ILPP4/443-798/11-5/ISN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2011 r. (data wpływu 8 grudnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 lutego 2012 r. (data wpływu 28 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania poniesionych opłat administracyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 8 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania poniesionych opłat administracyjnych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 lutego 2012 r. (data wpływu 28 lutego 2012 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy, wyjaśnienie, których kwestii dotyczy zadane pytanie oraz o brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zainteresowana prowadzi działalność gospodarczą od dnia 5 stycznia 2011 r. Wnioskodawczyni od dnia 5 stycznia do dnia 31 lipca 2011 r. korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W tym okresie nie była ona zarejestrowanym podatnikiem dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Od dnia 1 sierpnia 2011 r. Zainteresowana jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT oraz zarejestrowanym podatnikiem dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych i posługuje się numerem NIP PL. Działalność Wnioskodawczyni (sklasyfikowana w PKD jako działalność pozostałych agencji transportowych - 52.29C oraz działalność usługowa związana z administracyjną obsługą biura - 82.11Z) polega na: uzyskiwaniu dla jej klientów pozwoleń i organizowaniu pilotażu dla wykonywanego przez nich transportu ponadgabarytowego na terenie Europy.

W zakres działalności Zainteresowanej wchodzi:

Usługi, które wykonuje Zainteresowana są usługami pomocniczymi do usług transportowych.

Odbiorcami jej usług są podatnicy, o których mowa w art. 28a ustawy:

* podatnicy VAT czynni, którzy mają siedzibę w Polsce i posługują się numerami NIP UE PL,

* podatnicy VAT unijni, którzy mają siedzibę w Austrii i posługują się numerami NIP UE AT.

Wnioskodawczyni nie świadczy usług dla podmiotów, które nie są podatnikami, o których mowa w art. 28a ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku).

Czy opłata administracyjna ponoszona w związku z działaniem opisanym w pkt 1 i 2 stanowi u Zainteresowanej import usług.

Zdaniem Wnioskodawczyni, opłaty administracyjne ponoszone w związku z działaniem opisanym w pkt 1 i pkt 2 nie stanowią dla niej importu usług, ponieważ wydana decyzja jest czynnością administracyjną, a nie usługą, wydaje ją organ administracyjny, a nie podatnik określony w art. 28a ustawy. Również w przypadku eksporty policji (np. niemieckiej) uiszczona opłata administracyjna nie stanowi dla Zainteresowanej importu usług, nie jest to usługa wykonana przez podatnika określonego w art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług). Czynności te nie mieszczą się w zakresie czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Należy jednak zaznaczyć, iż nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, iż oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby dana usługa podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni świadczy usługi pomocnicze do usług transportowych. Wykonywane przez nią usługi polegają na uzyskiwaniu dla jej klientów pozwoleń i organizowaniu pilotażu dla wykonywanego przez nich transportu ponadgabarytowego na terenie Europy. W związku z tym, ponosi ona na terytorium innych państw opłaty administracyjne:

* za występowanie do Urzędów Państwowych Państw Unijnych o wydanie zezwolenia na przejazd zestawu z ładunkiem nienormatywnym na konkretnej trasie w danym kraju lub sieci dróg w danym kraju. Jest to opłata administracyjna za działania na drogach - opłata taryfowa (określona np. w przypadku Niemiec - w Federalnym Dzienniku Ustaw);

* za dopuszczenie do ruchu pojazdów przekraczających standardowe wymiary wymagane jest specjalne dopuszczenie do ruchu pojazdu ponadnormatywnego, które wydaje (np. w Niemczech) Regionalny Urząd Komunikacyjny. Z tego tytułu Urząd pobiera opłatę administracyjną.

Podkreślić należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji opłat administracyjnych. W Polsce opłaty administracyjne pobierane są za czynności urzędowe wykonywane przez organy administracji publicznej i stanowią klasyczny przykład podstawy do nałożenia opłaty.

Jak wynika z opisu sprawy, Zainteresowana ponosi koszty opłat administracyjnych związanych z czynnościami administracyjnymi organów administracyjnych innych państw. Tym samym w zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, iż ponoszone przez nią koszty opłat administracyjnych nie stanowią w rzeczywistości wynagrodzenia za świadczone usługi. Zatem czynność ta nie wypełni definicji usług, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Wnioskodawczyni ma wątpliwości, czy z tytułu opłat administracyjnych powinna rozpoznać u siebie import usług.

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Wobec faktu, iż jak wyjaśniono powyżej koszty ponoszone z tytułu opłat administracyjnych nie stanowią wynagrodzenia za świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, nie dojdzie także w przedmiotowej sprawie do importu usług, rozumianego zgodnie z powołanym powyżej przepisem jako świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca.

Zatem w przedmiotowej sprawie opłata administracyjna ponoszona w związku z działaniem opisanym w pkt 1 i 2, nie stanowi u Zainteresowanej importu usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz stanowiska własnego, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

W niniejszej interpretacji wniosek został rozpatrzony w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie opodatkowania poniesionych opłat administracyjnych. Natomiast pozostałe kwestie zostały rozstrzygnięte w odrębnych interpretacjach z dnia 13 marca 2012 r. nr ILPP4/443-798/11-4/ISN, ILPP4/443-798/11-6/ISN, ILPP4/443-798/11-7/ISN i ILPP4/443-798/11-8/ISN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.