ILPP4/443-37/12-2/BA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2012 r. (data wpływu 27 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku przesyłania faktur przez kontrahentów zagranicznych - jest prawidłowe.

W dniu 27 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku przesyłania faktur przez kontrahentów zagranicznych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej Spółka) jest spółką należącą do grupy podmiotów X. Z uwagi na dużą skalę prowadzonej działalności, Spółka w każdym okresie rozliczeniowym dokonuje dużej liczby transakcji z podmiotami z grupy X jak i podmiotami trzecimi, mającymi siedzibę poza granicami kraju (dalej wszyscy określani jako: "Kontrahenci"), w tym m.in. nabywa usługi, w stosunku do których jest podatnikiem (import usług). Dotychczas Spółka wymagała od Kontrahentów, aby przesyłali papierową wersję wystawionej przez nich faktury dokumentującej wykonanie usługi stanowiącej dla Spółki import usług. W oparciu o zawarte w przesłanej fakturze informacje, Spółka ustalała moment powstania obowiązku podatkowego (jeśli faktura zawierała niezbędne informacje w tym zakresie i były one zgodne z innymi posiadanymi informacjami/dokumentami dotyczącymi wykonania usługi) z tytułu importu usług, zgodnie z art. 19 ust. 19, 19a i 19b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako ustawa o VAT).

Zdarza się, że transakcje z podmiotami z grupy X, dokumentowane są tzw. fakturami automatycznymi wystawionymi w systemie księgowym (...) (dalej jako "faktury automatyczne") w taki sposób, że transakcja sprzedażowa pomiędzy jednym pomiotem z grupy (sprzedawca) jest automatycznie księgowana jako transakcja zakupowa po stronie drugiego podmiotu (odbiorcy). Również w takim przypadku, Spółka ustalała moment powstania obowiązku podatkowego w oparciu o informacje zawarte w papierowej wersji faktury automatycznej otrzymywanej od podmiotu z grupy X (jeśli faktura zawierała niezbędne informacje w tym zakresie i były one zgodne z innymi posiadanymi informacjami/dokumentami dotyczącymi wykonania usługi).

Obecnie, w związku z trudnościami w uzyskiwaniu papierowych faktur od Kontrahentów i związanymi z tym częstymi korektami rozliczeń podatkowych, oraz w celu optymalizacji przepływu dokumentacji z Kontrahentami, Spółka zamierza zrezygnować z konieczności otrzymywania od Kontrahentów papierowej faktury dokumentującej nabycie usług, w stosunku do których jest podatnikiem.

W rezultacie Spółka chce wprowadzić rozwiązanie, zgodnie z którym ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego będzie dokonywała w oparciu o:

* informacje zawarte w fakturze wystawionej przez Kontrahenta i przesłanej pocztą elektroniczną (e-mail), np. w formacie pliku PDF lub TIFF, w tym także w przypadku, gdy ten format będzie miała faktura automatyczna, lub

* inne informacje dotyczące wykonania usługi, w tym automatyczne zapisy księgowe w systemie (...) Spółki powstające w związku z wystawieniem faktur automatycznych w sytuacji, gdy faktury automatyczne nie będą przesyłane w formie pliku PDF czy w jakiejkolwiek innej formie do Spółki.

Spółka wskazuje, że na podstawie uzyskanych dokumentów i informacji, które zostały wskazane wyżej, oprócz informacji o dacie wykonania usługi przez Kontrahenta, będzie też mogła ustalić inne informacje pozwalające na prawidłowe ujęcie wspomnianych transakcji w rejestrach VAT.

Zamierzeniem Spółki jest także przechowywanie dla celów podatkowych ww. dokumentów bądź informacji w takiej formie, w jakiej zostały one Spółce przekazane, tj.:

bez konieczności ich drukowania i przechowywania w wersji papierowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Może on nie wymagać od Kontrahentów przesyłania faktur w wersji papierowej i opierać się na informacjach zawartych w fakturze wystawionej przez Kontrahenta (w tym wystawionej w formie faktury automatycznej) i przesłanej pocztą elektroniczną (e-mail), np. w formacie pliku PDF, TIFF lub podobnym (jeśli faktura będzie zawierała niezbędne informacje w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego i będą one zgodne z innymi posiadanymi informacjami/dokumentami dotyczącymi wykonania usługi).

Ad. 2.

Może on nie wymagać od Kontrahentów przesyłania faktur w jakiejkolwiek formie czy to papierowej czy w formie pliku PDF, TIFF itp. i opierać się na informacjach dotyczących wykonania usługi, w tym informacjach zaewidencjonowanych w systemie księgowym (...) Spółki w wyniku wystawienia faktur automatycznych bez przesyłania faktur automatycznych w formie pliku PDF czy też jakiejkolwiek innej formie.

Opodatkowanie podatkiem VAT importu usług

Import usług został zdefiniowany w art. 2 pkt 9 ustawy o VAT, jako świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju. Co do zasady, podstawą opodatkowania przy imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić (art. 29 ust. 17 ustawy o VAT).

Zgodnie z brzmieniem art. 19 ust. 19 ustawy o VAT, w zakresie importu usług stosuje się generalne zasady powstania obowiązku podatkowego, wynikające z art. 19 ust. 1, 4, 5, 11, 13 (pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4, 7-9), 14-16.

Artykuł 19 ust. 4 ustawy o VAT stanowi, że w sytuacji, gdy wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wykonania usługi.

Dodatkowo ustawodawca ustalił szczególny moment powstania obowiązku podatkowego, który zawarty jest w art. 19 ust. 19a ustawy o VAT.

Zdaniem Spółki, w stosunku do usług, do których stosuje się art. 28b tej ustawy, art. 19 ust. 19a ustawy o VAT ma pierwszeństwo przed zasadami wskazanymi w ust. 19 tego artykułu.

Zgodnie z tym rozumieniem przepisów, co do zasady, w przypadku usług stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że:

Wyjątek od powyższej zasady stanowi sytuacja, w której przed wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę. Wtedy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części (zgodnie z brzmieniem art. 19 ust. 19b ustawy o VAT).

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego od importu usług. Z kolei zgodnie z treścią art. 86 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, prawo do obniżenia podatku należnego w przypadkach, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o VAT powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstał u usługobiorcy obowiązek podatkowy w podatku należnym od importu usług.

Na podstawie przedstawionych powyżej regulacji należy zatem stwierdzić, iż przepisy ustawy o VAT nie uzależniają powstania obowiązku podatkowego od otrzymania faktury w jakiejkolwiek formie.

Regulacje w zakresie faktur zawarte w ustawie o VAT

Artykuł 106 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje, iż podatnicy VAT są zobowiązani do wystawienia faktury w szczególności w przypadku dokonania sprzedaży.

Z kolei, ilekroć w ustawie jest mowa o sprzedaży, należy przez to rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Przytoczona definicja sprzedaży zawarta w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT nie uwzględnia czynności opodatkowanej, jaką jest import usług, w przypadku której podatnikiem jest nabywca będących przedmiotem tej czynności usług. Faktura jest wystawiana przez dostawcę, który jest podmiotem uprawnionym do wystawienia tego dokumentu zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym państwa, na terenie którego ma siedzibę. Co za tym idzie, należy uznać, iż polskie przepisy w zakresie wystawiania faktur, nie są wiążące dla Kontrahentów Spółki, a zatem nie nakładają na nich żadnych obowiązków w zakresie wystawiania faktur. W konsekwencji, zdaniem Spółki, art. 19 ust. 4 ustawy o VAT nie będzie miał zastosowania w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług.

Ponadto, Spółka zauważa, że polskie obecnie obowiązujące przepisy z zakresu VAT przewidują możliwość wystawienia faktury w innej formie niż papierowa, tj. faktury elektronicznej. Jednakże zasady i warunki wystawiania faktur elektronicznych dotyczą wyłącznie obrotu krajowego. Nie mają one zastosowania w stosunku do Kontrahentów, którzy podlegają jurysdykcji podatkowej innego kraju. Właśnie z uwagi na powyższe ograniczenia możliwości nałożenia przez polskiego ustawodawcę obowiązków w zakresie dokumentowania transakcji na usługodawcę, wprowadzono wymóg wystawienia faktury wewnętrznej (art. 106 ust. 7 ustawy o VAT).

Biorąc pod uwagę wspomniane przepisy ustawy o VAT należy uznać, iż obowiązek rozliczenia podatku VAT w zakresie importu usług wiąże się przede wszystkim z obowiązkiem jego udokumentowania w postaci faktury wewnętrznej. Bez znaczenia pozostaje w tym zakresie fakt oraz moment wystawienia faktury przez sprzedawcę, albowiem to faktura wewnętrzna będzie dokumentem, który podatnik powinien posiadać oraz przechowywać przez wymagany okres wraz z pozostałą dokumentacją podatkową.

Rola faktury papierowej wystawionej przez Kontrahenta

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, iż w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego przy imporcie usług, ustawodawca przedkłada określenie daty wykonania usługi nad konieczność wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, a tym bardziej jej otrzymania i przechowywania przez usługobiorcę.

Jak to zostało wskazane w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 września 2010 r. (sygn. ILPP2/443-901/10-4/EWW): " (...) czynny podatnik VAT w zakresie realizowanych przez siebie działań gospodarczych działa głównie w ramach systemu wytyczonego przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tejże ustawy. Działając w obszarze swojej działalności gospodarczej, np. podejmując decyzję o nabyciu usług od kontrahentów zagranicznych, podatnik VAT musi zatem uwzględnić przepisy, które odnoszą się do nabywanych usług i przewidzieć skutki swoich decyzji na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług. Podkreślenia wymaga fakt, iż na moment powstania obowiązku podatkowego konkretyzują się ostatecznie wszystkie istotne elementy stosunku prawnopodatkowego. W tym bowiem momencie, ustalone zostają informacje o podmiocie i przedmiocie podatku, podstawie opodatkowania oraz właściwej stawce. Jakiekolwiek przeszkody nie mogą determinować sposobu rozliczenia podatku, rzeczą podatnika jest takie zorganizowanie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, aby w prawidłowy sposób mógł wywiązać się z nałożonego na niego przez ustawodawcę obowiązku i aby miał możliwość wykazania się stosowną dokumentacją, gdyż w razie niemożności odtworzenia zdarzeń gospodarczych skutki prawne na gruncie podatkowym zawsze obciążają podatnika.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie (importu usług licencji - przypis Spółki) data wystawienia faktury przez kontrahenta zagranicznego, czy termin jej otrzymania przez Zainteresowanego, nie mają wpływu na moment, w którym powstaje u niego obowiązek podatkowy z tytułu importu przedmiotowej usługi. Zgodnie bowiem z powołanymi przepisami moment ten powstaje wraz z upływem kwartału, jako okresu rozliczeniowego (...)".

W rezultacie, dla powstania obowiązku nie ma znaczenia, czy i kiedy oraz w jakiej formie faktura została przez polskiego podatnika otrzymana.

Zbliżoną tezę przedstawił Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 29 października 2010 r. (sygn. IPPP3/443-733/10-4/k.c.), gdzie w podobnym stanie faktycznym uznał, iż "żaden przepis ustawy o VAT nie reguluje kwestii posiadania oryginału faktury od kontrahenta unijnego, wystawionej z tytułu wewnątrzwspółnotowego nabycia towaru czy importu usług". Nawet prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tytułu importu usług jest warunkowane wyłącznie powstaniem obowiązku podatkowego z tego tytułu, który może powstać nawet beż wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej.

Mając odpowiednią informację w zakresie wykonania usługi przez Kontrahenta, a także dodatkowe dane (nazwa, ilość oraz cena nabytych usług) Spółka jest zobowiązana wystawić fakturę wewnętrzną, która zawiera najistotniejsze elementy faktury VAT oraz rozliczyć podatek VAT z tytułu takiej transakcji.

Podejście takie potwierdził również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie we wskazanej wyżej interpretacji z dnia 29 października 2010 r. w której stwierdził, iż nawet w sytuacji, gdy z jakiegoś powodu Wnioskodawca nie otrzyma faktury od kontrahenta unijnego, ale będzie posiadał wiedzę na temat dokonanej przez niego dostawy wewnątrzwspólnotowej, tzn. daty wystawienia faktury i innych niezbędnych informacji koniecznych do prawidłowego określenia momentu obowiązku podatkowego, i tak ma on obowiązek wykazania tych transakcji w dokumentacji podatkowej, tj. odpowiednio wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i importu usług".

Tym samym, uzasadnione jest twierdzenie Spółki, że nie musi ona posiadać papierowej faktury od Kontrahenta, a w celu poprawnego określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług, może opierać się na:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z postanowień art. 8 ust. 1 ustawy wynika, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką należącą do grupy podmiotów X. Z uwagi na dużą skalę prowadzonej działalności Spółka w każdym okresie rozliczeniowym dokonuje dużej liczby transakcji z podmiotami z grupy X jak i podmiotami trzecimi, mającymi siedzibę poza granicami kraju (dalej wszyscy określani jako: "Kontrahenci"), w tym m.in. nabywa usługi, w stosunku do których jest podatnikiem (import usług). Dotychczas Spółka wymagała od Kontrahentów, aby przesyłali papierową wersję wystawionej przez nich faktury dokumentującej wykonanie usługi stanowiącej dla Spółki import usług. W oparciu o zawarte w przesłanej fakturze informacje Spółka ustalała moment powstania obowiązku podatkowego (jeśli faktura zawierała niezbędne informacje w tym zakresie i były one zgodne z innymi posiadanymi informacjami/dokumentami dotyczącymi wykonania usługi) z tytułu importu usług, zgodnie z art. 19 ust. 19, 19a i 19b ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdarza się, że transakcje z podmiotami z grupy X, dokumentowane są tzw. fakturami automatycznymi wystawionymi w systemie księgowym (...) (dalej jako "faktury automatyczne") w taki sposób, że transakcja sprzedażowa pomiędzy jednym pomiotem z grupy (sprzedawca) jest automatycznie księgowana jako transakcja zakupowa po stronie drugiego podmiotu (odbiorcy). Również w takim przypadku Spółka ustalała moment powstania obowiązku podatkowego w oparciu o informacje zawarte w papierowej wersji faktury automatycznej otrzymywanej od podmiotu z grupy X (jeśli faktura zawierała niezbędne informacje w tym zakresie i były one zgodne z innymi posiadanymi informacjami/dokumentami dotyczącymi wykonania usługi).

Obecnie, w związku z trudnościami w uzyskiwaniu papierowych faktur od Kontrahentów i związanymi z tym częstymi korektami rozliczeń podatkowych, oraz w celu optymalizacji przepływu dokumentacji z Kontrahentami, Spółka zamierza zrezygnować z konieczności otrzymywania od Kontrahentów papierowej faktury dokumentującej nabycie usług, w stosunku do których jest podatnikiem.

W rezultacie Spółka chce wprowadzić rozwiązanie, zgodnie z którym ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego będzie dokonywała w oparciu o:

* informacje zawarte w fakturze wystawionej przez Kontrahenta i przesłanej pocztą elektroniczną (e-mail), np. w formacie pliku PDF lub TIFF, w tym także w przypadku, gdy ten format będzie miała faktura automatyczna lub

* inne informacje dotyczące wykonania usługi, w tym automatyczne zapisy księgowe w systemie (...) Spółki powstające w związku z wystawieniem faktur automatycznych w sytuacji, gdy faktury automatyczne nie będą przesyłane w formie pliku PDF czy w jakiejkolwiek innej formie do Spółki.

Moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług określony został przez ustawodawcę m.in. w art. 19 ustawy.

W myśl ogólnej zasady zawartej w art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Na mocy art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części (art. 19 ust. 11 ustawy).

Stosownie do treści art. 19 ust. 19 ustawy, przepisy ust. 1, 4, 5, 11, ust. 13 pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16 stosuje się odpowiednio do importu usług, z zastrzeżeniem ust. 19a i 19b.

Zgodnie z art. 19 ust. 19a ustawy, w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że:

Do usług, o których mowa w ust. 19a, przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio (art. 19b ustawy).

Przepis art. 19 ust. 19a ustawy wskazuje zatem moment powstania obowiązku podatkowego przy świadczeniu usług na rzecz podmiotów będących podatnikami z tytułu ich importu, dla których miejsce świadczenia ustalane jest na podstawie art. 28b ustawy. Natomiast art. 19 ust. 19b ustawy ma zastosowanie do tych usług, dla których przed ich wykonaniem dokonano zapłaty za daną usługę.

Co najistotniejsze, w kontekście rozpatrywanej sprawy, ww. przepisy nie wiążą obowiązek wystawienia faktury wewnętrznej z faktem otrzymania faktury od kontrahenta. Powyższe wynika z faktu, iż nie w każdym przypadku kiedy nabywca będzie zobowiązany do wystawienia faktury wewnętrznej otrzyma fakturę od sprzedawcy. Warto tutaj zauważyć, że obowiązek podatkowy w przypadku importu usług, określony na podstawie art. 19 ust. 19 w zw. z ust. 4 ustawy, powstaje nie w momencie otrzymania faktury przez nabywcę, tylko w momencie jej wystawienia. Tym samym w celu wystawienia faktury wewnętrznej nie jest konieczne otrzymanie faktury, a dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego na podstawie powołanego przepisu ustawy, wystarczająca jest informacja o tym kiedy faktura została wystawiona, uzyskana np. poprzez otrzymanie faksu faktury lub otrzymanie jej treści drogą korespondencji elektronicznej.

Podkreślenia wymaga fakt, iż czynny podatnik VAT w zakresie realizowanych przez siebie działań gospodarczych działa głównie w ramach systemu wytyczonego przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tejże ustawy. Działając w obszarze swojej działalności gospodarczej, np. podejmując decyzję o nabyciu usług od kontrahentów zagranicznych, podatnik VAT musi zatem uwzględnić przepisy, które odnoszą się do nabywanych usług i przewidzieć skutki swoich decyzji na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług. Podkreślenia wymaga fakt, iż na moment powstania obowiązku podatkowego konkretyzują się ostatecznie wszystkie istotne elementy stosunku prawnopodatkowego. W tym bowiem momencie, ustalone zostają informacje o podmiocie i przedmiocie podatku, podstawie opodatkowania oraz właściwej stawce. Jakiekolwiek przeszkody nie mogą determinować sposobu rozliczenia podatku. Rzeczą podatnika jest takie zorganizowanie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, aby w prawidłowy sposób mógł wywiązać się z nałożonego na niego przez ustawodawcę obowiązku i aby miał możliwość wykazania się stosowną dokumentacją, gdyż w razie niemożności odtworzenia zdarzeń gospodarczych skutki prawne na gruncie podatkowym zawsze obciążają podatnika.

Odnosząc powyższe do przywołanych przepisów ustawy, stwierdzić należy, że ważną kwestią w sytuacji zaistnienia po stronie polskiego podatnika importu usług jest prawidłowe określenie podstawy opodatkowania, co w ustawie reguluje zapis odpowiednio art. 29 ust. 17, który stwierdza, że podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem gdy wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 2 lub wartość usługi - na podstawie odrębnych przepisów - zwiększa wartość celną importowanego towaru albo w przypadku gdy podatek został rozliczony przez usługodawcę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy może on nie wymagać od Kontrahentów przesyłania faktur w wersji papierowej i opierać się na informacjach zawartych w fakturach wystawionych przez Kontrahenta (w tym w formie faktury automatycznej) i przesłanych pocztą elektroniczną (e-mail), np. w formacie pliku PDF lub TIFF (jeśli faktura będzie zawierała niezbędne informacje w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego i będą one zgodne z innymi posiadanymi informacjami dokumentami dotyczącymi wykonania usługi) jak również nie wymagać od Kontrahentów przesyłania faktur w wersji papierowej ani też w formacie plików PDF lub TIF czy podobnych formatach plików elektronicznych i opierać się na informacjach dotyczących wykonania usługi, w tym informacjach wynikających z automatycznych zapisów księgowych w systemie (...) powstałych w wyniku wystawienia faktur automatycznych.

Z opisu sprawy wynika, że w oparciu o zawarte w przesyłanych fakturach informacje Spółka ustalała moment powstania obowiązku podatkowego (jeśli faktura zawierała niezbędne informację w tym zakresie i były one zgodne z innymi posiadanymi informacjami/dokumentami dotyczącymi wykonania usługi) z tytułu importu usług, zgodnie z art. 19 ust. 19, 19a i 19b ustawy.

Reasumując, należy stwierdzić, że Wnioskodawca:

* w celu określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług może nie wymagać od Kontrahentów przesyłania faktur w wersji papierowej i opierać się na informacjach zawartych w fakturach wystawionych przez Kontrahenta (w tym w formie faktury automatycznej) i przesłanych pocztą elektroniczną (e-mail), np. w formacie pliku PDF lub TIFF (jeśli faktura będzie zawierała niezbędne informacje w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego i będą one zgodne z innymi posiadanymi informacjami dokumentami dotyczącymi wykonania usługi),

* w celu określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług może nie wymagać od Kontrahentów przesyłania faktur w wersji papierowej ani też w formacie plików PDF lub TIF czy podobnych formatach plików elektronicznych i opierać się na informacjach dotyczących wykonania usługi, w tym informacjach wynikających z automatycznych zapisów księgowych w systemie (...) powstałych w wyniku wystawienia faktur automatycznych, pod warunkiem, że na podstawie posiadanych informacji Zainteresowany będzie mógł określić moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług, zgodnie z powołanymi przepisami art. 19 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. W szczególności dotyczy to prawidłowości określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług, na podstawie art. 19 ust. 19 ustawy.

Dodatkowo wskazać należy, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne stanowią rozstrzygnięcia w indywidualnych sprawach, w których zapadły i tylko do nich się zawężają.

W przedmiotowej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązku przesyłania faktur przez kontrahentów zagranicznych. Natomiast w zakresie przechowywania dokumentów oraz faktury wewnętrznej z tytułu importu usług, wydano odrębną interpretację indywidualną z dnia 26 kwietnia 2012 r. nr ILPP4/443-37/12 -3/BA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.