ILPP4/443-665/14-2/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki reprezentowanej przez pełnomocnika przedstawione we wniosku z dnia 16 grudniu 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania transakcji jako wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, do której ma zastosowanie procedura uproszczona #61485; jest prawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania transakcji jako wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, do której ma zastosowanie procedura uproszczona.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Strona) zamierza dokonać transakcji sprzedaży części elektrowni wiatrowej. W transakcji wezmą udział 3 podmioty zidentyfikowane na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich (tekst jedn.: w Danii, Polsce i we Włoszech):

1. podmiot duński,

2. Wnioskodawca,

3. podmiot włoski (podmiot ostatni).

Wydanie towaru nastąpi bezpośrednio pomiędzy podmiotem pierwszym (duńskim) a trzecim (włoskim). Zgodnie z umową, którą zamierza zawrzeć Wnioskodawca koszty transportu ponosi kupujący (podmiot włoski), który organizując transport i ponosząc jego koszt, działa w tym zakresie w imieniu i na rzecz Sprzedającego (Wnioskodawcy).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy transakcję będącą przedmiotem zapytania można uznać za transakcję trójstronną w rozumieniu art. 135 ustawy o VAT i zastosować uproszczoną procedurę do jej rozliczania, a dostawa dokonana przez Wnioskodawcę w ramach tej transakcji nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce jako dostawa towarów, której miejscem świadczenia jest państwo członkowskie zakończenia wysyłki i transportu, a obowiązek rozliczenia i zapłaty podatku VAT z tytułu przedmiotowej transakcji będzie ciążył na ostatnim w kolejności podatniku, tj. podmiocie włoskim.

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana transakcja wypełnia przesłanki wymagane do uznania jej za wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną i rozliczenia jej zgodnie z procedurą uproszczoną.

Zgodnie z art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną rozumie się transakcję, w której spełnione są łącznie następujące warunki:

1. W transakcji uczestniczy trzech podatników VAT zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich;

2. Transakcja trójstronna dotyczy dostaw tego samego towaru;

3. Towar jest wydawany przez pierwszego z podatników bezpośrednio ostatniemu w kolejności, przy czym przyjmuje się, że dostawa tego towaru jest dokonana między pierwszym i drugim podatnikiem oraz drugim i ostatnim podatnikiem w kolejności;

4. Towar jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego podatnika VAT lub też transportowany przez drugiego w kolejności podatnika VAT lub na ich rzecz z terytorium jednego Państwa członkowskiego na terytorium innego Państwa członkowskiego.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, przesłanki uznania transakcji za wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną zostaną wypełnione, takie są bowiem założenia planowanej transakcji.

Transport organizuje oraz finansuje ostatni podmiot w łańcuchu. Jak wynika jednak z opisu zdarzenia przyszłego, zgodnie z umową którą zamierza zawrzeć Wnioskodawca, działa w tym zakresie w imieniu i na rzecz Sprzedającego (Wnioskodawcy). W tym kontekście Wnioskodawca pragnie wskazać na orzecznictwo sądów administracyjnych, które dopuszcza umowne modyfikacje kwestii transportowej. Szczególne znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii będącej przedmiotem zapytania będzie miał wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 kwietnia 2008 r. sygn. III SA/Wa 194/08, gdzie wskazano: "jedną z przesłanek uznania (...) transakcji za wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną jest warunek, by transport został dokonany przez pierwszego lub drugiego uczestnika obrotu lub na ich rzecz. Powyższa regulacja nie wyklucza uznania transakcji za wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną w sytuacji, gdy transport towaru jest organizowany i finansowany przez trzeciego uczestnika obrotu (ostatecznego odbiorcę). (...) Nie jest więc istotne dla bytu przepisu art. 135 ust. 1 pkt 2, że ostateczny odbiorca organizuje i opłaca transport, ważne jest czy działa na rzecz pierwszego lub drugiego podatnika".

Jak wynika zatem z przytoczonego powyżej wyroku, możliwe jest przypisanie transportu dostawie realizowanej przez pierwszy podmiot w łańcuchu na rzecz drugiego, nawet w sytuacji, gdy żaden z tych podmiotów de facto nie organizuje ani nie finansuje transportu, a funkcje te przejmuje podmiot trzeci, o ile działa on w tym zakresie na rzecz podmiotu pierwszego lub drugiego, co ma miejsce w zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem zapytania. W wyroku wskazano bowiem, że "osobą transportującą na rzecz pierwszego lub drugiego podatnika może być z powodzeniem odbiorca towaru, chociażby na własny koszt, ale działając na rzecz zbywcy i drugiego podatnika. Jest oczywiste, że cała transakcja jest dokonywana również w interesie ostatniego nabywcy".

Również organy podatkowe w interpretacjach potwierdzają takie stanowisko, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 8 października 2013 r. (sygn. ILPP4/443-322/13 5/ISN) uznał za prawidłowe następujące stanowisko podatnika:

"Podsumowując zdaniem Zainteresowanego w opisanej sprawie w pełni zasadnym jest aby transport przypisać dostawie Spółki na rzecz H. Holandia podmiotu drugiego w łańcuchu w związku z faktem, że podmiot organizujący transport działa w imieniu i na rzecz H. Holandia. W konsekwencji, dostawa Wnioskodawcy ma charakter dostawy ruchomej, wobec czego może zostać opodatkowana stawką 0% jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w ramach dostawy łańcuchowej. Dodatkowym potwierdzeniem prawidłowości takiej kwalifikacji jest zdaniem Zainteresowanego fakt, że również podmioty drugi i trzeci w łańcuchu w swoich rozliczeniach w zakresie podatku od wartości dodanej traktują przedmiotową transakcję jako transakcję łańcuchową".

W obliczu przytoczonego powyżej orzecznictwa zdaniem Wnioskodawcy #61485; w sytuacji, gdy transport będzie organizowany przez podmiot trzeci w łańcuchu, ale z umowy wynikało będzie, że działa on w tym zakresie na rzecz drugiego podatnika (Wnioskodawcy) transakcję będącą przedmiotem zapytania uznać można za wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną.

Zastosowanie procedury uproszczonej w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej wymaga również spełnienia łącznie warunków przewidziany w art. 135 ust. 1 pkt 4, zgodnie z którym przez procedurę uproszczoną rozumie się procedurę rozliczania VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, polegającą na tym, że ostatni w kolejności podatnik VAT rozlicza VAT z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

Wszystkie przewidziane ustawą warunki determinujące możliwość zastosowania uproszczonej procedury w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej zostaną wypełnione w trakcie planowanej transakcji:

1. Dostawa na rzecz ostatniego w kolejności podatnika będzie bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u Wnioskodawcy;

2. Wnioskodawca nie ma siedziby we Włoszech;

3. Wnioskodawca na potrzeby tej transakcji posłuży się polskim numerem VAT UE,

4. Podatnik trzeci #61485; podmiot włoski #61485; na potrzeby planowanej transakcji będzie posługiwał się włoskim numerem identyfikacji VAT;

5. Wnioskodawca wskaże na fakturze podmiot włoski (ostatni podmiot) jako podmiot zobowiązany do rozliczenia podatku VAT, przy czym na fakturze zostanie zamieszczona adnotacja "VAT: Faktura WE uproszczona na mocy art. 135-138 ustawy o ptu" lub "VAT: Faktura WE uproszczona na mocy art. 141 dyrektywy 2006/112/WE".

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy wobec spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek oraz w obliczu przytoczonego orzecznictwa, transakcja, w której planuje on wziąć udział jako podmiot drugi, winna zostać uznana za wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną oraz być rozliczona zgodnie z procedurą uproszczoną przewidzianą dla tego typu transakcji.

W konsekwencji nastąpi objęcie obowiązkiem zapłaty podatku ostatecznego nabywcy towaru, czyli trzeciego w kolejności podatnika podmiotu włoskiego z tytułu dostawy krajowej pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotem włoskim na terytorium państwa członkowskiego, na którym towar znajduje się w momencie zakończenia jego wysyłki lub transportu (we Włoszech). Jednocześnie wystąpi skutek prawny w postaci możliwości przyjęcia fikcji prawnej, że doszło do opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru przez Wnioskodawcę zarówno na terytorium państwa członkowskiego, na którym towar znajduje się w momencie zakończenia jego wysyłki lub transportu (we Włoszech) jak i na terytorium państwa, które wydało numer identyfikacyjny dla VAT Wnioskodawcy (w Polsce), przy czym Wnioskodawca nie będzie zobligowany do dokonywania rejestracji dla celów VAT we Włoszech ani do rzeczywistego rozliczania podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że powołana przez Wnioskodawcę interpretacja indywidualna jest rozstrzygnięciem w indywidualnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.