ILPP4/4512-1-12/16-2/KB - Prawo do zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 11 lutego 2016 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/4512-1-12/16-2/KB Prawo do zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2015 r. (data wpływu 4 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 1997 r. i jest czynnym podatnikiem VAT.

W lipcu 2015 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży firmowego środka trwałego, samochodu ciężarowego - jako wewnątrzwspólnotową dostawę towaru, która nastąpiła przed rejestracją na potrzeby VAT UE. Wszystkie wymogi określone w art. 13 ust. 2 i 6 zostały spełnione i zgodnie z art. 42 ust. 1 Wnioskodawca zastosował stawkę 0%.

Nabywca jest czynnym podatnikiem innego państwa członkowskiego - Słowacji. W związku z wywozem nastąpiło przeniesienie prawa do rozporządzenia towarem na nabywcę. Nabywca posiadał właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy. Numer nabywcy podany był na fakturze stwierdzającej sprzedaż samochodu. Wnioskodawca posiada oświadczenie, że samochód zostanie wywieziony za granicę i zostanie zarejestrowany na terenie Słowacji.

W deklaracji VAT-7 za miesiąc lipiec 2015 r. wykazano sprzedaż WDT na warunkach stawki preferencyjnej ze stawką VAT 0%. Została złożona w terminie za III kwartał 2015 r. deklaracja podsumowująca VAT-UE, w której wykazano wyżej wymienioną transakcję.

W grudniu 2015 r. została sporządzona aktualizacja deklaracji VAT-R, mająca na celu rejestrację jako podatnika VAT UE.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy brak rejestracji do obrotu wewnątrzwspólnotowego może być przesłanką do uniemożliwienia dokonania transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej z prawem do zastosowania stawki 0% w sytuacji gdy pozostałe warunki uznania, że mamy do czynienia z WDT zostały spełnione.

Na zastosowanie stawki 0% nie wyraził zgody Urząd Skarbowy z uwagi na brak formalnej rejestracji podatnika unijnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, będąc czynnym podatnikiem VAT, dokonał on sprzedaży towaru przed zarejestrowaniem jako podatnik unijny. Dla zarejestrowanego czynnego podatnika unijnego w innym państwie członkowskim zostały spełnione wszystkie przesłanki dotyczące działania w charakterze podatnika w myśl art. 13 ust. 2 i ust. 6 ustawy o podatku od towarów usług.

Posiadając określone w art. 42 ust. 1 i ust. 3 ustawy dowody, że towar został wywieziony z terytorium kraju, a nabywca posiadał właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez Słowację, zawierający dwuliterowy kod SK stosowany dla podatnika od wartości dodanej, który został umieszczony na fakturze sprzedaży, pozwala potraktować ww. sprzedaż jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i zastosować preferencyjną stawkę 0% dla tej transakcji.

Dla rozstrzygnięcia prawa do zastosowania preferencyjnej stawki 0% w opisanej sytuacji należy uwzględnić przepisy krajowe, jak i przepisy wspólnotowe. Podstawowe znaczenie dla zakwalifikowania dostawy do transakcji wewnątrzwspólnotowej ma kraj, do którego towar jest wywożony. Musi to być jeden z krajów unijnych, inny niż ten, z którego są wysyłane. Jeśli więc towar wysyłany jest z kraju na terytorium innego państwa członkowskiego na rzecz podatnika VAT UE, to mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów.

Przepisy prawa polskiego w zakresie podatku od towarów i usług uzależniają zastosowanie stawki 0% od zarejestrowania się podatnika przed dokonaniem dostawy. W tej sprawie przepisy unijne nie uzależniają zastosowania stawki 0% od zarejestrowania się podatnika przed dokonaniem dostawy. Dyrektywa 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, art. 138 nie uzależnia zwolnienia dostawy towarów dokonywanej pomiędzy krajami członkowskimi od rejestracji sprzedawcy jako podatnika unijnego.

Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowej jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia. Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy wg stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Skoro fakt dokonania WDT jest bezsporny, zasada neutralności podatkowej pozwala na skorzystanie z preferencyjnej stawki 0%, w razie spełnienia przesłanek merytorycznych, nawet jeśli zostały pominięte wymogi formalne.

Wnioskodawca nie kwestionuje obowiązku nałożenia na podatników dokonywania stosownych rejestracji. Brak rejestracji był nieumyślny, spowodowany niedopatrzeniem.

W grudniu 2015 r. została złożona aktualizacja VAT-R i kolejne dostawy będą już dokonywane w ramach czynnego podatnika unijnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pod pojęciem sprzedaży - na mocy art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy - przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Artykuł 13 ust. 2 ustawy stanowi, że przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1.

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2.

osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3.

podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4.

podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 (...) - art. 13 ust. 6 ustawy.

Elementem, który musi wystąpić, aby uznać daną czynność za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, jest wywóz towaru z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego. Podkreślić należy, że dostawą wewnątrzwspólnotową nie jest sama czynność faktyczna, jaką jest wywóz towarów, ponieważ wywóz ten musi nastąpić w wyniku dokonania dostawy. Jest to warunek konieczny, stanowiący odbicie warunków dotyczących nabycia, gdzie wymaga się, aby miało miejsce nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, co następuje w wyniku dokonanej dostawy.

Zgodnie z art. 97 ust. 1 ustawy - podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podmiot, który dokonał zawiadomienia zgodnie z ust. 1, jako podatnika VAT UE - art. 97 ust. 4 ustawy.

Z powołanych przepisów wynika, że obowiązkiem rejestracji w charakterze podatników VAT UE zostali obciążeni podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, którzy będą dokonywać m.in. transakcji stanowiących wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, a ich identyfikacja następuje poprzez zarejestrowanie jako podatnika VAT UE.

Stosownie do zapisu art. 99 ust. 1 ustawy - podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy - w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1.

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;

2.

podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3.

podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.

Zasada opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką 0% stanowi realizację zasady neutralności opodatkowania VAT i wynika wprost z art. 138 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm. - zwanej dalej Dyrektywą 112). Art. 138 Dyrektywy 112 formułuje bowiem zasadę, że państwa członkowskie zwalniają dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium danego państwa, ale na terytorium Wspólnoty, przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, dokonane dla innego podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem, działających w takim charakterze w państwie członkowskim innym niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów.

Zgodnie natomiast z art. 273 Dyrektywy 112 - państwa członkowskie mogą nałożyć inne obowiązki, jakie uznają za niezbędne dla zapewnienia prawidłowego poboru VAT i zapobieżenia oszustwom podatkowym (...).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. W lipcu 2015 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży firmowego środka trwałego, samochodu ciężarowego - jako wewnątrzwspólnotową dostawę towaru, która nastąpiła przed rejestracją na potrzeby VAT UE. Wszystkie wymogi określone w art. 13 ust. 2 i 6 zostały spełnione i zgodnie z art. 42 ust. 1 Wnioskodawca zastosował stawkę 0%.

Nabywca jest czynnym podatnikiem innego państwa członkowskiego - Słowacji. W związku z wywozem nastąpiło przeniesienie prawa do rozporządzenia towarem na nabywcę. Nabywca posiadał właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy. Numer nabywcy podany był na fakturze stwierdzającej sprzedaż samochodu.

W deklaracji VAT-7 za miesiąc lipiec 2015 r. wykazano sprzedaż jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na warunkach stawki preferencyjnej ze stawką VAT 0%. Została złożona w terminie za III kwartał 2015 r. deklaracja podsumowująca VAT-UE, w której wykazano wyżej wymienioną transakcję.

W grudniu 2015 r. została sporządzona aktualizacja deklaracji VAT-R, mająca na celu rejestrację jako podatnika VAT UE.

Analizując powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że prawo do zastosowania preferencyjnej stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest w myśl art. 42 ust. 1 pkt 3 ustawy - od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE. Przepis ten należy interpretować w kontekście zapisu art. 99 ustawy. Tym samym podatnik ma prawo do zastosowania stawki 0%, o ile w ustawowym terminie do złożenia deklaracji podatkowej będzie zarejestrowany do transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W przedmiotowej sprawie dostawa samochodu miała miejsce przed rejestracją Wnioskodawcy jako podatnika VAT UE, ponieważ zgłoszenie VAT-R mające na celu rejestrację jako podatnika VAT UE zostało złożone w grudniu 2015 r.

Nie został zatem spełniony warunek, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 3 ustawy, tj. Wnioskodawca składając deklarację podatkową VAT-7 za lipiec 2015 r. nie był zarejestrowany jako podatnik VAT UE. W konsekwencji, nie miał on prawa do zastosowania stawki 0% w odniesieniu do przedmiotowej transakcji.

Reasumując, w przedmiotowej sytuacji brak rejestracji Wnioskodawcy jako podatnika VAT-UE stanowi przesłankę uniemożliwiającą potraktowanie transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej z prawem do zastosowania stawki 0%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl