ILPP4/443-230/11-4/ISN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2, § 6 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2011 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Warszawie 4 marca 2011 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 14 marca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 maja 2011 r. (data wpływu 20 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku, wystawiania faktur i prawa do odliczenia podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 4 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku, wystawiania faktur i prawa do odliczenia podatku VAT. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 maja 2011 r. (data wpływu 20 maja 2011 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, Wnioskodawca realizował w 2010 r. zadanie pod nazwą "Przebudowa budynku". Budynek służyć będzie mieszkańcom i zaspokajać ich potrzeby wspólnoty lokalnej. Dokonywane w ramach realizacji inwestycji zakupy towarów i usług nie miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Kwota podatku nie została zaliczona do objęcia kosztami kwalifikowanymi w rozumieniu przepisów regulujących zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Gmina nie wykazywała w związku z prowadzoną inwestycją podatku naliczonego ani należnego. Inwestycja prowadzona była na budynku OSP na podstawie porozumienia zawartego pomiędzy Zainteresowanym a Ochotniczą Strażą Pożarną.

W porozumieniu Ochotnicza Straż Pożarna wyraziła zgodę na realizację inwestycji przez Gminę - na tym obiekcie. Jednocześnie Wnioskodawca zobowiązał się do bieżącego utrzymania obiektu świetlicy wiejskiej z własnych środków przez okres co najmniej 7 lat od dokonania ostatniej płatności przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Gmina ponosić będzie koszty bieżącego utrzymania obiektu takie jak zakup opału, energii elektrycznej, bieżące remonty i inne zakupy. Ponadto, Zainteresowany składając wniosek o przyznanie pomocy w ramach działania 313, 322, 323 "Odnowa i rozwój wsi" w załączniku do wniosku "Obliczenie wartości bieżącej netto" wykazał, iż planuje uzyskać wpływy po zrealizowaniu operacji w wysokości 20.000 zł rocznie. Byłyby to wpływy za wynajem sali OSP na różnego rodzaju imprezy. Stronami w zawieranych umowach będzie Gmina i wynajmujący salę.

W uzupełnieniu do wniosku poinformowano, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma obowiązek wystawiać faktury za wynajem sali w budynku OSP stosując stawkę podstawową (dla wynajmujących lokale stanowiące jej mienie takie faktury wystawia) i czy może w związku z wystąpieniem sprzedaży opodatkowanej wykazywać podatek naliczony z faktur dotyczących zakupów związanych z bieżącym utrzymaniem wynajmowanej sali OSP.

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien on wystawiać faktury za wynajem sali w OSP, stosując stawkę podstawową VAT, gdyż jest to czynność opodatkowana, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec tego, Zainteresowany uważa również, iż ma prawo do odliczania podatku VAT od zakupów związanych z utrzymaniem tego obiektu, gdyż zaistnieje wtedy związek pomiędzy czynnościami opodatkowanymi VAT, a podatkiem naliczonym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast przez świadczenie usług, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, iż Gmina, będąca czynnym podatnikiem VAT, zamierza wynajmować salę w budynku OSP.

Kwestie zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zasada swobody umów zapisana jest w art. 353 ¹ k.c., w świetle którego strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Strony mogą dowolnie ustalać stosunki cywilnoprawne, jednakże postanowienia umów nie mogą pozostawać w sprzeczności z innymi przepisami prawa, do stosowania których strony są zobowiązane.

Umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki. Jak wynika z art. 659 § 1 k.c., przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, a odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego wynagrodzenia.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, lecz są objęte zwolnieniem wskazanym w § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392). Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższe wyłączenie nie będzie miało zastosowania w niniejszej sprawie, bowiem jak wynika z analizy sprawy Gmina zamierza zawrzeć umowy najmu sali, które to w świetle przepisów kodeksu cywilnego są umowami cywilnoprawnymi.

W konsekwencji najem sali w przedmiotowej sprawie stanowić będzie odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W świetle przepisu art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury - art. 106 ust. 4 ustawy.

Jak poinformował Zainteresowany, wynajem sali będzie dokonywany w znacznej większości na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej na organizację spotkań rodzinnych, wesel, komunii. Wnioskodawca ocenił, że udział podmiotów prowadzących działalność gospodarczą może wynosić około 5% całości usług wynajmu.

Wobec powyższego, mając na uwadze stan sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 106 ust. 4 ustawy, Zainteresowany nie będzie miał obowiązku wystawiania faktur VAT osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, jednakże na żądanie tych osób będzie on zobowiązany do wystawienia faktury.

Obowiązek wystawienia faktury wystąpi jednak w przypadku najmu sali na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

Jednocześnie wskazać należy, iż stosownie do art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ponadto ustawodawca przewidział obniżone stawki oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień, jednak zakresem tym nie została objęta usługa najmu. Tym samym, podlega ona opodatkowaniu stawka podatku w wysokości 23%.

Podsumowując, Gmina będzie miała obowiązek wystawiać faktury za wynajem sali z zastosowaniem stawki podatku w wysokości 23%, w przypadku gdy wynajmującym będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Natomiast obowiązek taki nie wystąpi w przypadku wynajmu sali na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, chyba że osoby te wystąpią z takim żądaniem.

W odniesieniu do kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego tut. Organ wyjaśnia.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Z treści cytowanego wyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Jak wynika z powołanych przepisów art. 86 ustawy, prawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

W przedmiotowej sprawie zostanie spełniony podstawowy warunek wskazany w art. 86 ust. 1 ustawy, czyli nabywane towary i usługi będą miały związek ze sprzedażą opodatkowaną (najmem sali), tym samym Zainteresowanemu będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki na bieżące utrzymanie wynajmowanej sali, z zastrzeżeniem art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.