ILPP4/443-237/14-4/ISN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2014 r. (data wpływu 13 maja 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 lipca 2014 r. (data wpływu 17 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 lipca 2014 r. (data wpływu 17 lipca 2014 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest właścicielem nieruchomości położonej w G. Zainteresowana stała się właścicielem nieruchomości na podstawie umowy darowizny jej rodziców w dniu 27 lutego 1986 r. - działka o pow. 0,5986 ha, akt notarialny. Dnia 26 października 1992 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni została obdarowana ponownie działką gruntu o pow. 1,5999 ha. Od chwili stania się właścicielem ww. gruntów Zainteresowana uprawiała je rolniczo, stając się osobą objętą ubezpieczeniem społecznym rolników - KRUS.

Dnia 28 marca 2014 r. na wniosek Wnioskodawczyni, Burmistrz zatwierdził projekt podziału nieruchomości. Na ww. gruncie powstały 24 działki, z czego 13 działek to działki z możliwością zabudowy a reszta to działki stanowiące część drogi wewnętrznej dla obsługi przyległych nieruchomości oraz takie, które nie mogą samodzielnie stanowić odrębnej nieruchomości i winny być zbyte na rzecz właścicieli sąsiednich nieruchomości w celu ich powiększenia. Nieruchomość będąca przedmiotem podziału w pasie o szerokości ok. 70 m od ul. "a" znajduje się na obszarze, dla którego nie ma obowiązującego planu miejscowego a dla pozostałej części obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego terenu przy ul. "a" w G., będący zmianą planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego Miasta. Przedmiotowa nieruchomość leży na terenie oznaczonym w ww. planie symbolami M.U.Z. i P.

Zainteresowana dodała, że działki stanowiące odrębną nieruchomość - z możliwością zabudowy zamierza ona uzbroić, czyli doprowadzić do nich prąd elektryczny oraz wodę. Ponadto Wnioskodawczyni dodała, że na żadną z działek nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy.

W złożonym uzupełnieniu Zainteresowana poinformowała, że powodem sprzedaży działek jest uzyskanie środków finansowych. Działki będące przedmiotem sprzedaży uprawiał rolniczo rolnik i zbiory stawały się jego własnością. Wnioskodawczyni nie dokonywała zbioru i sprzedaży płodów rolnych. Zainteresowana nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Przedmiotowych działek nie udostępnia i nie udostępniała odpłatnie innym osobom na podstawie umów najmu, dzierżawy, użyczenia. W celu przygotowania przedmiotowych działek do sprzedaży, oprócz doprowadzenia prądu oraz wody, Wnioskodawczyni zamierza ponieść nakłady na utwardzenie drogi wewnętrznej w postaci wysypania piasku oraz tłucznia i zwlacowania. Oprócz tego Zainteresowana zamierza zamieścić ogłoszenia o sprzedaży w prasie, internecie, na banerze. Część działek nr 239/9 i 239/8 znajduje się na obszarze, dla którego nie ma obowiązującego planu miejscowego, a dla pozostałej części obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego terenu przy ul. "a" w G., będący zmianą planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego Miasta. Działki położone w obszarze obowiązywania ww. planu znajdują się w jednostce stanowiącej strefę zamieszkania M, strefę usług U, strefę rekreacji Z, strefę miejsc pracy P, o przeznaczeniu podstawowym pod zabudowę mieszkaniową oraz jako funkcję uzupełniającą terenu: usługi oraz przemysł i rzemiosło, tereny rekreacji i zieleni. Zmiany przeznaczenia gruntu dokonano na wniosek Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku sprzedaży przedmiotowych działek Zainteresowana stanie się osobą wykonującą działalność gospodarczą i płatnikiem podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni, jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej nie stanie się ona nią tylko dlatego, że sprzedaje swój majątek osobisty - działki budowlane. Teren, na którym znajdują się przedmiotowe działki nie został kupiony w celu przekształcenia i sprzedania jako działki budowlane. Teren ten Zainteresowana dostała od rodziców w spadku 28 lat i 22 lata temu. Wnioskodawczyni jest przekonana, że nie można traktować jej jako osoby, która prowadzi działalność gospodarczą, ponieważ nie spełnia kryteriów ku temu. Tym samym Zainteresowana uważa, że nie powinna zostać płatnikiem podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem - w świetle przytoczonych powyżej przepisów - grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, s. 1, z późn. zm.) - "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. Natomiast "działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Opodatkowaniu VAT podlega - na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE - odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

I tak, jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zauważyć należy, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Konieczne jest zatem ustalenie, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy, Wnioskodawczyni, w celu dokonania dostawy działek podjęła/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkować będzie koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też zbycie to nastąpi w ramach zarządu jej majątkiem prywatnym.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem jak wyżej wskazano, w kwestii opodatkowania dostawy działek istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy Wnioskodawczyni w celu dokonania ich sprzedaży podjęła/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkować będzie koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W świetle powyżej przytoczonych przepisów dostawa gruntu będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzonej działalności gospodarczej, co może mieć miejsce również przy czynności dokonanej jednorazowo.

W związku z powyższym należy wskazać, że istotnym elementem, przesądzającym o uznaniu dokonywanych przez Zainteresowaną transakcji sprzedaży za prowadzenie działalności gospodarczej są czynności przygotowawcze, jakie poczyniła/poczyni Wnioskodawczyni w związku z planowaną dostawą działek. Na wniosek Zainteresowanej dokonano zmiany przeznaczenia gruntu. Wnioskodawczyni wystąpiła także o podział nieruchomości, w wyniku którego powstały 24 działki (z czego 13 działek to działki z możliwością zabudowy a reszta to działki stanowiące część drogi wewnętrznej dla obsługi przyległych nieruchomości oraz takie, które nie mogą samodzielnie stanowić odrębnej nieruchomości i winny być zbyte na rzecz właścicieli sąsiednich nieruchomości w celu ich powiększenia). Działki stanowiące odrębną nieruchomość - z możliwością zabudowy - Zainteresowana zamierza uzbroić, czyli doprowadzić do nich prąd elektryczny oraz wodę. W celu przygotowania przedmiotowych działek do sprzedaży oprócz doprowadzenia prądu oraz wody Wnioskodawczyni zamierza ponieść nakłady na utwardzenie drogi wewnętrznej w postaci wysypania piasku oraz tłucznia i zwlacowania. Oprócz tego zamierza zamieścić ogłoszenia o sprzedaży w prasie, internecie, na banerze.

Przedstawione powyżej okoliczności sprawy wskazują na zamiar sprzedaży nieruchomości z zyskiem, ponieważ Zainteresowana podjęła określone działania zmierzające do zbycia nieruchomości, tj. skutecznie wystąpiła o zmianę przeznaczenia gruntu, dokonała podziału nieruchomości na mniejsze działki, zamierza uzbroić działki (doprowadzić prąd elektryczny i wodę), planuje ponieść nakłady na utwardzenie drogi wewnętrznej oraz zamieścić ogłoszenia o sprzedaży w prasie, internecie i na banerze - co w konsekwencji ma umożliwić zbycie gruntów i uzyskanie jak najatrakcyjniejszej ceny. Zatem wykonanie ww. czynności wskazuje na podjęcie przez Wnioskodawczynię świadomych działań zmierzających do sprzedaży działek w celu osiągnięcia korzyści finansowej.

Zauważyć należy, że działania te nie są działaniami incydentalnymi i sporadycznymi, lecz powtarzalnymi i nakierowanymi na osiągnięcie określonego dochodu. Z całokształtu opisanego określonego zespołu konkretnych działań Zainteresowanej wynika więc, że przedmiotowa sprzedaż będzie następować w warunkach wskazujących na jej handlowy i zarobkowy charakter.

W rezultacie, dostawa przedmiotowych działek w przedstawionych okolicznościach będzie dostawą dokonywaną przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc przez podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w ust. 1 tego przepisu. Nie można zatem uznać, aby w tej konkretnej sytuacji dostawa ta stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym Wnioskodawczyni.

Zatem, w przypadku sprzedaży przedmiotowych działek Zainteresowana stanie się osobą wykonującą działalność gospodarczą i podatnikiem podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.