ILPP4/4512-1-40/16-6/KB - VAT w zakresie obowiązku zapłaty należnego podatku od darowizny całości przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2016 r. (data wpływu 12 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty należnego podatku VAT od darowizny całości przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 12 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty należnego podatku VAT od darowizny całości przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od dnia 2 listopada 1994 r. Rodzaj prowadzonej działalności to usługi budowlane oraz turystyczne - wynajem domków letniskowych - usługi krótkotrwałego zakwaterowania. Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca opłaca podatek zryczałtowany. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca nie posiada żadnych towarów handlowych ani materiałów budowlanych. W skład majątku wchodzą maszyny i urządzenia budowlane, jak i kilka domków letniskowych wraz z wyposażeniem, biuro oraz pomieszczenia gospodarcze, od których to zakupów Wnioskodawca odliczył podatek VAT.

W 2016 r. Wnioskodawca zamierza ze względów zdrowotnych zlikwidować działalność gospodarczą i dokonać darowizny całej firmy na rzecz siostry. Darowizna zostanie przekazana przed zakończeniem działalności. Umowa przekazania darowizny zostanie sporządzona aktem notarialnym. W chwili przekazania darowizny firma nie będzie posiadała żadnych należności i zobowiązań. Siostra przed otrzymaniem darowizny otworzy jednoosobową działalność gospodarczą i będzie czynnym podatkiem VAT. Będzie kontynuowała profil działalności oraz przejmie dotychczasowych kontrahentów Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dokonując darowizny całości przedsiębiorstwa będzie ciążył na Wnioskodawcy obowiązek w zakresie należnego podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, według jego wiedzy, prowadzona przez niego działalność gospodarcza spełnia definicję przedsiębiorstwa w myśl art. 55 Kodeksu Cywilnego. Zgodnie z przepisem art. 6 pkt 1 Ustawy o podatku VAT darowizna nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy - przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) - zwanej dalej Dyrektywą 112.

W myśl art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 112, w przypadku przekazania odpłatnie lub nieodpłatnie, lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Należy zaznaczyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380) - zwanej dalej Kodeksem cywilnym.

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego - przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w ww. przepisie określenie "w szczególności" wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

W myśl art. 55² Kodeksu cywilnego - czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Zaznaczyć należy jednak, że w przypadku osób fizycznych termin "przedsiębiorstwo" odnosi się do całego zakresu prowadzonej przez nie działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych oraz turystycznych - wynajem domków letniskowych - usługi krótkotrwałego zakwaterowania. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca nie posiada żadnych towarów handlowych ani materiałów budowlanych. W skład majątku wchodzą maszyny i urządzenia budowlane, jak i kilka domków letniskowych wraz z wyposażeniem, biuro oraz pomieszczenia gospodarcze, od których to zakupów Wnioskodawca odliczył podatek VAT. Wskazał on, że prowadzona przez niego działalność gospodarcza spełnia definicję przedsiębiorstwa w myśl art. 55 Kodeksu cywilnego.

W 2016 r. Wnioskodawca zamierza ze względów zdrowotnych zlikwidować działalność gospodarczą i dokonać darowizny całej firmy na rzecz siostry. Darowizna zostanie przekazana przed zakończeniem działalności. Umowa przekazania darowizny zostanie sporządzona aktem notarialnym. W chwili przekazania darowizny firma nie będzie posiadała żadnych należności i zobowiązań. Siostra przed otrzymaniem darowizny otworzy jednoosobową działalność gospodarczą i będzie czynnym podatkiem VAT. Będzie kontynuowała profil działalności oraz przejmie dotychczasowych kontrahentów Wnioskodawcy.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy dokonując darowizny całości przedsiębiorstwa będzie ciążył na nim obowiązek w zakresie należnego podatku VAT.

Z przedstawionych informacji wynika, że w niniejszej sprawie przedmiotem darowizny będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, w skład którego wchodzą maszyny i urządzenia budowlane, kilka domków letniskowych wraz z wyposażeniem, biuro oraz pomieszczenia gospodarcze (w chwili przekazania darowizny firma nie będzie posiadała żadnych należności i zobowiązań), zatem darowizna tego przedsiębiorstwa będzie wyłączona spod działania ustawy, co wynika z art. 6 pkt 1 ustawy. W związku z tym, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do odprowadzenia należnego podatku od towarów i usług od przedmiotowej czynności.

Reasumując, dokonując darowizny całości przedsiębiorstwa nie będzie ciążył na Wnioskodawcy obowiązek w zakresie należnego podatku VAT.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w podatku od towarów i usług w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązku zapłaty należnego podatku VAT od darowizny całości przedsiębiorstwa. Natomiast w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w związku z darowizną całości przedsiębiorstwa zostało wydane postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia z dnia 6 kwietnia 2016 r. nr ILPP4/4512-1-40/16-7/KB. Dodatkowo tut. Organ informuje, że w zakresie obowiązku korekty podatku naliczonego przez nabywcę przedsiębiorstwa zostało wydane postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania z dnia 16 marca 2016 r. nr ILPP4/4512-1-40/16-4/KB.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.