ILPP4/443-43/12-2/ISN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 kwietnia 2012 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/443-43/12-2/ISN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2012 r. (data wpływu 31 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie importu usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie importu usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - Kancelaria doradztwa podatkowego z siedzibą w... - zwana dalej Spółką - dla wykonania świadczonych przez siebie usług zakupuje od zagranicznych kontrahentów z państw Unii Europejskiej (w szczególności z Niemiec), prowadzących działalność gospodarczą (również w zakresie wolnych zawodów) i korzystających ze zwolnień podmiotowych lub przedmiotowych w podatku od wartości dodanej (w szczególności ze zwolnienia podmiotowego od niemieckiego podatku obrotowego), usługi tłumaczeń dokumentów. Za wykonane na rzecz Spółki tłumaczenia, podmioty te - osoby fizyczne - wystawiają jej każdorazowo rachunek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka postępuje prawidłowo traktując opisany stan faktyczny jako import usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) - zwanej dalej ustawą - i w konsekwencji zgodnie z art. 29 ust. 17 ustawy na kwotę, którą jest winna zapłacić usługodawcy, oblicza należny podatek VAT, stanowiący równocześnie w myśl art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego, wystawiając przy tym fakturę wewnętrzną na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, postępuje on prawidłowo traktując wyżej opisany stan faktyczny jako import usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy i w konsekwencji zgodnie z art. 29 ust. 17 ustawy na kwotę, którą jest winien zapłacić usługodawcy, oblicza należny podatek VAT, stanowiący równocześnie w myśl art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego, wystawiając przy tym fakturę wewnętrzną na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy.

Artykuł 2 pkt 9 ustawy definiuje import usług jako świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy; za takich podatników ustawa uważa m.in. osoby prawne - do których należy Spółka - będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju (ww. zagranicznych kontrahentów z Unii Europejskiej). Świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy ma ono miejsce na terytorium kraju (por. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy). Uwzględniając przywołane przepisy podatkowe należy więc stwierdzić, że zakup ww. usług (tłumaczeń) przez Spółkę od ww. zagranicznych kontrahentów z Unii Europejskiej należy traktować jako import usług, pod warunkiem że miejscem wykonania tych usług będzie terytorium kraju, tj. terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (por. art. 2 pkt 1 ustawy).

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej - podane w ustawie zastrzeżenia od tej reguły w przedmiotowej sprawie nie znajdują zastosowania. Art. 28a ustawy definiuje na potrzeby stosowania przepisów dotyczących określenia miejsca świadczenia usług, kogo (wyłącznie) w tym celu należy uznać jako podatnika. W myśl tego przepisu, pojęcie podatnika obejmuje zarówno podmioty wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą zdefiniowaną w ustawie o podatku od towarów i usług, czyli podatników podatku od towarów i usług określonych w art. 15 ustawy (tu: Spółkę), jak również - w przedmiotowej sprawie nieistotne - podmioty wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą zdefiniowaną w innych systemach prawnych, której definicja odpowiada tej przyjętej w polskich przepisach.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że miejscem świadczenia zakupionych przez Spółkę ww. usług (tłumaczeń) od ww. zagranicznych kontrahentów z Unii Europejskiej będzie siedziba Spółki, przy czym dla tej oceny nie ma znaczenia czy usługi te zostały wykonane przez podmiot zagraniczny zwolniony podmiotowo lub przedmiotowo z podatku od wartości dodanej.

W konsekwencji Spółka jako usługobiorca jest podatnikiem z tego tytułu (tekst jedn.: wykonania na jej rzecz ww. usług tłumaczeń). Oznacza to, iż w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z importem usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy. Wobec tego Spółka jest zobowiązana zgodnie z art. 29 ust. 17 ustawy na kwotę, którą jest winna zapłacić usługodawcy, obliczyć należny podatek VAT, stanowiący równocześnie w myśl art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego i wystawić przy tym fakturę wewnętrzną na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Zainteresowany w ramach prowadzonej działalności, nabywa od zagranicznych kontrahentów z państw Unii Europejskiej (w szczególności z Niemiec), prowadzących działalność gospodarczą (również w zakresie wolnych zawodów) usługi tłumaczeń dokumentów. Wykonanie usług tłumaczeń dokumentowane jest rachunkiem.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z przytoczonych przepisów ustawy, podmiotem zobowiązanym do opodatkowania danej transakcji (np. dostawy towarów lub świadczenia usług) jest podatnik wykonujący działalność gospodarczą, zgodnie z powołanymi przepisami. Zatem nie tylko zarejestrowany czynny podatnik rozliczający ten podatek, ale także podatnik wykonujący np. wyłącznie czynności zwolnione od podatku, bądź zwolniony podmiotowo z tego podatku.

W przedmiotowej sprawie, jak już wskazano powyżej, kontrahenci zagraniczni prowadzący działalność gospodarczą, świadczą na rzecz Spółki odpłatne usługi tłumaczeń, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Tym samym stwierdzić należy, że spełniają oni definicję podatnika zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania Rozdziału 3 "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług":

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca spełnia definicję podatnika, o której mowa w art. 28a ustawy.

W oparciu o zasadę ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

Po dokonaniu analizy informacji zawartych w opisie sprawy stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy zastrzeżenia nie mają zastosowania, zatem miejsce świadczenia usług będących przedmiotem sprawy, ustalane jest na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w tym przepisie.

Reasumując, miejscem świadczenia, a tym samym miejscem opodatkowania usług tłumaczeń świadczonych na rzecz Zainteresowanego, jest Polska.

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97.

Podmiotami świadczącymi usługi będące przedmiotem pytania są podatnicy nieposiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, natomiast usługobiorca (Wnioskodawca) spełnia warunki określone w art. 17 ust. 3 ustawy, a zatem w niniejszym przypadku rozpozna on po swojej stronie import ww. usług.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż Zainteresowany zobowiązany jest do opodatkowania importu usług tłumaczeń dokumentów, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego na terytorium Polski.

Jak stanowi art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem przypadku gdy wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 2 lub wartość usługi - na podstawie odrębnych przepisów - zwiększa wartość celną importowanego towaru - art. 29 ust. 17 ustawy.

Wobec powyższego przepisu stwierdzić należy, iż podstawą opodatkowania importu usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić usługodawcy.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z kolei w świetle regulacji art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca.

W tym miejscu podkreślić należy, że import usług rodzi co do zasady obowiązek rozliczenia podatku przez nabywcę usługi. Tego rodzaju mechanizm (określany odwróconym mechanizmem poboru, ang. reverse charge mechanizm) jest wprowadzony w celu uproszczenia rozliczeń podatkowych, z którego wynika, że podatek płacony przez importera usług jest dla niego jednocześnie podatkiem naliczonym, co zapewnia neutralność podatku od importu usług.

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...) - art. 106 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Wobec powyższej regulacji art. 106 ust. 7 ustawy, Wnioskodawca jest zobowiązany do wystawienia faktury wewnętrznej z tytułu importu usług.

Mając na uwadze przedstawiony stan sprawy oraz powołane regulacje prawne stwierdzić należy, iż Spółka postępuje prawidłowo traktując zakup usług tłumaczeń dokumentów jako import usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy i w konsekwencji zgodnie z art. 29 ust. 17 ustawy z kwoty, którą jest winna zapłacić usługodawcy, oblicza należny podatek VAT, stanowiący równocześnie w myśl art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego, wystawiając przy tym fakturę wewnętrzną na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl