ILPP4/443-65/11-2/PG - Możliwość zaliczenia dochodów uzyskiwanych ze szkoleń fizjoterapeutów do wartości sprzedaży opodatkowanej warunkującej zwolnienie z VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2011 r. (data wpływu 24 styczeń 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad zaliczania obrotów uzyskanych z wykonywania usług polegających na prowadzeniu szkoleń fizjoterapeutów do kwoty sprzedaży opodatkowanej za rok 2010, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT - jest prawidłowe.

W dniu 24 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad zaliczania obrotów uzyskanych z wykonywania usług polegających na prowadzeniu szkoleń fizjoterapeutów do kwoty sprzedaży opodatkowanej za rok 2010, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zainteresowany jest fizjoterapeutą i w roku 2010 prowadził działalność gospodarczą w zakresie ochrony zdrowia oraz świadczył usługi polegające na prowadzeniu szkoleń dla fizjoterapeutów. Zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym do końca roku 2010, oba rodzaje usług korzystały ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie załącznika do ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z derogacją od dnia 1 stycznia 2011 r. ww. załącznika, usługi edukacyjne wykonywane przez Wnioskodawcę podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. W zaistniałej sytuacji Zainteresowany chce skorzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi sposób ustalenia wartości sprzedaży opodatkowanej za rok 2010. Powstały one w skutek zamieszania medialnego dotyczącego zmian w podatku VAT. Chcąc zabezpieczyć się przed negatywnymi skutkami podatkowymi które mogą wystąpić, Zainteresowany zwraca się z następującym pytaniem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do kwoty sprzedaży opodatkowanej za rok 2010, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług należy zaliczyć obroty uzyskane z wykonywania usług polegających na prowadzeniu szkoleń dla fizjoterapeutów, które to usługi były w roku 2010 zwolnione od podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1, nie wlicza się odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku. Zgodnie z literalnym brzmieniem tego przepisu, skoro usługi polegające na prowadzeniu szkoleń dla fizjoterapeutów zostały w roku 2010 zwolnione od podatku, nie należy zaliczać przychodów z ich wykonywania do wartości sprzedaży opodatkowanej. Zainteresowany zauważa, że w prawie publicznym a zwłaszcza w prawie podatkowym dominującą regułą wykładni przepisów jest wykładnia językowa, polegająca na zastosowaniu reguł znaczeniowych i konstrukcyjnych języka.

Identyczne stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny, który w uzasadnieniu do wyroku z dnia 27 listopada 1997 r. (wyrok NSA z dnia 27 listopada 1997 r. sygn. SA/Ł 2682/95) wyjaśnia, iż: "przy stosowaniu przepisów podatkowych powinna mieć zastosowanie ścisła wykładnia językowa wynikająca z treści przepisów podatkowych".

Również Sąd Najwyższy zajmował się omawianą tutaj kwestią interpretacji w zakresie prawa podatkowego. W uchwale bowiem z dnia 11 czerwca 1996 r. (uchwała SN sygn. III CZP 52/96, OSNC 1996/9 poz. 111) stwierdza on, że "prymat wykładni językowej trzeba przyznać na gruncie prawa podatkowego, gdyż tam właśnie każde odejście od gramatycznej treści przepisu powoduje niepożądane konsekwencje praktyczne, zwłaszcza gdy się uwzględni zasadę powszechności obowiązku podatkowego".

Opierając się na wskazanej linii orzeczniczej dotyczącej reguł wnioskowania w prawie podatkowym, Wnioskodawca literalnie odczytał przepis art. 113 ust. 1 oraz ust. 2 i uważa, że nie należy zaliczać do kwoty sprzedaży opodatkowanej za rok 2010 przychodów z usług polegających na prowadzeniu szkoleń dla fizjoterapeutów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pod pojęciem sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku - art. 29 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z powołanych przepisów wynika zatem, że do kwoty limitu 150.000 zł nie wlicza się wartości sprzedaży uzyskanej z tytułu świadczenia m.in. usług, które w roku 2010 korzystały ze zwolnienia przedmiotowego.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest fizjoterapeutą i w roku 2010 prowadził działalność gospodarczą w zakresie ochrony zdrowia, a także świadczył usługi polegające na prowadzeniu szkoleń dla fizjoterapeutów. Zainteresowany wskazał, że oba rodzaje usług korzystały w roku 2010 ze zwolnienia przedmiotowego, natomiast od dnia 1 stycznia 2011 r. usługi edukacyjne wykonywane przez Wnioskodawcę podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 113 ust. 2 ustawy oraz opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie Zainteresowany do kwoty sprzedaży opodatkowanej za rok 2010 nie wlicza obrotów z wykonywania usług polegających na prowadzeniu szkoleń dla fizjoterapeutów, uzyskanych w roku 2010, które korzystały ze zwolnienia od podatku.

Reasumując, do kwoty sprzedaży opodatkowanej za 2010 r., o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie należy zaliczać obrotów uzyskanych z wykonywania usług polegających na prowadzeniu szkoleń dla fizjoterapeutów, które to usługi były w roku 2010 zwolnione od podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. W szczególności dotyczy to kwestii opodatkowania wykonywanych przez Wnioskodawcę usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.