ILPP4/443-48/12-4/ISN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 kwietnia 2012 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/443-48/12-4/ISN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2012 r. (data wpływu 3 lutego 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 kwietnia 2012 r. (data wpływu 23 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 kwietnia 2012 r. (data wpływu 23 kwietnia 2012 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca na podstawie aktów notarialnych w 2003 r., nabył nieruchomość zabudowaną od zakładów (...). Na powyższą okoliczność zbywca wystawił faktury VAT na budynki i budowle, które były objęte zwolnieniem od podatku VAT oraz faktury VAT dotyczące nabycia gruntu bez naliczenia VAT (w momencie nabycia, to jest w dniu 14 lutego 2003 r. oraz w dniu 11 kwietnia 2003 r., grunty były w użytkowaniu wieczystym). Biorąc pod uwagę, iż zbywcą było przedsiębiorstwo Skarbu Państwa, zaś nabywcą nieruchomości również była jednostka Skarbu Państwa, to aktualnie Zainteresowany z prawnego punktu widzenia jest zarządcą przedmiotowych gruntów, sprawując zarząd w imieniu Skarbu Państwa. Wnioskodawca nabytą nieruchomość zaewidencjonował jako inwestycja w nieruchomości. W trakcie prowadzonej działalności nie ponosił wydatków na remonty czy też ulepszenia. Na dzień dzisiejszy na powyższą nieruchomość składają się wydzielone geodezyjnie działki zabudowane o łącznej powierzchni 30012,00 m2, na której usytuowane są budynki i budowle o charakterze przemysłowo-magazynowym, oraz działki niezabudowane o powierzchni 3390,00 m2.

Należy zauważyć, iż zgodnie z aktualnym planem zagospodarowania przestrzennego terenów położonych w obrębie miasta (...) (Uchwała Rady Miejskiej z dnia 28 października 2010 r.), działki zabudowane (648/11; 648/12; 648/18; 648/26) są oznaczone jako tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej oraz jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej (648/29), natomiast działki niezabudowane (648/20; 648/23) są oznaczone jako tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej i jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej (648/21; 648/24; 648/13).

Obecnie Zainteresowany zamierza zbyć całą nieruchomość, tj. grunty niezabudowane, jak i zabudowane w trybie przetargu nieograniczonego na podstawie art. 38 ustawy z dnia 28 września 1991 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 z późn. zm.).

Wnioskodawca zamierza sprzedać cały obiekt jako jedną nieruchomość w skład której wchodzą działki zabudowane i niezabudowane.

W uzupełnieniu doprecyzowano, że przedmiotem sprzedaży będzie nieruchomość jako towar w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a nie prawo użytkowania wieczystego. Jednocześnie podkreślono, iż przedmiotowa nieruchomość posiada jedną księgę wieczystą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy planowana transakcja sprzedaży będzie opodatkowana jednakową stawką podatku VAT, to jest 23%, czy też działki niezabudowane będą podlegały 23% stawce podatku VAT, natomiast działki zabudowane będą zwolnione od podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, z punktu widzenia ustalenia zobowiązania podatkowego należy rozróżnić sprzedaż geodezyjnie wyodrębnionych działek, z których jedne są nieruchomościami zabudowanymi zaś inne nieruchomościami niezabudowanymi. Co do nieruchomości niezabudowanych, zdaniem Zainteresowanego, przy sprzedaży należy zastosować 23% stawkę podatku VAT, gdyż nie spełniają one zapisów wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Natomiast co do nieruchomości zabudowanych, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a, w jego opinii przy sprzedaży zachodzą podstawy do zwolnienia podatkowego z następujących powodów:

* mamy do czynienia z nieruchomościami nabytymi w 2003 r. i wówczas korzystającymi ze zwolnienia od podatku VAT,

