ILPP4/443-369/11-3/EWW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/443-369/11-3/EWW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy reprezentowanego przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2011 r. (data wpływu 1 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie importu usługi - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie importu usługi.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność holdingową, która koncentruje się na zarządzaniu kapitałem poprzez utrzymywanie pakietu kontrolnego udziałów podmiotów zależnych oraz na dysponowaniu nimi. Jest on podatnikiem VAT czynnym, zarejestrowanym na potrzeby VAT w Polsce. W ramach działalności holdingowej, Spółka udzieli pożyczki na rzecz podmiotu powiązanego z siedzibą w Polsce. Pożyczka ta traktowana będzie przez nią jako czynność podlegająca zwolnieniu z VAT (odsetki wykazywane jako obrót zwolniony z VAT).

Następnie Zainteresowany rozważa zbycie wspomnianej wierzytelności własnej z tytułu pożyczki na rzecz spółki z siedzibą w Luksemburgu (dalej Nabywca). Nabywca nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. Nabywca będzie prowadził działalność holdingową i będzie podmiotem ze Spółką powiązanym. Dodatkowo może zostać przeniesiona wierzytelność z tytułu naliczonych, lecz niezapłaconych odsetek od pożyczki, jeżeli takie wystąpią.

Sprzedaż wierzytelności własnej przez Wnioskodawcę nastąpi w drodze umowy sprzedaży. Zgodnie z umową, wynagrodzenie z tytułu sprzedaży wierzytelności będzie określone w pieniądzu i będzie równe wartości nominalnej wierzytelności, pomniejszonej o dyskonto. Zgodnie z posiadanymi przez niego informacjami, po wykonaniu opisanych powyżej transakcji, Nabywca zamierza odsprzedać wierzytelność zakupioną od Spółki.

Jednocześnie, po zawarciu umowy sprzedaży wierzytelności, Nabywca planuje dokonanie podwyższenia kapitału zakładowego, który miałby zostać pokryty przez Zainteresowanego wkładem pieniężnym. Akcje nowej emisji obejmie on po ich wartości nominalnej. Całkowita wartość podwyższenia kapitału zakładowego będzie równa wartości nominalnej zakupionych wierzytelności (ewentualnie wartości nominalnej wierzytelności z uwzględnieniem dyskonta i odsetek).

* W rezultacie tych dwóch transakcji powstaną dwie wierzytelności pieniężne:

a.

wierzytelność pieniężna Zainteresowanego względem Nabywcy o zapłatę ceny za sprzedaż wierzytelności,

b.

wierzytelność pieniężna Nabywcy względem Spółki o pokrycie wkładem pieniężnym obejmowanych przez nią akcji w kapitale Nabywcy.

* Następnie, strony dokonają potrącenia wzajemnych zobowiązań wierzytelności wynikających odpowiednio (i) ze sprzedaży wierzytelności przez Wnioskodawcę oraz (ii) objęcia przez niego akcji nowej emisji Nabywcy.

* Tak więc, w ramach dwóch opisanych powyżej transakcji, co do zasady strony dokonają następujących czynności:

a.

sprzedaży wierzytelności własnej przez Zainteresowanego za cenę równą wartości nominalnej wierzytelności minus dyskonto - przykładowo 100 - 1 (dyskonto) = 99,

b.

emisji akcji przez Nabywcę, gdzie całkowita wartość podwyższenia kapitału zakładowego będzie odpowiadała wartości nominalnej zakupionych wierzytelności z uwzględnieniem dyskonta - przykładowo równej 99,

c.

potrącenia wzajemnych zobowiązań i należności.

Spółka podkreśliła jednocześnie, iż realizowana przez strony transakcja nie stanowi wniesienia przez nią aportu w postaci wierzytelności w rozumieniu przepisów kodeksu spółek handlowych, ani też odpowiednich regulacji luksemburskiego prawa handlowego.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z posiadanymi informacjami, po wykonaniu opisanych powyżej transakcji, Nabywca zamierza odsprzedać wierzytelność od niego zakupioną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka zobowiązana jest do rozpoznania importu usług w Polsce z tytułu zakupu od Nabywcy usług w zakresie wykupu wierzytelności.

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on zobowiązany do rozpoznania importu usług w Polsce z tytułu zakupu od Nabywcy usług w zakresie wykupu wierzytelności.

Spółka stoi na stanowisku, że jeżeli Nabywca świadczy na jej rzecz usługę podlegającą opodatkowaniu VAT, to ona będzie podatnikiem z tytułu importu przedmiotowej usługi, zobowiązanym do odpowiedniego rozliczenia i udokumentowania importu usług.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca spełnia definicję podatnika określoną w art. 28a pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, tj. jest podmiotem wykonującymi samodzielnie działalność gospodarczą. Natomiast stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z pewnymi zastrzeżeniami. Co do zasady, miejscem opodatkowania usług świadczonych przez kontrahenta luksemburskiego na rzecz Zainteresowanego będzie więc terytorium Polski.

Pojęcie importu usług zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 9 ustawy o VAT, jako świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, podatnikami podatku od towarów i usług są m.in. osoby prawne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju.

Zgodnie z uzyskanymi informacjami, Nabywca nie posiada siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. W konsekwencji, w opinii Spółki będzie ona zobowiązana do odpowiedniego rozliczenia i udokumentowania importu usług z tytułu zbycia wierzytelności na rzecz Nabywcy.

Stanowisko Zainteresowanego znajduje oparcie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 11 sierpnia 2010 r. (sygn. ILPP2/443-733/10-4/ISN) wskazał, że "Nabywanie przez niemieckiego kontrahenta wierzytelności własnych od Spółki stanowi odpłatne świadczenie usług pośrednictwa finansowego przez kontrahenta niemieckiego na jej rzecz, w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. (...) Spółka jako nabywca usług świadczonych przez kontrahenta niemieckiego jest zobowiązana do rozpoznania obowiązku podatkowego i naliczenia podatku VAT z tytułu importu tych usług".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się także, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie importu usługi. Natomiast w pozostałych zakresach wydane zostały odrębne interpretacje indywidualne z dnia 30 czerwca 2011 r. nr ILPP4/443 369/11 2/EWW, ILPP4/443 369/11-4/EWW, ILPP4/443-369/11-5/EWW oraz ILPP4/443-369/11 6/EWW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl