ILPP4/443-355/12-2/BA - Prawo do zastosowania 0% stawki podatku VAT dla dostaw wewnątrzwspólnotowych bez rejestracji jako podatnik VAT-UE.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 października 2012 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/443-355/12-2/BA Prawo do zastosowania 0% stawki podatku VAT dla dostaw wewnątrzwspólnotowych bez rejestracji jako podatnik VAT-UE.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2012 r. (data wpływu 9 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania 0% stawki podatku dla dostaw wewnątrzwspólnotowych bez rejestracji jako podatnik VAT-UE - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania 0% stawki podatku dla dostaw wewnątrzwspólnotowych bez rejestracji jako podatnik VAT-UE.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca swoją działalność rozpoczął dnia 1 marca 2011 r. Dnia 14 lutego 2011 r. w Urzędzie Skarbowym w X Zainteresowany złożył zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R. Wnioskodawca zaznaczył poz. 33 oraz poz. 50 (zarejestrował się jako podatnik VAT). Poprzez przeoczenie nie wypełnił poz. 59 (został niezarejestrowany jako podatnik VAT UE).

Po zakończeniu I kwartału została złożona deklaracja VAT-UE, ponieważ Wnioskodawca dokonał wywozu towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium Polski i zastosował stawkę VAT 0%. W miesiącu maju 2011 r. Urząd Skarbowy w X telefonicznie powiadomił Zainteresowanego, że nie ma rejestracji VAT-UE i musi on skorygować deklaracje VAT oraz zastosować stawkę 23%. Tak też Wnioskodawca dokonał.

W dniu 30 czerwca 2011 r. Zainteresowany złożył aktualizację VAT-R i dokonał rejestracji VAT-UE:

1.

informując, że jako podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartość dodanej i podał ten numer oraz swój numer VAT UE na fakturze stwierdzającej dostawę towarów,

2.

jako podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowany ma prawo do zastosowania stawki 0% podatku od towarów i usług dla dostaw towarów do odbiorców w kraju Unii Europejskiej poza Polską dokonanych w okresie od dnia 1 marca 2011 r. do dnia 30 czerwca 2011 r., pomimo niedopełnienia formalnego wymogu rejestracji jako podatnika VAT-UE.

Zdaniem Wnioskodawcy, jako podatnik, który dokonał WDT powinien on mieć prawo do preferencyjnej stawki VAT, nawet gdy rejestracja na potrzeby rozliczenia transakcji unijnych została dokonana dopiero po jej zrealizowaniu. Uważa on również, że pomimo nie dopełnienia formalnego wymogu rejestracji i nie posiadania ważnego VAT poprzedzonego prefiksem PL (nadanego przez Urząd Skarbowy) ma on prawo do zastosowania stawki 0%, ponieważ jako spółka cywilna spełnił wymogi, które są opisane w pkt 1 i 2 opisu sprawy.

Pomimo nie dokonania formalnego wymogu rejestracji jako podatnik VAT-UE, Zainteresowany może zastosować stawkę 0% podatku od towarów usług do dostaw towarów do odbiorców w kraju Unii Europejskiej, ponieważ posiada dokumentację, że towar został wywieziony z terytorium kraju i dostarczony do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., natomiast od dnia 26 sierpnia 2011 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054)), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 13 ust. 1 ustawy wskazuje, iż przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1.

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2.

osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3.

podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4.

podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Artykuł 13 ust. 6 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97 (...).

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Przepisy art. 13 ust. 2 pkt 1 i ust. 6 ustawy wymagają dla uznania danej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, aby obie strony transakcji były podatnikami zarejestrowanymi dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w różnych krajach członkowskich, tj. aby dostawca towaru był zarejestrowany jako podatnik VAT UE na terytorium Polski zaś nabywcą towaru winien być podatnik podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż Polska.

W świetle regulacji przepisu art. 97 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca swoją działalność rozpoczął dnia 1 marca 2011 r. Dnia 14 lutego 2011 r. w Urzędzie Skarbowym w Nowej Soli, Zainteresowany złożył zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R. Wnioskodawca zaznaczył poz. 33 oraz poz. 50 (zarejestrował się jako podatnik VAT). Poprzez przeoczenie nie wypełnił poz. 59 (został niezarejestrowany jako podatnik VAT UE).

Po zakończeniu I kwartału, Zainteresowany złożył deklarację VAT-UE, ponieważ dokonał wywozu towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium Polski i zastosował stawkę VAT 0%. W miesiącu maju 2011 r. Urząd Skarbowy w Nowej Soli telefonicznie powiadomił Zainteresowanego, że nie ma rejestracji VAT-UE i musi on skorygować deklaracje VAT oraz zastosować stawkę 23%. Tak też Wnioskodawca dokonał.

W dniu 30 czerwca 2011 r. Zainteresowany złożył aktualizację VAT-R i dokonał rejestracji VAT-UE:

1.

informując, że jako podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartość dodanej i podał ten numer oraz swój numer VAT UE na fakturze stwierdzającej dostawę towarów,

2.

jako podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy ma on prawo zastosowania stawki 0% podatku od towarów i usług do dostaw towarów do odbiorców w kraju Unii Europejskiej poza Polską dokonanych w okresie od dnia 1 marca 2011 r. do dnia 30 czerwca 2011 r., pomimo niedopełnienia formalnego wymogu rejestracji jako podatnika VAT-UE.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie do art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1.

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;

2.

podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania.

Artykuł 138 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), stanowi, iż państwa członkowskie zwalniają dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium danego państwa, ale na terytorium Wspólnoty, przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, dokonane dla innego podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem, działających w takim charakterze w państwie członkowskim innym niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów.

W tym miejscu należy wskazać na wyrok TSUE C-409/04 w sprawie Teleos plc i inni, w którym stwierdzono, iż: "uznanie danej dostawy lub nabycia za czynności wewnątrzwspólnotowe musi być dokonywane na podstawie elementów obiektywnych, takich jak fizyczne przemieszczenie towarów pomiędzy państwami członkowskimi. (...) Wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru następuje, a zwolnienie od podatku dostawy wewnątrzwspólnotowej znajduje zastosowanie tylko wtedy, gdy prawo do rozporządzenia towarem jak właściciel zostało przeniesione na nabywcę i gdy dostawca ustali, że towar ten został wysłany lub przetransportowany do innego państwa członkowskiego oraz w wyniku wysyłki lub transportu fizycznie opuścił terytorium państwa członkowskiego dostawcy".

Analizując powyższe należy uznać, że dostawa wewnątrzwspólnotowa oznacza dostawę towarów, a więc musi nastąpić przeniesienie prawa do rozporządzenia towarem jak właściciel, towar musi być transportowany pomiędzy dwoma państwami członkowskimi Unii Europejskiej, a transakcje muszą być dokonywane pomiędzy podatnikami tych państw członkowskich. Tak zdefiniowana wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 0%, jeśli zostanie odpowiednio udokumentowana.

W związku z powyższym wskazać należy, iż prawo Wnioskodawcy do stosowania stawki 0% zależy od tego, czy w okresie objętym pytaniem faktycznie doszło do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów w rozumieniu przepisów prawa wspólnotowego. Uznanie danej dostawy za czynności wewnątrzwspólnotowe musi być dokonywane na podstawie elementów obiektywnych, takich jak fizyczne przemieszczenie towarów pomiędzy państwami, a nie wyłącznie od spełnienia obowiązków formalnych.

Analizując powołane powyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny, stwierdzić należy, że do uznania dostaw, które wystąpiły w rzeczywistości jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów, konieczne jest przejście prawa do rozporządzania danym towarem jak właściciel, przemieszczenie towaru pomiędzy dwoma państwami członkowskimi oraz posiadania statusu podatnika przez strony transakcji. Zatem prawo Zainteresowanego do zastosowania stawki preferencyjnej 0% zależy przede wszystkim od tego, czy faktycznie doszło do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów prawa.

Jak wskazał Wnioskodawca, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowych dostaw zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska.

Zatem w przedmiotowej sprawie warunki dokumentacyjne, które mają potwierdzać faktyczne dokonanie dostaw wewnątrzwspólnotowych, zostały spełnione.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić zatem należy, iż Zainteresowany ma prawo do zastosowania stawki 0% podatku od towarów i usług dla dostaw towarów do odbiorców w kraju Unii Europejskiej poza Polską dokonanych w okresie od dnia 1 marca 2011 r. do dnia 30 czerwca 2011 r., bowiem brak zarejestrowania dla celów VAT-UE w ww. okresie, nie uniemożliwia potraktowania faktycznych dostaw jako transakcji wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl