ILPP4/443-602/11-7/EWW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 1 grudnia 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/443-602/11-7/EWW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2011 r. (data wpływu 29 sierpnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 listopada 2011 r. (data wpływu 24 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie importu usług parkingowych wykonywanych poza granicami kraju jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie importu usług parkingowych wykonywanych poza granicami kraju. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 listopada 2011 r. (data wpływu 24 listopada 2011 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego oraz opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka oddelegowuje swoich pracowników w zagraniczne podróże służbowe. Miejscami docelowymi podróży służbowych są kraje należące do Unii Europejskiej jak również kraje spoza Unii Europejskiej. Spółka nie posiada w żadnym z krajów docelowych stałego miejsca prowadzenia działalności. Pracownicy, po odbyciu podróży służbowych przedstawiają pracodawcy rozliczenie poniesionych wydatków.

Wśród wydatków znajdują się m.in.:

1.

opłaty drogowe zakupione poza granicami Polski udokumentowane paragonami,

2.

usługi telefoniczne zakupione poza granicami Polski, które są udokumentowane paragonami lub kartami telefonicznymi,

3.

usługi związane z naprawami samochodów służbowych, holowania samochodów służbowych udokumentowane fakturami lub paragonami,

4.

usługi parkingowe poza granicami Polski udokumentowane fakturami lub paragonami,

5.

usługi polegające na korzystaniu z sieci Wi-Fi w hotelach położonych poza granicami kraju, udokumentowane fakturami lub paragonami,

6.

usługi hotelarskie i gastronomiczne poza granicami Polski udokumentowane fakturami lub paragonami,

7.

usługi transportu pasażerskiego poza granicami Polski udokumentowane biletami, paragonami lub fakturami,

8.

zakup paliwa poza granicami Polski, udokumentowany paragonami lub fakturami.

Na podstawie przedkładanych przez pracowników rozliczeń wyjazdów służbowych, Spółka dokonuje zwrotu wydatkowanych przez nich kwot. Kwota wydatków udokumentowanych paragonami zawiera podatek VAT (poza pewnymi wyjątkami, np. paragon dokumentujący zakup opłaty drogowej nie zawiera podatku VAT). Wydatki udokumentowane paragonami nie zawierają danych nabywcy. Również wartości kart telefonicznych dokumentujących zakup usługi telekomunikacyjnej zawierają kwoty VAT i nie zawierają danych nabywcy tej usługi.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, iż przedmiotowe usługi nabywane są od podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy w przypadku usług parkingowych poza granicami Polski, udokumentowanych fakturami i paragonami, Spółka powinna rozpoznać import usług.

2.

Czy do tych usług ma zastosowanie przepis art. 28b ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca (art. 2 pkt 9 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 28b ust. 1, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Od tej ogólnej zasady ustalenia miejsca świadczenia usługi są wyjątki. Jeden z tych wyjątków zawarty jest w art. 28e, który stanowi, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Ponadto przepis art. 28b ust. 4 stanowi, że w przypadku świadczenia usług, które są przeznaczone na osobiste cele podatnika albo jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych lub członków stowarzyszenia, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Na podstawie § 5 ust. 15 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawienia faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360), faktury stwierdzające dokonanie czynności, dla których podatnikiem, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 5 ustawy jest nabywca usługi lub towaru, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają adnotację, iż podatek rozlicza nabywca, lub wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca.

Podstawą opodatkowania importu usług w Polsce będzie wartość brutto faktury/paragonu, tj. zawierająca podatek należny rozliczony w innym kraju.

Wydatki ponoszone przez pracowników pozostają w ścisłym związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością i są pracownikom zwracane po zakończeniu podróży służbowej. Ponieważ wydatki pracowników służą realizacji zadań służbowych na terytorium UE i poza terytorium UE, nie znajdzie zastosowania przepis art. 28b ust. 4. Powyższe stanowisko potwierdza Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, w interpretacji indywidualnej z dnia 1 września 2010 r., sygn. IPPP3/443-499/10-6/IB.

W przypadku zakupu usług wymienionych w pkt 1 i 4, miejscem świadczenia usług jest terytorium państw, na terytorium których znajdują się drogi, po których przejazd objęty jest opłatą oraz parkingi.

Usługi objęte przepisem art. 28e ustawy o VAT, to usługi związane z nieruchomościami oraz usługi w zakresie użytkowania i używania nieruchomości, do których w opinii Spółki należą przejazdy płatnymi drogami i korzystanie z płatnych parkingów. Zatem w przypadku usług wymienionych w pkt 1 i 4, nie znajdzie zastosowania przepis art. 2 pkt 9 ustawy o VAT. Powyższe stanowisko potwierdza Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2010 r., sygn. ITPP2/443-172a/10/RS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca oddelegowuje swoich pracowników w zagraniczne podróże służbowe do krajów należących do Unii Europejskiej oraz krajów spoza Unii Europejskiej. Spółka nie posiada w żadnym z krajów docelowych stałego miejsca prowadzenia działalności. Pracownicy, po odbyciu podróży służbowych przedstawiają pracodawcy rozliczenie poniesionych wydatków. Wśród wydatków znajdują się usługi parkingowe zakupione poza granicami Polski, udokumentowane fakturami lub paragonami.

Na podstawie przedkładanych przez pracowników rozliczeń wyjazdów służbowych, Spółka dokonuje zwrotu wydatkowanych przez nich kwot. Kwota wydatków udokumentowanych paragonami zawiera podatek VAT. Wydatki udokumentowane paragonami nie zawierają danych nabywcy.

Zainteresowany zaznaczył również, że usługi parkingowe, które udokumentowano fakturami lub paragonami, świadczone są na jego rzecz, a nie na cele osobiste jego pracowników.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotowe usługi nabywane są od podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a Wnioskodawca spełnia definicję podatnika, zawartą w cytowanym powyżej art. 28a ustawy.

Zgodnie z regułą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

Z powyższego przepisu wynika zatem, iż w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika, miejscem ich świadczenia jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę, czyli opodatkowanie usług zostaje przeniesione do państwa, gdzie następuje faktyczna ich konsumpcja.

Jednakże od ogólnej zasady zawartej w powyższym przepisie, ustawodawca przewidział szereg odstępstw, na podstawie których miejsce świadczenia pewnych usług, ściśle określonych w przepisach ustawy, ustala się w sposób szczególny.

Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości (art. 28e ustawy).

Należy w tym miejscu zauważyć, że użyty w powyższym przepisie (art. 28e ustawy) zwrot "usług związanych z nieruchomościami" stanowi katalog otwarty. Warunkiem zaliczenia określonej usługi do tego katalogu jest jej związek z nieruchomością, której dana usługa dotyczy. Wprawdzie usługi na nieruchomościach kojarzone są na ogół z usługami budowlanymi związanymi z konkretną nieruchomością, jednak pojęcie to jest znacznie szersze i obejmuje swoim zakresem cały szereg usług, które są nierozerwalnie związane z nieruchomościami. Ustawodawca nie ogranicza tego zakresu do grupy konkretnych i określonych z nazwy usług, które stanowiłyby zamkniętą grupę i byłyby umiejscowione w jednym grupowaniu klasyfikacji statystycznej (w Polsce PKWiU).

Wskazać też trzeba, iż zdaniem tut. Organu powiązanie usług związanych z nieruchomością, z lokalizacją samej nieruchomości jest jak najbardziej uzasadnione, bowiem dane usługi są konsumowane (wykorzystywane) właśnie w miejscu położenia nieruchomości.

Z analizy sprawy wynika, iż w ramach prowadzonej przez Zainteresowanego działalności gospodarczej jego pracownicy znajdujący się w podróży służbowej zarówno na, jak i poza terytorium Unii Europejskiej nabywają usługi parkingowe. Powyższe usługi dokumentowane są fakturami lub paragonami.

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, że ustawodawca określając w art. 28e ustawy miejsce świadczenia dla usług związanych z nieruchomościami, objął tą regulacją także usługi w zakresie użytkowania i używania nieruchomości, do których zaliczyć należy usługi parkingowe. Zatem w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 28b ust. 1 ustawy lecz art. 28e ustawy, na podstawie którego ustalane jest miejsce świadczenia, a tym samym miejsce opodatkowania przedmiotowych usług.

Wobec powyższego, zgodnie z ww. przepisem, usługi te podlegają opodatkowaniu w państwach, na terytorium których znajdują się te parkingi.

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy).

Mając na uwadze dokonane ustalenia stwierdzić należy, że powyższe przepisy nie mają zastosowania w sprawie. Miejscem opodatkowania usług parkingowych znajduje się bowiem na terytorium państw, gdzie te parkingi się znajdują, a nie na terytorium Polski. Tym samym nie dochodzi do importu tych usług na terytorium kraju, w myśl art. 2 pkt 9 ustawy.

W związku z powyższym, tut. Organ uznał stanowisko Spółki za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Informuje się, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz stanowisku własnym, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

W niniejszej interpretacji indywidualnej rozpatrzono wniosek w zakresie importu usług parkingowych wykonywanych poza granicami kraju. W pozostałych zakresach wydane zostały w dniu 8 grudnia 2011 r. interpretacje indywidualne nr ILPP4/443-602/11-4/EWW, nr ILPP4/443 602/11-5/EWW, nr ILPP4/443-602/11-6/EWW i nr ILPP4/443-602/11-8/EWW.

Natomiast w podatku dochodowym od osób prawnych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl