ILPP4/443-388/12-2/EWW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 listopada 2012 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/443-388/12-2/EWW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki X, przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2012 r. (data wpływu 31 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wniesienia majątku Spółki do jednoosobowej działalności wspólnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wniesienia majątku Spółki do jednoosobowej działalności wspólnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Małżonkowie I. i L. Z. prowadzą od 2006 r. działalność gospodarczą w postaci spółki cywilnej X, na podstawie zawartej między nimi umowy spółki cywilnej z dnia 16 czerwca 2006 r.

Spółka Cywilna jest podatnikiem i płatnikiem podatku VAT. Udział w jej zyskach i stratach każdego ze wspólników wynosi 50%. Pomiędzy małżonkami istnieje ustawowa wspólność małżeńska. Niezależnie od uczestnictwa w ww. Spółce Cywilnej, żona I. Z., jako osoba fizyczna, prowadzi od 1989 r. jednoosobowo indywidualną działalność gospodarczą, w postaci firmy Y.

Spółka X posiada majątek trwały, m.in. małżonkowie jako jej wspólnicy nabyli nieruchomość, ponadto rozpoczęli budowę lokalu użytkowego. Spółka Cywilna odliczała podatek VAT od zakupów inwestycyjnych.

Obecnie L. Z. zamierza zrezygnować z prowadzenia działalności gospodarczej, czyli Spółka Cywilna musi ulec rozwiązaniu. Natomiast I. Z. nadal zamierza jako osoba fizyczna prowadzić opisaną wyżej działalność gospodarczą pod swoim imieniem i nazwiskiem oraz własnym numerem NIP.

Przed rozwiązaniem przedmiotowej Spółki Cywilnej jej wspólnicy zamierzają wnieść całe przedsiębiorstwo tej Spółki (w tym: nieruchomości, rozpoczętą budowę lokalu użytkowego, towary handlowe, wyposażenie) do jednoosobowej działalności gospodarczej I. Z. Tym samym, dojdzie do wniesienia całego przedsiębiorstwa Spółki Cywilnej (w rozumieniu art. 55 Kodeksu cywilnego) przed jej rozwiązaniem do jednoosobowej działalności gospodarczej wspólnika tej Spółki - I. Z.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z rozwiązaniem Spółki Cywilnej i przekazaniu jednemu udziałowcowi udziałów oraz majątku firmy (lokalu, rozpoczętej inwestycji, wyposażenia, towarów handlowych) Spółka Cywilna ma zapłacić podatek VAT od przekazanego wspólnikowi (żonie) majątku trwałego i obrotowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie majątku trwałego, towarów handlowych, wyposażenia Spółki Cywilnej przed jej rozwiązaniem jednemu ze wspólników, który będzie samodzielnie kontynuował działalność gospodarczą stanowi przeniesienie własności przedsiębiorstwa, która to czynność jest neutralna dla VAT.

Zbycie przedsiębiorstwa nie podlega temu podatkowi, na podstawie art. 6 ustawy o VAT. Zatem wniesienie przedsiębiorstwa Spółki Cywilnej do jednoosobowej działalności gospodarczej wspólnika - żony I. Z., będzie czynnością niepodlegającą VAT. Skutkiem tego przekazania na dzień rozwiązania Spółki Cywilnej nie wystąpią towary w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W związku z powyższym, po stronie Zainteresowanego nie wystąpi obowiązek, o którym mowa w art. 14 ust. 5 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, według art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 551 Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje i zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zatem, składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Jeżeli warunki, o których mowa w art. 551 Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to dostawa realizowana do innego podmiotu, nie będzie podlegała przepisom ustawy.

Należy tu wskazać również art. 552 Kodeksu cywilnego, którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż wspólnicy Spółki Cywilnej noszą się z zamiarem jej rozwiązania. Czynność ta zostanie poprzedzona wniesieniem całego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, w tym nieruchomości, rozpoczętej budowy lokalu użytkowego, towarów handlowych, wyposażenia, do jednoosobowej działalności gospodarczej jednego ze wspólników. Jak poinformował Zainteresowany, przedmiotem przeniesienia będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż planowana przez Spółkę czynność wniesienia całego przedsiębiorstwa na rzecz jednego ze wspólników, nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej.

W myśl art. 14 ust. 4 ustawy, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 14 ust. 5 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Wskazać należy, że skutkiem przekazania całego przedsiębiorstwa Zainteresowanego będzie, iż na dzień jego rozwiązania nie wystąpią towary, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Tym samym po stronie Wnioskodawcy nie wystąpi obowiązek, o którym mowa w art. 14 ustawy.

Reasumując stwierdzić należy, że w związku z przekazaniem jednemu ze wspólników całego przedsiębiorstwa Spółki (w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego), w tym udziałów, lokalu, rozpoczętej inwestycji, wyposażenia, towarów handlowych, nie będzie miała ona obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego, w szczególności na informacji, iż przekazany majątek będzie stanowił przedsiębiorstwo, w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl