ILPP5/443-107/13-5/PG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2013 r. (data wpływu 22 maja 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 czerwca 2013 r. (data wpływu 28 czerwca 2013 r.) oraz pismem z dnia 19 czerwca 2013 r. (data wpływu 23 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku jest:

* prawidłowe - w części dotyczącej sprzedaży domów mieszkalnych i letniskowych wraz z montażem, zarówno dla osób prywatnych, firm deweloperskich lub innych,

* nieprawidłowe - w części dotyczącej sprzedaży domów mieszkalnych i letniskowych z montażem i zabudową kuchni oraz innym wyposażeniem np. meble pokojowe.

W dniu 22 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku. Wniosek został uzupełniony w dniu 28 czerwca 2013 r. o podpis Wnioskodawcy oraz w dniu 23 lipca 2013 r., o informację dotyczącą adresu do korespondencji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Produkuje on domy modułowe z drewna o szerokiej gamie modeli i rozwiązań. Ponadto, Zainteresowany zajmuje się wykonywaniem domów letniskowych, całorocznych, gospodarczych, obiektów handlowo-usługowych. Działalność firmy to m.in. produkcja i montaż domów mieszkalnych i letniskowych z drewna PKD 41.20.Z. Wnioskodawca będzie produkować poszczególne elementy domów, a następnie montować je na działkach odpowiednio przygotowanych przez klientów. Ma on zamiar dokonywać sprzedaży domów na terenie kraju, na podstawie podpisanych umów określających rodzaj i zakres budowy domów. Klient będzie posiadał odpowiedni projekt oraz pozwolenie na budowę domu mieszkalnego lub letniskowego. Odbiorcami będą klienci prywatni oraz firmy deweloperskie i inne. Faktury będą wystawiane dla każdego rodzaju ww. odbiorców z 8% stawką VAT z opisem "dom mieszkalny z montażem" PKOB 1122 lub "dom letniskowy z montażem" - PKOB 1110. Zainteresowany wykonywać będzie zarówno domy mieszkalne i letniskowe w stanie surowym otwartym, domy mieszkalne i letniskowe w stanie surowym zamkniętym, a także domy mieszkalne i letniskowe w stanie wykończonym np. łącznie z zabudową kuchni i innym wyposażeniem np. meble pokojowe. Stawkę 8% VAT będzie on stosować wówczas gdy ww. domy sklasyfikowane pod PKOB 11 będą spełniały definicję obiektów budowlanych objętych społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 ust. 2 i 12b. Zgodnie z art. 41 ust. 12c "w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej". Zgodnie z PKOB przez obiekty budowlane należy rozumieć konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Budynki zaś to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, które są przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. Budynki mieszkalne zgodnie z klasyfikacją PKOB są obiektami budowlanymi, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy firma prawidłowo postąpi stosując stawkę 8% na sprzedawane domy mieszkalne i letniskowe wraz z montażem.

2. Czy firma prawidłowo postąpi stosując stawkę 8% zarówno dla osób prywatnych, firm deweloperskich lub innych.

3. Czy firma prawidłowo postąpi stosując stawkę 8% przy sprzedaży domów mieszkalnych i letniskowych z montażem i zabudową kuchni oraz innym wyposażeniem np. meble pokojowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, może on zastosować obniżoną stawkę podatku od towarów i usług 8% VAT przy sprzedaży domów mieszkalnych i letniskowych wraz z montażem, wówczas gdy domy mieszkalne i letniskowe sklasyfikowane pod PKOB 11 będą zgodnie z definicją obiektów budowlanych objętych społecznym programem mieszkaniowym. Stawka VAT 8% będzie stosowana niezależnie od tego czy będą one sprzedawane dla klientów prywatnych, firm deweloperskich i innych, a także dla sprzedaży i montażu domów mieszkalnych i letniskowych wraz z zabudową kuchni oraz innym wyposażeniem np. meble pokojowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe - w części dotyczącej sprzedaży domów mieszkalnych i letniskowych wraz z montażem, zarówno dla osób prywatnych, firm deweloperskich lub innych,

* nieprawidłowe - w części dotyczącej sprzedaży domów mieszkalnych i letniskowych z montażem i zabudową kuchni oraz innym wyposażeniem np. meble pokojowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Według art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Należy zaznaczyć, iż zarówno w przepisach ustawy, jak i w rozporządzeniach, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednak, zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, stosownie do art. 41 ust. 12a ustawy, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji budynków mieszkalnych, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.).

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, zdefiniowano w nim m.in. pojęcia takie jak:

Do budynków sklasyfikowanych w dziale 11, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy zalicza się:

* budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111);

* budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe (PKOB 112);

* budynki zbiorowego zamieszkania (PKOB 113).

W grupie 111 mieści się klasa: 1110 - budynki mieszkalne jednorodzinne, z kolei w grupie 112 sklasyfikowane są klasy: 1121 - budynki o dwóch mieszkaniach, 1122 - budynki o trzech i więcej mieszkaniach.

Wskazać także należy, iż w myśl zapisów Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych pod symbolem PKOB 111 zaklasyfikowano "budynki mieszkalne jednorodzinne". Klasa ta obejmuje także: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych (bez budynków gospodarstw rolnych), rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu.

Z kolei, pod symbolem 112 zaklasyfikowano "budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe". Klasa ta obejmuje: budynki samodzielne, domy bliźniacze lub szeregowe o dwóch mieszkaniach, budynki mieszkalne pozostałe, takie jak: budynki mieszkalne, o trzech i więcej mieszkaniach.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, iż warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnione dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Wskazać w tym miejscu należy, iż przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 8% od statusu nabywcy takiego budynku.

Ponadto, należy wyjaśnić, że przepisy ustawy nie definiują pojęć budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy pomocniczo odwołać się do przepisów prawa budowlanego. Z uwagi jednak na autonomię prawa podatkowego, a ponadto ze względu na treść prawa budowlanego (ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.), z którego wynika, że definicje w nim zawarte zostały wprowadzone dla potrzeb tegoż aktu prawnego, nie należy ich traktować jako definicji legalnych na użytek innych aktów normatywnych. W związku z tym, posługiwanie się tymi pojęciami winno mieć jedynie charakter pomocniczy przy dokonywaniu wykładni prawa podatkowego. Konieczne jest zatem odwołanie się zarówno do prawa budowlanego, jak i językowego znaczenia użytych w art. 41 ust. 12 ustawy pojęć.

W ww. ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, słowniczek został zamieszczony w art. 3 i zawiera definicje pojęć w niej używanych.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 cyt. ustawy - Prawo budowlane pod pojęciem obiekt budowlany należy rozumieć budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami oraz obiekt małej architektury. Ustawodawca wyjaśniając zatem pojęcie obiektu budowlanego posługuje się terminami (budynek, budowla, obiekt małej architektury) definiowanymi w dalszej części słowniczka (art. 3 pkt 2, 3 i 4 ww. ustawy). Obiekty budowlane stanowią całość pod względem techniczno użytkowym. Wyposażone są w instalacje i inne urządzenia niezbędne do spełniania funkcji, dla której zostały zbudowane.

Z kolei, zgodnie z art. 3 pkt 6 cyt. ustawy, przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Natomiast przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (pkt 7 ww. artykułu).

Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykułu przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 tego artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja to "unowocześnienie i usprawnienie czegoś" - według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Montaż - wg powyższego słownika - to "składanie maszyn, aparatów, urządzeń z gotowych części; zakładanie, instalowanie urządzeń technicznych, łączenie oddzielnych części w całość".

W związku z przytoczonymi definicjami stwierdzić należy, że pojęcie "montaż" odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca, będący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, produkuje domy modułowe z drewna o szerokiej gamie modeli i rozwiązań. Ponadto, Zainteresowany zajmuje się wykonywaniem domów letniskowych, całorocznych, gospodarczych, obiektów handlowo-usługowych. Jego działalność to m.in. produkcja i montaż domów mieszkalnych i letniskowych z drewna (PKD 41.20.Z). Wnioskodawca będzie produkować poszczególne elementy domów, a następnie montować je na działkach odpowiednio przygotowanych przez klientów. Ma on zamiar dokonywać sprzedaży domów na terenie kraju, na podstawie podpisanych umów określających rodzaj i zakres budowy domów. Klient będzie posiadał odpowiedni projekt oraz pozwolenie na budowę domu mieszkalnego lub letniskowego. Odbiorcami będą klienci prywatni oraz firmy deweloperskie i inne. Faktury będą wystawiane dla każdego rodzaju ww. odbiorców z 8% stawką VAT z opisem "dom mieszkalny z montażem" - PKOB 1122 lub "dom letniskowy z montażem" - PKOB 1110. Zainteresowany wykonywać będzie zarówno domy mieszkalne i letniskowe w stanie surowym otwartym, domy mieszkalne i letniskowe w stanie surowym zamkniętym, a także domy mieszkalne i letniskowe w stanie wykończonym np. łącznie z zabudową kuchni i innym wyposażeniem np. meble pokojowe. Stawkę 8% VAT będzie on stosować wówczas gdy ww. domy sklasyfikowane pod PKOB 11 będą spełniały definicję obiektów budowlanych objętych społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 ust. 2 i 12b.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące możliwości zastosowania obniżonej 8% stawki podatku VAT na sprzedawane domy mieszkalne i letniskowe wraz z montażem, zarówno dla osób prywatnych, firm deweloperskich lub innych oraz sprzedaży domów mieszkalnych i letniskowych z montażem i zabudową kuchni oraz innym wyposażeniem np. meble pokojowe.

Po analizie powołanych wyżej przepisów, w kontekście opisanego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w przypadku gdy przedmiotem planowanej transakcji będą domy mieszkalne i letniskowe spełniające definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego Wnioskodawca będzie miał prawo stosować 8% stawkę podatku.

Wskazać także należy, że z uwagi na to, iż obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy.

W przedmiotowej sprawie oznacza to, iż w przypadku gdy sprzedawane drewniane domy letniskowe - przeznaczone będą wyłącznie do zamieszkania w sezonie letnim - nie będzie miała zastosowania stawka preferencyjna (obniżona), gdyż budynki takie nie stanowią obiektów budownictwa mieszkalnego, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 12 ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że Zainteresowany postąpi prawidłowo stosując obniżoną 8% stawkę podatku na sprzedawane domy mieszkalne i letniskowe wraz z montażem, zarówno dla osób prywatnych, firm deweloperskich lub innych, o ile będą one stanowiły obiekty budownictwa mieszkaniowego objęte społecznym programem mieszkaniowym.

Natomiast odnośnie możliwości zastosowania stawki podatku w wysokości 8% w stosunku do transakcji sprzedaży domów mieszkalnych i letniskowych z montażem i zabudową kuchni oraz innym wyposażeniem np. meblami pokojowymi, należy stwierdzić, że elementy wyposażenia ww. domów nie korzystają z preferencyjnej stawki podatku w oparciu o art. 41 ust. 12 ustawy. Wynika to z faktu, iż zabudowę kuchni oraz umeblowanie innych pomieszczeń należy uznać za czynność związaną z zaopatrywaniem budynku mieszkalnego w elementy wyposażenia, nie stanowiące elementów konstrukcyjnych lub części składowych tego budynku.

W tym miejscu warto podkreślić, że zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do niej, nie regulują pojęcia "części składowych". Zatem, w tym celu należy odwołać się do innych przepisów, które tę kwestię regulują, a mianowicie do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zwanej dalej k.c.

Zgodnie z art. 47 § 1 k.c., część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Natomiast art. 47 § 2 k.c. stanowi, że częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Aby uzyskać atrybut części składowej rzeczy nadrzędnej, w tym przypadku budynku mieszkalnego, wyposażenie dodatkowe powinno być połączone z tą rzeczą w taki sposób, że będzie istniała:

* więź fizykalno-przestrzenna oraz

* więź funkcjonalna (gospodarcza),

a połączenie będzie miało charakter trwały (nie dla przemijającego użytku). Przy czym przesłanki te muszą być spełnione łącznie. W konsekwencji takiego połączenia elementy wykończenia dodatkowego powinny stracić byt w sensie prawnym, gospodarczym i fizycznym. Zatem elementy wykończenia dodatkowego nie będą mogły samoistnie stanowić rzeczy, lecz powinny tworzyć z budynkiem jedną całość. Stosownie jednak do art. 47 § 3 k.c. przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Odmienne znaczenie, niż część składowa, posiada przynależność. Przynależnościami są rzeczy ruchome potrzebne do korzystania z innej rzeczy (rzeczy głównej) zgodnie z jej przeznaczeniem, jeżeli pozostają z nią w faktycznym związku odpowiadającym temu celowi (art. 51 § 1 k.c.). Przynależność nie traci tego charakteru przez przemijające pozbawienie jej faktycznego związku z rzeczą główną (art. 51 § 3 k.c.).

Pojęcie przynależności należy zatem odróżnić od pojęcia części składowej, bowiem związek, jaki zachodzi pomiędzy rzeczą przynależną (pomocniczą), a rzeczą główną, jest luźniejszy niż związek pomiędzy częścią składową, a rzeczą nadrzędną. Wprawdzie przynależności i części składowe dzielą los prawny rzeczy głównej (nadrzędnej), lecz w przypadku przynależności zasada ta nie ma charakteru bezwzględnie obowiązującego. Pomiędzy rzeczą główną, a przynależną zachodzi wyłącznie związek funkcjonalny. Nie ma więc ścisłej więzi fizycznej, która powoduje, że rzecz staje się częścią składową innej rzeczy. W stosunku przynależności występują dwa odrębne podmiotowe prawa własności - do rzeczy głównej i do rzeczy pomocniczej. Zatem przynależność (rzecz pomocnicza) nie traci samodzielnego bytu prawnego wskutek jej związku z rzeczą główną - pozostaje, w przeciwieństwie do części składowej, samoistną rzeczą ruchomą. Dlatego też przynależność może stanowić przedmiot samoistnego obrotu, natomiast część składowa nie może być przedmiotem odrębnej dostawy.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania w kontekście przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że montaż i zabudowa kuchni oraz inne wyposażenie np. meble pokojowe, jako mogące być odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego, stanowią wyposażenie nie stanowiące części składowych lokalu mieszkalnego i winny zostać opodatkowane według zasad (przepisów) dla niego właściwych, tj. według stawki właściwej dla danego rodzaju towaru. Trwała zabudowa meblowa (kuchenna, łazienkowa) może podnosić jedynie funkcjonalność i wartość obiektów mieszkalnych, przy czym podkreślić należy, że podobną funkcjonalność i wartość można zapewnić umieszczając w obiekcie "zwykłe" meble kuchenne, łazienkowe nie przymocowane do ściany czy podłogi.

Zauważyć należy, iż choć z cywilistycznego punktu widzenia w omawianym przypadku przedmiotem umowy będzie jedna transakcja (sprzedaż domu mieszkalnego lub letniskowego wraz z montażem i z wyposażeniem), jednak dla celów podatku od towarów i usług dojdzie do dokonania kilku czynności opodatkowanych - każda z odrębnie ustalaną na podstawie przepisów podatkowych, sobie właściwą stawką. Na gruncie przepisów podatku od towarów i usług zasadą jest, że określona dostawa towarów lub świadczenie usług podlega określonej stawce podatku. Jednakże możliwe jest także oddzielne opodatkowanie składników tej transakcji, jeżeli wynika to wprost z przepisów. Zatem okoliczność, iż określone towary (usługi) stanowią przedmiot jednej transakcji, która z jednej strony obejmuje element główny objęty preferencyjną stawką podatku oraz z drugiej strony elementy wyłączone z tej preferencji, nie stoi na przeszkodzie temu, aby opodatkowanie nastąpiło według stawki właściwej dla każdego z tych elementów.

Zatem sprzedaż wyposażenia, które może być odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego, które nie stanowi części składowej nieruchomości winna zostać opodatkowana według przepisów właściwych, tj. według stawki właściwej dla danego rodzaju wyposażenia.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że w przypadku sprzedaży domów mieszkalnych i letniskowych z montażem i zabudową kuchni oraz innym wyposażeniem np. meble pokojowe, Zainteresowany nie będzie miał prawa do zastosowania do całej transakcji obniżonej 8% stawki podatku od towarów i usług. Preferencyjna stawka nie obejmie bowiem przedmiotowych transakcji w części dotyczącej zabudowy kuchni oraz innego wyposażenia.

Zatem, w tej części stanowisko Zainteresowanego należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania drewnianych domów mieszkalnych i letniskowych do właściwego grupowania statystycznego, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Bowiem, stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Z uwagi na przywołane uregulowania oraz w związku z faktem, iż organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania wyrobów i usług, a dla prawidłowego określenia stawki podatku VAT niezbędne jest zaklasyfikowanie drewnianych domów będących przedmiotem wniosku do właściwego grupowania statystycznego, obowiązek ten spoczywa na Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o klasyfikację PKOB wskazaną przez Zainteresowanego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.