* od momentu nabycia nie czyniono żadnych nakładów (remontowych ani inwestycyjnych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Zainteresowany na podstawie aktów notarialnych w 2003 r. nabył nieruchomość zabudowaną. Zbywca wystawił faktury VAT na budynki i budowle, które były objęte zwolnieniem od podatku VAT oraz faktury VAT dotyczące nabycia gruntu bez naliczenia VAT (w momencie nabycia, to jest w dniu 14 lutego 2003 r. oraz w dniu 11 kwietnia 2003 r., grunty były w użytkowaniu wieczystym). Wnioskodawca nabytą nieruchomość zaewidencjonował jako inwestycja w nieruchomości. W trakcie prowadzonej działalności nie ponosił wydatków na remonty czy też ulepszenia. Na dzień dzisiejszy na powyższą nieruchomość składają się wydzielone geodezyjnie działki zabudowane o łącznej powierzchni 30012,00 m2, na której usytuowane są budynki i budowle o charakterze przemysłowo-magazynowym, oraz działki niezabudowane o powierzchni 3390,00 m2. Zgodnie z aktualnym planem zagospodarowania przestrzennego terenów położonych w obrębie miasta (...) (Uchwała Rady Miejskiej z dnia 28 października 2010 r.), działki zabudowane (648/11; 648/12; 648/18; 648/26) są oznaczone jako tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej oraz jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej (648/29), natomiast działki niezabudowane (648/20; 648/23) są oznaczone jako tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej i jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej (648/21; 648/24; 648/13). Obecnie Zainteresowany zamierza zbyć całą nieruchomość, tj. grunty niezabudowane, jak i zabudowane w trybie przetargu nieograniczonego na podstawie art. 38 ustawy z dnia 28 września 1991 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 z późn. zm.). Wnioskodawca podkreślił, iż przedmiotem sprzedaży będzie towar w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, a nie prawo użytkowania wieczystego.

Jego wątpliwości dotyczą stawki podatku jaka będzie miała zastosowanie do sprzedaży ww. nieruchomości i zastosowania zwolnienia od podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienia od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z treści ww. przepisu wynika, iż dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez właściciela (dokonującego dostawy) czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, iż oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z opisu sprawy wynika, iż Zainteresowany nabył nieruchomości będące przedmiotem pytania w 2003 r. i po ich nabyciu nie ponosił wydatków na remonty czy też ulepszenia.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż do pierwszego zasiedlenia doszło w 2003 r. Zatem, sprzedaż nieruchomości zabudowanych nastąpi po okresie dłuższym niż 2 lata od momentu ich pierwszego zasiedlenia, zdefiniowanego w art. 2 pkt 14 ustawy.

Tym samym, mając na uwadze treść powołanych przepisów oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż sprzedaż nieruchomości zabudowanych (działek nr 648/11; 648/12; 648/18; 648/26; 648/29) korzystać będzie ze zwolnienia od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem nie zachodzą wyłączenia w nim przedstawione, tzn. dostawa ta nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tych nieruchomości zabudowanych upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, o czym stanowi art. 29 ust. 5 ustawy.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczne opodatkowanie jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Wobec powyższego, przy sprzedaży przez Zainteresowanego nieruchomości zabudowanych zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy będzie także objęty grunt, na którym są posadowione budynki i budowle.

Z kolei dla ustalenia stawki podatku dla dostawy nieruchomości niezabudowanych należy przeanalizować przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

I tak, w świetle powołanego przepisu, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Należy zauważyć, że ustawa w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu, jednak w przepisach podatkowych brak jest definicji gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę, należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomości gruntowe niezabudowane w postaci dwóch działek nr 648/20, 648/23 oznaczonych wg miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jako teren zabudowy mieszkaniowo-usługowej i trzech działek nr 648/21, 648/24, 648/13, oznaczonych wg miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny należy stwierdzić, że czynność zbycia działek niezabudowanych wymienionych powyżej, które są przeznaczone pod zabudowę podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej, tj. 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Zatem planowana transakcja sprzedaży nie będzie opodatkowana jednakową stawką podatku VAT, to jest 23%. Bowiem sprzedaż gruntów niezabudowanych będzie opodatkowana stawką podatku w wysokości 23%, natomiast dostawa gruntów zabudowanych będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

W związku z powyższym stanowisko Zainteresowanego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl