ILPP4/443-395/12-2/ISN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2012 r. (data wpływu 6 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca kupuje w Polsce oraz w innych krajach poza Polską gry komputerowe oraz abonamenty do ww. gier komputerowych. Gry komputerowe oraz abonamenty zapakowane są w pudełeczko wielkości płyty CD. W każdym opakowaniu jest kod dostępu, który można wysłać do odbiorcy drogą elektroniczną (e-mailem) lub po zeskanowaniu na jedną płytę drogą pocztową. Istnieje możliwość wysłania tych gier do klientów poza granice Polski w oryginalnych pudełeczkach bez skanowania, ale jest to mniej opłacalne ze względu na koszty wysyłki, np. 1 paleta (duża objętość). Wszystkie transakcje, o których mowa będą wykonywane przez Zainteresowanego wyłącznie na rzecz podmiotów spełniających definicję podatników w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Wszyscy odbiorcy Wnioskodawcy posiadają swoje siedziby działalności gospodarczej w swoich krajach poza terytorium Polski i nie mają stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce. Zainteresowany jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Ponieważ miał on wątpliwości jak traktować sprzedaż gier i abonamentów czy jako usługę, czy jako sprzedaż towaru zwrócił się z pismem do urzędu statystycznego o nadanie PKWiU. W obu przypadkach otrzymał on odpowiedź, że jest to sprzedaż detaliczna (PKWiU 47.00), czyli jego zdaniem sprzedaż towarów. Ponieważ transakcje będą dokonywane na rzecz odbiorców z Unii Europejskiej oraz spoza Unii Europejskiej, Wnioskodawca uważa, że w obu przypadkach stawka podatku VAT będzie zerowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaka będzie stawka podatku VAT na sprzedaż gier komputerowych oraz abonamentów dla wszystkich opisanych podmiotów poza granice Polski.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, iż sprzedaż została zakwalifikowana przez urząd statystyczny jako sprzedaż detaliczna towarów (PKWiU 47.00), uważa on, że stawka podatku VAT w przypadku sprzedaży gier komputerowych oraz abonamentów poza granice Polski będzie zerowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy, definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Wskazać należy, iż na potrzeby podatku od towarów i usług dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Istotnymi elementami konstrukcji tej definicji są:

Z ekonomicznego aspektu transakcji ważne jest zatem, czy w wyniku danego zdarzenia gospodarczego (dostawy towarów) dochodzi do przeniesienia na rzecz kontrahenta możliwości (prawa) dysponowania rzeczą w zakresie, jaki charakterystyczny jest dla właściciela. Jeśli możliwość korzystania z przedmiotu transakcji ma charakter trwały w momencie jej zawarcia, to uznać należy, że nastąpiła dostawa towaru. Warunek ten ujęto w sformułowaniu "przeniesienie", które rozumieć należy jako przekazanie uprawnień właścicielskich między dotychczasowym posiadaczem towaru a jego kontrahentem.

Z przekazaniem praw do dysponowania towarem jak właściciel musi wiązać się odpłatność w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów, a otrzymanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym. Dostawę towarów musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego) za dokonanie tych czynności. Wynagrodzenie musi być wyrażone w pieniądzu, co jednak nie oznacza, że musi ono mieć postać pieniężną, gdyż wynagrodzenie (odpłatność) jako świadczenie może przybrać również postać rzeczową (zapłatą za dostawę towarów może być inny towar lub usługa). Innymi słowy musi istnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów. Bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów, a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje wówczas, gdy jest możliwe zidentyfikowanie bezpośredniej i jasno zidentyfikowanej korzyści na rzecz dostawcy towaru oraz świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności.

Z kolei w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Wobec powyższego należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania, stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

Należy podkreślić, że ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby określona czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług.

Jak już wcześniej wskazano, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, za usługę może być uznane każde niebędące dostawą towarów świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Jednak z cywilistycznej istoty pojęcia "świadczenia" wynika, że musi ono polegać na działaniu albo na zaniechaniu podmiotu zobowiązanego do spełnienia świadczenia. Dodatkowo, aby możliwe było uznanie jakiegoś zdarzenia za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ww. przepisu, musi występować stosunek zobowiązaniowy pomiędzy podmiotami biorącymi udział w tym zdarzeniu, czyli obie strony muszą się zobowiązać do określonego działania bądź powstrzymania się od dokonania określonej czynności. Zdarzenie to nie może być również uznane za świadczenie usług dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, w przypadku niemożliwości ustalenia konsumenta usługi, czyli podmiotu będącego jej beneficjentem.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca kupuje w Polsce oraz w innych krajach poza Polską gry komputerowe oraz abonamenty do ww. gier komputerowych.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą stawki podatku na sprzedaż gier komputerowych oraz abonamentów dla odbiorców z Unii Europejskiej oraz spoza Unii Europejskiej.

W tym miejscu wskazać należy, iż ustawa jak i przepisy wykonawcze do niej nie zawierają definicji gry komputerowej, jak i abonamentu. W takim przypadku zwroty te, zgodnie z regułami wykładni literalnej, powinny być interpretowane według ogólnych zasad języka polskiego. Odwołując się do językowego rozumienia tych zwrotów wskazać należy, iż zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku języka polskiego (http://sjp.pwn.pl), zwrot gra komputerowa należy rozumieć jako - grę rozgrywaną na ekranie komputera; też: program komputerowy umożliwiający tę grę. Z kolei abonament należy rozumieć jako opłacone prawo do korzystania z jakichś usług; też: dowód uiszczenia takiej opłaty.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane powyżej przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy, stwierdzić należy, iż przedmiotem czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę jest świadczenie usług. Bowiem zarówno gra komputerowa, jak i abonament zgodnie z wykładnią literalną nie spełniają definicji towaru, o której mowa w art. 2 pkt 6 ustawy.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że Wnioskodawca świadczy usługi zdefiniowane w powołanym art. 8 ust. 1 ustawy, polegające na sprzedaży gier komputerowych oraz abonamentów.

Zainteresowany wskazał, że wszystkie transakcje wykonywane są przez niego wyłącznie na rzecz podmiotów spełniających definicję podatników w rozumieniu art. 28a ustawy. Wszyscy jego odbiorcy posiadają swoje siedziby działalności gospodarczej w swoich krajach poza terytorium Polski i nie mają stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Wobec powyższego Zainteresowany w przedmiotowej sprawie świadczy usługi, na rzecz podmiotów spełniających definicję zawartą w art. 28a ustawy.

W tym miejscu podkreślić należy, że cyt. na wstępie niniejszej interpretacji art. 5 ustawy nie jest klasycznym katalogiem czynności będących przedmiotem opodatkowania, czyli zdarzeń lub sytuacji, których zaistnienie wiąże się z wystąpieniem określonych obowiązków prawnopodatkowych w zakresie podatku od towarów i usług, lecz jest katalogiem czynności, które są opodatkowane w Polsce, czyli od których należy rozliczyć podatek należny (lub w przypadku zwolnienia - zastosować zwolnienie). Różnica sprowadza się do tego, że przedmiotem opodatkowania VAT są wszelkie zdarzenia i sytuacje, z którymi przepisy podatkowe wiążą określone skutki, zaś opodatkowaniu podlegają jedynie niektóre z nich.

Zatem w celu określenia właściwej stawki podatku dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług należy w pierwszej kolejności ustalić ich miejsce świadczenia. Bowiem w przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Artykuł 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Jak już wcześniej wskazano, odbiorcy usług wykonywanych przez Zainteresowanego spełniają definicję podatnika, wskazaną w cytowanym powyżej art. 28a ustawy.

Zgodnie z zasadą ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

Po dokonaniu analizy informacji przedstawionych w opisie sprawy stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy zastrzeżenia nie mają zastosowania, zatem miejsce świadczenia usług polegających na sprzedaży gier komputerowych i abonamentów, należy ustalić na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w tym przepisie.

Tym samym, miejscem świadczenia (opodatkowania) usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz podatników z Unii Europejskiej oraz spoza Unii Europejskiej, stosownie do treści art. 28b ust. 1 ustawy, jest miejsce w którym usługobiorcy posiadają siedziby. W konsekwencji usługi te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju (Polski).

Wobec powyższego stanowisko Zainteresowanego, zgodnie z którym stawka podatku VAT w przypadku sprzedaży gier komputerowych oraz abonamentów poza granice Polski będzie zerowa, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.