ILPP4/443-252/13-4/ISN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2013 r. (data wpływu 5 czerwca 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 sierpnia 2013 r. (data wpływu 19 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku - jest prawidłowe.

W dniu 5 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 sierpnia 2013 r. (data wpływu 19 sierpnia 2013 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Głównym profilem działalności gospodarczej Wnioskodawcy są roboty budowlane. W ramach świadczonych usług Zainteresowany zajmuje się również wykonywaniem i montażem saun i urządzeń SPA - wanien SPA, łaźni parowych, pieców do saun itp., w obiektach budownictwa mieszkaniowego zaliczanego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Każda kompletna sauna zbudowana jest z kabiny drewnianej (wykonywana z własnego materiału lub kupowana jako gotowa kabina innego producenta celem sprzedaży z usługą montażu), pieca do sauny (kupowanego i sprzedawanego z usługą montażu) oraz akcesoriów (kupowanych i montowanych w tej kabinie). Wanny SPA i łaźnie parowe są kupowane i odsprzedawane zawsze z usługą dostawy, montażu i uruchomienia. Konstrukcja łaźni oraz siedziska w niej są wykonywane z własnego materiału. Sauny jak i łaźnie, wanny SPA są wykonywane jako wolnostojące, ale w większości (80%) są wykonywane jako indywidualne do określonego pomieszczenia i tam zabudowywane na stałe pod wymiar. Wnioskodawca do każdej instalacji wykonuje również przyłącza podstawowych mediów, tzn.: instalacji elektrycznej, wodnej, kanalizacyjnej i wentylacyjnej. Zarówno sauny jak i inne urządzenia SPA sprzedawane są zawsze z usługą montażu i uruchomienia. Łącznie zatem stanowią usługę obejmującą kompleksowo dostawę i montaż elementów własnej produkcji jak i innych producentów. Urządzenia i elementy są na stałe połączone z instalacją elektryczną, wodną, kanalizacyjną i nie ma możliwości swobodnego rozporządzania nimi - wymagają wcześniej demontażu. Montaż kabin i saun drewnianych, wykonywany zarówno przez producenta wyrobu jak i przez podmiot nie będący producentem elementów zabudowy sklasyfikowany jest wg PKWiU 43.32.10.0, natomiast montaż urządzeń saun, łaźni parowych, wanien SPA itp. sklasyfikowany jest pod symbolem PKWiU 43.22.1. Powyższa klasyfikacja została potwierdzona decyzją z Urzędu Statystycznego w Łodzi zgodnie z pismem z 16 marca 2012 r.

W złożonym uzupełnieniu Zainteresowany wskazał, że usługi świadczone przez niego - będące przedmiotem zapytania - wykonywane są zarówno w ramach remontu, modernizacji, jak i budowy i przebudowy. Sauny, wanny SPA i łaźnie parowe są montowane głównie w budynkach i lokalach jednorodzinnych. Zdarzają się również sytuacje kiedy montaż ww. urządzeń odbywa się w pomieszczeniach służących ogółowi mieszkańców, tj. w częściach wspólnych budynków mieszkalnych. Budynki, w których są świadczone ww. usługi sklasyfikowane są wg PKOB pod symbolami 111 i 112.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności związane z dostawą, montażem i uruchomieniem kabin saun oraz montażem urządzeń do saun, montażem wanien SPA, łaźni parowych itp., w lokalach mieszkalnych nie przekraczających powierzchni 150 m2 oraz w budynkach mieszkalnych o powierzchni poniżej 300 m² opodatkowane powinny być stawką 8%.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, obowiązujące dla celów podatkowych klasyfikacje PKWiU, przepisy ustawy o podatku od towarów i usług a także wyroki: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z 30 listopada 2011 r. (sygn. akt I SA/Op 456/11) oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 lutego 2013 r. (sygn. akt I FSK 243/12 - orzeczenie prawomocne), uważa on, że czynności o których mowa, tj. dostawa, montaż i uruchomienie kabin saun, łaźni parowych, wanien SPA itp., w lokalach mieszkalnych nie przekraczających powierzchni 150 m² oraz w budynkach mieszkalnych o powierzchni poniżej 300 m2 opodatkowane powinny być stawką VAT 8%, zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Artykuł 41 ust. 2 ustawy stanowi, że dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się - w myśl art. 41 ust. 12 ustawy - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się - na mocy art. 41 ust. 12a ustawy - obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy - do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Artykuł 2 pkt 12 ustawy stanowi, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), zawierającym usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Przepisy ustawy nie definiują pojęć: budowa, remont, modernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) - przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei z pkt 7a tego artykułu wynika, że przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 art. 3 ustawy - Prawo budowlane. Zgodnie z jego brzmieniem, przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

W znaczeniu słownikowym ("Współczesny słownik języka polskiego", red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), "remont" oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast "montaż" to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei "instalować" oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Modernizacja to "unowocześnienie i usprawnienie czegoś" - według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA - www.sjp.pwn.pl).

W związku z przytoczonymi definicjami stwierdzić należy, że pojęcie "montaż" odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

Należy zauważyć, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku od towarów i usług decydujące znaczenie ma ustalenie, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Zastosowanie prawidłowej stawki podatku uzależnione jest także od postanowień umowy na wykonanie robót budowlanych. Jeżeli przedmiotem umowy będą roboty budowlane w budynkach mieszkalnych (PKOB 11) jako całości - to należna będzie stawka w wysokości 8%. Jeżeli jednak w umowie zostanie wskazane, że roboty budowlane dotyczyć będą poszczególnych części budynku, tj. powierzchni mieszkalnych i odrębnie powierzchni niemieszkalnych, wówczas w odniesieniu do usług wykonywanych w części mieszkalnej zastosowanie znajdzie stawka podatku w wysokości 8%, natomiast do usług wykonywanych w części niemieszkalnej - stawka podatku w wysokości 23%.

Z uwagi na to, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy należy stwierdzić, że stawki te mogą mieć zastosowanie wyłącznie do czynności wskazanych wprost przez prawodawcę w ustawie. Skoro zatem preferencyjna - 8% stawka podatku - stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy - ma zastosowanie wyłącznie do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, to należy stwierdzić, że wszelkie inne czynności dotyczące tych obiektów nie mogą korzystać z tej preferencji podatkowej.

Z opisu sprawy wynika, że głównym profilem działalności gospodarczej Wnioskodawcy są roboty budowlane. W ramach świadczonych usług Zainteresowany zajmuje się również wykonywaniem i montażem saun i urządzeń SPA - wanien SPA, łaźni parowych, pieców do saun itp. - w obiektach budownictwa mieszkaniowego zaliczanego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Każda kompletna sauna zbudowana jest z kabiny drewnianej (wykonywana z własnego materiału lub kupowana jako gotowa kabina innego producenta celem sprzedaży z usługą montażu), pieca do sauny (kupowanego i sprzedawanego z usługą montażu) oraz akcesoriów (kupowanych i montowanych w tej kabinie). Wanny SPA i łaźnie parowe są kupowane i odsprzedawane zawsze z usługą dostawy, montażu i uruchomienia. Konstrukcja łaźni oraz siedziska w niej są wykonywane z własnego materiału. Sauny jak i łaźnie oraz wanny SPA są wykonywane jako wolnostojące, ale w większości (80%) są wykonywane jako indywidualne do określonego pomieszczenia i tam zabudowywane na stałe pod wymiar. Wnioskodawca do każdej instalacji wykonuje również przyłącza podstawowych mediów, tzn.: instalacji elektrycznej, wodnej, kanalizacyjnej i wentylacyjnej. Zarówno sauny jak i inne urządzenia SPA sprzedawane są zawsze z usługą montażu i uruchomienia. Łącznie zatem stanowią usługę obejmującą kompleksowo dostawę i montaż elementów własnej produkcji jak i innych producentów. Urządzenia i elementy są na stałe połączone z instalacją elektryczną, wodną, kanalizacyjną i nie ma możliwości swobodnego rozporządzania nimi - wymagają wcześniej demontażu. Usługi świadczone przez Zainteresowanego, będące przedmiotem zapytania wykonywane są zarówno w ramach remontu, modernizacji, jak i budowy i przebudowy. Sauny, wanny SPA i łaźnie parowe są montowane głównie w budynkach i lokalach jednorodzinnych. Zdarzają się również sytuacje kiedy montaż ww. urządzeń odbywa się w pomieszczeniach służących ogółowi mieszkańców, tj. w częściach wspólnych budynków mieszkalnych. Budynki w których są świadczone ww. usługi sklasyfikowane są wg PKOB pod symbolami 111 i 112.

Analiza powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania stawki podatku w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności (dostawa wraz z montażem i uruchomieniem kabin saun oraz montażem urządzeń do saun, montażem wanien SPA, łaźni parowych) musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji bądź przebudowy budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 8%.

Zatem w odniesieniu do usług polegających na dostawie wraz z montażem i uruchomieniem kabin saun oraz montażem urządzeń do saun, montażem wanien SPA i łaźni parowych, wykonywanych w ramach remontu, modernizacji, jak i budowy oraz przebudowy obiektów zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym przy założeniu, że stanowią one element konstrukcyjny całego budynku bądź tworzą stałe elementy substancji lokalu, zastosowanie ma stawka podatku w wysokości 8%, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy (przy uwzględnieniu art. 41 ust. 12c ustawy).

Reasumując, wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności związane z dostawą, montażem i uruchomieniem kabin saun oraz montażem urządzeń do saun, montażem wanien SPA, łaźni parowych, w lokalach mieszkalnych nie przekraczających powierzchni 150 m2 oraz w budynkach mieszkalnych o powierzchni poniżej 300 m2 - powinny być opodatkowane stawką podatku w wysokości 8%.

Stawka ta ma również zastosowanie w sytuacji, kiedy montaż ww. urządzeń odbywa się w pomieszczeniach służących ogółowi mieszkańców, tj. w częściach wspólnych budynków mieszkalnych, gdyż pomieszczenia służące ogółowi mieszkańców należy uznać za części nieruchomości wspólnej budynku mieszkalnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ pragnie również zauważyć, że granice szczególnego postępowania podatkowego którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Zainteresowany występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy - Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Zainteresowanego.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym a Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem opisu stanu faktycznego. Ponieważ interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Zainteresowanego w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.