ILPP4/443-248/12-4/EWW - Stawka 0% podatku VAT dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2012 r. (data wpływu 6 czerwca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 sierpnia 2012 r. (data wpływu 23 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jest prawidłowe.

W dniu 6 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 sierpnia 2012 r. (data wpływu 23 sierpnia 2012 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania oraz stanowiska własnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Jako firma produkująca koperty i działająca w zasięgu międzynarodowym, Wnioskodawca produkuje koperty na zamówienie klientów (otrzymywane m.in. od biur handlowych za pośrednictwem zintegrowanego systemu informatycznego) oraz organizuje dostawy wyprodukowanych przez siebie dóbr w miejsce wskazane przez klienta. Dostawy są dokonywane na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer indentyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy (jest nim biuro handlowe, które następnie fakturuje klienta), którego siedziba mieści się w innym niż Polska kraju UE.

Miejscami niektórych dostaw na rzecz ww. nabywcy są firmy mające siedzibę na terenie Polski. Firmy te, na zlecenie nabywcy, organizują dalszy transport kopert (po insertowaniu i przepakowaniu) do innego kraju Unii Europejskiej. Jako że Zainteresowany dostarczył koperty na terenie Polski, wystawił fakturę VAT na biuro handlowe z zastosowaniem 23% stawki VAT. Po wystawieniu faktury nabywca przedstawił dokumenty potwierdzające wywóz kopert do innego kraju Wspólnoty, z których jednak nie wynika wprost, że w ramach dokonanej dostawy zostały dostarczone koperty wyprodukowane przez Spółkę. Dlatego aby udokumentować dostawę wewnątrzwspólnotową oraz w konsekwencji, móc skorzystać ze stawki VAT 0%, na fakturze dla biura handlowego, rozważa ona zastąpienie dokumentów CMR oraz listów przewozowych oświadczeniem od ostatecznego odbiorcy o otrzymaniu dostawy, które zawierałoby:

* numer zamówienia klienta,

* numer zlecenia produkcyjnego Wnioskodawcy,

* dostarczony nakład w sztukach,

* charakterystykę otrzymanych kopert (wymiary, rodzaj papieru, rodzaj nadruku, ilość kolorów).

Oświadczenie to zostałoby dostarczone za pośrednictwem poczty elektronicznej.

Dokument w takiej postaci pozwalałby jednoznacznie stwierdzić, iż koperty wyprodukowane i dostarczone do firmy insertującej przez Zainteresowanego zostały wywiezione do innego kraju Unii Europejskiej, w związku z czym opisaną transakcje można uznać za transakcję wewnątrzwspólnotową i skorzystanie ze stawki VAT 0% na fakturze dla biura handlowego jest uzasadnione.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, iż w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której Wnioskodawca (dostawca kopert) dokonał sprzedaży kopert na rzecz biura handlowego z siedzibą w innym niż Polska kraju UE. Biuro handlowe, na rzecz którego dokonał on sprzedaży jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Sprzedane na rzecz biura handlowego koperty, zgodnie z wytycznymi tego biura, zostały za pośrednictwem przewoźnika (spedytora) dostarczone do firmy insertującej mającej swoją siedzibę na terytorium Polski. Firma insertująca przygotowała koperty do dalszego transportu (insertowanie, przepakowanie kopert) do biura handlowego lub ostatecznego odbiorcy, którzy swoje siedziby mają w innym niż Polska kraju UE. Siedziba biura handlowego i ostatecznego klienta znajduje się w tym samym kraju UE innym niż Polska. Po otrzymaniu kopert ostateczny nabywca przesyła Zainteresowanemu w formie elektronicznej oświadczenie o otrzymaniu kopert. Oświadczenie to zawiera:

* numer zamówienia klienta,

* numer zamówienia produkcyjnego Wnioskodawcy,

* dostarczony nakład w sztukach,

* charakterystykę otrzymanych kopert (wymiary, rodzaj papieru, rodzaj nadruku, ilość kolorów).

Otrzymane od finalnego odbiorcy oświadczenie stanowi podstawę do uznania powyższej transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie i stanowi podstawę do zastosowania stawki VAT 0%. Koperty sprzedawane są przez Wnioskodawcę na rzecz biura handlowego mającego siedzibę w innym niż Polska kraju UE, to te same koperty, które za pośrednictwem firmy insertującej trafiają do biura handlowego, które dalej przekazuje je do finalnego odbiorcy lub bezpośredni do ostatecznego odbiorcy.

Zainteresowany jest zarejestrowany jako podatnik VA UE. W odniesieniu do powyższej transakcji poinformował on, że nie jest to wewnątrzwspólnotowa transakcja trójstronna, o której mowa w art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dokumentem poświadczającym wywóz sprzedanych przez Spółkę kopert z terytorium kraju będzie otrzymane w formie elektronicznej oświadczenie finalnego odbiorcy o otrzymaniu kopert.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisaną transakcję można uznać za dostawę wewnątrzwspólnotową w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy o podatku VAT, po udokumentowaniu jej dowodami łącznie potwierdzającymi, że koperty wyprodukowane przez niego zostały wywiezione z terytorium kraju do innego kraju UE na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, którego siedziba mieści się w innym niż Polska kraju UE. Podstawę do zastosowania przez Zainteresowanego stawki VAT 0% stanowią, zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o podatku VAT, takie dokumenty jak:

* kopia faktury,

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

* oraz zgodnie z art. 42 ust. 11 pkt 4 ustawy o podatku VAT, oświadczenie nabywcy potwierdzające przejęcie przez niego towaru na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z opisu sprawy wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca produkuje koperty na zamówienie klientów (m.in. od biur handlowych) oraz organizuje dostawy wyprodukowanych przez siebie dóbr w miejsce wskazane przez klienta. W przedmiotowej sprawie dokonał on sprzedaży na rzecz nabywcy - biura handlowego, które następnie fakturuje klienta ostatecznego. Biuro to jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Sprzedane na rzecz biura handlowego koperty, zgodnie z wytycznymi tego biura, zostały za pośrednictwem przewoźnika (spedytora) dostarczone do firmy insertującej mającej swoją siedzibę na terytorium Polski. Firma insertująca przygotowała koperty do dalszego transportu (insertowanie, przepakowanie kopert) do biura handlowego lub ostatecznego odbiorcy, którzy swoje siedziby mają w innym niż Polska kraju UE. Firma ta, na zlecenie nabywcy, organizuje dalszy transport kopert (po insertowaniu i przepakowaniu) do innego kraju Unii Europejskiej. Siedziba biura handlowego i ostatecznego klienta znajduje się w tym samym kraju UE innym niż Polska.

Stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

Artykuł 22 ust. 3 ustawy wskazuje, iż w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

* poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

* następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

Wskazać należy, iż podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostały wykonane w danym państwie, a ściślej te czynności, które zostały uznane za wykonane w danym miejscu. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania. Określenie miejsca świadczenia jest szczególnie istotne w przypadku dostawy towarów, która odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw członkowskich. Miejsce świadczenia wskazuje jednocześnie państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana.

W przedmiotowej sprawie towar będący przedmiotem dostawy dla biura handlowego, należy uznać za towar transportowany przez jego nabywcę, bowiem fakt, iż zostaje on dostarczony przez Zainteresowanego do firmy insertującej na terytorium Polski, nie ma znaczenia w przedmiotowej sprawie (na zlecenie nabywcy firma ta organizuje dalszy transport towarów do innego kraju Unii Europejskiej).

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić zatem należy, iż zarówno w przypadku, gdy towar będący przedmiotem dostawy jest wysyłany bezpośrednio do biura handlowego, jak i w przypadku gdy jest on wysyłany do ostatecznego klienta, miejscem jego dostawy dokonanej przez Spółkę jest/będzie terytorium kraju.

Artykuł 13 ust. 1 ustawy wskazuje, iż przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Artykuł 13 ust. 6 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97 (...).

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Przepisy art. 13 ust. 2 pkt 1 i ust. 6 ustawy wymagają dla uznania danej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, aby obie strony transakcji były podatnikami zarejestrowanymi dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w różnych krajach członkowskich, tj. aby dostawca towaru był zarejestrowany jako podatnik VAT UE na terytorium Polski zaś nabywcą towaru winien być podatnik podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż Polska.

W niniejszej sprawie powyższe warunki są spełnione, ponieważ jak poinformował Wnioskodawca, dokonał on dostawy wyprodukowanych przez siebie kopert na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej z innego niż Polska kraju Unii Europejskiej (biura handlowego). W wyniku tej dostawy towary te zostały wywiezione za pośrednictwem przewoźnika (spedytora) i dostarczone do firmy insertującej mającej swoją siedzibę na terytorium Polski, która na zlecenie nabywcy, po insertowaniu i przepakowaniu organizuje dalszy transport kopert do innego kraju Unii Europejskiej. Zainteresowany wskazał także, iż jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

W tym miejscu należy stwierdzić, iż okoliczność ewentualnego składowania kopert w Polsce przez firmę inwertującą, w celu ich inwertowania i przepakowania, nie stoi na przeszkodzie zakwalifikowania ich sprzedaży jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Mając na uwadze ww. informacje stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia/będziemy mieli do czynienia z dokonaną przez Wnioskodawcę wewnątrzwspólnotową dostawą towarów (kopert), o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie do art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Zasady opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, tj. nabycie wg stawki właściwej dla danego towaru, zaś dostawa wg stawki 0% (z prawem do odliczenia) powoduje, że podatek z tytułu danej czynności faktycznej (którą jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami, u jednego kontrahenta stanowiące wewnątrzwspólnotowe nabycie, u drugiego zaś odpowiednio wewnątrzwspólnotową dostawę) jest faktycznie rozliczany przez nabywcę w państwie, do którego towary zostały ostatecznie przemieszczone.

Zaznaczyć należy, że w myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Z przedstawionych informacji wynika, iż transport towarów do kontrahenta realizowany jest przez przewoźnika (spedytora).

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, a w konsekwencji jej opodatkowanie preferencyjną stawką 0%. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji - jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego.

Drugi z warunków, o którym mowa wyżej, od którego spełnienia zależy potraktowanie danej dostawy jako dostawy wewnątrzwspólnotowej opodatkowanej stawką podatku w wysokości 0%, dotyczy udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia. Koncentruje się on zatem na faktycznych, a nie prawnych aspektach transakcji. Powyższy warunek został określony wprost w cyt. wyżej art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym ważne jest to, aby przedmiotowe dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został wywieziony z terytorium kraju oraz został faktycznie dostarczony do innego państwa członkowskiego.

W art. 42 ust. 11 ustawy przewidziano dowody uzupełniające. Z przepisu tego wynika, że jeśli dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski, dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa.

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%, uzależnione jest zatem w znacznej mierze od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru z terytorium kraju i dostarczenia go do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż Polska. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy, rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy stwierdzić należy, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Należy jednak podkreślić, iż dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0%, podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jak poinformował Zainteresowany, podstawę do zastosowania przez niego stawki 0% są następujące dokumenty:

* kopia faktury,

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

* zgodnie z art. 42 ust. 11 pkt 4 ustawy, oświadczenie nabywcy potwierdzające przejęcie przez niego towaru na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, które zawiera: numer zamówienia klienta, numer zamówienia produkcyjnego Wnioskodawcy, dostarczony nakład w sztukach, charakterystykę otrzymanych kopert (wymiary, rodzaj papieru, rodzaj nadruku, ilość kolorów).

Przenosząc powyższy opis sprawy na grunt przepisów ustawy o podatku od towarów i usług dotyczących uprawnienia do zastosowania preferencyjnej stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, należy uznać posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty wskazane w tym opisie za dokumenty, które wystarczająco uprawdopodobniają/uprawdopodobniać będą wywiezienie towarów z terytorium kraju i dostarczenie ich do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić zatem należy, iż dla opisanej transakcji, stanowiącej wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, zasadne jest/będzie zastosowanie stawki podatku w wysokości 0%, stosownie do art. 41 ust. 3 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i stanowiska własnego, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.