ILPP4/443-684/11-4/BA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2011 r. (data wpływu 11 października 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 grudnia 2011 r. (data wpływu 21 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 11 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży działek. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 grudnia 2011 r. (data wpływu 21 grudnia 2011 r.) o doprecyzowanie przedstawionego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W 1974 r. Wnioskodawca nabył wraz z małżonką do wspólnego majątku nieruchomość rolną położoną we wsi C. o pow. 6,08 ha, z której powstała działka 18/5 o pow. 5,35 ha. W 1976 r. dokupił on wraz z małżonką działkę rolną o nr 21 o pow. 3,07 ha, przylegającą do jego działki, która umożliwiała im dojazd do drogi gminnej. Na tej działce Zainteresowany wraz z małżonką wybudował dom, gdzie dotychczas mieszkają. Obecnie jest on w trakcie wydzielania działki 21/3 o pow. 0,14 ha.

Nieruchomości leżą w bezpośrednim sąsiedztwie nowo wybudowanej Obwodnicy. Z tego też względu tereny te zostały w planie zagospodarowania przestrzennego oznaczone symbolami: działka 18/5 - x/x, a działka 21/3 - xx/x/xx, których podstawowym przeznaczeniem jest aktywność gospodarcza.

Nieruchomości te Wnioskodawca wraz z małżonką użytkował rolniczo, tj. sadownictwo. Produkcja sadownicza od kilku lat stała się deficytowa. Ze względu na bardzo złą koniunkturę zrezygnował on wraz z małżonką z produkcji sadowniczej, sad został wykarczowany. Zainteresowany wraz z małżonką chce sprzedać działki nr: 18/5 i 21/3, które mają łączną powierzchnię 5,49 ha.

Ze względu na bliskość obwodnicy, jej uciążliwość, bardzo duży ruch i hałas oraz to, iż jego lokalizacja zmieniła się niekorzystnie w stosunku do drogi głównej, musi on wraz z małżonką zmienić miejsce zamieszkania, co łączy się z bardzo dużymi kosztami.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czynność sprzedaży przedmiotowych działek rodzi obowiązek podatkowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując sprzedaży ww. działek będzie on wraz z małżonką korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta jest poza zakresem działalności gospodarczej i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powyższe stanowisko podzielił NSA w poszerzonym składzie 7 sędziów w wyroku z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07 oraz Trybunał Konstytucyjny UE w wyroku z dnia 15 września 2011 r. Mając na uwadze, iż grunty nabyte bez VAT nie korzystają z odliczenia VAT (nie podlegają opodatkowaniu ze względu na brak prawa do odliczenia VAT przy nabyciu gruntu). Sprzedaż gruntu następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym, tak zwane wykonywanie prawa własności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją podmiotu wykonującego określoną czynność, z którą łączą się skutki podatkowoprawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wobec powyższego, podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w 1974 r. nabył wraz z małżonką do wspólnego majątku nieruchomość rolną położoną we wsi C. o pow. 6,08 ha, z której powstała działka 18/5 o pow. 5,35 ha. W 1976 r. dokupił on wraz z małżonką działkę rolną o nr 21 o pow. 3,07 ha, przylegającą do jego działki, która umożliwiała im dojazd do drogi gminnej. Na tej działce Zainteresowany wraz z małżonką wybudował dom, gdzie dotychczas mieszkają. Obecnie jest on w trakcie wydzielania działki 21/3 o pow. 0,14 ha. Nieruchomości leżą w bezpośrednim sąsiedztwie nowo wybudowanej Obwodnicy. Z tego też względu tereny te zostały w planie zagospodarowania przestrzennego oznaczone symbolami: działka 18/5 - x/x, a działka 21/3 - xx/x/xx, których podstawowym przeznaczeniem jest aktywność gospodarcza. Nieruchomości te Wnioskodawca wraz z małżonką użytkował rolniczo, tj. sadownictwo. Produkcja sadownicza od kilku lat stała się deficytowa. Ze względu na bardzo złą koniunkturę zrezygnował on wraz z małżonką z produkcji sadowniczej, sad został wykarczowany. Zainteresowany wraz z małżonką chce sprzedać działki nr 18/51 i działki 21/3, które mają łączną powierzchnię 5,49 ha. Ze względu na bliskość obwodnicy, jej uciążliwość, bardzo duży ruch i hałas oraz to, iż jego lokalizacja zmieniła się niekorzystnie w stosunku do drogi głównej, musi on zmienić miejsce zamieszkania, co łączy się z bardzo dużymi kosztami. Od momentu zakupu gruntów, tj. od 1974 r. dokonał nasadzeń drzew owocowych, które już w drugim roku dały plony. To stało się ich źródłem utrzymania, wobec tego według ustawy stał się on rolnikiem ryczałtowym. Status rolnika ryczałtowego nie był wygodny i nie zachęcał kupców do kupna u niego owoców ze względu na sposób rozliczania VAT-u. Poza tym nosił on się z zamiarem inwestycji, rozbudowy chłodni owoców, aby owoce można było przechowywać dłużej, a następnie eksportować. Wobec tego w lipcu 2003 r. dokonał rejestracji i stał się czynnym podatnikiem VAT, co go zobligowało do prowadzenia rejestrów VAT i rozliczania się z Urzędem Skarbowym (VAT-7). Jako że rolnictwo nie było uznane za działalność gospodarczą, nie miał obowiązku prowadzenia dokumentacji rachunkowej, nie płacił podatku dochodowego tylko podatek rolny. W rezultacie jego poczynienia nie zdały egzaminu. Po wejściu do Unii Europejskiej, owoce uzyskiwały coraz niższą cenę, w konsekwencji większość owoców sprzedawał za bezcen (poniżej kosztów) do przetwórni na soki jako owoce przemysłowe. Z konieczności, od 2010 r. nie dokonywał zbioru owoców na przedmiotowych działkach. Nadal jest on czynnym podatnikiem VAT od sprzedaży płodów rolnych a nie od nieruchomości. Wnioskodawca nie udostępniał i nie udostępnia przedmiotowych gruntów innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy, użyczenia itp. Poza podziałem działek, nie dokonano innych czynności zmierzających do przygotowania działek do sprzedaży, np.: uzbrojenie terenu, ogrodzenie, wystąpienie o warunki zabudowy Zainteresowany nie zamieszczał też ogłoszeń o sprzedaży itp.

Biorąc pod uwagę opis sprawy należy zatem stwierdzić, iż w związku ze sprzedażą 2 działek trudno będzie uznać Wnioskodawcę za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży ww. nieruchomości Zainteresowany działał w charakterze prowadzącego działalność gospodarczą, a okoliczności będące przyczyną planowanej transakcji zbycia przedmiotowych działek nie wskazują, aby transakcje te miałyby być czynione z zamiarem wykonywania ich w sposób częstotliwy do celów zarobkowych.

W związku z powyższym, zdaniem tut. Organu, sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż jest dokonywana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru. Zatem brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości (2 działek), w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że z tytułu sprzedaży przedmiotowych działek, na Zainteresowanym nie będzie ciążył obowiązek podatkowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje ponadto, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Podkreślić zatem należy, że w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla małżonki Zainteresowanego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.