ILPP4/443-266/11-2/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2, § 6 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2011 r. (data wpływu 28 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za wewnątrz wspólnotową dostawę towarów - jest prawidłowe.

W dniu 28 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za wewnątrz wspólnotową dostawę towarów

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zarówno Wnioskodawca jak i nabywca są zarejestrowani jako podatnicy VAT zidentyfikowani na potrzeby transakcji wewnątrz wspólnotowych. Wnioskodawca posiada ważny i prawidłowy numer identyfikacji podatkowej dla potrzeb podatku VAT w handlu wewnątrzwspólnotowym wygenerowany w Polsce, a nabywca taki numer wygenerowany na Cyprze. Podmiot cypryjski będzie przesyłał zapłatę za zamawiane towary bezpośrednio spółce polskiej. Zgodnie jednak z zamówieniem od spółki cypryjskiej miejscem dostawy towaru w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej ma być Wielka Brytania - gdzie znajduje się ostateczny nabywca tego towaru. Na zamówieniu od spółki cypryjskiej zamieszczone będą dokładne dane miejsca dostawy. Podmiot brytyjski nieznany będzie spółce polskiej i nie będzie ona posiadać informacji, czy posiada on numer identyfikacji podatkowej na potrzeby handlu wewnątrz wspólnotowego, ani też żadnych innych szczegółów na temat transakcji w wyniku której nabędzie on towar od spółki cypryjskiej lub od nabywców towaru od niej. Spółka polska dokonywać będzie dostawy bezpośrednio do Anglii na zamówienie spółki cypryjskiej korzystając z usług polskich firm transportowych. Fakturę za towar będzie wystawiał polski podmiot na rzecz nabywcy z Cypru, wpisując na fakturze numer identyfikacji dla potrzeb transakcji wewnątrz wspólnotowych sprzedawcy polskiego i nabywcy cypryjskiego, a przedmiotem sprzedaży będzie dostawa towaru. Dokumenty przewozowe spółka polska otrzyma od przewoźnika polskiego, a wynikać z nich będzie dowóz towaru do finalnego odbiorcy z Wielkiej Brytanii. Wysyłka przyporządkowana jest dostawie dokonanej z Polski na Cypr.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy omawianą dostawę dokonaną przez pierwszego podatnika w łańcuchu dostaw na rzecz drugiego uczestnika transakcji należy uznać za dostawę wewnątrz wspólnotową z Polski na Cypr i opodatkować stawką 0% polskiego podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa zrealizowana przez polską spółkę do podmiotu na Cyprze będzie uznana za dostawę wewnątrz wspólnotową opodatkowaną stawką 0% podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 13 ust. 1-2, ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. przez wewnątrz wspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8. Przepis ten stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Wewnątrz wspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15 powołanej ustawy, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97 tej ustawy, z zastrzeżeniem ust. 7.

Powyższy przepis wskazuje, jakie czynności należy uznać za dostawę wewnątrz wspólnotową. Pomocniczo zwrócić uwagę należy również na przepis art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, który definiuje pojęcie samej dostawy, pod którym to pojęciem rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Jeżeli powyższe warunki są spełnione, to wówczas sprawdzić należy, czy dana dostawa wewnątrz wspólnotowa podlegać będzie opodatkowaniu według stawki 0% VAT, co w stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku uregulowane jest w przepisach art. 42 ust. 1-2, ust. 3 i 11-12a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Wewnątrz wspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Warunki, o których mowa w pkt 1 powyżej, uznaje się za spełnione również wówczas, gdy nie są spełnione wymagania w zakresie:

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrz wspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrz wspólnotowa, w szczególności:

Jeżeli warunek, o którym mowa w pkt 2 powyżej, nie został spełniony przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za:

W przypadkach, o których mowa w ust. 12, otrzymanie dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, upoważnia podatnika do wykazania wewnątrz wspólnotowej dostawy towarów ze stawką 0% w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za okres rozliczeniowy, w którym dostawa ta została dokonana, i dokonania korekty deklaracji podatkowej oraz odpowiednio informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1.

Jeżeli zatem powyższe warunki są spełnione, to wówczas podatnik ma prawo zastosować, w stosownym momencie, stawkę 0% podatku od towarów i usług. Taka sytuacja zachodzić będzie, zdaniem Zainteresowanej, w zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem niniejszego wniosku.

Nie bez znaczenia, według Spółki, dla opisanego wyżej zdarzenia przyszłego są również przepisy art. 22 ust. 2-3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. określające miejsce świadczenia w przypadku dostawy towarów. Zgodnie z zawartą w nich regulacją w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

W przypadku, o którym mowa wyżej dostawę towarów, która:

Spółka polska brać bowiem będzie udział w transakcji łańcuchowej, w której przedmiot dostawy będzie wysyłany przez pierwszego w kolejności podatnika VAT lub na jego rzecz (Wnioskodawca) z terytorium jednego państwa członkowskiego UE (Polska) na terytorium innego państwa członkowskiego (Wielka Brytania).

W takim przypadku wysyłkę należy przyporządkować dostawie dokonanej przez pierwszego (podmiot polski) na rzecz drugiego uczestnika transakcji (podmiot cypryjski), zgodnie z powołanymi wyżej zasadami ustalania miejsca świadczenia dostawy towarów. Oznacza to, iż dostawa realizowana przez pierwszy podmiot lub na jego rzecz (Wnioskodawcę) jest dostawą w pewien sposób "ruchomą", której miejscem opodatkowania jest państwo, w którym transport się rozpoczyna i na gruncie przepisów wspólnotowych uznana zostanie w tym państwie (w przypadku zdarzenia przyszłego będzie to Polska) za wewnątrz wspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 138 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 z późn. zm.).

W myśl tego przepisu państwa członkowskie zwalniają dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium danego państwa, ale na terytorium wspólnoty, przez sprzedawcę lub na jego rzecz dokonane dla innego podatnika działającego w państwie członkowskim innym niż państwo wysyłki lub transportu towarów. Przepis ten, zawierający tzw. zwolnienie z prawem do odliczenia został transponowany do polskiego systemu prawnego w drodze ustanowienia stawki 0% na podstawie art. 42 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Ustawa z dnia 11 marca 2004 r., w powołanych przepisach art. 22 ust. 2 i ust. 3 wprowadza zasady określania miejsca świadczenia w przypadku tzw. transakcji łańcuchowych, kiedy towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany tylko od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy. Wówczas przyjąć należy, że ma miejsce tylko jedna wysyłka, więc tylko do jednej z transakcji można ustalić miejsce świadczenia w oparciu o powyższe zasady. W odniesieniu do pozostałych dostaw, którym nie można przypisać wysyłki, ustalenie miejsca świadczenia odbywa się jak dla towarów nie wysyłanych, a więc według miejsca, w którym znajdowały się w momencie dostawy. Gdy transportu dokona Wnioskodawca (spółka polska), a towar bezpośrednio będzie wysyłany z Polski do nabywcy finalnego (Wielka Brytania) transport (wysyłka) przyporządkowany będzie dostawie dokonanej z polski do drugiego w kolejności nabywcy-spółki z Cypru.

Nabywca z Cypru poda polskiemu dostawcy swój numer VAT UE wygenerowany na Cyprze. Dostawa realizowana z Polski na Cypr będzie zatem dostawą wewnątrz wspólnotową opodatkowaną stawką 0% w Polsce. Pozostałe dostawy odbyły się bez przemieszczania towaru, o miejscu ich opodatkowania decyduje, czy poprzedzają one wysyłkę, czy też są jej następstwem.

