ILPP4/443-280/11-4/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2011 r. (data wpływu 4 kwietnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 czerwca 2011 r. (data wpływu 1 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczeń nabycia i sprzedaży samochodów używanych na terytorium Niemiec - jest prawidłowe.

W dniu 4 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczeń nabycia i sprzedaży samochodów używanych na terytorium Niemiec. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 24 czerwca 2011 r. (data wpływu 1 lipca 2011 r.) o podpis osoby upoważnionej do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o interpretację indywidualną.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą samochodów używanych, starszych niż 6 miesięcy z przebiegiem powyżej 6000 km Przyjmuje on zamówienia od klientów na samochody, wyszukuje określony model, przedstawia ofertę i jeśli klient ją zaakceptuje, nabywa samochód we własnym imieniu, a następnie sprzedaje klientowi. Samochody nabywane i odbierane są przez Spółkę w Niemczech, a sprzedawane dla odbiorców z Francji, Hiszpanii i Portugalii.

Klient nabywający samochód od Zainteresowanego na własny koszt transportuje pojazd do Francji, Hiszpanii lub Portugalii. Samochody nie trafiają do Polski, a przemieszczenie samochodów odbywa się tylko w ramach Unii Europejskiej.

Zakupy samochodów dokonywane są w systemie VAT marża, zgodnie z art. 120, natomiast sprzedaż dokonywana jest na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jako nabywca posługuje się dla tej czynności polskim numerem NIP z przedrostkiem PL.

Dostawcy samochodów z Niemiec w formie oświadczenia powołują się na § 25a niemieckiej ustawy o podatku obrotowym z dnia 26 listopada 1979 r., oraz przepisy art. 312-325 Dyrektywy VAT w sprawie sprzedaży towarów na zasadach szczególnych VAT marża.

Siedziba Zainteresowanego zarejestrowana jest w Polsce, gdzie mieści się zarząd, prowadzone jest biuro, księgowość i realizowane są wszystkie czynności biurowe (korespondencja, przechowywanie dokumentów itp.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka poprawnie rozlicza wyżej wymienione transakcje nie wykazując dostaw i nabyć wewnątrzwspólnotowych z tytułu nabycia i sprzedaży samochodów, rozliczając dla potrzeb podatku VAT jedynie marżę ze sprzedaży samochodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcje nabycia i dostawy samochodu nie będą podlegały opodatkowaniu VAT w Polsce, ponieważ opodatkowaniu podlega jedynie odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz występuje wyłączenie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów ze względu na art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy oraz wyłączenie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ze względu na art. 13 ust. 8 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, zgodnie z art. 2 ust. 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się sprzedażą samochodów używanych, starszych niż 6 miesięcy, z przebiegiem powyżej 6000 km Nabywa on samochody we własnym imieniu, a następnie sprzedaje je klientom. Samochody są nabywane i odbierane przez Spółkę w Niemczech, a sprzedawane dla odbiorców z Francji, Hiszpanii i Portugalii, którzy na własny koszt transportują pojazdy z Niemiec do Francji, Hiszpanii lub Portugalii. Samochody nie trafiają do Polski, a przemieszczenie samochodów odbywa się tylko w ramach Unii Europejskiej.

Miejsce świadczenia to nic innego jak miejsce opodatkowania danej czynności. Zatem, jego określenie ma istotne znaczenie dla prawidłowego ustalenia państwa, w którym powstaje obowiązek podatkowy z tytułu danej czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Regulacje dotyczące miejsca świadczenia przy dostawie towarów, zostały zawarte w art. 22 ustawy.

Z opisu prawy wynika, że Zainteresowany, nabywa we własnym imieniu w Niemczech samochody. Następnie na terytorium Nieniec dokonuje on sprzedaży tych samochodów odbiorcom z Francji, Hiszpanii i Portugalii.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Artykuł 9 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionych informacji stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie nie występują wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów o których mowa w art. 9 ust. 1 ustawy. Zainteresowany nabywa bowiem we własnym imieniu przedmiotowe samochody na terytorium Niemiec i w wyniku tych transakcji towary te nie są wysyłane ani transportowane na terytorium innego państwa członkowskiego. Zatem samochody te nie opuszczają terytorium Niemiec w wyniku ich nabycia przez Wnioskodawcę.

Klienci nabywający samochody od Zainteresowanego, na własny koszt transportują pojazdy do Francji, Hiszpanii lub Portugalii. Samochody nie trafiają do Polski, a przemieszczenie samochodów odbywa się tylko w ramach Unii Europejskiej.

Stosownie do treści art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (...) (art. 2 pkt 1 ustawy).

Mając na uwadze opis sprawy oraz przywołane przepisy stwierdzić należy, że dokonywane przez Zainteresowanego transakcje sprzedaży samochodów odbiorcom z Francji, Hiszpanii i Portugalii, którzy na własny koszt transportują pojazdy do Francji, Hiszpanii lub Portugalii, nie spełniają definicji wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Zgodnie bowiem z dyspozycją art. 13 ust. 1 ustawy, za takowe można uznać wywóz (przemieszczenie) towarów z terytorium Polski na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, w wykonaniu czynności dostawy towarów. Jednak jak poinformował Wnioskodawca, przedmiotowe samochody nie trafiają do Polski, a ich przemieszczenie odbywa się tylko w ramach Unii Europejskiej.

W związku z powyższym, transakcje te nie są wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy, ponieważ warunkiem koniecznym jest aby towar był wywieziony z terytorium kraju, tj. Polski, co nie ma miejsca w niniejszej sprawie.

Mając na uwadze dokonane powyżej ustalenia stwierdzić należy, że dokonywane przez Spółkę transakcje nie spełniają ani definicji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, ani wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, a jako dokonywane poza terytorium Polski (Niemcy) nie podlegają regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym transakcje nabycia i dostawy samochodów nie podlegają opodatkowaniu w Polsce uznać należy za prawidłowe, wskazując jednocześnie, iż powołane przez niego przepisy art. 10 ust. 1 pkt 4 oraz art. 13 ust. 8 ustawy nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Dodatkowo należy wskazać, iż w związku z faktem, iż miejsce świadczenia (opodatkowania) sprzedawanych przez Zainteresowanego samochodów nie jest terytorium kraju, ich dostawa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, art. 120 ustawy, regulujący kwestie szczególnej procedury w zakresie dostawy m.in. towarów używanych, także nie ma zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym. Bowiem powołany art. 120 ustawy ma zastosowanie dla określonych transakcji podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.