Wnioskodawca nie udostępniał i nie udostępnia przedmiotowego gruntu innym osobom w żadnej formie.

4. Działka nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej.

5. Zainteresowany nie planuje sprzedaży kolejnych nieruchomości.

6. Wnioskodawca nie poniósł i nie zamierza ponieść żadnych nakładów związanych z przygotowaniem nieruchomości do sprzedaży.

7. Zainteresowany nie wnosił w żaden sposób o objęcie przedmiotowej nieruchomości planem zagospodarowania przestrzennego. Przeznaczenie działki wynikające z MPZP to: zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna lub zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna z usługami.

8. Względem przedmiotowej działki nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu. Urząd Gminy podjął uchwałę w przedmiocie ustanowienia Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego, który obejmuje przedmiotową nieruchomość.

9. O podział przedmiotowych działek występował Urząd Gminy w celu wyznaczenia dróg dojazdowych objętych Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działki nr 150/10 przez Wnioskodawcę będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości, w tym działek gruntu, nie jest stałym źródłem jego przychodu. Zainteresowany nigdy nie prowadził działalności w zakresie obrotu nieruchomościami, a także nie zamierza prowadzić takiej działalności w przyszłości. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działki nr 150/10, podobnie jak sprzedaż w 2007 r. działki nr 150/20 i sprzedaż w 2014 r. działki nr 150/22, nie będzie przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 t.j., z późn. zm.) (dalej jako "ustawa") podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów (w tym przypadku gruntów) polegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Potwierdza to wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 30 września 2011 r., I SA/Lu 515/11, w którym stwierdzono, że aby odpłatna dostawa gruntów podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi być realizowana przez podatnika podatku od towarów i usług, a jej przedmiotem musi być nieruchomość gruntowa zabudowana lub niezabudowana stanowiąca teren budowlany lub przeznaczony pod zabudowę.

Istotnym zatem dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że osoba prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Kryterium prowadzenia działalności gospodarczej wyłącza z grona podatników podatku VAT określoną grupę osób fizycznych, nawet w przypadku gdy dokonują one dostawy towarów. Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest bowiem, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli zatem podatnik dokonuje sprzedaży gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a okoliczności nie wskazują, że czynności te czynione są z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu wyżej wskazanym.

Powyższe stanowisko znajduje oparcie w ugruntowanym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz wojewódzkich sądów administracyjnych. Stwierdzenie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Wykonanie danej czynności (w przypadku sprzedaży działki budowlanej lub przeznaczonej pod zabudowę) jednorazowo jednakże w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy nie przesądza automatycznie, że z tego tylko powodu dany podmiot staje się podatnikiem VAT. Konieczne jest bowiem ustalenie, że w odniesieniu do tej czynności występował on w charakterze podatnika, tj. jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do tego gruntu. Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą.

Fakt podjęcia, np. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną. Na taki rodzaj działalności wskazywać mogą także takie działania jak uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, zwłaszcza w sytuacji gdy sprzedawca jest już podatnikiem w zakresie usług budowlanych, developerskich czy innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 stycznia 2013 r., I FSK 305/12, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 kwietnia 2013 r., I FSK 850/12).

Co więcej, według orzecznictwa zbycie nawet kilkunastu działek budowlanych, powstałych z podziału gruntu rolnego nabytego na cele prywatne i po zmianie przeznaczenia tego gruntu, nie stanowi per se działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdy brak przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia przedmiotowych gruntów, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności), co wskazuje, że w takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym, niemającym cech działalności gospodarczej w rozumieniu VAT (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 marca 2012 r., I FSK 1664/11). Sama liczba i zakres transakcji, a także podział gruntu na działki przed sprzedażą, nie mają bowiem charakteru decydującego (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba w Warszawie z dnia 29 lutego 2012 r., VIII SA/Wa 1080/11).

Od dnia 1 maja 2004 r. grunt jest towarem, którego odpłatna dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W niniejszej sprawie podatnik nie będzie jednak posiadał, w przypadku dostawy wskazanej w zapytaniu działki gruntu, statusu podatnika podatku od towarów i usług. Jak wynika z przytoczonego wyżej orzecznictwa podatnik sprzedając działkę w 2007 r. i kolejną w 2014 r., a następnie planując sprzedaż działki w 2015 r. nie działa w sposób częstotliwy, a nawet gdyby abstrakcyjnie przyjąć, że sprzedaż działek taki charakter posiada, to okoliczność ta nie ma decydującego znaczenia dla oceny czy czynność prawna jest opodatkowana podatkiem VAT.

Dla uznania, że Wnioskodawca podlegałaby temu podatkowi, konieczne jest bowiem ustalenie czy w odniesieniu do tej czynności występowałby on w charakterze podatnika, tj. jako handlowiec, którego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną.

Tymczasem w stanie faktycznym sprawy takie okoliczności nie mają miejsca. Wskazują na to w szczególności następujące fakty:

1. Zainteresowany zbywa część nieruchomości nabytej w drodze darowizny. Nabycie nieruchomości w drodze darowizny - co do zasady - nie ma na celu późniejszej handlowej działalności. Stąd nie można Wnioskodawcy przypisać zamiaru prowadzenia w tym zakresie działalności gospodarczej, skoro nie nabył gruntu w celu jego późniejszej odsprzedaży.

2. Zainteresowany nie prowadzi działalności gospodarczej i nie wykorzystywał przedmiotowego gruntu w działalności gospodarczej, w tym również działalności rolniczej w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca utrzymuje się jedynie ze świadczenia przedemerytalnego.

3. Zainteresowany nie posiadał i nie posiada statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ww. ustawy, czyli rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystając na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy ze zwolnienia od podatku.

4. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

5. Zainteresowany nie udostępniał i nie udostępnia innym osobom posiadanych gruntów.

6. Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży (innych niż wymienione we wniosku) gruntów.

7. Zainteresowany nie poniósł jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży, tj. np. w celu uzbrojenia terenu, działań marketingowych, itp.

8. Wnioskodawca nie wystąpił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.

9. Pierwszego podziału działki o wielkości 0,90 ha dokonano w 2003 r. na wniosek Urzędu Gminy na cztery działki z względu na brak dróg dojazdowych osiedlowych pod rygorem wywłaszczenia.

Podziału dwóch działek opisanych w stanie faktycznym dokonano ze względu na chęć uporządkowania stanu prawnego z uwagi na treść uchwały Rady Gminy stanowiącej o wielkości działek pod zabudowę, określającej je na minimum 8 arów, a nadto z uwagi na chęć posprzątania i zabezpieczenia terenu, gdyż jest on porośnięty chwastami i krzewami oraz stał się obecnie wysypiskiem śmieci dla okolicznych mieszkańców co z kolei jest przedmiotem skarg i interwencji Urzędu Gminy.

Działka 150/10 jest działką zlokalizowaną pomiędzy ulicą, a nasypem kolejowym. Stała się miejscem pozostawiania bez zgody Wnioskodawcy śmieci przez okolicznych mieszkańców i nie tylko. Z okolicznych placów budowy wysypywany jest nawet na tym terenie gruz przez samochody ciężarowe. Ze względu na wielkość nie nadaje się na uprawę rolną co sprawiło, że porosła chwastami, krzewami, a także drzewami. Z uwagi na planowane uruchomienie w 2017 r. linii kolejowej i wezwaniami Urzędu Gminy do uporządkowania terenu przy nasypie torów kolejowych Zainteresowany jest zmuszony do sprzedaży ww. działki.

1. Oferta sprzedaży ww. działki nie będzie umieszczona przez Wnioskodawcę w Internecie, biurze sprzedaży nieruchomości, ani w prasie.

2. Zainteresowany nie planuje w najbliższym czasie kolejnej sprzedaży działek.

3. Uzyskaną kwotę ze sprzedaży działki Wnioskodawca ma zamiar przeznaczyć na remont swojego starego poniemieckiego domu, tj. wymianę dachu, ocieplenia budynku, wymiany stolarki, w tym drzwi, podłóg, wymianę starej instalacji c.o., wybudowanie łazienki itp. a także na leczenie i rehabilitację ze względu na jego stan zdrowia.

Zainteresowany nie jest także podatnikiem w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE - ze względu na fakt, że posiadane przez niego grunty były wcześniej przeznaczone na działalność rolniczą, a następnie z uwagi na zmianę planów zagospodarowania przestrzennego, która nastąpiła z przyczyn niezależnych od jego woli, w następstwie której przekwalifikowano grunty na działki budowlane.

Powyższe stanowisko odpowiada utrwalonej linii orzeczniczej TSUE, zgodnie z którą jeśli chodzi o profesjonalny obrót gospodarczy, to powinien cechować się on stałością, powtarzalnością i niezależnością wykonywania (wyrok ETS z dnia 26 września 1996 r. w sprawie C-230/94 Renate Enkler v. Finanzamt Hamburg). Handlem natomiast jest dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży, a przez co zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży (orzeczenie z dnia 8 czerwca 2000 r., Lex Polonica nr 367656, w sprawie C-400/98 pomiędzy Finanzamt Goslar a Brigitte Breitsohl). Brak takiego zamiaru wyklucza możliwość uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług.

Powyższe okoliczności są zbieżne ze stanem faktycznym, na podstawie którego została wydana interpretacja indywidualna z dnia 27 grudnia 2011 r. (ILPP2/443-1364/11-4/AK) stwierdzająca, że planowana sprzedaż działki budowlanej wchodzącej do w skład majątku osobistego Zainteresowanego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca dokonując jej sprzedaży będzie korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej - na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy - rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, z powyższych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

* po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął lub podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz.Urz.UE.L 347.1, z późn. zm. - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby". Trybunał zwrócił uwagę, że inaczej jest w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca na podstawie umowy darowizny z dnia 7 września 1987 r., sporządzonej w formie aktu notarialnego, nabył od swojej matki część gospodarstwa rolnego, w którego skład wchodziła działka nr 150/1 i 138/2 o łącznej powierzchni 1,07 ha. W 1991 r. działki rolne o nr 150/1 i nr 138/2 zostały przekształcone na działki budowlane w związku z tworzeniem planu przestrzennego zagospodarowania Gminy. Decyzją z dnia 2 grudnia 2003 r. Wójt Gminy zatwierdził projekt podziału działki 150/1 na 8 mniejszych działek nr 150/3, 150/4, 150/5, 150/6, 150/7, 150/8, 150/9, 150/10. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego wsi Bielany Wrocławskie, powstałe w wyniku podziału działki są m.in. przeznaczone na:

Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543) powstałe w wyniku podziału działki nr 150/3, 150/5, 150/7, 150/9 z mocy prawa przeszły na rzecz Gminy. Wobec powyższego dokonanie podziału posiadanych przez podatnika działek było podyktowane zmianami w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy.

Decyzją z dnia 20 marca 2007 r. Wójt Gminy zatwierdził projekt podziału działki 150/8 AM - 8 o powierzchni 1637 m² na 2 mniejsze działki nr 150/19, 150/20, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, przeznaczone są na projektowane budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne.

W 2007 r. Zainteresowany dokonał sprzedaży działki nr 150/20 AM - 8 o pow. 812 m².

Decyzją z dnia 28 lipca 2009 r. Wójt Gminy zatwierdził projekt podziału działki 150/6 AM - 8 o powierzchni 1548 m² na 2 mniejsze działki nr 150/21, 150/22, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, przeznaczone są na projektowane budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne. W 2014 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży działki nr 150/22 AM - 8 o pow. 774 m².

Obecnie planuje w 2015 r. sprzedaż działki nr 150/10, powstałej decyzją Wójta Gminy w 2003 r. o pow. 641 m² pod rygorem wywłaszczenia.

Zainteresowany nie prowadzi działalności gospodarczej, jego źródłem utrzymania jest obecnie świadczenie przedemerytalne.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działka będąca przedmiotem pytania nie była i nie jest wykorzystywana w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w tym również w działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ww. ustawy. Wnioskodawca nie udostępniał i nie udostępnia przedmiotowego gruntu innym osobom w żadnej formie. Działka nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej. Zainteresowany nie planuje sprzedaży kolejnych nieruchomości. Wnioskodawca nie poniósł i nie zamierza ponieść żadnych nakładów związanych z przygotowaniem nieruchomości do sprzedaży. Zainteresowany nie wnosił w żaden sposób o objęcie przedmiotowej nieruchomości planem zagospodarowania przestrzennego. Przeznaczenie działki wynikające z MPZP to: zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna lub zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna z usługami. Względem przedmiotowej działki nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu. Urząd Gminy podjął uchwałę w przedmiocie ustanowienia Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego, który obejmuje przedmiotową nieruchomość. O podział przedmiotowych działek występował Urząd Gminy w celu wyznaczenia dróg dojazdowych objętych Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego.

Uwzględniając przywołane wyżej przepisy oraz orzecznictwo należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy - w związku ze sprzedażą działki będącej przedmiotem pytania - za podatnika podatku od towarów i usług. Co prawda Zainteresowany dokonał już wcześniej (w 2007 r. i 2014 r.) sprzedaży działek, jednakże czynności tych (stanowiących pojedyncze z okoliczności przykładowo wskazanych w orzeczeniu w sprawach C-180/10 i C-181/10) nie można uznać za środki zbliżone do tych jakie podejmują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, lecz za zwykły zarząd prywatną nieruchomością. Bowiem Wnioskodawca nie poniósł i nie zamierza ponieść żadnych nakładów związanych z przygotowaniem nieruchomości do sprzedaży, nie wnosił też w żaden sposób o objęcie przedmiotowej nieruchomości planem zagospodarowania przestrzennego. Ponadto działka będąca przedmiotem pytania nie była i nie jest wykorzystywana w działalności gospodarczej, w tym również w działalności rolniczej. Dodatkowo przedmiotowy grunt nie był i nie jest udostępniany innym osobom w żadnej formie. O podział przedmiotowych działek występował Urząd Gminy w celu wyznaczenia dróg dojazdowych objętych Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego.

Zatem w niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy działki nr 150/10 Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie sprzedaż przedmiotowej działki można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zainteresowany dokonując dostawy działki, o której mowa w pytaniu będzie korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że dokonując dostawy działki będącej przedmiotem pytania Wnioskodawca będzie korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług.

Reasumując, sprzedaż przez Zainteresowanego działki nr 150/10 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważa się, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty lub planowany stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym lub przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany przepisów lub któregokolwiek elementu zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które wynikają zarówno z przedstawionego opisu sprawy jak i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.