ILPP4/443-529/11-2/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2011 r. (data wpływu 29 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży lokali mieszkalnych w budynku usługowym - jest prawidłowe.

W dniu 29 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży lokali mieszkalnych w budynku usługowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej Spółka) została zarejestrowana w KRS w dniu 30 sierpnia 2010 r.

Przedmiotem jej działalności jest m.in.:

* kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek,

* wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi,

* pośrednictwo w obrocie nieruchomościami,

* zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie.

W lutym 2011 r. w wyniku przetargu Spółka nabyła na własność nieruchomość położoną w P. o łącznej powierzchni 29.576 m ^2, składającą się z następujących działek:

* nr 66 (Bz, dr, N) o pow. 24.534 m ^2,

* nr 17/1 (Bz) o pow. 50 m ^2,

* nr 17/2 (Bz) o pow. 1.006 m ^2,

* nr 1/45 (Bz) o pow. 3.986 m ².

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego ww. działki znajdują się na obszarze oznaczonym:

* 3UT/kX - teren usług turystyki i rekreacji,

* ZP - teren usług turystyki i rekreacji.

Na części wyżej opisanej nieruchomości Spółka, jako developer, planuje wybudować budynek usługowy, w którym będą znajdować się lokale o charakterze mieszkalnym. Obecnie Spółka zleciła opracowanie projektu budowlanego, a po jego sporządzeniu oraz skompletowaniu pozostałej wymaganej dokumentacji wystąpi ona o pozwolenie na budowę "budynku usługowego z samodzielnymi lokalami mieszkalnymi". W projektowanym budynku będą znajdować się lokale typu apartamentowego i rezydencjonalnego.

Projekt budowlany będzie uwzględniać, że omawiane lokale, które zostaną usytuowane w budynku będą spełniać warunki samodzielności określone w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) oraz będą miały charakter mieszkalny. Projekt budowlany uwzględni również, że lokale mieszkalne będą spełniać definicję "mieszkania" zawartą w § 3 pkt 9 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.) oraz warunki techniczne przewidziane dla tego rodzaju lokali w przepisach ww. rozporządzenia, a w szczególności w jego § 90-95.

Powierzchnia żadnego z lokali nie będzie przekraczać 150 m ^2. Projekt budowlany opracowany zgodnie z przedstawionymi założeniami będzie podstawą do wystąpienia o pozwolenie na budowę opisanego wyżej obiektu. Z uwagi na wstępny etap inwestycji (faza projektu), Spółka nie jest w stanie podać ile lokali będzie znajdować się w budynku oraz jaką część powierzchni użytkowej całego budynku będą one zajmować.

Opisana wyżej planowana inwestycja Spółki stanowi element szerszej koncepcji zagospodarowania nabytego przez nią terenu. W bezpośrednim sąsiedztwie planowanego obiektu zostaną wybudowane inne obiekty o charakterze usługowym.

Po wybudowaniu budynku, Spółka wystąpi do Starostwa Powiatowego o wydanie zaświadczeń o samodzielności poszczególnych lokali mieszkalnych. Ponadto, wystąpi ona do ośrodka klasyfikacyjnego GUS o wydanie opinii dotyczącej zaklasyfikowania wybudowanego budynku zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB). Spółka zakłada, że budynek, z uwagi na usługowy charakter wskazany w projekcie budowlanym oraz pozwoleniu na budowę, zostanie zaliczony do budynków niemieszkalnych sklasyfikowanych w dziale 12 PKOB. Po uzyskaniu zaświadczeń o samodzielności lokali mieszkalnych oraz otrzymaniu opinii klasyfikacyjnej dotyczącej budynku, Spółka będzie sprzedawać poszczególne lokale mieszkalne jako części budynku. W akcie notarialnym sprzedaży dojdzie do ustanowienia odrębnej własności lokalu konkretnego lokalu mieszkalnego na rzecz nabywcy. Podczas planowanej sprzedaży Spółka zamierza zastosować preferencyjną stawkę VAT na podstawie art. 41 ust. 12, 12a-12c w związku z art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), dalej u.p.t.u.

Spółka dokona zbycia lokali na rynku pierwotnym. Obecnie trudno stwierdzić jakie podmioty faktycznie nabędą sprzedawane lokale. Mogą to być zarówno osoby fizyczne, jak osoby prawne. Trudno również definitywnie stwierdzić, w jaki sposób lokale mieszkalne będą wykorzystywane przez nabywców. Możliwe jest, że lokale będą nabywane w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych nabywców, jak również, że zostaną nabyte na wynajem w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych na rzecz podmiotów trzecich, także w ramach umów najmu krótkoterminowego. Z doświadczeń Spółki wynika również, że lokale mogą zostać nabyte przez osoby prawne w celu ich przekazania na cele mieszkaniowe pracowników oddelegowanych do realizacji długoterminowych projektów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku dokonania sprzedaży lokali mieszkalnych w okolicznościach opisanych w zdarzeniu przyszłym prawidłowe będzie zastosowanie preferencyjnej stawki VAT, o której mowa w art. 41 ust. 2 w zw. z art. 41 ust. 12, 12a-12c w zw. z art. 42 u.p.t.u....

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku planowanej sprzedaży lokali mieszkalnych, prawidłowe będzie zastosowanie preferencyjnej stawki VAT na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 41 ust. 12, 12a-12c u.p.t.u.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 u.p.t.u. w brzmieniu obowiązującym w 2011 r., preferencyjna stawka podatku VAT wskazana w art. 41 ust. 2 u.p.t.u. ma zastosowanie m.in. do dostawy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Stosownie do art. 41 ust. 12a u.p.t.u., przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się trzy kategorie obiektów:

Zgodnie z art. 41 ust. 12b u.p.t.u., do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, preferencyjną stawkę podatku stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

W świetle obowiązujących przepisów, zdaniem Spółki, w przypadku lokali objętych planowaną inwestycją preferencyjna stawka VAT znajdzie zastosowanie w całości w przypadku spełnienia dwóch zasadniczych warunków:

Mając zatem na uwadze opis zdarzenia przyszłego, w ocenie Spółki, lokale, które zamierza ona wybudować i sprzedać będą spełniały ww. kryteria. Będą to lokale mieszkalne, których charakter oraz samodzielność zostanie potwierdzona zaświadczeniem wymaganym na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali. Ponadto, zgodnie z projektem budowlanym oraz pozwoleniem na budowę, lokale będą spełniać wymogi przewidziane dla lokali mieszkalnych. Dodatkowo powierzchnia każdego z nich nie będzie przekraczać 150 m ².

Zdaniem Spółki, zastosowania preferencyjnej stawki VAT nie wyklucza okoliczność, iż planowany obiekt będzie budynkiem usługowym, który zostanie zaklasyfikowany jako budynek niemieszkalny. Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b u.p.t.u., zalicza się również lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB w dziale 12. W efekcie mieszkalny charakter samodzielnego lokalu stanowiącego przedmiot dostawy rozstrzyga o możliwości zastosowania preferencyjnej stawki VAT.

Na podobne wnioski wskazuje treść interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 16 września 2010 r. (sygn. ITPP1/443-613/10/AP). W dziale 12 PKOB wymienione są wszystkie rodzaje budynków niemieszkalnych co oznacza, że jeżeli planowany przez Spółkę obiekt nie będzie miał charakteru mieszkalnego to tym samym z uwagi na dychotomiczny podział w PKOB obiekt ten będzie kwalifikowany jako niemieszkalny. Lokal mieszkalny znajdujący się w takim budynku wznoszonym przez Spółkę będzie zatem mieścił się w definicji "budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym" i tym samym spełniał bowiem kryteria ustawowe pozwalające na zastosowanie preferencyjnej stawki VAT przewidzianej w art. 41 ust. 2 u.p.t.u.

Ponadto w ocenie Spółki bez znaczenia dla zastosowania preferencyjnej stawki VAT jest okoliczność, że nabywane lokale mieszkalne mogą po nabyciu zostać wykorzystane na cele mieszkalne w ramach umów najmu, w tym najmu krótkoterminowego. Decydujący dla zastosowania preferencyjnej stawki VAT jest charakter mieszkalny lokalu, a nie sposób, czy forma wykorzystania tego lokalu na cele mieszkalne przez jego nabywcę. Na brak znaczenia wskazanej okoliczności dla zastosowania preferencyjnej stawki VAT wskazuje także Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 10 czerwca 2010 r. (sygn. IBPP2/443-375/10/JJ).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się - w myśl dyspozycji art. 7 ust. 1 ustawy - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do treści przepisu art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z opisu sprawy wynika, iż w ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca nabył w lutym 2011 r. nieruchomość, na której planuje wybudować budynek usługowy, w którym będą znajdować się lokale o charakterze mieszkalnym. Obecnie Spółka zleciła opracowanie projektu budowlanego, a po jego sporządzeniu oraz skompletowaniu pozostałej wymaganej dokumentacji wystąpi ona o pozwolenie na budowę "budynku usługowego z samodzielnymi lokalami mieszkalnymi". W projektowanym budynku będą znajdować się lokale typu apartamentowego i rezydencjonalnego. Po zakończeniu inwestycji, Spółka ma zamiar sprzedać przedmiotowe lokale na rynku pierwotnym.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z kolei w myśl ust. 2 cyt. przepisu, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym - art. 41 ust. 12 ustawy.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, w myśl ust. 12a tegoż artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Stosownie do art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Artykuł 2 pkt 12 ustawy zawiera definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z którą, obiektami takimi są budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Wskazać należy, że w celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest określenie, czy dany lokal spełnia funkcje mieszkalne. Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Ustawa ta zawiera również prawną regulację obrotu lokalami (częściami budynków), stanowiącymi odrębny od budynku towar.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Natomiast stosownie do treści art. 7 ust. 1 i 2 ww. ustawy, odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego współwłasność. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w formie aktu notarialnego; do powstania tej własności niezbędny jest wpis do księgi wieczystej.

Zwrócić należy również uwagę, iż definicję pojęcia "mieszkania" zawiera § 3 pkt 9 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.). Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem mieszkania, należy rozumieć zespół pomieszczeń mieszkalnych i pomocniczych, mający odrębne wejście, wydzielony stałymi przegrodami budowlanymi, umożliwiający stały pobyt ludzi i prowadzenie samodzielnego gospodarstwa domowego.

Z powyższych przepisów wynika, iż odrębną nieruchomość może stanowić samodzielny lokal, a dla powstania odrębnej własności lokalu niezbędny jest wpis do księgi wieczystej mający charakter konstytutywny. Bez wpisu do księgi wieczystej odrębna własność lokalu (część budynku) nie może skutecznie powstać.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług lokal ten staje się odrębnym, od budynku, towarem i stanowi samodzielny przedmiot czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Z informacji przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, iż lokale będące przedmiotem sprzedaży, które zostaną usytuowane w budynku, będą spełniać warunki samodzielności określone w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali oraz będą miały charakter mieszkalny. Projekt budowlany uwzględni również, że lokale mieszkalne będą spełniać definicję "mieszkania" zawartą w § 3 pkt 9 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie oraz warunki techniczne przewidziane dla tego rodzaju lokali w przepisach ww. rozporządzenia, a w szczególności w jego § 90-95.

Powierzchnia żadnego z lokali nie będzie przekraczać 150 m ^2. Projekt budowlany opracowany zgodnie z przedstawionymi przez Zainteresowanego założeniami, będzie podstawą do wystąpienia o pozwolenie na budowę opisanego obiektu.

Po wybudowaniu budynku Spółka wystąpi do Starostwa Powiatowego o wydanie zaświadczeń o samodzielności poszczególnych lokali mieszkalnych. Ponadto wystąpi ona do ośrodka klasyfikacyjnego GUS o wydanie opinii dotyczącej zaklasyfikowania wybudowanego budynku zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB). Wnioskodawca zakłada, że budynek, z uwagi na usługowy charakter wskazany w projekcie budowlanym oraz pozwoleniu na budowę, zostanie zaliczony do budynków niemieszkalnych sklasyfikowanych w dziale 12 PKOB. Po uzyskaniu zaświadczeń o samodzielności lokali mieszkalnych oraz otrzymaniu opinii klasyfikacyjnej dotyczącej budynku, Zainteresowany będzie sprzedawać poszczególne lokale mieszkalne jako części budynku. W akcie notarialnym sprzedaży dojdzie do ustanowienia odrębnej własności konkretnego lokalu mieszkalnego na rzecz nabywcy.

Z przytoczonych regulacji prawnych wynika, iż 8% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w budownictwie mieszkalnym, objętym społecznym programem mieszkaniowym.

W niniejszej sprawie wskazano, że przedmiotem inwestycji będzie budynek usługowy o symbolu statystycznym PKOB 12, z wydzielonymi lokalami apartamentowymi i rezydencyjnymi o powierzchni nieprzekraczającej 150 m ^2, które będą miały charakter mieszkalny i które, w związku z ich przeznaczeniem na sprzedaż zostaną prawnie wyodrębnione.

Mając na uwadze opis planowanego zdarzenia przyszłego oraz powołane regulacje prawne stwierdzić zatem należy, że sprzedaż będących przedmiotem pytania lokali typu apartamentowego oraz rezydencyjnego mających charakter mieszkalny, opodatkowana będzie preferencyjną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Zainteresowany występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez niego, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy - Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 ww. ustawy, tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Spółkę w złożonym wniosku.

Należy zatem zaznaczyć, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono w oparciu o założenie Wnioskodawcy, iż wybudowany przez niego budynek będzie budynkiem niemieszkalnym sklasyfikowanym w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, natomiast lokale apartamentowe i rezydencyjce stanowić będą lokale mieszkalne o powierzchni nieprzekraczającej 150 m ².

Wskazać należy również, że powołany przez Zainteresowanego art. 42 ustawy dotyczący stawki podatku w wysokości 0%, nie ma zastosowania w niniejszej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.