ILPP4/443-747/11-2/EWW - Opodatkowanie VAT usługi naprawy samochodów nabywanej od serwisu spoza terytorium Polski.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2011 r. (data wpływu 9 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie importu usług - jest prawidłowe.

W dniu 9 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie importu usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie samochodowego transportu towarowego. 99% usług świadczy na terytorium Europy Zachodniej poza granicami Polski dla kontrahentów Unijnych. Auta ciężarowe 99% swojego czasu pracy spędzają poza granicami Polski. Większość napraw aut dokonywana jest za granicą. Na fakturach za naprawę, serwis mający siedzibę na terenie Unii Europejskiej poza Polską wyszczególnia robociznę i części zużyte do napraw. Spółka nie ma wpływu na to jakie części będą wymienione w ramach naprawy, gdyż decyzję pozostawia serwisowi, który wymienia uszkodzone części w celu przywrócenia sprawności auta. Zainteresowany zleca jedynie usługę naprawy auta. Zamontowane części podlegają zwykle naturalnemu zużyciu w czasie wykonywania pracy poza granicami Polski, a więc nie są przywożone do kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy postępowanie Spółki w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe, a jeśli nie to w jaki sposób ze względu na przepisy VAT potraktować części montowane przez serwis w ramach usługi naprawy auta poza granicami Polski na terenie Unii Europejskiej.

Wnioskodawca starał się znaleźć odpowiedź na zadane pytanie w dotychczas wydanych interpretacjach podatkowych w podobnych sprawach, dlatego zgodnie z interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPP3/443-529/10/KO przyjmuje, że części zamienne montowane przez serwis są jedynie elementem składowym usługi naprawy aut, bowiem celem głównym przedmiotowego świadczenia jest usługa przywrócenia sprawności samochodu. Tym samym, kwotę widoczną na fakturze za wykonaną naprawę wykazuje jako import usług (bez względu na podział na fakturze na robociznę i części), zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie samochodowego transportu towarowego. Przeważającą część swoich usług świadczy poza granicami Polski dla kontrahentów z Unii Europejskiej, gdzie dokonywana jest większość napraw samochodów. Serwisowi mającemu siedzibę na terenie Unii Europejskiej poza Polską Spółka zleca jedynie naprawy auta i nie ma wpływu na to jakie części będą wymienione w ramach naprawy. Na fakturach za naprawę samochodów wyszczególniona jest robocizna i części zużyte do napraw. Natomiast zamontowane części podlegają zwykle naturalnemu zużyciu w czasie wykonywania pracy poza granicami Polski, a więc nie są przywożone do kraju.

W tym miejscu wskazać należy, że czynnikiem wyróżniającym określoną czynność jako czynność usługową (usługę) jest przede wszystkim to, iż świadczenie tej czynności zmierza do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego. Na podstawie tej tezy można zatem uznać, że wyodrębnianie z usługi świadczonej przez jeden podmiot poszczególnych jej elementów jako osobnych czynności nie jest poprawne, jeśli wszystkie one zmierzają do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego. W przypadku świadczeń złożonych należy ustalić, w kontekście wszystkich okoliczności, które ze świadczeń ma charakter zasadniczy, a które jedynie są czynnościami pomocniczymi, ułatwiającymi lub umożliwiającymi korzystanie ze świadczenia zasadniczego w ogóle lub w pełniejszym zakresie. Konsekwentnie skutki podatkowe dla całej czynności złożonej należy określać w odniesieniu do świadczenia o charakterze zasadniczym.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna transakcja obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, nie powinna być sztucznie dzielona dla celów określenia jej opodatkowania. Jednak, gdy w skład świadczenia wchodzą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności zasadniczej.

Po dokonaniu analizy przedmiotowej sprawy stwierdzić należy, że serwis wykonuje na rzecz Wnioskodawcy świadczenie złożone, które składa się z usługi naprawy samochodów oraz dostawy części, które zużywane są w ramach świadczonej usługi naprawy samochodów. Przy czym usługa naprawy samochodów ma charakter dominujący, zaś zastosowanie do naprawy samochodów montowanych części ma charakter drugorzędny i nie stanowi celu samego w sobie. Celem głównym przedmiotowego świadczenia jest bowiem naprawa samochodów, przywrócenie ich sprawności.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, iż w aspekcie gospodarczym transakcja taka nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie pogarszać funkcjonalności systemu podatku VAT. Jest to bowiem świadczenie jednolite, które występuje w przypadku, gdy co najmniej dwa elementy albo co najmniej dwie czynności dokonane przez podatnika na rzecz klienta są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.

Zatem w przedmiotowej sprawie Spółka nabywa, zlecaną kontrahentowi (serwisowi) mającemu siedzibę na terytorium Unii Europejskiej usługę naprawy samochodów. Bez wpływu na opodatkowanie tej czynności pozostaje więc rozdzielenie na fakturze osobno zużytych podczas naprawy części do samochodu i samej naprawy (kosztów robocizny).

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotowa usługa nabywana jest od podatnika posiadającego siedzibę na terenie Unii Europejskiej poza terytorium kraju, a Wnioskodawca spełnia definicję podatnika, zawartą w cytowanym powyżej art. 28a ustawy.

Zgodnie z regułą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

Z powyższego przepisu wynika zatem, iż w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika, miejscem ich świadczenia jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę, czyli opodatkowanie usług zostaje przeniesione do państwa, gdzie następuje faktyczna ich konsumpcja.

Po dokonaniu analizy informacji zawartych we wniosku stwierdzić należy, iż do nabywanej usługi naprawy samochodów poza terytorium kraju, zastrzeżenia wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy nie mają zastosowania. Zatem miejsce świadczenia usługi naprawy samochodów, ustalane jest na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w tym przepisie.

Reasumując, miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi naprawy samochodów nabywanej przez Zainteresowanego od serwisu spoza terytorium Polski, jest terytorium kraju, gdzie posiada on swoją siedzibę, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy).

Artykuł 17 ust. 2 ustawy stanowi, iż w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97 (art. 17 ust. 3 ustawy).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż to Wnioskodawca zobowiązany jest do opodatkowania importu usługi naprawy samochodów, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego na terytorium Polski.

Reasumując, części montowane przez serwis w ramach usługi naprawy samochodów wykonywanej przez serwis poza granicami Polski na terenie Unii Europejskiej, stanowią część składową tej usługi. Tworzą one obiektywnie jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze (usługę złożoną). Miejscem jej świadczenia, a zatem i opodatkowania jest terytorium kraju, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy. Z tytułu nabycia ww. czynności Spółka winna zatem rozpoznać po swojej stronie import usługi. Bez znaczenia w niniejszej sprawie pozostaje więc fakt oddzielnego wyodrębnienia tych czynności na fakturze w osobnych pozycjach.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.