ILPP4/443-634/14-4/ISN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2014 r. (data wpływu 5 grudnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 stycznia 2015 r. (data wpływu 30 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 stycznia 2015 r. (data wpływu 30 stycznia 2015 r.) doprecyzowującym opis sprawy, zadane pytanie oraz stanowisko własne.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest rolnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT UE. Zainteresowany dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (sprzedaż owoców) do kontrahentów zagranicznych na terenie UE. Wnioskodawca towar dostarcza własnym środkiem transportu lub spedycją. Wystawia faktury z zastosowaniem 0% stawki VAT oraz dokument przewozowy, który podpisuje odbiorca w kraju docelowym. Zainteresowany planuje, aby odbiór towaru przez zagranicznego kontrahenta odbywał się na terytorium Polski (jego gospodarstwa). Wywóz towaru nastąpiłby przy użyciu własnego środka transportu nabywcy.

W złożonym uzupełnieniu Wnioskodawca poinformował, że z powodu nałożenia embarga przez Rosję prowadzi on rozmowy handlowe z odbiorcami z różnych krajów, w szczególności Hiszpanii i Anglii. Nabywca będzie posiadał właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Zainteresowany przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy będzie posiadał, tzw. dokument przewozu podpisany przez odbiorcę zagranicznego, zawierający specyfikację sztuk ładunku, imię, nazwisko, adres odbiorcy, określenie towaru i ilości na fakturze oraz nr rejestracyjny pojazdu. Jeśli towar został dostarczony przez sprzedawcę za granicę i nabywca potwierdza jego przyjęcie poza granicami kraju nie ma wątpliwości, że do wywozu doszło.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu do wniosku).

Czy w tym wypadku można zastosować stawkę VAT 0% - czy doszło do wywozu towaru z kraju na terytorium państwa członkowskiego, jeśli odbiorca zagraniczny spełniając wszystkie powyższe warunki odbierze towar w Polsce swoim środkiem transportu.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie doprecyzowanym w złożonym uzupełnieniu do wniosku), można zastosować stawkę 0% VAT. Zainteresowany uważa, że jeśli odbiorca zagraniczny z terytorium państwa członkowskiego posiadający numer identyfikacyjny, który podpisze dokument zawierający specyfikację sztuk ładunku, imię i nazwisko, adres, gdzie towar będzie wywieziony, nr rejestracyjny pojazdu oraz FV na zakupiony towar z informacją określenia towaru i ilości zakupi towar w jego gospodarstwie, nie ma znaczenia czy zostanie on dostarczony na terytorium innego państwa środkiem transportu Wnioskodawcy, czy też nabywca odbierze go swoim środkiem transportu w Polsce. W opinii Zainteresowanego, dojdzie do wywozu towaru z kraju na terytorium państwa członkowskiego i zgodnie z art. 13 można na fakturze zastosować stawkę 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 13 ust. 1 ustawy - przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu #61485; przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Przepisy art. 13 ust. 2 pkt 1 i ust. 6 ustawy wymagają dla uznania danej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, aby obie strony transakcji były podatnikami zarejestrowanymi dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w różnych krajach członkowskich, tj. aby dostawca towaru był zarejestrowany jako podatnik VAT UE na terytorium Polski zaś nabywcą towaru winien być podatnik podatku od wartości dodanej zidentyfikowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż Polska. Jest to związane z faktem, że dana dostawa tylko wówczas może być uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - czego praktycznym wyrazem jest stawka 0% (z prawem do odliczenia) - jeśli zapewnione jest, że dostawa ta będzie opodatkowana w państwie nabywcy towaru, co zagwarantowane będzie wówczas, jeśli zostanie ona opodatkowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie.

Zatem zasady opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, tj. nabycie wg stawki właściwej dla danego towaru, zaś dostawa wg stawki 0% (z prawem do odliczenia) powoduje, że podatek z tytułu danej czynności faktycznej (którą jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami, u jednego kontrahenta stanowiące wewnątrzwspólnotowe nabycie, u drugiego zaś odpowiednio wewnątrzwspólnotową dostawę) jest faktycznie rozliczany przez nabywcę w państwie, do którego towary zostały ostatecznie przemieszczone.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest rolnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT UE. Zainteresowany dokona wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (sprzedaż owoców) do kontrahenta zagranicznego na terytorium UE. Wnioskodawca planuje, aby odbiór towaru przez zagranicznego kontrahenta odbywał się na terytorium Polski. Wywóz towaru nastąpiłby przy użyciu własnego środka transportu nabywcy. Zainteresowany wskazał, że nabywca będzie posiadał właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Artykuł 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42 (art. 41 ust. 3 ustawy).

Należy zaznaczyć, że stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Przedmiotowa sprawa dotyczy sytuacji, gdy transport towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wykonywany będzie przez nabywcę przy użyciu własnego środka transportu.

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 #61485; zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy #61485; są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

W myśl art. 42 ust. 4 ustawy - w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez jego nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentów, o których mowa w ust. 3 pkt 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

Natomiast w myśl art. 42 ust. 11 ustawy w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, a w konsekwencji jej opodatkowanie preferencyjną stawką podatku w wysokości 0%. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji - jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego.

Drugi z warunków o którym mowa wyżej od którego spełnienia zależy potraktowanie danej dostawy jako dostawy wewnątrzwspólnotowej opodatkowanej stawką podatku w wysokości 0%, dotyczy udokumentowania faktu wywozu towarów oraz dostarczenia ich w państwie przeznaczenia. Koncentruje się on zatem na faktycznych a nie prawnych aspektach transakcji. Powyższy warunek został określony wprost w cyt. wyżej art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym ważne jest to, aby posiadane przez podatnika dokumenty zawierały informacje z których wynika, że określony towar został wywieziony z terytorium kraju oraz został faktycznie dostarczony do innego państwa członkowskiego.

Należy jednak stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody o jakich mowa w art. 42 ust. 3 i ust. 4 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) - zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

W przedmiotowej sprawie Zainteresowany przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy będzie posiadał, tzw. dokument przewozu, podpisany przez odbiorcę zagranicznego, zawierający:

* specyfikację sztuk ładunku,

* imię, nazwisko, adres odbiorcy,

* określenie towaru i ilości na fakturze,

* nr rejestracyjny pojazdu.

Podkreślić należy, że istotą przywołanych regulacji prawnych jest przede wszystkim zobowiązanie podatnika do udowodnienia, że towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju i zostały dostarczone do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0%, podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą ten fakt.

W odniesieniu do powołanych regulacji należy stwierdzić, że na podstawie dokumentu przewozowego posiadanego przez Zainteresowanego nie będzie można wykazać, że towary będące przedmiotem sprzedaży zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego do ich nabywcy. Dokument ten nie będzie zawierać potwierdzenia przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, o którym mowa w art. 42 ust. 4 pkt 4 ustawy. Potwierdzać on będzie jedynie fakt wydania towaru przez Wnioskodawcę nabywcy.

W świetle powyższego, w przedstawionym przypadku Zainteresowany nie będzie mógł zastosować do dokonywanej dostawy towarów preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0%, ponieważ posiadany przez niego dokument przewozu nie będzie potwierdzać wywozu towarów będących przedmiotem sprzedaży z terytorium kraju i faktycznego dostarczenia ich na terytorium państwa członkowskiego inne niż Polska.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe, gdyż pomimo tego, że w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów nie ma znaczenia, czy towary zostaną dostarczone na terytorium innego państwa środkiem transportu sprzedawcy, czy też nabywca odbierze je swoim środkiem transportu w Polsce, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% należy posiadać w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Zainteresowany nie będzie posiadał takich dowodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.