ILPP4/4441-9/11-3/IM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 września 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/4441-9/11-3/IM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

WYDANA W WYNIKU UWZGLĘDNIENIA SKARGI

W związku ze skargą z dnia 8 sierpnia 2011 r. (data stempla pocztowego 5 sierpnia 2011 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 22 czerwca 2011 r. znak ILPP4/443-255/11-4/PG w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazywanych nieodpłatnie towarów, doręczoną w dniu 30 czerwca 2011 r. (data potwierdzenia odbioru), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), uwzględnia skargę w całości, w związku z czym zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 22 czerwca 2011 r. znak ILPP4/443-255/11-4/PG w zakresie opodatkowania przekazywanych nieodpłatnie towarów, uznając stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając w imieniu Ministra Finansów wydał na wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług Spółki z o.o. reprezentowanej przez Pełnomocnika z dnia 21 marca 2011 r. (data wpływu 23 marca 2011 r.) - zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 22 czerwca 2011 r., znak ILPP4/443-255/11-4/PG, stwierdzając, iż stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

We wniosku z dnia 21 marca 2011 r. o wydanie interpretacji indywidualnej został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca działa w branży rolno-spożywczej, oferując szeroką gamę różnego typu nawozów specjalistycznych (granulowanych i dolistnych) oraz bloki mineralne dla zwierząt. Działania w zakresie promocji i reklamy, niezbędne aby funkcjonować na rynku, koncentrują się w znacznej mierze na nawiązywaniu i utrzymywaniu dobrych kontaktów z potencjalnymi i obecnymi klientami ostatecznymi (rolnikami) oraz dystrybutorami. Bezpośrednia sprzedaż towarów oferowanych przez Zainteresowanego następuje do dystrybutorów, jednakże działania w zakresie promocji i reklamy są również ukierunkowane do klientów ostatecznych (rolników), np. w formie nieodpłatnie przekazywanych towarów (gratisów).

W uzupełnieniu do wniosku wyjaśniono, że:

1.

Od przekazywanych towarów (gratisów) w formie nieodpłatnej, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;

2.

Przekazywane towary nie są drukowanymi materiałami reklamowymi bądź informacyjnymi, nie stanowią również próbek. Niektóre z przekazywanych towarów spełniałyby warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości;

3.

Wartość przekazywanych towarów jest różna, co uzależnione jest rodzajem przekazywanego towaru (gratisu) i działaniami marketingowymi (specyfika zapotrzebowania ostatecznego nabywcy towarów Zainteresowanego, wielkość potencjalnych przyszłych dostaw towarów do takiego nabywcy itp.). Wartość niektórych z przekazywanych gratisów przekracza kwotę 100 zł;

4.

W przypadku, gdy wartość przekazywanych towarów dla danego obdarowanego w roku podatkowym nie przekracza kwoty 100 zł, Wnioskodawca dysponuje dokumentacją (ewidencją) pozwalającą na ustalenie tożsamości obdarowanych osób.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy istnieje obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług, przekazywanych nieodpłatnie towarów w obecnie obowiązującym stanie prawnym.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - dalej VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W art. 7 ust. 1 VAT postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przez dostawę towarów rozumie się również - w myśl art. 7 ust. 2 VAT - przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 VAT wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Z literalnego brzemienia art. 7 ust. 2 VAT wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Przepis ust. 3 tego artykułu określa tylko rodzaje towarów których przekazanie wskazane w ust. 2 - czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem - zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania - jest to przepis szczególny zawierający wyjątki w stosunku do ust. 2.

Należy zatem uznać, że przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 i 3 VAT, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem.

Mając na uwadze treść przytoczonych wyżej przepisów oraz opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że przekazanie klientom nieodpłatnie towarów w związku z promocją i reklamą, jeżeli nawet Zainteresowanemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie stanowi dostawy towarów i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach prawa podatkowego, np. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 28 października 2010 r. nr ILPP1/443-246/09/10-S/AI.

W wydanej w dniu 22 czerwca 2011 r. interpretacji indywidualnej znak ILPP4/443-255/11-4/PG, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - działając w imieniu Ministra Finansów - uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe

W interpretacji wskazano, że w sytuacji, gdy Zainteresowanemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem towarów (gratisów), przekazanie ich w formie nieodpłatnej swoim klientom podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wyjątkiem jest sytuacja, w której przekazywane jednej osobie towary o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł są ujęte w prowadzonej ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości tych osób, lub jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie jego przekazywania, nie przekraczają 10 zł.

W dniu 6 lipca 2011 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, wpłynęło wezwanie Spółki z o.o. reprezentowana przez Pełnomocnika, do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę interpretacji indywidualnej w zakresie opodatkowania przekazywanych nieodpłatnie towarów.

Pismem z dnia 26 lipca 2011 r. znak ILPP4/443/W-13/11-2/IM, stanowiącym odpowiedź na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazywanych nieodpłatnie towarów.

W dniu 8 sierpnia 2011 r. Spółka z o.o. reprezentowana przez Pełnomocnika za pośrednictwem Izby Skarbowej w Poznaniu Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na indywidualną interpretację z dnia 22 czerwca 2011 r. znak ILPP4/443-255/11-4/PG.

W powyższym piśmie Spółka, przedmiotowej interpretacji indywidualnej zarzuciła naruszenie:

1.

art. 7 ust. 2 i ust. 3 w zw. z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, poprzez jego błędną wykładnię, polegającą na uznaniu, iż przez odpłatną dostawę towarów należy rozumieć także przekazanie towarów bez wynagrodzenia, jeżeli przekazania dokonano na cele związane z przedsiębiorstwem a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu tych towarów,

2.

art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa w zw. z art. 121 § 1 w odniesieniu do art. 14h, poprzez pominięcie w swojej analizie przez organ podatkowy orzecznictwa sądowego, co poddaje w wątpliwość, iż postępowanie podatkowe prowadzone było w sposób budzący zaufanie,

3.

art. 120 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 2 Konstytucji RP, poprzez pominięcie przez organ podatkowy wynikającej z Konstytucji RP oraz potwierdzonej w przepisie Ordynacji podatkowej zasady państwa prawnego, która nakazuje przyjąć taką wykładnię przepisów prawa podatkowego, aby podatkowa ingerencja znajdowała precyzyjne podstawy w literze prawa, nie zaś - jak uczynił to organ podatkowy w przedmiotowej sprawie - w jej wykładni rozszerzającej.

Wobec powyższego, Spółka wniosła o:

1.

uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej,

2.

zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Stosownie do art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów po rozpatrzeniu przedmiotowej skargi z dnia 4 sierpnia 2011 r. uwzględnia skargę w całości i stwierdza, że stanowisko Skarżącej przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2011 r. (data wpływu 23 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazywanych nieodpłatnie towarów - jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez dostawę towarów rozumie się również - w myśl z art. 7 ust. 2 ustawy - przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek - art. 7 ust. 3 ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1.

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;

2.

których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

W myśl art. 7 ust. 7 ustawy, przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje bowiem czynności, które mimo braku odpłatności uważane są za zrównane z odpłatną dostawą. Do czynności takich ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, pod warunkiem jednak, iż podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego. Jednocześnie, na mocy art. 7 ust. 3 ustawy, ustawodawca wyłączył z opodatkowania czynności, które są ściśle związane z prowadzonym przedsiębiorstwem - drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości oraz próbki.

Z literalnego brzemienia art. 7 ust. 2 ustawy wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Przepis ust. 3 tego artykułu określa tylko rodzaje towarów, których przekazanie wskazane w ust. 2 - czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem - zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania - jest to przepis szczególny zawierający wyjątki w stosunku do ust. 2.

Należy zatem uznać, że przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca działa w branży rolno-spożywczej, oferując szeroką gamę różnego typu nawozów specjalistycznych (granulowanych i dolistnych) oraz bloki mineralne dla zwierząt. Przeprowadza on różne działania w zakresie promocji i reklamy, niezbędne aby funkcjonować na rynku, koncentrujące się w znacznej mierze na nawiązywaniu i utrzymywaniu dobrych kontaktów z potencjalnymi i obecnymi klientami ostatecznymi (rolnikami) oraz dystrybutorami. Bezpośrednia sprzedaż towarów oferowanych przez niego następuje do dystrybutorów, jednakże działania w zakresie promocji i reklamy są również ukierunkowane do klientów ostatecznych (rolników), np. w formie nieodpłatnie przekazywanych towarów (gratisów).

Jak poinformował Zainteresowany, od przekazywanych towarów (gratisów) w formie nieodpłatnej, przysługiwało mu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przekazywane towary nie są drukowanymi materiałami reklamowymi bądź informacyjnymi, nie stanowią również próbek. Niektóre z przekazywanych towarów spełniałyby warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości. Wartość przekazywanych towarów jest różna, co uzależnione jest rodzajem przekazywanego towaru (gratisu) i działaniami marketingowymi (specyfika zapotrzebowania ostatecznego nabywcy towarów Wnioskodawcy, wielkość potencjalnych przyszłych dostaw towarów do takiego nabywcy itp.). Wartość niektórych z przekazywanych gratisów przekracza kwotę 100 zł W przypadku, gdy wartość przekazywanych towarów dla danego obdarowanego w roku podatkowym nie przekracza kwoty 100 zł, Zainteresowany dysponuje dokumentacją (ewidencją) pozwalającą na ustalenie tożsamości obdarowanych osób.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisanego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż Zainteresowany nie ma obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów przekazywanych nieodpłatnie towarów.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2011 r. w zakresie opodatkowania przekazywanych nieodpłatnie towarów, było zatem prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe, należało orzec jak w sentencji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejsze rozstrzygniecie. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań w terminie trzydziestu dni od dnia jej doręczenia za pośrednictwem organu, który wydał interpretację (art. 54 § 1 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl