ILPP4/443-28/11-4/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani X, przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2010 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 4 stycznia 2011 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 4 stycznia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 marca 2011 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 15 marca 2011 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 17 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu przewozu na terytorium kraju środka transportu - jest prawidłowe.

W dniu 4 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu przewozu na terytorium kraju środka transportu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 11 marca 2011 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 15 marca 2011 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 17 marca 2011 r.) o własne stanowisko Wnioskodawczyni.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zainteresowana jest obywatelką Polski, ze stałym adresem zameldowania w P. Od marca 2010 r. mieszka i pracuje w B. (Republika Słowacji), gdzie otrzymała kartę stałego pobytu. w 2010 r. jej centrum życiowe znajdowało się na Słowacji.

W sierpniu 2010 r. Wnioskodawczyni otrzymała w banku słowackim kredyt na zakup samochodu i w dniu 30 sierpnia 2010 r. dokonała zakupu samochodu osobowego marki XXX, który został zarejestrowany w B. na słowackie tablice rejestracyjne. Jest ona zatrudniona na umowę o pracę w firmie x w B. i nie prowadzi działalności gospodarczej. Samochód wykorzystuje wyłącznie do celów prywatnych (osobistych).

W 2011 r. Zainteresowana zamierza wrócić na stałe do Polski i tym samym, jej samochód będzie musiał zostać przerejestrowany na polskie warunki. Otrzymała ona informację, że przed rejestracją w Polsce będzie musiała jeszcze raz zapłacić podatek VAT. Podatek VAT (zawarty w cenie samochodu) został przez nią zapłacony na Słowacji w momencie zakupu samochodu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 9, art. 10 i art. 11 ustawy o podatku VAT, nie można zakwalifikować dokonanego przez nią zakupu jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, ponieważ:

* nie jest ona podatnikiem VAT,

* samochód nie był i nie jest wykorzystywany w działalności gospodarczej,

* zakupiony samochód jest nowym środkiem transportu,

* zakupiony przez nią samochód nie został wysłany lub przetransportowany do innego państwa członkowskiego (został zakupiony i zarejestrowany na Słowacji) i przez cały jej pobyt w tym państwie będzie używany przez nią na Słowacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle obowiązujących przepisów i opisanego stanu faktycznego istnieje konieczność ponownej zapłaty podatku VAT w Polsce za zakupiony samochód.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nabywając samochód na terytorium Republiki Słowackiej (w warunkach posiadania karty stałego pobytu na Słowacji i pozostając w stosunku zatrudnienia w słowackiej firmie), nie dokonała ona czynności będącej wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie wg art. 9, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania towarem jako właściciel i przemieszczenie towaru na terytorium innego państwa członkowskiego. w przypadku Zainteresowanej nastąpiło nabycie towaru lecz nie nastąpiło jego przemieszczenie. w przypadku zakupu nowego samochodu w innym kraju Unii Europejskiej, obowiązek zapłaty podatku występuje w kraju, do którego samochód został wywieziony.

Dla ustalenia czy w danym wypadku mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem podlegającym opodatkowaniu w Polsce, konieczne jest ustalenie, czy czynność podlegająca na tymże wewnątrzwspólnotowym nabyciu miała miejsce w Polsce.

Z treści art. 9 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku VAT wynika, że potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, zawsze wymaga spełnienia dwóch przesłanek:

* po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jako właściciel, a więc na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa towaru,

* po drugie, w wyniku dokonanej transakcji towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki; tylko wewnątrzwspólnotowe nabycie dokonane na terytorium kraju podlega opodatkowaniu w Polsce.

Kupując samochód na Słowacji, tj. w kraju w którym Wnioskodawczyni posiadała kartę stałego pobytu i zatrudnienia i nie rozważała możliwości szybkiego powrotu do kraju, tj. przed upływem 6 miesięcy, nie kupowała go z zamiarem natychmiastowego przewiezienia do kraju stałego zameldowania (Polski). Dlatego też podatek VAT został zapłacony (w cenie samochodu) w kraju zakupu samochodu, tj. w kraju, w którym samochód został po raz pierwszy zarejestrowany, a następnie przez wiele miesięcy przez nią używany do celów osobistych (nie prowadzi ona działalności gospodarczej).

Ponadto, zgodnie z zasadami zawartymi w VI Dyrektywie VAT, ustawodawca polski przyjął zasadę, że obowiązek podatkowy spoczywa na nabywcy. Podatek VAT zawsze będzie pobierany w kraju, w którym nowy środek transportu będzie używany.

Wobec powyższego Zainteresowana uważa, że podatek VAT od zakupionego przez nią nowego środka transportu (z salonu samochodowego na podstawie faktury VAT, w której naliczono podatek) został uiszczony w kraju zakupu i użytkowania samochodu.

Wskazała ona również, że w momencie przywozu samochodu na teren Polski nie będzie on już nowym środkiem transportu w rozumieniu art. 2 ust. 10 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Artykuł 9 ust. 2 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

Natomiast art. 9 ust. 3 ustawy wskazuje, iż przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika (art. 11 ust. 1 ustawy).

Przez nowy środek transportu - zgodnie z art. 2 pkt 10 lit. a) ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. - rozumie się przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy lądowe napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowata, jeżeli przejechały nie więcej niż 6 000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu lądowego uznaje się dzień, w którym został on pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub w którym po raz pierwszy podlegał on obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza; jeżeli nie można ustalić dnia pierwszej rejestracji pojazdu lądowego lub dnia, w którym podlegał on pierwszej rejestracji, za moment dopuszczenia do użytku tego pojazdu uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta.

W przypadku gdy podatnicy, o których mowa w art. 15, oraz podmioty niebędące podatnikami wymienionymi w art. 15, niemające obowiązku składania deklaracji podatkowej, o którym mowa w ust. 1-3 lub w ust. 8, dokonują jedynie wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu, deklarację podatkową w zakresie nabywanych nowych środków transportu składa się w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu - art. 99 ust. 10 ustawy.

Zgodnie z art. 103 ust. 3 ustawy, w przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 9 i 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.

Przepis ust. 3 stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju art. 103 ust. 4 ustawy.

Zainteresowana jest obywatelką Polski, ze stałym adresem zameldowania na terytorium kraju. Od marca 2010 r. mieszka i pracuje w Republice Słowacji, gdzie otrzymała kartę stałego pobytu. w sierpniu 2010 r. dokonała ona zakupu samochodu osobowego marki XXX, który został zarejestrowany na Słowacji. Wnioskodawczyni jest zatrudniona na umowę o pracę i nie prowadzi działalności gospodarczej, zakupiony samochód wykorzystuje wyłącznie do celów prywatnych (osobistych). Poinformowała ona, iż podatek VAT od nowego środka transportu (zawarty w cenie samochodu zakupionego w salonie samochodowym) został przez nią zapłacony na Słowacji w momencie zakupu samochodu. Wskazała również, że w momencie przywozu samochodu na teren Polski nie będzie on już nowym środkiem transportu w rozumieniu art. 2 ust. 10 ustawy.

W związku z faktem, iż Zainteresowana zamierza wrócić w 2011 r. na stałe do Polski, jej wątpliwości budzi fakt, czy będzie zobowiązana do powtórnej zapłaty podatku VAT z tytułu przywozu na terytorium kraju przedmiotowego samochodu osobowego i potraktowania tej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, że nie zostaną w niej spełnione warunki, aby przywóz zakupionego na Słowacji samochodu osobowego uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i opodatkować podatkiem VAT w kraju. Przemieszczeniu tego samochodu osobowego nie towarzyszy bowiem przeniesienie prawa do rozporządzania nim jak właściciel, a samochód ten nie służy czynnościom wykonywanym przez Wnioskodawczynię jako podatnika na terytorium kraju, lecz wyłącznie potrzebom prywatnym (osobistym). Nie można przyjąć również, że do przywozu tego samochodu do kraju dochodzi w wyniku dostawy dokonanej na terytorium Słowacji. Zainteresowana bowiem dokonała jego zakupu w sierpniu 2010 r. i jak wskazała przez wiele miesięcy używała go do celów osobistych. Ponadto Wnioskodawczyni poinformowała, iż w momencie przywozu do Polski, nabyty przez nią na Słowacji samochód nie będzie spełniał definicji nowego środka transportu, o którym mowa w art. 2 pkt 10 ustawy.

Odnosząc powyższe do pytania zadanego przez Zainteresowaną stwierdzić należy, że w świetle obowiązujących przepisów w przedmiotowej sprawie nie istnieje konieczność ponownej zapłaty podatku VAT w Polsce z tytułu przywozu zakupionego na Słowacji samochodu osobowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.