ILPP4/443-523/11-2/ISN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 października 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/443-523/11-2/ISN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2011 r. (data wpływu 28 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku 0% dla eksportu towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku 0% dla eksportu towarów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca sprowadza towary z państwa spoza Unii Europejskiej (głównie z Chin) do Polski. Towary są objęte procedurą składu celnego. Następnie są one sprzedawane i wywożone poza terytorium Unii, zgodnie z procedurą powrotnego wywozu towarów objętych procedurą składu celnego. Sprzedaż towaru następuje w oparciu o fakturę. Na jej podstawie dokonane zostaje zgłoszenie w systemie ECS w wyniku czego Spółka otrzymuje komunikat IE 599 i IE-45.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy w opisanej sprawie dojdzie do eksportu towarów w rozumieniu ustawy o VAT.

2.

Czy Wnioskodawca jest uprawniony do stosowania stawki VAT 0% przy eksporcie towarów w sytuacji, gdy dysponuje wyłącznie komunikatem IE-599.

3.

Czy Zainteresowany jest uprawniony do stosowania stawki VAT 0% przy eksporcie towarów w sytuacji, gdy dysponuje wyłącznie komunikatem IE-45.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie sprawy dojdzie do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, czego dowodem może być komunikat odrębnie IE-599 lub IE-45.

UZASADNIENIE

1.

Definicja eksportu w ustawie o VAT

W przedstawionym opisie sprawy kluczowe znaczenie będzie miała wykładnia art. 41 ust. 4, 6 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT). Zgodnie z treścią powołanego przepisu, eksport towarów jest opodatkowany stawką 0%, jeżeli spełnione zostaną określone warunki.

Co do zasady, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, eksport towarów jest opodatkowany podatkiem VAT. Zgodnie z definicją z art. 2 pkt 8 lit. a) i b, "eksport" to potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

a.

dostawcę lub na jego rzecz, lub

b.

nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.

Opierając się na treści art. 2 pkt 1 ustawy o VAT, jako terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Natomiast uznanie danej czynności za eksport towarów uzależnione jest od trzech kluczowych warunków:

a.

ma miejsce czynność dostawy definiowana w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 ustawy o VAT,

b.

dochodzi do wywozu towarów z terytorium Rzeczpospolitej Polskiej poza terytorium Wspólnoty,

c.

wywóz towaru musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Wszystkie powyższe warunki muszą być spełnione łącznie. Oznacza to, że niespełnienie któregokolwiek z nich powoduje, że nie dojdzie do eksportu towarów na gruncie podatku VAT.

Ad. a. Dostawa towarów

Dostawą towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towary natomiast, zgodnie z treścią art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, to rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, jak również budynki, budowle lub ich części i grunty.

Ad. b. Wywóz towarów z terytoriom Rzeczpospolitej Polskiej

Samo pojęcie terytorium Rzeczpospolitej Polskiej nie jest jednak dalej definiowane w ustawie o VAT. W związku z powyższym, dla pełnego określenia desygnatów przepisu art. 5 ustawy o VAT, konieczne jest sięgnięcie do innych ustaw szczegółowych.

W tym przypadku kluczowe będą postanowienia ustawy z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej. W art. 1 ustawodawca postanawia, że granicą państwową jest powierzchnia pionowa przechodząca przez linię graniczną, oddzielającą terytorium państwa polskiego od terytorium innych państw i od morza pełnego. Natomiast art. 6 stanowi, że Rzeczpospolita Polska wykonuje swoje zwierzchnictwo nad terytorium lądowym oraz wnętrzem ziemi znajdującym się pod nim, morskimi wodami wewnętrznymi i morzem terytorialnym oraz dnem i wnętrzem ziemi znajdującymi się pod nimi, a także w przestrzeni powietrznej znajdującej się nad terytorium lądowym, morskimi wodami wewnętrznymi i morzem terytorialnym.

Dokonując subsumcji powyższych regulacji należy stwierdzić, że brak jest podstaw do niezaliczenia obszaru składu celnego do terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Wszelkie zwyczaje dotyczące eksterytorialności placówek dyplomatycznych są jedynym i to podważanym przez doktrynę przykładem wyłączenia zwierzchnictwa państwowego na jego terytorium. Również ustawa o VAT nie wprowadza w stosunku do składu celnego regulacji prowadzących do uchylenia lub innego rozumienia tej kwestii na gruncie prawa podatkowego.

W kwestii samego składu celnego, niezależnie od jego typu (publiczny lub prywatny) jego definicja obejmuje miejsce uznane przez organy celne i podlegające ich kontroli, w którym towary mogą być składowane zgodnie z ustalonymi warunkami.

Należy więc stwierdzić, że zgodnie z definicją w art. 2 ustawy o VAT, eksport ze składu celnego to nic innego jak eksport z miejsca na terytorium kraju.

Podobne stanowisko przedstawił Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 10 listopada 2010 r. (sygn. ITPP2/443-837b/10/EŁ).

Ad. c. Potwierdzenie wywozu

Zerowa stawka podatku znajdzie zastosowanie w sytuacji, w której podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzyma dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

Zmiana omawianego przepisu (art. 41 ust. 7) wprowadziła również zasadę, że przy niespełnieniu tego warunku w danym okresie rozliczeniowym podatnikowi będzie przysługiwało prawo do wykazania dostawy w następnym okresie rozliczeniowym pod warunkiem otrzymania odpowiedniego dokumentu potwierdzającego wywóz towarów.

Ponadto, zgodnie z art. 41 ust. 9, otrzymanie tych dokumentów w terminie późniejszym daje podatnikowi prawo do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Dokumentacja z omówionych przepisów musi w pierwszym rzędzie potwierdzać wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, po drugie musi z nich wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostaw i wywozu.

Komunikat IE-599

Potwierdzenie wywozu z art. 41 ust. 6 przez określony w przepisach urząd celny następuje drogą elektroniczną. Od dnia 31 sierpnia 2007 r. funkcjonuje w Polsce System Kontroli Eksportu (dalej: ECS). System ten pozwala zarówno na objęcie kontrolą eksporterów, jak również na komunikację i wymianę informacji pomiędzy urzędami celnymi.

I tak, w procedurze eksportu, urząd celny wywozu potwierdza fizyczne wyprowadzenie wywozu, co skutkuje wygenerowaniem przez ECS "Potwierdzenia wywozu", czyli komunikat IE-599.

Komunikat IE-599 podpisany przez ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych jest dokumentem potwierdzającym wywóz poza terytorium Wspólnoty. Komunikat od strony technicznej zawiera informacje z chwili zwolnienia zgłoszenia do procedury wywozu oraz informacje o potwierdzeniu wywozu lub zatrzymaniu towaru na granicy. Obsługa dokumentu kończy się na etapie przesłania komunikatu do eksportera.

W razie zatrzymania na granicy, komunikat IE-599 zawiera informację o przyczynach zatrzymania, natomiast eksporter otrzymuje decyzję administracyjną o unieważnieniu zgłoszenia.

W odniesieniu do opisanego stanu sprawy Spółka jest uprawniona do zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie towarów ze składu celnego dysponując jedynie komunikatem IE-599 potwierdzającym wywóz towarów z terytorium Wspólnoty, tj. nie będzie konieczne posiadanie przez nią również komunikatu IE-45.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 sierpnia 2009 r. (sygn. IPPP2/443-567/09-4/IK).

Komunikat IE-45

Analiza przepisów ustawy o VAT wskazuje, że jako dowód wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty należy dopuścić każdy dokument wystawiony przez organ celny, który będzie potwierdzał ten fakt.

W tym świetle należy ocenić komunikat IE-45 związany z przemieszczeniem towarów przez terytorium jednego lub kilku krajów wspólnotowych. Systemem informatycznym właściwym dla tej procedury jest Nowy Skomputeryzowany System Tranzytowy (dalej: NCTS).

Komunikat IE-45 jest generowany przez system NCTS po potwierdzeniu przybycia i zwolnieniu towarów z tranzytu.

W przedmiotowej sprawie należy uznać, że Zainteresowany dysponując komunikatem IE-45, potwierdzającym zakończenie tranzytu na obszarze terytorium Wspólnoty, a tym samym wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty, będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% w eksporcie towarów ze składu celnego. Dla skorzystania ze stawki 0% nie będzie konieczne posiadanie również komunikatu IE-599.

Powyższe stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 stycznia 2011 r. (sygn. IBPP3/443-765/10/DG).

W związku z powyższym, stanowisko Spółki w odniesieniu do zadanych pytań należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Z dniem 1 maja 2004 r. terytorium Polski stało się częścią obszaru celnego Wspólnoty Europejskiej. Skład celny jest instytucją stanowiącą jeden z elementów wspólnotowej procedury celnej.

Na mocy art. 98 ust. 2 Rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307), zwany dalej WKC, składem celnym jest każde miejsce uznane przez organy celne i podlegające ich kontroli, w którym towary mogą być składowane zgodnie z ustalonymi warunkami.

Stosownie do art. 99 WKC, skład celny może być składem publicznym lub składem prywatnym. "Skład publiczny" oznacza skład celny, z którego może korzystać każda osoba w celu składowania towarów; "skład prywatny" oznacza skład celny przeznaczony do składowania towarów przez prowadzącego skład. Prowadzącym skład jest osoba posiadająca pozwolenie na prowadzenie składu celnego. Korzystającym ze składu jest osoba związana zgłoszeniem objęcia towarów procedurą składu celnego lub osoba, na którą przeniesiono prawa i obowiązki tej pierwszej osoby.

Rozstrzygnięcie zatem kwestii opodatkowania dostawy towarów realizowanych w składzie celnym, wymaga przede wszystkim określenia, jak winno być traktowane terytorium składu celnego.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (...). Ustawodawca nie doprecyzowuje jednak terminu "terytorium Rzeczpospolitej Polskiej". W tej sytuacji konieczne jest odwołanie się do innych przepisów, regulujących przedmiotową kwestię, a w szczególności do ustawy z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 226, poz. 1944 z późn. zm.). Brak ustawowej definicji terminu "terytorium Rzeczypospolitej Polskiej" pozwala bowiem na uznanie, iż ustawodawca posługuje się tym pojęciem w znaczeniu określonym w innych normach prawnych.

Artykuł 1 ww. ustawy stanowi, że granicą państwową jest powierzchnia pionowa przechodząca przez linię graniczną, oddzielającą terytorium państwa polskiego od terytoriów innych państw i od morza pełnego.

Obszary, nad którymi Rzeczpospolita sprawuje swoje zwierzchnictwo - w rozumieniu tej ustawy - to jej terytorium.

Tym samym skład celny, w świetle powołanej wyżej definicji terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest traktowany jako terytorium kraju. Przywóz towarów z krajów trzecich do składu celnego znajdującego się na terytorium Polski, pomimo tego, iż towary te objęte są procedurą składu celnego, powoduje, że towary te znajdują się na terytorium kraju - w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W cyt. ustawie nie przewiduje się szczególnych uregulowań w rozliczaniu transakcji dotyczących towarów znajdujących się w składzie celnym, które nie zostały dopuszczone do obrotu na terytorium kraju, a także nie traktuje się składu celnego eksterytorialnie. W konsekwencji, dostawę towarów w obrębie składu celnego należy uznać za dokonaną na terytorium kraju. Podlega ona tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, z zastosowaniem stawek obowiązujących dla konkretnej sprzedaży.

Zatem, w związku ze sprzedażą i wywozem towarów ze składu celnego poza terytorium Unii Europejskiej, tut. Organ informuje.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 8 tej ustawy, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu czynności określonych art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

a.

dostawcę lub na jego rzecz, lub

b.

nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu, służących do celów prywatnych.

Jak wynika z powyższego przepisu, ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar:

1.

jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, lub

2.

gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz.

Co do zasady więc, sprzedaż towaru ze składu celnego na rzecz podmiotu z kraju spoza Unii Europejskiej, w zależności od podmiotu dokonującego jego wywozu, stanowi eksport bezpośredni lub eksport pośredni w rozumieniu art. 2 pkt 8 cyt. ustawy. Zaznaczyć należy, że dla zakwalifikowania transakcji jako eksportu nie ma przy tym znaczenia fakt, że towar objęty będzie procedurą składu celnego i nie zostanie dopuszczony do obrotu na terytorium Polski.

Wskazać jednak należy, iż aby daną transakcję uznać za eksport towarów, muszą wystąpić łącznie następujące warunki:

1.

ma miejsce czynność określona w przepisach art. 7 (...) ww. ustawy,

2.

w konsekwencji tej czynności dochodzi do wywozu towaru z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni),

3.

wywóz towaru musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Z opisu sprawy wynika, iż Zainteresowany będzie sprowadzał towary z państw nie należących do Unii Europejskiej (głównie z Chin do Polski). Towary będą objęte procedurą składu celnego. Następnie zostaną sprzedane i wywiezione poza terytorium Unii. Sprzedaż towaru nastąpi w oparciu o fakturę. Na potwierdzenie dokonania transakcji Spółka otrzyma komunikat IE-599 i IE-45, co wskazuje, że dokona ona sprzedaży towaru ze składu celnego z zastosowaniem procedury wywozu oraz procedury tranzytu. Analiza sprawy wskazuje, iż towar będzie wywożony przez Wnioskodawcę.

Mając na uwadze powyższe informacje oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że dokonywana przez Zainteresowanego transakcja sprzedaży towarów ze składu celnego poza terytorium Unii Europejskiej, wypełni dyspozycję eksportu bezpośredniego w myśl art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a), stawka podatku wynosi 0%.

Natomiast art. 41 ust. 6 ustawy stanowi, iż stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Jak wynika z powyższego, ustawa wprowadza dla obu rodzajów eksportu różne warunki formalne, których dopełnienie jest konieczne dla zastosowania stawki 0%. W eksporcie bezpośrednim warunkiem zastosowania stawki 0% jest otrzymanie przez podatnika przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Kwestia dokonywania zgłoszeń celnych została uregulowana rozporządzeniem Komisji (EWG) Nr 2454 z dnia 2 lipca 1993 r., ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE L Nr 253, poz. 1 z późn. zm.).

Z dniem 31 sierpnia 2007 r., w związku z uruchomieniem w Polsce pełnej funkcjonalności I fazy Systemu Kontroli Eksportu (ang. Export Control System, ECS), uległy zmianie zasady dokonywania zgłoszeń do procedury wywozu, procedury uszlachetniania biernego oraz powrotnego wywozu po gospodarczej procedurze celnej.

System ECS pozwala na elektroniczną obsługę zgłoszenia wywozowego przesyłanego przez zgłaszającego/eksportera, zarówno w urzędzie celnym wywozu, jak też w urzędzie celnym wyprowadzenia i opiera się na obiegu komunikatów elektronicznych pomiędzy urzędami celnymi a podmiotami dokonującymi zgłoszeń celnych.

Zgodnie z art. 796e ww. rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2454/93, wprowadzonego w życie przepisem art. 1 pkt 57 cyt. rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006 r., urząd celny wywozu potwierdza fizyczne wyprowadzenie towarów przesyłając zgłaszającemu komunikat "Potwierdzenie wywozu" - komunikat IE-599. Podpisany przez system ECS komunikat ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych komunikat IE 599 jest dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Komunikat ten zawiera dane zgłoszenia z momentu zwolnienia zgłoszenia do procedury wywozu oraz informację o potwierdzeniu wywozu lub zatrzymaniu towaru na granicy. Komunikat IE-599 jest wysyłany do zgłaszającego przez urząd celny wywozu.

Z kolei system NCTS (New Computerised Transit System) to elektroniczne odzwierciedlenie operacji tranzytowej realizowanej zgodnie z przepisami wspólnego i wspólnotowego tranzytu. Umożliwia on wymianę informacji o operacji tranzytowej w czasie rzeczywistym za pomocą elektronicznych komunikatów, eliminując tym samym dotychczasowy czasochłonny sposób przekazywania danych w formie dokumentów papierowych. Komunikaty wymieniane są pomiędzy urzędami celnymi w obszarze międzynarodowym (common domain), w obszarze krajowym (national domain), gdzie informacje o operacjach dostępne są z poziomu wszystkich urzędów celnych, a także pomiędzy urzędami celnymi a podmiotami realizującymi operacje tranzytowe w systemie NCTS (external domain). Operacja tranzytowa jest od początku, tj. od momentu złożenia zgłoszenia celnego, do końca, tj. do zamknięcia operacji tranzytowej, przetwarzana przez system i może być monitorowana na każdym etapie realizacji procedury, tj. w urzędzie wyjścia, tranzytowym, przeznaczenia oraz poszukiwań i poboru należności. Informacje o wprowadzonych do NCTS danych można uzyskać na każdym etapie realizacji operacji WPT, poprzez wyświetlenie zgłoszenia po wprowadzeniu numeru ewidencyjnego operacji tranzytowej, czyli numeru MRN (ang. Movement Reference Number). Celem wdrożenia NCTS było pełne skomputeryzowanie operacji tranzytowej na wszystkich etapach jej realizacji w urzędach celnych: wyjścia, tranzytowych, przeznaczenia, zamknięcia, poszukiwań i poboru. System służy usprawnieniu obrotu towarowego, poprzez umożliwienie firmom komunikowania się z administracją celną w sposób elektroniczny, w tym, przede wszystkim, składanie elektronicznego zgłoszenia do procedury tranzytu, bez potrzeby każdorazowego udawania się do urzędu. Stanowi narzędzie ułatwiające przedsiębiorstwom stosowanie procedury wspólnego i wspólnotowego tranzytu w obrocie towarowym, dając oszczędność czasu, zmniejszając koszty operacji oraz umożliwiając sprawne zarządzanie posiadanym przez firmę zabezpieczeniem. Ponadto, z punktu widzenia administracji celnej, system umożliwia ściślejszy nadzór nad przebiegiem operacji tranzytowej oraz wykrywanie nieprawidłowości.

Polska zaczęła uczestniczyć w systemie NCTS od dnia 1 maja 2004 r. Od tej daty podmioty zobowiązane musiały przekazywać komunikaty o operacjach tranzytowych do systemu NCTS.

Jednym z komunikatów wysyłanych w systemie NCTS z urzędu do podmiotu jest komunikat IE 45, którym dysponuje Spółka. Po dostarczeniu przesyłki do danego urzędu i zamknięciu operacji tranzytowej system automatycznie wysyła do zgłaszającego komunikat IE 45, potwierdzając tym samym zamknięcie tranzytu.

W przypadku eksportu towarów do zastosowania stawki podatku 0% konieczne jest spełnienie określonych warunków o charakterze formalnym. Ich spełnienie ma gwarantować, że faktycznie nastąpi wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Zauważyć również należy, że jako dowód wywozu towarów należy dopuścić każdy dokument, który bez wątpliwości potwierdzać będzie fakt opuszczenia przez towary terytorium Unii Europejskiej.

Z uwagi na powyższe stwierdzić należy, że Spółka będzie uprawniona do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% przy eksporcie towarów ze składu celnego.

Reasumując:

Ad. 1

W opisanej sprawie dojdzie do eksportu towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem dokonywana przez Zainteresowanego transakcja sprzedaży towarów ze składu celnego poza terytorium Unii Europejskiej, wypełni dyspozycję eksportu bezpośredniego w myśl art. 2 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, zatem będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Ad. 2

Wnioskodawca będzie uprawniony do stosowania stawki VAT 0% przy eksporcie towarów w sytuacji, gdy dysponować będzie wyłącznie komunikatem IE-599, potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Ad. 3

Zdaniem tut. Organu, Spółka będzie uprawniona do stosowania stawki VAT 0% przy eksporcie towarów w sytuacji, gdy dysponować będzie wyłącznie komunikatem IE-45, potwierdzającym fakt dostarczenia przesyłki do urzędu i zamknięcie operacji tranzytowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl