ILPP4/443-94/14-4/ISN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2014 r. (data wpływu 3 marca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 czerwca 2014 r. (data wpływu 2 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług:

* jest prawidłowe - w zakresie kwalifikacji czynności udzielenia pożyczki jako usługi oraz miejsca jej świadczenia;

* jest nieprawidłowe - w pozostałym zakresie.

W dniu 3 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania pożyczki. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 czerwca 2014 r. (data wpływu 2 czerwca 2014 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy oraz brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka X, zwana dalej "Spółką", będąca czynnym podatnikiem VAT, zamierza udzielić pożyczkę podmiotowi z siedzibą na terenie Wielkiej Brytanii, będącemu podatnikiem podatku od wartości dodanej w Wielkiej Brytanii i zarejestrowanemu dla potrzeb VAT w Polsce. Pożyczka zostanie udzielona wspólnikowi Spółki i przekazana z rachunku bankowego w Polsce na rachunek bankowy w Wielkiej Brytanii. Udzielona pożyczka będzie jednorazową czynnością w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług w zakresie doradztwa w zakresie naprawy i produkcji instalacji elektrycznych.

W złożonym uzupełnieniu Spółka poinformowała, że podmiot z Wielkiej Brytanii nie posiada na terytorium kraju stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej i pożyczka zostanie udzielona dla stałego miejsca prowadzenia działalności w Wielkiej Brytanii. Podmiot z Wielkiej Brytanii z tytułu otrzymanej pożyczki nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku od wartości dodanej na terytorium Wielkiej Brytanii. Usługa świadczona na rzecz kontrahenta z Wielkiej Brytanii korzysta ze zwolnienia od podatku od wartości dodanej (nie podlega opodatkowaniu stawką VAT 0%).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy udzielenie pożyczki na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług należy kwalifikować jako odpłatne świadczenie usług podlegające regulacjom ustawy o VAT i zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy udzielenie pożyczki jest usługą zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, i kwota otrzymanych odsetek od pożyczki powinna być wykazana jako obrót zwolniony w poz. 10 deklaracji VAT-7.

2. Czy w sytuacji udzielenia pożyczki przez Spółkę na rzecz podatnika brytyjskiego, miejscem świadczenia usługi będzie terytorium Wielkiej Brytanii i przychód z tytułu otrzymanych odsetek od pożyczki powinien być rozpoznany jako świadczenie usług poza terytorium kraju i wykazany w deklaracji VAT-7 w poz. 11 i 12.

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielenie pożyczki na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług należy kwalifikować jako odpłatne świadczenie usług podlegające regulacjom ustawy o VAT i zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy udzielenie pożyczki jest usługą zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ale kwota otrzymanych odsetek od pożyczki nie powinna być wykazana jako obrót zwolniony w poz. 10 deklaracji VAT-7, w związku z tym, że usługobiorcą jest podmiot z siedzibą na terenie Wielkiej Brytanii i miejsce świadczenia usług będzie w kraju siedziby usługobiorcy.

W sytuacji udzielenia pożyczki przez Spółkę na rzecz podatnika brytyjskiego, miejscem świadczenia usługi będzie terytorium Wielkiej Brytanii i przychód z tytułu otrzymanych odsetek od pożyczki powinien być rozpoznany jako świadczenie usług poza terytorium kraju, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, i przychód z tytułu otrzymanych odsetek powinien być rozpoznany w deklaracji VAT-7 w poz. 11 i 12.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego:

* jest prawidłowe - w zakresie kwalifikacji czynności udzielenia pożyczki jako usługi oraz miejsca jej świadczenia;

* jest nieprawidłowe - w pozostałym zakresie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy. Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem co do zasady usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia;

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Aby świadczenie usługi podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi mieć miejsce również odpłatność, tj. gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem usługi, a otrzymanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym, zaś usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek świadczenia usługi oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego) za dokonanie tych czynności. Bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje wówczas, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść na rzecz świadczącego usługę i jeżeli świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności.

Taka definicja świadczenia usług jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług wszelkich transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121). Zgodnie z ww. przepisem, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. Czynność udzielenia pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (odsetki), stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady, podlegające opodatkowaniu VAT. Zatem, odsetki otrzymane z tytułu udzielonej pożyczki stanowią wynagrodzenie z tytułu jej udzielenia.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Ustawodawca zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienia od podatku.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy - zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Zatem, co do zasady, usługa udzielania oprocentowanej pożyczki stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi jednak na to, że usługi udzielania pożyczek mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy - korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na terytorium kraju.

W tym miejscu należy podkreślić, że cyt. na wstępie niniejszej interpretacji art. 5 ustawy nie jest klasycznym katalogiem czynności będących przedmiotem opodatkowania, czyli zdarzeń lub sytuacji których zaistnienie wiąże się z wystąpieniem określonych obowiązków prawnopodatkowych w zakresie podatku od towarów i usług, lecz jest katalogiem czynności które są opodatkowane w Polsce, czyli od których należy rozliczyć podatek należny (lub w przypadku zwolnienia od podatku - zastosować zwolnienie). Różnica sprowadza się do tego, że przedmiotem opodatkowania VAT są wszelkie zdarzenia i sytuacje z którymi przepisy podatkowe wiążą określone skutki, zaś opodatkowaniu podlegają jedynie niektóre z nich.

Zatem w pierwszej kolejności należy ustalić miejsce świadczenia usługi wykonywanej przez Spółkę. Ponieważ w przypadku świadczenia usług istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy usługa wykonywana przez Spółkę podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy - na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

Artykuł 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z zasadą ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy - miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej - art. 28b ust. 2 ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Ww. zasady należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy ust. 3 i 4, art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 i art. 28n ustawy nie będą przewidywać innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka będąca czynnym podatnikiem VAT, zamierza udzielić pożyczkę podmiotowi z siedzibą na terenie Wielkiej Brytanii, będącemu podatnikiem podatku od wartości dodanej w Wielkiej Brytanii i zarejestrowanemu dla potrzeb VAT w Polsce. Pożyczka zostanie udzielona wspólnikowi Spółki i przekazana z rachunku bankowego w Polsce na rachunek bankowy w Wielkiej Brytanii. Udzielona pożyczka będzie jednorazową czynnością w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług dotyczących doradztwa w zakresie naprawy i produkcji instalacji elektrycznych. Spółka poinformowała, że podmiot z Wielkiej Brytanii nie posiada na terytorium kraju stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej i pożyczka zostanie udzielona dla stałego miejsca prowadzenia działalności w Wielkiej Brytanii.

W przedmiotowej sprawie Spółka świadczyć będzie usługę finansową polegającą na udzieleniu pożyczki pieniężnej na rzecz spółki z siedzibą w Wielkiej Brytanii (podatnika podatku od wartości dodanej), która wypełnia definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy.

Wobec powyższego, miejscem świadczenia (opodatkowania) tej usługi będzie terytorium Wielkiej Brytanii. Tym samym usługa ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Reasumując, co do zasady, czynność udzielenia pożyczki oprocentowanej przez pożyczkodawcę będącego podatnikiem podatku od towarów i usług jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, jednakże korzystającą ze zwolnienia od tego podatku. Pożyczkodawca z tytułu dokonywania transakcji polegających na udzielaniu pożyczek jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a otrzymane odsetki od udzielonych pożyczek - jako wynagrodzenia za wykonana usługę - korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy. Jednakże w sytuacji, jak przedstawiona w niniejszej sprawie, gdy pożyczka udzielana będzie dla podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy i miejscem świadczenia usługi udzielenia pożyczki będzie terytorium innego kraju niż terytorium Polski, wówczas usługa udzielenia oprocentowanej pożyczki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju (korzystać ze zwolnienia od tego podatku).

Zatem stanowisko Spółki, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy udzielenie pożyczki jest usługą zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ale kwota otrzymanych odsetek od pożyczki nie powinna być wykazana jako obrót zwolniony w poz. 10 deklaracji VAT-7, w związku z tym, że usługobiorcą jest podmiot z siedzibą na terenie Wielkiej Brytanii i miejsce świadczenia usług będzie w kraju siedziby usługobiorcy - należało uznać za nieprawidłowe.

Natomiast tut. Organ potwierdza stanowisko Spółki, zgodnie z którym udzielenie pożyczki na gruncie ustawy należy kwalifikować jako odpłatne świadczenie usługi, a miejscem świadczenia tej usługi będzie terytorium Wielkiej Brytanii.

Stosownie do treści art. 99 ust. 1 ustawy - podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Minister Finansów, rozporządzeniem z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 394), określił m.in. wzór deklaracji VAT-7, o której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy, stanowiący załącznik nr 1 do tego rozporządzenia. Natomiast w załączniku nr 4 zawarto objaśnienia do tej deklaracji.

Z wzoru deklaracji VAT-7, jak również objaśnień do niej wynika, że w poz. 11 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W poz. tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.

Z kolei w poz. 12 wykazuje się świadczenie usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony stan sprawy oraz powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że Spółka nie będzie zobowiązana do wykazania świadczonej przez nią poza terytorium kraju usługi udzielenia pożyczki w deklaracji podatkowej VAT-7 w poz. 11, ponieważ w poz. tej wykazuje się świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do którego przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W przedmiotowej sprawie - jak wykazano powyżej - usługi udzielania pożyczek świadczone na terytorium kraju korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, tym samym nie dają one prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz prawa do zwrotu kwoty podatku naliczonego.

W konsekwencji powyższego stanowisko Spółki, zgodnie z którym otrzymane odsetki z tytułu wykonanej usługi powinny być rozpoznane w deklaracji VAT-7 w poz. 11 - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy - podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca - zwane dalej "informacjami podsumowującymi".

Z przytoczonego art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy wynika, że informacja podsumowująca powinna zawierać tylko te usługi świadczone na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej świadczonych na terytorium państwa usługobiorcy innych niż terytorium kraju, które nie są opodatkowane stawką 0% lub zwolnione z opodatkowania podatkiem od wartości dodanej, dla których to obowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca.

W myśl art. 2 pkt 11 ustawy - ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o podatku od wartości dodanej - rozumie się przez to podatek nakładany na terytorium państwa członkowskiego z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego (...) ustawą.

Spółka wskazała, że kontrahent z Wielkiej Brytanii jest podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium Wielkiej Brytanii, a usługa polegająca na udzieleniu pożyczki korzysta na terytorium Wielkiej Brytanii ze zwolnienia od podatku od wartości dodanej.

W związku z powyższym, Spółka nie będzie zobowiązana do wykazania usługi udzielenia pożyczki w poz. 12 deklaracji VAT-7, gdyż w przepisie tym wykazuje się usługi, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Spółki w zakresie wykazania otrzymanych odsetek z tytułu świadczonej usługi w deklaracji podatkowej VAT-7 w poz. 12 - jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się, że kwestia dotycząca podatku od czynności cywilnoprawnych została rozstrzygnięta odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.