W niniejszym przypadku wszystkie warunki uznania dostawy z Polski na Cypr za wewnątrz wspólnotową dostawę towarów w świetle art. 13 ust. 1-2 i 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. zostały spełnione, towary bowiem, w wyniku tej transakcji dostarczone zostaną do innego kraju członkowskiego Unii Europejskiej. W opisie zdarzenia przyszłego właściciel towaru (spółka polska) wyzbędzie się jego własności i posługując się osobami trzecimi wykonującymi usługi przewozu, pozostawi towar w miejscu wskazanym przez nabywcę - które to miejsce nie musi być ani jego miejscem przebywania, ani nie musi być jego własnością lub znajdować się w posiadaniu zależnym. Co więcej może to być miejsce posiadane przez kolejnego nabywcę, nawet potencjalnego. Treścią stosunku prawnego łączącego pierwotnego sprzedawcę z pierwszym nabywcą będzie przeniesienie prawa do rozporządzania towarem, jak właściciel i jednocześnie dowóz towaru do miejsca wskazanego przez tego nabywcę. W przypadku transakcji łańcuchowej kilku podatników dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że towar ten trafia na zlecenie któregoś z odbiorców od pierwszego w łańcuchu dostawcy bezpośrednio do odbiorcy ostatniego w łańcuchu.

Podatnik poosiadać też będzie komplet dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3, lub w art. 42 ust. 11 powołanej ustawy. Zdaniem Wnioskodawcy dokumenty wynikające albo z pierwszego ze wskazanych przepisów, albo dokumenty wynikające z drugiego z nich, w równym stopniu uprawniać będą polską spółkę, do zastosowania stawki 0% w miesiącu rozliczeniowym.

"Wskazane w art. 42 ust. 11 ustawy z 2004 r. o podatku od towarów i usług dokumenty uzupełniające (nieobowiązkowe) nie muszą potwierdzać faktu dostarczenia towaru na terytorium innego państwa członkowskiego, lecz mają wskazywać, że nastąpiła wewnątrz wspólnotowa dostawa, czyli transakcja polegająca na wywozie towarów z terytorium Polski w wykonaniu czynności określonych w art. 7 powołanej ustawy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium Polski." (wyrok WSA w Kielcach z dnia 8 maja 2008 r., sygn. akt I SA/Ke 114/08, publ. LEX nr 388865.

Przede wszystkim co się liczy dla zidentyfikowania dostawy wewnątrz wspólnotowej to prawidłowość przeniesienia własności towaru miedzy spółką polską a cypryjską i wywóz towaru z Polski do innego państwa członkowskiego UE, przy czym nie musi to być Cypr, a może to być terytorium Wielkiej Brytanii - nawet jeżeli nie doszłoby do transakcji łańcuchowej. Spółka polska posiadać bowiem będzie wyłącznie instrukcje od spółki cypryjskiej i nie będzie wiedzieć, czy miejsce przeznaczenia w Wielkiej Brytanii będzie jej magazynem, czy też kolejnego nabywcy. Ani bowiem przepis art. 13, ani też art. 42 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., jak też odpowiadające im przepisy wspólnotowe, nie zawierają takiego warunku. Mechanizm opodatkowania całości transakcji, w części dotyczącej nabywcy, nie wpływa bowiem na opodatkowanie dostawcy. Dostawa i nabycie wewnątrz wspólnotowe stanowią jedną czynność faktyczną, lecz już na etapie ich zdefiniowania zostały odróżnione przez prawodawcę unijnego i przez ustawodawcę, jako dwie czynności prawne - rodzące prawno podatkowo relewantne zdarzenia prawne - choć wypływające z jednego zdarzenia faktycznego. W takim przypadku nie będzie podstaw do odmowy spółce polskiej przysługującej jej stawki VAT 0%. Jedyną bowiem podstawą stosowania tej stawki będzie posiadanie odpowiedniej dokumentacji wskazanej w art. 42 ust. 3 lub ust. 11 powołanej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.