ILPP4/443-229/13-4/BA

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 sierpnia 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/443-229/13-4/BA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2013 r. (data wpływu 23 maja 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 sierpnia 2013 r. (data wpływu 7 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 5 sierpnia 2013 r. (data wpływu 7 sierpnia 2013 r.) o opis sprawy oraz o prawidłowe pełnomocnictwo.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca sprzedał w marcu 2013 r. usługę nazwaną "L", czyli chemiczną technologię utylizacji (niszczenia) nośników danych (dysków twardych). Polega ona na wymontowaniu talerzy (na których zapisane są dane) z obudowy twardego dysku. Następnie talerze cięte są na drobne ścinki (wiórowanie) i ostatecznie w postaci zwiórkowanej przekazane są do reaktora chemicznego. W trakcie procesu utylizacji - w wyniku działania odpowiednich substancji chemicznych - talerze dysków twardych ulegają całkowitemu roztworzeniu (rozpuszczeniu) i dzięki temu zostają bezpowrotnie zniszczone wraz z zapisanymi na nich danymi. Pozostaje po nich zaledwie niewielka ilość ekologicznej cieczy. Cały ten proces odbywa się w mobilnym centrum utylizacji danych, czyli jeżdżącym laboratorium, w lokalizacji wskazanej przez klienta.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że zgodnie z otrzymanym pismem z Urzędu Statystycznego w (...) ww. usługi mieszczą się w ugrupowaniach:

* utylizacja zużytych dysków twardych, innych magnetycznych lub optycznych nośników danych PKWiU 38.21.10.0 - "usługi związane z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia";

* demontaż zużytych dysków twardych i ich przekazanie do firmy zajmującej się recyklingiem PKWiU 38.31 - "usługi w zakresie demontażu wyrobów zużytych".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę podatku od towarów i usług Wnioskodawca winien stosować przy sprzedaży wyżej opisanych usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa "L" spełnia definicję usługi kwalifikowanej jako PKWiU 38.21.10.0 "usługi związane z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia" i podlega 8% stawce VAT (poz. 148 zał. nr 3 do ustawy o VAT). Dla pewności Zainteresowany zwrócił się do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w (...) o sklasyfikowanie usługi wg PKWiU, nazwanej przez niego "L". W odpowiedzi na jego pismo uzyskał on informację, że wymienione w piśmie usługi mieszczą się w ugrupowaniach:

* PKWiU 38.21.10.0 - "usługi związane z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia";

* PKWiU 38.31 - "usługi w zakresie demontażu wyrobów zużytych".

Tym samym Wnioskodawca uważa, że w przypadku świadczenia kompleksowych usług niszczenia danych określanych przez sprzedawcę jako "L" spełnione zostały wymogi kwalifikacji PKWiU 38.21.10.0.

Natomiast jeśli Zainteresowany świadczy jedynie usługi demontażu wyrobów zużytych bez ich niszczenia w ramach procesu usuwania danych, właściwą będzie do zastosowania stawka 23% dla potrzeb podatku od towarów i usług. W sytuacji, gdy usługa demontażu wyrobów zużytych będzie jedną z wielu części składowych usługi głównej polegającej na bezpiecznej utylizacji zużytego dysku twardego (lub innych części magnetycznych lub optycznych nośników danych, szczegółowo opisanych w stanie faktycznym), to jego zdaniem właściwą stawką będzie 8% ze względu na fakt, że główną usługą jest "usługa związana z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia", natomiast demontaż jest tylko elementem składowym służącym wykonaniu ww. usługi wiodącej.

Reasumując, stawkę VAT do kompleksowej usługi "L" - zdaniem Wnioskodawcy - należy ustalić wg poz. 148 zał. nr 3 do ustawy o VAT, czyli na 8%. Z kolei dla usługi ograniczonej jedynie do demontażu nośnika danych należy stosować stawkę podstawową 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Artykuł 2 pkt 22 ustawy stanowi, że przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zatem dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary lub usługi, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Klasyfikacją do której odwołują się przepisy ustawy, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), którą dla celów podatku od towarów i usług stosuje się od 1 stycznia 2011 r.

Należy również podkreślić, że do zaklasyfikowania danego towaru bądź usługi do odpowiedniej grupy towarów lub usług czy też do weryfikacji wskazanej klasyfikacji nie są kompetentne organy podatkowe. Ponieważ w myśl Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług dla dostawy towarów i świadczenia usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Artykuł 41 ust. 2 ustawy stanowi, że dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże stosownie do art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu obniżoną stawką podatku w wysokości 8% podlegają towary i usługi wymienione m.in. w załączniku nr 3 do ustawy.

Pod poz. 148 załącznika nr 3 do ustawy stanowiącego "Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%" (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. - 8%) wymienione zostały usługi objęte grupowaniem PKWiU 38.21.10.0 - "Usługi związane z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia".

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca sprzedał w marcu 2013 r. usługę nazwaną "L", czyli chemiczną technologię utylizacji (niszczenia) nośników danych (dysków twardych). Polega ona na wymontowaniu talerzy (na których zapisane są dane) z obudowy twardego dysku. Następnie talerze cięte są na drobne ścinki (wiórowanie) i ostatecznie w postaci zwiórkowanej przekazane są do reaktora chemicznego. W trakcie procesu utylizacji - w wyniku działania odpowiednich substancji chemicznych - talerze dysków twardych ulegają całkowitemu roztworzeniu (rozpuszczeniu) i dzięki temu zostają bezpowrotnie zniszczone wraz z zapisanymi na nich danymi. Pozostaje po nich zaledwie niewielka ilość ekologicznej cieczy. Cały ten proces odbywa się w mobilnym centrum utylizacji danych, czyli jeżdżącym laboratorium, w lokalizacji wskazanej przez klienta.

Przedmiotem pytania Zainteresowanego jest określenie właściwej stawki podatku dla sprzedaży wyżej opisanych usług.

Zgodnie z otrzymanym przez Wnioskodawcę pismem z Urzędu Statystycznego (...), utylizacja zużytych dysków twardych, innych magnetycznych lub optycznych nośników danych - mieści się w grupowaniu PKWiU 38.21.10.0 - "usługi związane z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia".

Zatem sprzedaż wykonywanej przez Zainteresowanego usługi chemicznej technologii utylizacji (niszczenia) nośników danych (dysków twardych)"L" - sklasyfikowanej pod symbolem PKWiU 38.21.10.0 jako "Usługi związane z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia" - podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 w powiązaniu z poz. 148 załącznika nr 3 do ustawy.

Wskazać należy, że usługa demontażu zużytych dysków twardych i ich przekazanie do firmy zajmującej się recyklingiem - sklasyfikowana pod symbolem PKWiU 38.31 - nie została wymieniona w treści ustawy - jak i przepisów wykonawczych do niej - jako czynność podlegająca opodatkowaniu stawką obniżoną, a zatem podlega ona opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 23% - art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zatem wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na przedstawionym przez Zainteresowanego opisie stanu faktycznego.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl