ILPP4/443-654/14-5/ISN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 marca 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/443-654/14-5/ISN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2014 r. (data wpływu 15 grudnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 marca 2015 r. (data wpływu 11 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% kwoty podatku wynikającego z faktur otrzymanych od Koncernu w stosunku do wydatków (w tym paliwa) związanych z samochodami ciężarowymi i autobusami oraz poniesionych na paliwo do tankowania sprzętu mechanicznego z silnikiem spalinowym, które będą dokonywane przez pracowników Spółki z wykorzystaniem kart paliwowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% kwoty podatku wynikającego z faktur otrzymanych od Koncernu w stosunku do wydatków (w tym paliwa) związanych z samochodami ciężarowymi i autobusami oraz poniesionych na paliwo do tankowania sprzętu mechanicznego z silnikiem spalinowym, które będą dokonywane przez pracowników Spółki z wykorzystaniem kart paliwowych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 marca 2015 r. (data wpływu 11 marca 2015 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

"A" Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Zgodnie z Krajowym Rejestrem Sądowym, przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. transport drogowy, transport kolejowy, sprzedaż detaliczna i hurtowa paliw stałych, ciekłych i gazowych, wynajem samochodów oraz usługi w zakresie remontów i diagnostyki pojazdów mechanicznych. Z uwagi na prowadzenie przedmiotowej działalności, Spółka posiada flotę samochodów, w skład której wchodzą m.in. samochody osobowe w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT) (co do zasady pojazdy te wykorzystywane są zarówno do celów związanych z działalnością gospodarczą jak i niezwiązanych z taką działalnością) oraz samochody ciężarowe i autobusy (wykorzystywane jedynie do celów związanych z działalnością gospodarczą Spółki).

W odniesieniu do wspomnianych pojazdów Spółka zamierza korzystać z możliwości dokonywania bezgotówkowych zakupów (np. paliw, płynów samochodowych, artykułów eksploatacyjnych, usług myjni, serwisu, parkingu i przejazdu płatnymi autostradami), m.in. na stacjach paliw oraz w punktach obsługi klienta przy wykorzystaniu tzw. kart paliwowych. W tym celu Spółka planuje zawarcie z koncernem paliwowym (dalej: "Koncern") umowy dotyczącej zasad emitowania i wydawania kart paliwowych na rzecz Spółki, możliwości rejestrowania transakcji dokonywanych m.in. na stacjach paliw oraz następnie zbiorczego rozliczania tych transakcji (dalej jako "Umowa").

Na podstawie planowanej Umowy, karty paliwowe będą wystawiane przez Koncern, zgodnie z dyspozycją Spółki, na numer rejestracyjny pojazdu. Dodatkowo Spółka będzie uprawniona do otrzymania kart imiennych, które będą do dyspozycji Spółki celem dokonania tankowań uzupełniających dla sprzętu mechanicznego z silnikami spalinowymi będącego własnością Spółki (wykorzystywanego do działalności gospodarczej Spółki). Karty paliwowe będą uprawniać użytkowników do nabywania określonych świadczeń u operatorów (dalej: "Operatorzy"). Funkcję Operatorów będą mogli pełnić: (i) Koncern (w przypadku stacji paliw i punktów obsługi należących bezpośrednio do Koncernu, gdzie sprzedającym będzie Koncern) (ii) podmioty prowadzące stacje paliw na mocy odrębnej umowy franchisingowej, agencyjnej lub innej podobnej umowy zawartej z Koncernem będący odrębnymi od Koncernu podmiotami oraz (iii) niezależne podmioty akceptujące karty paliwowe wydawane przez Koncern będące odrębnymi od Koncernu podatnikami VAT.

Wydane Spółce karty paliwowe, będą udostępniane przez Spółkę ich użytkownikom (przede wszystkim pracownikom Spółki).

Należy przy tym podkreślić, że wszelkie negocjacje oraz ustalenia dotyczące asortymentu nabywanego przy wykorzystaniu kart paliwowych (m.in. ustalenia dotyczące zasad wydawania i zasad korzystania z kart paliwowych, wskazanie pojazdów, dla których wydane będą karty, uzgodnienia co do terminów płatności należności związanych z nabywanymi świadczeniami, jak również ustalenia co do ich cen, w tym przysługujących rabatów itp.) będą prowadzone bezpośrednio pomiędzy Koncernem a Spółką.

W szczególności, uzgodnienia pomiędzy Koncernem a Spółką będą obejmować określenie (Spółka nie będzie - podejmować analogicznych uzgodnień bezpośrednio z Operatorami, nie będzie jej łączyć z Operatorami żaden stosunek prawny):

* konkretnych pojazdów, do których będzie można dokonywać zakupów z wykorzystaniem kart paliwowych (tekst jedn.: karty będą wystawione z przypisaniem do konkretnego numeru rejestracyjnego pojazdu) lub osób, które będą upoważnione do użytkowania kart (w przypadku kart imiennych);

* rodzajów stacji paliw, na których będzie możliwe dokonywanie zakupów z wykorzystaniem kart paliwowych (tekst jedn.: w pierwszej kolejności Koncern będzie negocjować tę kwestię z Operatorami, którzy będą gotowi przyjąć system rozliczeń z wykorzystaniem kart paliwowych analogicznie, w momencie podjęcia współpracy między Spółką a Koncernem, Spółka będzie negocjować i uzgadniać z Koncernem rodzaje stacji paliw na jakich dopuszczalne będzie w jej przypadku dokonywanie rozliczeń kartami paliwowymi);

* zakresu asortymentu, jaki będzie mógł być przedmiotem zakupów rozliczanych poprzez karty paliwowe (np. w ramach limitu miesięcznego);

* limitów dyspozycyjnych na kartach paliwowych udostępnianych użytkownikom (tekst jedn.: Spółka będzie określać według własnych potrzeb i uzgadniać z Koncernem limity wartościowe możliwych zakupów/tankowań);

* wysokości i rodzajów ewentualnych rabatów odnośnie cen świadczeń, które będą mogły być nabywane z wykorzystaniem kart paliwowych;

* możliwości zmiany warunków handlowych umowy w określonych sytuacjach, w tym możliwości blokowania, zawieszania korzystania z kart paliwowych.

Po udostępnieniu kart paliwowych Spółce, Koncern w sposób bieżący będzie zarządzać wydanymi kartami (zgodnie z Ogólnymi Warunkami Umowy przez cały okres trwania Umowy Koncern pozostanie ich właścicielem) i zachowa bieżącą kontrolę nad sposobem ich wykorzystania, w tym m.in. poprzez kontrolę wykorzystania kart (Spółka ani użytkownik karty nie będą uprawnieni do sprzedaży lub zbywania w inny sposób bez zgody Koncernu kart przekazanych im w związku z zawartą Umową), kontroli asortymentu nabywanego przez Spółkę, zmiany limitów wartościowych na kartach paliwowych lub całkowitego blokowania kart, w przypadku zaistnienia przesłanek uzasadniających takie działanie.

Zakupy realizowane z wykorzystaniem kart paliwowych będą dokonywane przez użytkowników bezgotówkowo. Zgodnie z planowaną Umową, sprzedaż świadczeń będzie odbywać się po cenach obowiązujących u danego Operatora w momencie realizacji transakcji, przy czym Koncern będzie mieć prawo (z którego będzie mógł skorzystać, lecz nie będzie to obowiązkowe) przyznać Spółce określone rabaty i upusty dotyczące zrealizowanych zakupów, które będą uwzględniane w rozliczeniach między stronami (m.in. stałe upusty, rabaty wolumenowe, rabaty dodatkowe za spełnienie określonych postanowień w Umowie, tj. za wywiązanie się z deklaracji zakupu itp.). Koncern będzie miał zatem dowolność w ustalaniu poziomu rabatów przyznawanych Spółce - ich wysokość zostanie określona w Umowie w efekcie negocjacji między Spółką a Koncernem dotyczących warunków Umowy.

Istnieją także świadczenia, w stosunku do których Koncern co do zasady nie będzie udzielać rabatów, a ich cena w Umowie zostanie określona jako cena obowiązująca u danego Operatora w momencie realizacji transakcji. Taka sytuacja będzie mieć miejsce m.in. w odniesieniu do określonych "świadczeń drogowych". Przykładowo, w przypadku opłat drogowych za przejazdy drogami krajowymi lub ich odcinkami, Koncern dokona refaktury poniesionych kosztów na Spółkę (opłaty te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT). Dodatkowo, Koncern będzie pobierać wynagrodzenie (prowizję) w wysokości x% od sumy opłat drogowych przypisanych Spółce do jej wszystkich kart paliwowych w danym okresie rozliczeniowym, który będzie wynikać z Umowy (Koncern będzie traktować to świadczenie jako zwolnione z VAT). W przypadku usług parkowania w Strefach płatnego parkowania Spółka będzie uiszczać na rzecz Koncernu opłatę zgodną z cennikami obowiązującymi w poszczególnych Gminach (opłaty te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT). Dodatkowo, Koncern będzie pobierać miesięczne wynagrodzenie w wysokości ustalonej kwoty za każdy numer rejestracyjny pojazdu wykazany w systemie w danym miesiącu kalendarzowym.

Natomiast w stosunku do tzw. "usług serwisowych" oraz sprzedaży towarów (części) i usług niezbędnych do ich realizacji wykonywanych na rzecz Spółki rozliczanych za pomocą kart paliwowych, Koncern na fakturze wystawionej na rzecz Spółki będzie wykazywać cenę równą cenie wykazanej na fakturze wystawionej przez Operatora na rzecz Koncernu.

Jednocześnie, mając na uwadze przedstawiony powyżej schemat realizacji świadczeń przy użyciu kart paliwowych, faktury dokumentujące ww. transakcje będą wystawiane w pierwszej kolejności przez Operatorów (innych niż Koncern) na rzecz Koncernu. Następnie, na koniec uzgodnionego okresu rozliczeniowego Koncern wystawi na rzecz Spółki fakturę dokumentującą transakcje dokonane w danym okresie przy użyciu kart paliwowych wydanych Spółce (z uwzględnieniem przysługujących Spółce rabatów i upustów w stosunku do cen stosowanych przez Operatorów, u których użytkownicy wyznaczeni przez Spółkę będą dokonywać zakupów).

Jednocześnie, Koncern będzie pobierać od Spółki miesięczną opłatę administracyjną dotyczącą obsługi kart paliwowych (kwota ta będzie wykazywana na fakturze wystawionej w ostatnim okresie rozliczeniowym danego miesiąca, jednakże dotyczyć będzie całego miesiąca kalendarzowego, gdyż w takim okresie będzie świadczona i rozliczana). Ponadto, Koncern będzie pobierać opłatę za wydanie i aktywację nowych kart paliwowych, która będzie rozliczana w okresie, w którym nastąpiły przedmiotowe wydania i aktywacje kart.

Koncern będzie ponosić jednocześnie pełną odpowiedzialność wobec Spółki za świadczenia nabywane przy użyciu kart paliwowych (przyjmować ewentualne roszczenia reklamacyjne i podejmować działania mające na celu rozpatrzenie reklamacji) - w tym zakresie relacja cywilnoprawna będzie funkcjonować pomiędzy Spółką a Koncernem (nie zaś pomiędzy Spółką a Operatorem).

Jednocześnie, Spółka planuje zapewniać także innym podmiotom (spółkom z grupy kapitałowej, do której należy również Wnioskodawca, dalej: "Spółki z grupy") możliwość dokonywania bezgotówkowych zakupów (np. paliw, płynów samochodowych, artykułów eksploatacyjnych, usług myjni, parkingu, serwisu i przejazdu płatnymi autostradami) przy wykorzystaniu wydanych jej przez Koncern kart paliwowych, m.in. na stacjach paliw Operatorów. W tym celu, Wnioskodawca udostępniać będzie za zgodą Koncernu Spółkom z grupy karty paliwowe wydane uprzednio Spółce (jak wskazano powyżej, w praktyce karty paliwowe wydawane będą przez Koncern na rzecz Spółki dla uprawnionego użytkownika do tankowań uzupełniających dla sprzętu mechanicznego z silnikiem spalinowym - karta imienna lub danego konkretnego pojazdu - karta z przypisanym konkretnym numerem rejestracyjnym).

Należy przy tym podkreślić, że w tego typu przypadkach umowy z Koncernem zawierać będzie Wnioskodawca. Ponadto, utrzymanie relacji z Koncernem, w tym przede wszystkim wszelkie negocjacje oraz ustalenia dotyczące zasad nabywania świadczeń (m.in. negocjacje zasad wydania i zasad korzystania z kart paliwowych, wskazanie pojazdów/osób, dla których wydane będą karty, uzgodnienia co do terminów płatności należności, jak również ustalenia co do potencjalnych zmian cen nabywanych świadczeń, w tym przysługujących rabatów itp.) prowadzone będą wyłącznie pomiędzy Koncernem a Spółką i dopiero w dalszej kolejności pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką z grupy.

W szczególności, w ramach negocjacji ze Spółkami z grupy (oraz mając na względzie wcześniejsze uzgodnienia z Koncernem) Wnioskodawca określać będzie:

* pojazdy, do których Spółka z grupy będzie mogła dokonywać zakupów z wykorzystaniem kart paliwowych (tekst jedn.: karty wystawione są z przypisaniem do numeru rejestracyjnego pojazdu) lub osoby, które będą upoważnione do użytkowania kart;

* rodzaje stacji paliw, na których możliwe będzie dokonywanie zakupów z wykorzystaniem udostępnionych najemcom kart paliwowych (tekst jedn.: Spółka będzie uzgadniać ze Spółką z grupy na jakich stacjach paliw dopuszczalne będzie dokonywanie rozliczeń kartami paliwowymi);

* zakres asortymentu, jaki będzie mógł być przedmiotem zakupów dokonywanych przez Spółkę z grupy i rozliczanych poprzez karty paliwowe (np. w ramach limitu miesięcznego);

* limity dyspozycyjne na kartach paliwowych udostępnianych Spółkom z grupy (tekst jedn.: Spółka określi według własnych potrzeb i w ramach negocjacji ze Spółkami z grupy limity wartościowe możliwych zakupów i tankowań);

* możliwość zmiany limitów - najczęściej zmiany limitów dokonywane będą poprzez portal internetowy Koncernu.

Po udostępnieniu kart paliwowych Spółkom z grupy, Wnioskodawca w porozumieniu z Koncernem w sposób bieżący będzie zarządzać wydanymi kartami i zachowywać bieżącą kontrolę nad sposobem ich wykorzystania, w tym m.in. poprzez kontrolę wykorzystania kart do pojazdów im przypisanych, kontrole asortymentu nabywanego przez Spółki z grupy, zmianę limitów wartościowych na kartach paliwowych, ograniczanie możliwości dokonywania zakupów z wykorzystaniem kart paliwowych lub całkowite blokowanie kart, w przypadku zaistnienia przesłanek uzasadniających takie działanie.

Spółka ponosić będzie jednocześnie odpowiedzialność wobec Spółek z grupy za świadczenia nabywane przez nie przy użyciu kart paliwowych (będzie przyjmować od Spółek z grupy ewentualne roszczenia reklamacyjne i podejmować działania mające na celu rozpatrzenie reklamacji).

Zakupy dokonywane z wykorzystaniem kart paliwowych realizowane będą przez Spółki z grupy bezgotówkowo. Następnie, na koniec uzgodnionego okresu rozliczeniowego Spółka będzie wystawiać na rzecz Spółek z grupy faktury dokumentujące dokonane w tym okresie transakcje. Spółka będzie miała pełną swobodę w "dysponowaniu" udzielonymi jej przez Koncern rabatami i upustami. W związku z tym, Spółka będzie negocjowała ze Spółkami z grupy ceny świadczeń nabywanych przy pomocy kart paliwowych.

W świetle powyższego, Spółka będzie wystawiała na Spółki z grupy faktury obejmujące nabycie asortymentu przy użyciu kart paliwowych dokonane w danym okresie rozliczeniowym.

Wnioskodawca pragnie w tym miejscu wskazać, że posiada koncesje na obrót paliwami ciekłymi ważną do dnia 1 września 2025 r.

W złożonym uzupełnieniu Spółka poinformowała, że w zależności od konkretnego przypadku, sprzęt mechaniczny z silnikiem spalinowym, o którym mowa we wniosku może:

* nie spełniać definicji pojazdu samochodowego wskazanej w art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT) lub

* spełniać definicję pojazdu samochodowego wskazaną w art. 2 pkt 34 ustawy o VAT, przy czym wówczas każdorazowo sprzęt ten mieści się w kategorii pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy o VAT (wówczas z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym zawsze wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym).

Z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym dotyczących wszystkich samochodów ciężarowych będących obecnie w posiadaniu Spółki (lub też będących przedmiotem leasingu, czy najmowanych przez Spółkę od podmiotów trzecich) lub których nabycie/wykorzystywanie na podstawie umowy najmu/leasingu jest planowane przez Spółkę w przyszłości wynika liczba miejsc (siedzeń) oraz dopuszczalna ładowność pojazdu. I tak:

* w przypadku samochodów ciężarowych, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi 1, dopuszczalna ładowność jest/będzie każdorazowo większa lub równa 425 kg,

* w przypadku samochodów ciężarowych, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi 2, dopuszczalna ładowność jest/będzie każdorazowo większa lub równa 493 kg,

* w przypadku samochodów ciężarowych, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi 3 lub więcej, dopuszczalna ładowność jest/będzie każdorazowo większa lub równa 500 kg.

Spółka wyjaśniła, że zawarte we wniosku pytanie w zakresie prawa do odliczenia 100% kwoty podatku VAT wynikającego z faktur otrzymanych od Koncernu w stosunku do wydatków (w tym paliwa) związanych z samochodami ciężarowymi, które będą dokonywane przez pracowników Spółki w jej imieniu z wykorzystaniem kart paliwowych dotyczyło:

1.

samochodów ciężarowych o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony,

2.

samochodów ciężarowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne, tj.:

a.

pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 ustawy o VAT, tj. pojazdów innych niż samochody osobowe, mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

* klasyfikowanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

* z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

b.

pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy o VAT, tj. pojazdów innych niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

Niemniej jednak, skład floty samochodowej Spółki może ulec zmianie. Mając na uwadze powyższe nie można zatem wykluczyć, że w przyszłości Spółka nabędzie (bądź będzie wykorzystywać na podstawie umowy najmu/leasingu) również pojazdy, które będą mieścić się w katalogu wskazanym w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy o VAT (tekst jedn.: wybrane pojazdy specjalne).

Wśród samochodów ciężarowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej Spółki znajdują się pojazdy, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy o VAT (tekst jedn.: pojazdy, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne). W odniesieniu do samochodów ciężarowych mieszczących się w powyższej kategorii (w zakresie których Spółka dąży do potwierdzenia pełnego prawa do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur otrzymywanych od Koncernu w stosunku do wydatków (w tym paliwa) związanych z takimi pojazdami, które będą dokonywane przez pracowników w jej imieniu z wykorzystaniem kart paliwowych), które są obecnie w posiadaniu Spółki (lub też są przedmiotem leasingu bądź są najmowane przez Spółkę od podmiotów trzecich), spełnienie wymagań określonych w przepisie art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy o VAT zostało każdorazowo potwierdzone dodatkowym badaniem technicznym przeprowadzonym przez okręgową stację kontroli pojazdów (i znajduje poparcie w zaświadczeniu wydanym przez tę stację) oraz odpowiednią adnotacją w dowodzie rejestracyjnym każdego z analizowanych pojazdów.

W przypadku natomiast, gdy Spółka nabędzie pojazdy samochodowe, które będą mieścić się w kategorii pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy o VAT, wówczas zakres przedmiotowy zawartego we wniosku pytania nr 3 będzie obejmować wyłącznie przypadki, w których z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym będzie wynikać, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Spółka potwierdziła, że wskazane w opisie sprawy autobusy stanowią pojazdy konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, co znajduje potwierdzenie w dokumentach wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym.

Pojazdy objęte zakresem przedmiotowym zadanego pytania (tekst jedn.: samochody ciężarowe (tekst jedn.: (i) samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony oraz (ii) samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne) oraz autobusy) są wykorzystywane głównie przez pracowników Spółki lub inne osoby współpracujące ze Spółką do celów związanych z działalnością gospodarczą. Należy przy tym wskazać, że konstrukcja tych pojazdów powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne w rozumieniu art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT lub nie występuje w ogóle.

Ze względu na różnorodność i specyfikę użytkowania analizowanych pojazdów, mogą być one parkowane/garażowane w różnych miejscach, tj. przykładowo na ogólnodostępnych parkingach zlokalizowanych przy trasach, na parkingu firmowym Spółki, jak również w innych miejscach, w których dany pojazd/sprzęt jest w danym momencie użytkowany.

Mając na względzie fakt, że zakres przedmiotowy zadanego pytania obejmuje wyłącznie:

* sprzęt mechaniczny z silnikiem spalinowym, który (i) nie spełnia definicji pojazdu samochodowego, o którym mowa w art. 2 pkt 34 ustawy o VAT lub (ii) spełnia definicję pojazdu samochodowego wskazaną w art. 2 pkt 34 ustawy o VAT, przy czym każdorazowo mieści się w kategorii pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy o VAT,

* samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony,

* samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne oraz

* autobusy (stanowiące pojazdy konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, co znajduje potwierdzenie w dokumentach wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym),

w ocenie Wnioskodawcy konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W konsekwencji, Spółka nie prowadzi ewidencji przebiegu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT dla każdego z tych samochodów, jak również nie złożyła naczelnikowi urzędu skarbowego informacji VAT-26 o tych pojazdach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia 100% kwoty podatku VAT wynikającego z faktur otrzymanych od Koncernu w stosunku do wydatków (w tym paliwa) związanych z samochodami ciężarowymi i autobusami oraz poniesionych na paliwo do tankowania sprzętu mechanicznego z silnikiem spalinowym, które będą dokonywane przez jej pracowników w imieniu Spółki z wykorzystaniem kart paliwowych... (oznaczone we wniosku nr 3).

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie przysługiwać mu prawo do odliczenia 100% VAT naliczonego w stosunku do wydatków związanych z samochodami ciężarowymi i autobusami oraz poniesionych na paliwo do sprzętu mechanicznego z silnikiem spalinowym, które będą dokonywane przez jego pracowników w imieniu Spółki z wykorzystaniem kart paliwowych.

Spółka powinna być uprawniona do odliczenia 100% kwoty podatku VAT wynikającego z otrzymanych od Koncernu faktur dokumentujących nabycie towarów (w tym paliw) i usług dokonywanych z wykorzystaniem kart paliwowych przez jej pracowników związanych z samochodami ciężarowymi i autobusami wykorzystywanymi wyłącznie w jej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie niniejszej interpretacji należy wskazać, że tut. Organ w interpretacji indywidualnej z dnia 12 marca 2015 r. nr ILPP4/443-654/14-3/ISN stwierdził m.in., że transakcje dokonywane pomiędzy Koncernem a Spółką za pomocą kart paliwowych stanowić będą odpowiednio odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług, realizowane przez Koncern na rzecz Spółki. W konsekwencji, dokonywana przez Koncern sprzedaż winna być dokumentowana fakturami wystawionymi Spółce.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

W podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Zatem już w momencie nabycia towarów lub usług obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju czynności, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma więc obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji.

Na mocy art. 86a ust. 1 ustawy - w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1.

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2.

należnego z tytułu:

a.

świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b.

dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c.

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

d.

należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

3.

wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Natomiast przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony - art. 2 pkt 34 ustawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.) przez pojazd samochodowy rozumie się pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Z art. 2 pkt 36 ww. ustawy wynika, że przez pojazd specjalny to pojazd samochodowy lub przyczepa przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

Natomiast przez autobus - stosownie do pkt 41 ww. artykułu - rozumie się pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą.

Dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe - art. 71 ust. 1 ustawy - Prawo o ruchu drogowym.

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy - do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Według art. 86a ust. 5 ustawy warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1.

przeznaczonych wyłącznie do:

a.

odprzedaży,

b.

sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c.

oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2.

w odniesieniu do których:

a.

kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b.

podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Na podstawie art. 86a ust. 9 ustawy - do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a.

klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b.

z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

3.

pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

a.

agregat elektryczny/spawalniczy,

b.

do prac wiertniczych,

c.

koparka, koparko-spycharka,

d.

ładowarka,

e.

podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

f.

żuraw samochodowy

#8210; jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

1.

pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stacją kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;

2.

pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym (art. 86a ust. 10 ustawy).

Zgodnie z art. 86a ust. 12 ustawy - podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Z treści art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312) - zwanej dalej ustawą nowelizującą - wynika, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1.

samochodów osobowych;

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a.

1 #8722; jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,

b.

2 #8722; jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,

c.

3 lub więcej #8722; jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej).

Powołane przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do "użytku mieszanego", tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Wyłączenia z ograniczenia w odliczeniu podatku zawiera art. 86a ust. 3 ustawy. Według tego przepisu, skorzystanie z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi umożliwia spełnienie m.in. warunku wykorzystywania samochodów przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (pkt 1 lit. a) oraz przeznaczenia towarów montowanych w pojazdach samochodowych i związanych z nimi usług montażu, napraw i konserwacji, wskazującego obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (pkt 2).

Przepis art. 86a ust. 4 ustawy stanowi doprecyzowanie ust. 3 pkt 1 lit. a ww. artykułu i określa warunki, jakie muszą być spełnione, aby pojazdy były uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Pierwszy z tych warunków (pkt 1) należy odnieść do pojazdów, których konstrukcja umożliwia ich wykorzystywanie zarówno do użytku prywatnego, jak i w działalności gospodarczej (np. samochody osobowe). W związku z tym, że nie można obiektywnie stwierdzić (poza pewnymi zupełnie wyjątkowymi sytuacjami), że taki samochód wykorzystywany jest przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej, ustawodawca określił dodatkowe wymogi, których spełnienie umożliwi podatnikowi udowodnienie, że samochód nie jest wykorzystywany na cele prywatne. Takim wymogiem jest m.in. prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu (ust. 4 pkt 1). Ustawodawca przewidział przy tym przypadki, w których nie ma konieczności prowadzenia ww. ewidencji (ust. 5). Obowiązek prowadzenia ewidencji został wyłączony m.in. w przypadku wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do jednej z następujących czynności stanowiących przedmiot działalności gospodarczej podatnika: odprzedaży pojazdu, oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu itp.

Drugi z warunków wskazanych w art. 86a ust. 4 należy odnieść do pojazdów samochodowych, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne (pkt 2). W odniesieniu do tych pojazdów ustawodawca nie przewidział obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów. Pojazdy te wymienione zostały przez prawodawcę w art. 86a ust. 9 ustawy oraz § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (Dz. U. z 2014 r. poz. 407), wydanego na podstawie delegacji ustawowej wynikającej z art. 86a ust. 16 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. transport drogowy, transport kolejowy, sprzedaż detaliczna i hurtowa paliw stałych, ciekłych i gazowych, wynajem samochodów oraz usługi w zakresie remontów i diagnostyki pojazdów mechanicznych. Z uwagi na prowadzenie przedmiotowej działalności, Wnioskodawca posiada flotę samochodów, w skład której wchodzą m.in. samochody ciężarowe, autobusy i sprzęt mechaniczny (wykorzystywane jedynie do celów związanych z działalnością gospodarczą Spółki).

Wnioskodawca doprecyzował, że w skład samochodów ciężarowych wchodzą:

1.

samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony,

2.

samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne, tj.:

a.

pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 ustawy, tj. pojazdów innych niż samochody osobowe, mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

* klasyfikowanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

* z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

b.

pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy, tj. pojazdów innych niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

Spółka poinformowała, że spełnienie wymagań określonych w przepisie art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy zostało każdorazowo potwierdzone dodatkowym badaniem technicznym przeprowadzonym przez okręgową stację kontroli pojazdów (i znajduje poparcie w zaświadczeniu wydanym przez tę stację) oraz odpowiednią adnotacją w dowodzie rejestracyjnym każdego z analizowanych pojazdów.

Z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym dotyczących wszystkich samochodów ciężarowych będących obecnie w posiadaniu Wnioskodawcy (lub też będących przedmiotem leasingu, czy najmowanych przez niego od podmiotów trzecich) lub których nabycie/wykorzystywanie na podstawie umowy najmu/leasingu jest przez niego planowane w przyszłości wynika liczba miejsc (siedzeń) oraz dopuszczalna ładowność pojazdu. I tak:

* w przypadku samochodów ciężarowych, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi 1, dopuszczalna ładowność jest/będzie każdorazowo większa lub równa 425 kg,

* w przypadku samochodów ciężarowych, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi 2, dopuszczalna ładowność jest/będzie każdorazowo większa lub równa 493 kg,

* w przypadku samochodów ciężarowych, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi 3 lub więcej, dopuszczalna ładowność jest/będzie każdorazowo większa lub równa 500 kg.

Odnośnie autobusów, Wnioskodawca potwierdził, że wskazane w opisie sprawy autobusy stanowią pojazdy konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, co znajduje potwierdzenie w dokumentach wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym.

Z kolei w odniesieniu do sprzętu mechanicznego z silnikiem spalinowym, o którym mowa w pytaniu, Wnioskodawca wskazał, że w zależności od konkretnego przypadku, może:

* nie spełniać definicji pojazdu samochodowego wskazanej w art. 2 pkt 34 ustawy

lub

* spełniać definicję pojazdu samochodowego wskazaną w art. 2 pkt 34 ustawy, przy czym wówczas każdorazowo sprzęt ten mieści się w kategorii pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy (wówczas z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym zawsze wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym).

Niemniej jednak, skład floty samochodowej Spółki może ulec zmianie. Mając na uwadze powyższe nie można zatem wykluczyć, że w przyszłości nabędzie ona (bądź będzie wykorzystywać na podstawie umowy najmu/leasingu) również pojazdy, które będą mieścić się w katalogu wskazanym w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy (tekst jedn.: wybrane pojazdy specjalne). W przypadku, gdy Spółka nabędzie pojazdy samochodowe, które będą mieścić się w kategorii pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy, wówczas zakres pytania będzie obejmować wyłącznie przypadki, w których z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym będzie wynikać, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Na tle tak przedstawionego stanu sprawy oraz powołanych regulacji prawnych, należy stwierdzić, że Wnioskodawca posiada prawo do odliczenia w wysokości 100% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od Koncernu w stosunku do wydatków (w tym paliwa) związanych z samochodami ciężarowymi i autobusami oraz poniesionych na paliwo do tankowania sprzętu mechanicznego z silnikiem spalinowym, które będą dokonywane przez jego pracowników w imieniu Spółki z wykorzystaniem kart paliwowych - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy - ponieważ przepisy art. 86a ustawy oraz przepis art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej nie mają w tej sprawie zastosowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ zwraca uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Informuje się, że wniosek w części dotyczącej opodatkowania transakcji dokonywanych pomiędzy Koncernem a Spółką; prawa do odliczenia 50% VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawianych Spółce przez Koncern w stosunku do wydatków dokonywanych przy pomocy kart paliwowych przez jej pracowników związanych z samochodami osobowymi dla których Spółka nie będzie prowadzić ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o VAT (z dalszym ograniczeniem prawa do odliczenia podatku od nabycia paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu do dnia 30 czerwca 2015 r.); prawa do odliczenia 100% VAT wynikającego z faktur otrzymanych od Koncernu dotyczących transakcji dokonywanych przy pomocy kart paliwowych udostępnianych Spółkom z grupy; opodatkowania transakcji dokonywanych pomiędzy Wnioskodawcą a Spółkami z grupy został załatwiony w interpretacji indywidualnej z dnia 12 marca 2015 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl