ILPP4/443-49/14-4/BA - Możliwość wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sukcesywnej sprzedaży działek wydzielonych z nieruchomości rolnej stanowiącej majątek prywatny.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2014 r. (data wpływu 5 lutego 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 kwietnia 2014 r. (data wpływu 16 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 5 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 kwietnia 2014 r. (data wpływu 16 kwietnia 2014 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 15 lipca 2003 r. aktem notarialnym, Wnioskodawczyni nabyła w drodze kupna prawo własności gruntu rolnego o powierzchni 14,6380 ha. Zakup ten został dokonany w celu powiększenia posiadanego gospodarstwa rolnego. Od 1984 r. prowadziła ona już bowiem działalność rolniczą na nabytym w drodze spadku po matce udziale w 1/6 gospodarstwa rolnego, na którym pracowała wraz z rodzicami już od dzieciństwa.

W 1994 r. Zainteresowana rozpoczęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie świadczenia pozostałych usług wspomagających prowadzenie działalności gospodarczej, m.in. pośrednictwo w sprzedaży. Z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni dokonała rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług (potwierdzenie VAT-5 z dnia 12 października 1994 r.). Na dzień dzisiejszy nadal posiada ona status czynnego podatnika podatku od towarów i usług. W prowadzonej działalności gospodarczej nigdy w żaden sposób nie wykorzystywała posiadanych gruntów rolnych, nie były one powiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, nie stanowiły w nim środków trwałych. Przez cały okres posiadania były one wykorzystywane tylko w zakresie upraw rolnych.

Od dnia 1 września 2012 r. Zainteresowana zmuszona była zawiesić prowadzenie działalności gospodarczej z uwagi na zakończenie współpracy z jej kontrahentami, którzy podjęli decyzje o przeniesieniu produkcji z terenu Polski na rynki azjatyckie. W zaistniałej sytuacji podjęła ona decyzję o częściowej sprzedaży posiadanych gruntów rolnych.

Grunty, które Wnioskodawczyni zamierza sprzedać, aktualnie w Studium Zagospodarowania Przestrzennego Gminy są sklasyfikowane jako grunty rolne z możliwością zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. W momencie ich zakupu, były to grunty z przeznaczeniem tylko i wyłącznie do użytku rolnego. Status wyłącznie gruntów rolnych posiadały aż do 2011 r., bowiem dopiero wówczas gmina opracowała Studium Zagospodarowania Przestrzennego, w którym określiła należące do Zainteresowanej grunty rolne jako grunty z możliwością zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

W chwili obecnej, na wniosek Wnioskodawczyni, z posiadanej nieruchomości zostały wydzielone 22 działki z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu a także drogą wewnętrzną. Wydzielenie drogi wewnętrznej było niezbędne do uzyskania pozytywnej decyzji o warunkach zabudowy, ponieważ każda nowo powstała działka musi posiadać dostęp do drogi publicznej. Ponadto dla kolejnych 14 działek Zainteresowana złożyła wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Docelowo część posiadanej przez nią działki rolnej, ok. 9 ha ma zostać podzielona na 76 działek przeznaczonych pod zabudowę jednorodzinną.

Wg stanu na dzień złożenia wniosku zarówno wydzielone działki, działki przeznaczone na drogi, działki będące w trakcie procesu podziału oraz pozostały grunt będący Wnioskodawczyni własnością, są gruntem rolnym zgodnie z rejestrem gruntów prowadzonym przez Starostwo Powiatowe, Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej.

Według pierwotnych planów działki, które zamierza ona sprzedać miały być częściowo uzbrojone. Jednak z uwagi na zbyt wysokie koszty związane z procesem uzbrajania działek Zainteresowana doprowadziła tylko główne przyłącze wody (jedno dla całej nieruchomości). Wnioskodawczyni nie podjęła na dzień dzisiejszy żadnych działań w celu doprowadzenia do poszczególnych działek przyłączy wodnych, elektrycznych oraz gazowych. Nie można jednak wykluczyć, że w zależności od rozwoju sytuacji może podjąć decyzję o organizacji takich przyłączy.

Planowana sprzedaż poszczególnych części posiadanej nieruchomości będzie się odbywała w różnych odstępach czasowych w zależności na przykład od potrzeb finansowych, będzie procesem długotrwałym z uwagi m.in. na to, że jest to sprzedaż majątku osobistego i nie będzie prowadzona w żadnej zorganizowanej formie.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że:

1. Nie dokonywała dotychczas sprzedaży żadnych gruntów.

2. Nie planuje dokonywania w przyszłości sprzedaży innych gruntów poza sprzedażą części podzielonej na mniejsze działki nieruchomości., będącej przedmiotem wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

3. Nieruchomość nie zostanie sprzedana jednemu nabywcy. W celu dokonania sprzedaży nie zamierza jednak zamieszczać ogłoszeń o sprzedaży, nie będzie korzystać z usług pośredników w sprzedaży nieruchomości, informacja o dostępnych działkach przekazana zostanie znajomym, sąsiadom, członkom rodziny.

4. W momencie dokonywania sprzedaży działki nie będą uzbrojone, tj. nie zostaną do poszczególnych działek doprowadzone przyłącza wodne, energetyczne itp. Obecnie doprowadzone jest przyłącze wodociągowe lecz tylko w ramach drogi wewnętrznej, bez uzbrajania poszczególnych działek. W podobny sposób zostanie zorganizowana kwestia przyłącza energetycznego w ramach drogi wewnętrznej bez doprowadzania przyłączy do poszczególnych działek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w zaistniałej sytuacji, z tytułu sukcesywnej sprzedaży działek wydzielonych z posiadanej nieruchomości rolnej stanowiącej majątek prywatny, dojdzie do powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług i konieczności zapłaty podatku VAT w wysokości 23% podstawy opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przedstawionej sytuacji nie powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sytuacji sprzedaży majątku osobistego dokonuje ona jako osoba fizyczna, która co prawda jest zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług z uwagi na prowadzoną działalność gospodarczą (usługową - aktualnie zawieszoną) ale w tym przypadku dokonuje czynności pozostającej poza zasięgiem prowadzonej działalności gospodarczej.

Dokonywana czynność sprzedaży posiadanej nieruchomości nie spełnia warunków uznania jej za działalność gospodarczą, określonych w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Nieruchomość nie została nabyta z przeznaczeniem do działalności handlowej, podjęte przez Zainteresowaną działania ograniczyły się tylko do podzielenia terenu na działki o mniejszej powierzchni poprzez uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wyodrębnieniu drogi wewnętrznej (wymóg wynikający z przepisów) oraz doprowadzeniu jednego, głównego przyłącza wodnego.

Nie podjęła ona żadnych działań marketingowych w związku z planowaną sprzedażą gruntu.

Wszystkie wykonywane przez Wnioskodawczynię w odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości czynności, mają miejsce w ramach zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, działań tych Zainteresowana nie prowadzi w żadnej zorganizowanej formie, wobec czego w odniesieniu do przedstawionej powyżej transakcji sprzedaży majątku osobistego nie działa jako podatnik podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunty spełniają definicję towaru, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej - zawarta w ustawie - ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 347.1 z późn. zm.; dalej: Dyrektywa) - "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Zarówno z brzmienia powołanego przepisu Dyrektywy, jak i art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy wynika, że warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika podatku VAT jest ustalenie, czy działa on niezależnie, jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik czy wykonujący wolny zawód.

Należy zauważyć, że dla uznania danego podmiotu za podatnika nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C 181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalności gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W niniejszej sprawie konieczne stało się zatem ustalenie, czy w świetle przedstawionych informacji Zainteresowana w celu planowanej sprzedaży działek, podejmowała będzie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkować będzie koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu jej majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni w dniu 15 lipca 2003 r. aktem notarialnym nabyła w drodze kupna prawo własności gruntu rolnego o powierzchni 14,6380 ha. Zakup ten został dokonany w celu powiększenia posiadanego gospodarstwa rolnego. Od 1984 r. prowadziła ona już działalność rolniczą na nabytym w drodze spadku po matce udziale w 1/6 gospodarstwa rolnego, na którym pracowała wraz z rodzicami już od dzieciństwa. W 1994 r. Zainteresowana rozpoczęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie świadczenia pozostałych usług wspomagających prowadzenie działalności gospodarczej, m.in. pośrednictwo w sprzedaży. Z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni dokonała rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług (potwierdzenie VAT-5 z dnia 12 października 1994 r.). Na dzień dzisiejszy nadal posiada ona status czynnego podatnika podatku od towarów i usług. W prowadzonej działalności gospodarczej nigdy w żaden sposób nie wykorzystywała posiadanych gruntów rolnych, nie były one powiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, nie stanowiły w nim środków trwałych. Przez cały okres posiadania były one wykorzystywane tylko w zakresie upraw rolnych. Od dnia 1 września 2012 r. Zainteresowana zmuszona była zawiesić prowadzenie działalności gospodarczej z uwagi na zakończenie współpracy z jej kontrahentami, którzy podjęli decyzje o przeniesieniu produkcji z terenu Polski na rynki azjatyckie. W zaistniałej sytuacji podjęła ona decyzję o częściowej sprzedaży posiadanych gruntów rolnych. Grunty, które Wnioskodawczyni zamierza sprzedać, aktualnie w Studium Zagospodarowania Przestrzennego Gminy są sklasyfikowane jako grunty rolne z możliwością zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. W momencie ich zakupu, były to grunty z przeznaczeniem tylko i wyłącznie do użytku rolnego. Status wyłącznie gruntów rolnych posiadały aż do 2011 r., ponieważ dopiero wówczas gmina opracowała Studium Zagospodarowania Przestrzennego, w którym określiła należące do Zainteresowanej grunty rolne jako grunty z możliwością zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. W chwili obecnej, na wniosek Zainteresowanej, z posiadanej nieruchomości zostały wydzielone 22 działki z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu a także droga wewnętrzna. Wydzielenie drogi wewnętrznej było niezbędne do uzyskania pozytywnej decyzji o warunkach zabudowy, ponieważ każda nowo powstała działka musi posiadać dostęp do drogi publicznej. Ponadto dla kolejnych 14 działek Zainteresowana złożyła wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Docelowo część posiadanej przez nią działki rolnej ok. 9 ha ma zostać podzielona na 76 działek przeznaczonych pod zabudowę jednorodzinną. Zarówno wydzielone działki, działki przeznaczone na drogi, działki będące w trakcie procesu podziału oraz pozostały grunt będący Wnioskodawczyni własnością, są gruntem rolnym zgodnie z rejestrem gruntów prowadzonym przez Starostwo Powiatowe, Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej. Według pierwotnych planów działki, które zamierza ona sprzedać, miały być częściowo uzbrojone. Jednak z uwagi na zbyt wysokie koszty związane z procesem uzbrajania działek, Zainteresowana doprowadziła tylko główne przyłącze wody (jedno dla całej nieruchomości). Wnioskodawczyni nie podjęła na dzień złożenia wniosku działań w celu doprowadzenia do poszczególnych działek przyłączy wodnych, elektrycznych oraz gazowych oraz nie planuje dokonywania w przyszłości sprzedaży innych gruntów poza sprzedażą części podzielonej na mniejsze działki nieruchomości. Nieruchomość nie zostanie sprzedana jednemu nabywcy. W celu dokonania sprzedaży Zainteresowana nie zamierza jednak zamieszczać ogłoszeń o sprzedaży, nie będzie korzystać z usług pośredników w sprzedaży nieruchomości, informacja o dostępnych działkach przekazana zostanie znajomym, sąsiadom, członkom rodziny. W momencie dokonywania sprzedaży działki nie będą uzbrojone, tj. nie zostaną do poszczególnych działek doprowadzone przyłącza wodne, energetyczne itp. Obecnie doprowadzone jest przyłącze wodociągowe lecz tylko w ramach drogi wewnętrznej, bez uzbrajania poszczególnych działek. W podobny sposób zostanie zorganizowana kwestia przyłącza energetycznego w ramach drogi wewnętrznej bez doprowadzania przyłączy do poszczególnych działek.

Przedstawione okoliczności faktyczne sprawy w żadnym zakresie nie wskazują, że aktywność Zainteresowanej w przedmiocie sprzedaży działek będzie porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Wnioskodawczyni nie podejmowała dotychczas działań marketingowych w celu dokonania sprzedaży gruntów, jedynie dokonała ich podziału oraz wystąpiła o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Jak wskazała Zainteresowana - w celu dokonania sprzedaży - nie zamierza zamieszczać ogłoszeń o sprzedaży, nie będzie korzystać z usług pośredników w sprzedaży nieruchomości, informacja o dostępnych działkach przekazana zostanie znajomym, sąsiadom, członkom rodziny.

Wnioskodawczyni co prawda doprowadziła przyłącze wodociągowe, lecz tylko w ramach drogi wewnętrznej bez uzbrajania poszczególnych działek. W podobny sposób zostanie zorganizowana kwestia przyłącza energetycznego w ramach drogi wewnętrznej bez doprowadzania przyłączy do poszczególnych działek. Natomiast wydzielenie drogi wewnętrznej było niezbędne do uzyskania pozytywnej decyzji o warunkach zabudowy, ponieważ każda nowo powstała działka musi posiadać dostęp do drogi publicznej.

Ponadto Zainteresowana nie dokonywała wcześniej, tj. przed sprzedażą działek będących przedmiotem pytania, sprzedaży innych nieruchomości. Nie planuje także - poza sprzedażą części podzielonej na mniejsze działki nieruchomości - dokonywania w przyszłości sprzedaży innych gruntów.

Wobec powyższego uznać należy, że zbycie przez Wnioskodawczynię działek powstałych w wyniku podziału nieruchomości, nie będzie stanowić działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia przedmiotowych nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

Zatem w przedmiotowej sprawie brak będzie przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży przedmiotowych działek Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie sprzedaż działek będzie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Zainteresowana będzie korzystać z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Podsumowując, z tytułu sukcesywnej sprzedaży przez Wnioskodawczynię działek wydzielonych z posiadanej nieruchomości rolnej stanowiącej jej majątek prywatny, nie dojdzie do powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług i konieczności zapłaty podatku VAT w wysokości 23%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.