ILPP4/443-59/12-5/ISN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2012 r. (data wpływu 10 lutego 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 lutego 2012 r. (data wpływu 24 lutego 2012 r.) oraz pismem z dnia 27 kwietnia 2012 r. (data wpływu 30 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie akceptacji faktur - jest prawidłowe.

W dniu 10 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie akceptacji faktur. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 lutego 2012 r. (data wpływu 24 lutego 2012 r.) o brakujące elementy wniosku powstałe przy jego wydruku oraz pismem z dnia 27 kwietnia 2012 r. (data wpływu 30 kwietnia 2012 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Z uwagi na intensywną współpracę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pomiędzy Spółką a Y, podmioty te zdecydowały się w zakresie transakcji sprzedaży dokonywanej przez X na rzecz Y na implementowanie mechanizmu tzw. samofakturowania określonego w § 6 rozporządzenia ws. faktur. Strony zawarły odpowiednią umowę upoważniającą Y do wystawiania faktur, faktur korygujących i ich duplikatów w imieniu i na rzecz Spółki (dalej: umowa samofakturowania), spełniającej wymogi określone w § 6 rozporządzenia ws. faktur. Zaproponowana procedura związana jest ze znaczną ilością generowanych dokumentów i ma na celu poprawienie wydajności systemu dystrybucji faktur.

Podsumowując, w zakresie faktur wystawianych w ramach samofakturowania, system ten opiera się na następującej strukturze:

* Wystawienie faktury w systemie.

* Zalogowanie się wystawiającego do systemu.

* Podpisanie faktury przez wystawiającego, poprzez wpisanie imienia i nazwiska, które pojawią się na dokumencie faktury po uprzednim podaniu osobistego, indywidualnego kodu (hasła).

* Zalogowanie się do systemu osoby upoważnionej na podstawie pełnomocnictwa do akceptacji faktur w systemie.

* Zaakceptowanie faktury poprzez jej podpisanie, czyli wpisanie imienia i nazwiska, które pojawią się na dokumencie faktury po uprzednim podaniu osobistego, indywidualnego kodu (hasła).

* Wygenerowanie faktury w systemie, umożliwiające jej pobranie przez sprzedawcę (X).

W konsekwencji powyższego, na dokumencie faktury, który zostaje wygenerowany w systemie opartym na samofakturowaniu, gotowym do pobrania po zalogowaniu się i podaniu hasła, znajdą się dwa podpisy - wystawiającego fakturę oraz osoby posiadającej pełnomocnictwo do akceptacji faktury w imieniu X. Nie będą to jednak podpisy odręczne, lecz podpisy generowane w systemie, nieedytowalne, pojawiające się po akceptacji faktury przez podanie osobistego i indywidualnego kodu (hasła).

Faktury wystawiane przez Y w procedurze samofakturowania, po wygenerowaniu i udostępnieniu w systemie, będą pobierane przez Spółkę, drukowane i przechorowywane przez X, natomiast podatek należny z nich wynikający będzie rozliczany przez Spółkę.

W złożonym uzupełnieniu wyjaśniono, że faktury będące przedmiotem wniosku, tj. faktury wystawiane przez Y w procedurze samofakturowania, jak również faktury dokumentujące transakcje sprzedaży dokonanej przez Y na rzecz Spółki nie są fakturami przesyłanymi w formie elektronicznej, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. z 2010 r. Nr 249, poz. 1661).

Spółka wskazała jeszcze raz, że: "Faktury wystawiane przez Y w procedurze samofakturowania, po wygenerowaniu i udostępnieniu w systemie, będą pobierane przez Spółkę, drukowane i przechowywane przez X, natomiast podatek należny z nich wynikający będzie rozliczany przez Spółkę" oraz "Za pośrednictwem powyżej zaprezentowanego systemu, Y udostępnia również kontrahentom, w tym Spółce, faktury dokumentujące transakcje sprzedaży dokonanej przez Y na ich rzecz (z perspektywy Spółki są to faktury zakupowe). Faktury te są fakturami papierowymi, udostępnianymi jedynie drogą elektroniczną, w postaci nieedytowalnych plików PDF, które po otrzymaniu przez Spółkę są drukowane i przechowywane zgodnie z postanowieniami rozporządzenia w sprawie faktur".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia ws. faktur, akceptacja faktur w formie podpisu może zostać dokonana przy użyciu wyżej przedstawionego systemu internetowego, w którym podpis ten będzie generowany w systemie i będzie widoczny na fakturze.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem ws. faktur, akceptacja faktur w formie podpisu może zostać dokonana przy użyciu przedstawionego w stanie faktycznym systemu internetowego, w którym podpis ten będzie generowany w systemie i będzie widoczny na fakturze.

UZASADNIENIE stanowiska Spółki

Zgodnie z § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia ws. faktur, podatnik dokonujący nabycia towarów i usług będzie przedstawiał drugiej stronie umowy oryginał i kopię faktury do jej akceptacji w formie podpisu, z tym, że termin przedstawienia do akceptacji oryginału faktury ma być tak określony w umowie, aby było możliwe dokonanie terminowego rozliczenia podatku przez dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi. Jak już wcześniej wskazano, przepis ten stanowi implementację do polskiego porządku prawnego normy wyrażonej w art. 224 Dyrektywy VAT, która określa zasadę, że "faktury mogą być wystawiane przez nabywcę lub usługobiorcę w odniesieniu do dostaw towarów lub świadczenia usług dokonywanych na ich rzecz przez podatnika, w przypadku gdy istnieje wcześniejsze porozumienie między tymi dwiema stronami i pod warunkiem, że istnieje określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi. Państwo członkowskie może wymagać, aby takie faktury były wystawiane w imieniu i na rzecz podatnika".

Biorąc pod uwagę zarówno polskie, jak i wspólnotowe przepisy o VAT, dokonując analizy pojęcia "akceptacji w formie podpisu" użytego w rozporządzeniu ws. faktur, należy niewątpliwie posłużyć się regułami wykładni funkcjonalnej i celowościowej, z wyraźnym naciskiem na fakt, że w Polsce po wstąpieniu Polski do Unii Europejskiej prawo wspólnotowe posiada atrybut nadrzędności nad krajowym porządkiem prawnym. W tym kontekście można zauważyć, że w Dyrektywie VAT wspólnotowy ustawodawca odnosząc się do problematyki akceptacji faktur przy stosowaniu samofakturowania wskazał warunek istnienia pomiędzy stronami określonej procedury zatwierdzania poszczególnych faktur, nie wskazując jednak jednej właściwej procedury. W praktyce oznacza to, że "akceptacji w formie podpisu" należy interpretować w taki sposób, iż należy dopuścić wszelkie procedury określone przez podatników w zakresie zatwierdzania faktur. Nie można zatem ograniczyć praw podatników, poprzez zawężenie tego katalogu podmiotowego tylko i wyłącznie do podpisu rozumianego jako odręczne wpisanie imienia i nazwiska, lub też postawienie parafki na papierowym dokumencie. Takie stanowisko stałoby w sprzeczności z obowiązującym obecnie w Polsce prawem wspólnotowym.

W konsekwencji powyższego, Spółka stoi na stanowisku, iż akceptacja dokonywana w internetowym systemie samofakturowania uruchomionym przez Y spełnia przesłanki "akceptacji w formie podpisu" w rozumieniu § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia ws. faktur. Ponadto, odmienne stanowisko w tej kwestii stałoby w sprzeczności z przepisami wspólnotowymi, podczas gdy polskie organy podatkowe zobowiązane są do dokonywania wykładni przepisów prawa podatkowego w oparciu o metody wykładni prowspólnotowej, w tym również w procesie wydawania interpretacji indywidualnych (zob. wyrok NSA z dnia 21 grudnia 2011 r., sygn. I FSK 301/11). Taki obowiązek znajduje również pełną akceptację w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (zob. np. orzeczenie w sprawie Van Colon, C-14/83, w sprawie Marleasing, C-106/89, czy w sprawie C-6/64 Flamino Costa).

Ponadto, X pragnie wskazać, iż prawidłowość opisanego w stanie faktycznym systemu została już potwierdzona w wydanej na wniosek Y interpretacji indywidualnej z dnia 30 listopada 2011 r.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż w świetle § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia ws. faktur, akceptacja faktur w formie podpisu może zostać dokonana przy użyciu przedstawionego w stanie faktycznym systemu internetowego, w którym podpis ten będzie generowany w systemie i będzie widoczny na fakturze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na mocy art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania.

Stosownie do § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia, nabywcy towarów i usług od podatnika, o którym mowa w § 4 ust. 1, mogą wystawiać faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług oznaczone jako "FAKTURA VAT", w tym również faktury, o których mowa w § 10, jeżeli nabywca towarów lub usług:

W myśl § 6 ust. 2 rozporządzenia, umowa, o której mowa w ust. 1 pkt 2, powinna zawierać:

W myśl § 6 ust. 3 rozporządzenia, faktura wystawiana na zasadach określonych w ust. 1 i 2 powinna dodatkowo zawierać informację, kto był wystawcą faktury i że wystawił ją w imieniu i na rachunek podatnika wymienionego w fakturze jako sprzedawca.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektrycznej. Spółka jest członkiem Y. S.A. (dalej: Y) oraz... S.A. W ramach swojej działalności, nabywa ona oraz zbywa towary, np. energię elektryczną, prawa majątkowe etc., na rzecz Y w ramach obrotu giełdowego.

Z uwagi na intensywną współpracę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pomiędzy Zainteresowanym a Y, podmioty te zdecydowały się w zakresie transakcji sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawcę na rzecz Y na implementowanie mechanizmu tzw. samofakturowania określonego w § 6 rozporządzenia. Strony zawarły odpowiednią umowę upoważniającą Y do wystawiania faktur, faktur korygujących i ich duplikatów w imieniu i na rzecz Spółki (umowa samofakturowania), spełniającej wymogi określone w § 6 rozporządzenia. Zaproponowana procedura związana jest ze znaczną ilością generowanych dokumentów i ma na celu poprawienie wydajności systemu dystrybucji faktur.

Z początkiem 2012 r. Y wdrożył nowy system dystrybucji faktur oparty na umieszczaniu wystawionych faktur na niepublicznej stronie internetowej i ich pobieraniu przez kontrahentów (w tym Spółkę). Przedmiotowy system znajduje zastosowanie zarówno do faktur sprzedażowych Zainteresowanego wystawianych w ramach umowy o samofakturowanie oraz sprzedażowych wystawianych przez Y na jego rzecz. System oparty jest o następujące założenia:

* faktury są udostępniane przez Y na niepublicznej stronie internetowej (www.irgit.pl), do której dostęp jest chroniony hasłem, a całość transmisji szyfrowana protokołem SSL zapewniając integralność i poufność danych,

* każdy członek Y, w tym Wnioskodawca, posiada dostęp jedynie do faktur wystawianych w związku z dokonywanymi przez niego transakcjami z Y, który jest zapewniony poprzez przekazany mu unikatowy login oraz hasło do systemu,

* faktury transakcyjne kupna, transakcyjne sprzedażowe oraz faktury prowizyjne wygenerowane przez Y są umieszczane na niepublicznej stronie w postaci niemodyfikowanego pliku PDF,

* faktury transakcyjne sprzedażowe wystawiane w ramach procesu samofakturowania są udostępniane ponadto w formie plików.txt, za pomocą których możliwe jest zaimportowanie danych przez sprzedawców (np. Zainteresowany) do ich systemów księgowych,

* system jest zbudowany w oparciu o redundantną architekturę zapewniającą ciągłość działania systemu.

Faktury wystawiane przez Y są generowane przez system oparty na powyższych założeniach, przy czym na wygenerowanej fakturze każdorazowo pojawi się podpis wystawcy w formie wpisanego w systemie imienia i nazwiska, jak również podpis osoby akceptującej fakturę w imieniu Spółki, również w formie wpisanego w systemie imienia i nazwiska. System zapewnia integralność oraz poprawność złożonych w ten sposób podpisów. Związane jest to bezpośrednio ze strukturą systemu, z której wynika, że złożenie w ten sposób podpisu musi być poprzedzone zalogowaniem się wystawiającego fakturę oraz potwierdzeniem wystawienia przez wpisanie odpowiedniego indywidualnego kodu (hasła). Podobnie w przypadku akceptującego fakturę, który posiada swój unikalny login i hasło, bez podania którego niemożliwe jest zaakceptowanie faktury oraz wpisanie na jej dokumencie w systemie imienia i nazwiska stanowiącego podpis. Co więcej, budowa systemu uniemożliwia wygenerowanie faktury i w konsekwencji jej późniejsze pobranie ze strony www.irgit.pl bez uprzedniego zalogowania się i podania hasła przez osobę upoważnioną do akceptacji.

W konsekwencji, system ten opiera się na takiej strukturze:

W konsekwencji, na dokumencie faktury, który pojawi się wygenerowany w systemie opartym na samofakturowaniu, gotowym do pobrania po zalogowaniu się i podaniu hasła, znajdą się dwa podpisy - wystawiającego fakturę oraz osoby posiadającej pełnomocnictwo do akceptacji faktury w imieniu Zainteresowanego. Nie będą to jednak podpisy odręczne, lecz podpisy generowane w systemie, nieedytowalne, pojawiające się po akceptacji faktury przez podanie osobistego i indywidualnego kodu (hasła). Procedura taka jest związana tylko i wyłącznie z olbrzymią ilością generowanych dokumentów i ma na celu poprawienie wydajności systemu dystrybucji faktur.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w świetle § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia, akceptacja faktur w formie podpisu może zostać dokonana przy użyciu wyżej przedstawionego systemu internetowego, w którym podpis ten będzie generowany w systemie i będzie widoczny na fakturze.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że przepisy rozporządzenia jednoznacznie określają, że podatnik dokonujący nabycia towarów lub usług przedstawia drugiej stronie umowy oryginał i kopię faktury do jej akceptacji w formie podpisu. Kwestię akceptacji faktur reguluje wskazany już § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia. Przepis ten wskazuje, że nabywca zobowiązany jest przedstawić sprzedającemu oryginał i kopię faktury "do jej akceptacji w formie podpisu". Jednakże nie zastrzegł, że podpis ten ma być złożony wyłącznie odręcznie przez wpisanie imienia i nazwiska bądź parafki. W związku z tym, należy dopuścić możliwość akceptacji faktury złożonej w formie elektronicznej. Celem tego przepisu jest zaakceptowanie treści faktury przez sprzedającego a wystawionej przez nabywcę towarów i usług. Zatem akceptacja treści faktury dokonana w formie pisemnej lub elektronicznej wypełnia dyspozycję analizowanego § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia. W przedstawionych okolicznościach pełnomocnik Spółki dokonuje akceptacji faktury po uprzednim zalogowaniu się do systemu oraz podaniu indywidualnego, osobistego hasła. Akceptacja zostanie uwidoczniona na fakturze poprzez wpisanie imienia i nazwiska osoby do tego upoważnionej.

Zatem, należy uznać, że w świetle § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia, akceptacja faktur w formie podpisu może zostać dokonana przy użyciu przedstawionego w stanie faktycznym systemu internetowego, w którym podpis ten będzie generowany w systemie i będzie widoczny na fakturze.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Poinformować także należy, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez niego, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy - Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tej ustawy, tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Zainteresowanego.

W związku z powyższym, w niniejszej interpretacji odniesiono się wyłącznie do prawidłowości dokonania akceptacji faktur przy użyciu przedstawionego w stanie faktycznym systemu internetowego, w świetle § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia. Nie dokonano natomiast analizy, czy kontrahent Wnioskodawcy będzie wystawiał faktury, faktury korygujące i duplikaty zgodnie z obowiązującymi przepisami, do czego jest zobligowany przepisem § 6 ust. 2 pkt 2 lit. a rozporządzenia, bowiem nie było to przedmiotem pytania.

Ponadto podkreślić należy, iż Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych. W związku z powyższym, nie negując orzeczenia powołanego przez Spółkę, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroku zamyka się w obrębie sprawy, w której została wydana. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

Należy również zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

W przedmiotowej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie akceptacji faktur. Pozostałe kwestie zostały rozstrzygnięte w odrębnych interpretacjach indywidualnych z dnia 17 maja 2012 r. nr ILPP4/443-59/12-6/ISN i nr ILPP4/443-59/12-7/ISN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.