ILPP4/443-459/12-2/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki reprezentowanej przez Pełnomocnika Doradcę Podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2012 r. (data wpływu 18 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jest prawidłowe.

W dniu 18 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej Spółka) zawarł z kontrahentem ze Szwecji (dalej kontrahent) - który jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych - umowę na dostawę towarów, którymi będą żebra do kabin sterylizujących dla przemysłu medycznego.

W momencie wywozu towaru z terytorium Polski:

* towar będzie przeznaczony dla kontrahenta (wywóz towaru z Polski będzie następować po otrzymaniu przez Spółkę od kontrahenta zamówienia na ten towar), przy czym

* towar nijako "po drodze" trafiać będzie do podmiotu powiązanego kapitałowo ze Spółką na terytorium Szwecji w celu wykonania usługi tłoczenia na tym towarze, a po wykonaniu usługi będzie "dalej" transportowany z miejsca tłoczenia bezpośrednio do kontrahenta,

* transport zamawiany będzie przez Spółkę, przy czym jego kosztami obciążany będzie kontrahent.

Wykonanie usługi tłoczenia jest niezbędne do przygotowania towaru zgodnie z życzeniem kontrahenta. Z przyczyn technologicznych ten proces musi się odbyć na terytorium Szwecji. Zaznaczyć trzeba, że w wyniku wykonanych usług towar poddany zostanie nieznacznemu przetworzeniu, przy czym nie zmieni się jego przeznaczenie, w szczególności w wyniku dokonanych czynności nie powstanie nowy wyrób.

Spółka będzie organizować transport z Polski do miejsca, w którym wykonywana będzie usługa oraz zamawiać transport z tego miejsca bezpośrednio do kontrahenta. Dla celów dowodowych wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (dalej WDT), Spółka będzie posiadać:

* listy przewozowe dokumentujące przemieszczenie towaru z Polski do miejsca wykonania usługi,

* oświadczenie kontrahenta, że w wyniku transportu z miejsca wykonania usługi do kontrahenta towar nie opuści każdorazowo terytorium Szwecji,

* kopię faktury VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dostawa towarów, która będzie dokonywana przez Spółkę na rzecz kontrahenta mającej swoją siedzibę na terytorium Szwecji, może być uznana za "nieprzerwaną" wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, rozpoczynającą się w Polsce i kończącą się w miejscu ich przeznaczenia, tj. u kontrahenta na terytorium Szwecji, pomimo że "po drodze" na towarze wykonywane będą usługi tłoczenia na terytorium Szwecji.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zaprezentowanej sytuacji, wywóz towaru będzie następował w wykonaniu (wewnątrzwspólnotowej) dostawy towarów (przeniesienia prawa do dysponowania jak właściciel), w wyniku czego:

* będzie on uprawniony potraktować przedmiotową dostawę towarów do odbiorcy finalnego (kontrahenta) mającego siedzibę na terytorium Szwecji jako WDT, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż

* nie dojdzie do przerwania dostawy w skutek wykonania czynności uszlachetniających (usług tłoczenia).

Zasadnicze znaczenie w przedmiotowej sprawie ma rozstrzygnięcie, czy do opisanej sytuacji będzie miał zastosowanie art. 13 ust. 3 ustawy o VAT, w którym za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się czynności, w przypadku których podatnik lub podmiot działający na jego rzecz przemieszcza towary należące do swego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego. Regulacja ta ma zastosowanie niezależnie od tego, czy towary zostały przez podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte czy nabyte, w tym również w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu, pod warunkiem, że przemieszczone towary będą służyć działalności gospodarczej podatnika.

Zastosowanie wyżej przytoczonego przepisu oznaczałoby, że Spółka zobowiązana byłaby do rejestracji dla celów podatku od wartości dodanej w Szwecji, aby uzyskać odpowiedni numer dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, niezbędny do rozliczenia WDT w Polsce.

Zdaniem Spółki, uznać jednak należy, że:

* w sytuacji przedstawionej we wniosku, wywóz towarów z terytorium Polski nastąpi wyłącznie w wykonaniu dostawy towarów na rzecz kontrahenta mającego siedzibę na terytorium Szwecji, w związku z czym

* zastosowanie znajdzie art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, co z kolei powoduje

* konieczność wykluczenia zastosowania przepisu art. 13 ust. 3 ustawy o VAT.

W opisanej sprawie zdecydowanie mamy do czynienia z wywozem towaru z terytorium Polski w wykonaniu dostawy towarów (przeniesieniem prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) na rzecz konkretnego nabywcy. Podkreślić należy bowiem, że:

* wywożony towar jest przeznaczony dla kontrahenta (wywóz następuje po złożeniu zamówienia przez kontrahenta) i

* nie zmienia tego fakt, że nijako "po drodze" do kontrahenta, transportowany towar poddany będzie nieznacznej obróbce, gdyż

* podkreślić należy, że towary z pewnością nie zostałyby poddane tłoczeniu na terytorium Szwecji, gdyby nie były dostarczane do kontrahenta, a warunki narzucone przez kontrahenta tego nie wymagały.

Analogicznie do stanowiska Wnioskodawcy wypowiadały się organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 7 stycznia 2009 r., sygn. akt ILPP2/443-940/08-2/SJ, w której podkreślono, że:

"W świetle przedstawionych przepisów należy stwierdzić, iż Zainteresowany będzie mógł potraktować dostawę wyrobów gotowych poddanych procesowi sterylizacji na terenie UE, a następnie dostarczanych do odbiorcy finalnego mającego siedzibę również na terenie UE, jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy. Bowiem wywóz towarów nastąpi z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego w wyniku dokonania dostawy (wymóg przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel)".

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 7 czerwca 2010 r., sygn. akt IBPP3/443-151/10/BWo, w której organ podatkowy potwierdził, iż:

" (...) przedstawiona transakcja winna być rozpatrywana w ujęciu całościowym w rezultacie uznana za jedną transakcję WDT. Wyłącznym bowiem motywem, dla którego Wnioskodawca przemieszcza wytworzone przez siebie odlewy z terytorium kraju na terytorium Hiszpanii, znanym już na etapie tego przemieszczenia, jest wykonanie dostawy na rzecz finalnego odbiorcy (klienta) odlewów"

oraz

" (...) choć dokonuje on kilku czynności faktycznych - transport wyrobów z kraju do Hiszpanii, obróbka na rzecz Wnioskodawcy w Spółce matce, transport od Spółki matki do klienta, wreszcie dostawa (przeniesienie prawa do rozporządzania) na rzecz klienta - to tworzą one z ekonomicznego punktu widzenia jedną, niepodzielną transakcję. Istnieje bezpośredni związek przemieszczenia odlewów do Hiszpanii z ich dostawą na rzecz hiszpańskiego klienta. Mimo, iż wysyłka odlewów nie następuje bezpośrednio od Wnioskodawcy do jej klienta w Hiszpanii, to zarówno obróbka końcowa wyrobów, ich chwilowe magazynowanie po obróbce oraz wysyłka z miejsca obróbki do klienta są jedynie kolejnymi etapami rozciągniętej w czasie WDT".

W tym miejscu warto przytoczyć również stanowisko Komitetu Doradczego ds. VAT, ustalone przez państwa członkowskie na posiedzeniu w dniach 28 lutego - 1 marca 1997 r., zgodnie z którym wykonanie na towarze będącym przedmiotem dostawy wewnątrzwspólnotowej czynności uszlachetniających nie przerywa dostawy towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Ust. 2 ww. artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika - art. 13 ust. 3 ustawy.

Na mocy art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97 (...).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zawarł z kontrahentem szwedzkim - zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych umowę na dostawę towarów, którymi będą żebra do kabin sterylizujących dla przemysłu medycznego. Z opisu sprawy wynika, iż mamy tu do czynienia z wywozem towaru z terytorium Polski w wykonaniu dostawy towarów (przeniesieniem prawa do rozporządzani towarami jak właściciel) na rzecz konkretnego nabywcy. W momencie wywozu towaru z terytorium Polski, będzie on przeznaczony dla kontrahenta szwedzkiego (wywóz towaru z Polski będzie następować po otrzymaniu przez Spółkę od tego kontrahenta zamówienia na ten towar). Zainteresowany wskazał, że nijako "po drodze" towar trafiać będzie do podmiotu powiązanego kapitałowo ze Spółką na terytorium Szwecji w celu wykonania usługi tłoczenia na tym towarze, a po wykonaniu usługi będzie "dalej" transportowany z miejsca tłoczenia bezpośrednio do kontrahenta. Wnioskodawca zaznaczył, iż wykonanie usługi tłoczenia jest niezbędne do przygotowania towaru zgodnie z życzeniem kontrahenta, a z przyczyn technologicznych proces ten musi się odbyć na terytorium Szwecji. W wyniku wykonanych usług towar poddany zostanie nieznacznemu przetworzeniu, przy czym nie zmieni się jego przeznaczenie, w szczególności w wyniku dokonanych czynności nie powstanie nowy wyrób.

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do dysponowania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Natomiast przywołany przepis art. 13 ust. 3 ustawy, rozszerza pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności, które nie mają charakteru czynności dwustronnych (czynionych za wynagrodzeniem), polegających na przemieszczeniu towarów przedsiębiorstwa z Polski do innego kraju wspólnotowego, w którym mają posłużyć wykonywanym tam przez podatnika czynnościom opodatkowanym.

Mając zatem na uwadze powyższy opis sprawy stwierdzić należy, że art. 13 ust. 3 ustawy, nie ma w niej zastosowania. Wykonywanej przez Zainteresowanego na rzecz konkretnego nabywcy dostawy towarów, nie można bowiem uznać za przemieszczenie własnych towarów, o których mowa w ww. przepisie.

W świetle powyższego, w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym Zainteresowany zasadnie traktuje opisaną dostawę towarów (żeber do kabin sterylizujących dla przemysłu medycznego) poddanych procesowi tłoczenia na terytorium Szwecji, a następnie dostarczanych do odbiorcy finalnego mającego swoją siedzibę również na terytorium Szwecji, jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy. Bowiem wywóz tych towarów następuje z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego w wyniku dokonania dostawy dla konkretnego nabywcy (spełniony jest/będzie wymóg przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Reasumując, dostawa towarów, która jest/będzie dokonywana przez Spółkę na rzecz kontrahenta mającej swoją siedzibę na terytorium Szwecji, może być uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy, rozpoczynającą się w Polsce i kończącą się w miejscu ich przeznaczenia, tj. u kontrahenta na terytorium Szwecji, pomimo że "po drodze" na towarze wykonywane będą usługi tłoczenia na terytorium Szwecji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.