ILPP4/443-19/12-10/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2012 r. (data wpływu 16 stycznia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 marca 2012 r. (data wpływu 2 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów przy dokumentacji w postaci skanu lub faksu (w przypadkach określonych we wniosku jako Warianty II, III, VI lub VII) - jest prawidłowe.

W dniu 16 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów przy dokumentacji w postaci skanu lub faksu (w przypadkach określonych we wniosku jako Warianty II, III, VI lub VII). Wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 marca 2012 r. (data wpływu 2 kwietnia 2012 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką komandytową zajmującą się produkcją m.in.: listw przypodłogowych, sidingu, parapetów, podłóg lite, paneli pvc, pokryć elewacyjnych itp. oraz ich dystrybucją na terytorium kraju i za granicą. W zakresie swojej działalności w Polsce, jako zarejestrowany czynny podatnik VAT-UE, dokonuje on wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: WDT) do kontrahentów, którzy są podatnikami podatku od wartości dodanej w krajach Unii Europejskiej. Transport towarów do kontrahenta realizowany jest przez firmy transportowe.

Przy każdej transakcji WDT Zainteresowany wystawia na rzecz zagranicznego kontrahenta fakturę VAT (dalej: Faktura WDT) z tytułu sprzedaży towarów.

Na fakturze tej podawane są:

* właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany kontrahentowi przez właściwe dla niego państwo członkowskie, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;

* numer VAT Wnioskodawcy, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy o VAT;

* w przypadku, gdy miejsce dostawy różni się od siedziby nabywcy, oprócz adresu kontrahenta wskazane jest miejsce dostarczenia towarów.

Spółka planuje w przyszłości zmodyfikować zasady dokumentowania transakcji WDT w związku z utrudnieniami (lub niemożliwością) pozyskiwania dokumentów przewozowych (problemy wynikają z działań kontrahentów lub firm transportowych).

W celu udokumentowania dokonywanych transakcji WDT i rozliczenia ich przy zastosowaniu stawki 0% VAT, planuje ona wykorzystywać następujące dokumenty:

* fakturę WDT, która zawiera m.in. nr dokumentu WZ;

* specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (w postaci dokumentu WZ).

Oprócz przedstawionych powyżej stałych elementów dokumentacji WDT, w zależności od zaistniałej sytuacji, dla objęcia transakcji WDT stawką 0% wykorzystywany będzie m.in. jeden z przedstawionych poniżej wariantów potwierdzenia dostarczenia towarów do odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju (Zainteresowany nie będzie dysponował oryginałami dokumentów przewozowych CMR).

Wariant II

Odbiór towarów potwierdzany będzie na podstawie oryginału oświadczenia przygotowanego przez kontrahenta zbiorczo dla dostaw zrealizowanych przez Wnioskodawcę na rzecz danego kontrahenta w danym okresie rozliczeniowym (np. zestawienia miesięczne). Zbiorcze potwierdzenie wystawiane na koniec każdego okresu rozliczeniowego zawierałoby dane dotyczące poszczególnych transakcji WDT zrealizowanych w danym okresie, w szczególności:

* miejsce i datę sporządzenia potwierdzenia,

* dane Zainteresowanego, jako podmiotu wysyłającego towary,

* dane kontrahenta, jako nabywcy towarów,

* miejsce i datę odbioru towarów,

* numery poszczególnych faktur, dokumentujących daną wysyłkę, wraz z datami ich wystawienia,

* numery dokumentów WZ,

* podpis lub pieczątkę kontrahenta.

Wariant III

WDT potwierdzana będzie na podstawie oryginałów podpisanych lub podstemplowanych oświadczeń kontrahenta sporządzanych odrębnie dla każdej dostawy, które zawierać będą:

* miejsce i datę sporządzenia potwierdzenia,

* dane Wnioskodawcy, jako podmiotu wysyłającego towary,

* dane kontrahenta, jako nabywcy towarów,

* miejsce i datę odbioru towarów,

* numery poszczególnych faktur, dokumentujących daną wysyłkę, wraz z datami ich wystawienia,

* numery dokumentów WZ,

* podpis lub pieczątkę kontrahenta.

Wariant VI

Dokumentem potwierdzającym wywóz i dostarczenie towarów będzie oryginał zbiorczego potwierdzenia dostawy towarów wystawiany przez spedytora lub przewoźnika. Potwierdzenie to będzie sporządzane zbiorczo dla wszystkich dostaw WDT realizowanych na rzecz danego kontrahenta w danym okresie i będzie zawierało w szczególności następujące dane:

* miejsce i datę sporządzenia potwierdzenia,

* dane przewoźnika,

* dane Zainteresowanego, jako podmiotu wysyłającego towary,

* dane odbiorcy towarów,

* miejsce i datę otrzymania towaru przez odbiorcę,

* numery przewozowe poszczególnych przesyłek,

* numery dokumentów WZ,

* numery poszczególnych faktur wraz z datami ich wystawienia,

* podpis i/lub pieczątkę przewoźnika.

Wariant VII

WDT potwierdzana będzie oryginałem podpisanego i/lub podstemplowanego oświadczenia spedytora lub przewoźnika, sporządzanego odrębnie dla każdej zrealizowanej dostawy WDT i zawierającego dane:

* miejsce i datę sporządzenia potwierdzenia,

* dane przewoźnika,

* dane Wnioskodawcy, jako podmiotu wysyłającego towary,

* dane odbiorcy towarów,

* miejsce i datę otrzymania towaru przez odbiorcę,

* numery przewozowe poszczególnych przesyłek,

* numery dokumentów WZ,

* numery poszczególnych faktur wraz z datami ich wystawienia,

* podpis i/lub pieczątkę przewoźnika.

Mając na względzie dotychczasowe doświadczenia w zakresie obiegu dokumentacji, Wnioskodawca przewiduje, iż w przypadku oświadczeń/potwierdzeń wskazanych w Wariantach II, III, VI lub VII, z przyczyn niezależnych od niego, może on dysponować wyłącznie skanem lub faksem wspomnianych w tych wariantach oświadczeń/potwierdzeń wystawianych przez kontrahentów lub przewoźników i spedytorów.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany poinformował, że transakcje planowane przez niego będą spełniały definicję zawartą w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Wskazał również, że będzie dysponował dokumentami wymienionymi w zdarzeniu przyszłym, które szczegółowo zostały przedstawione w powyższym wariancie. W jego opinii, wyżej przedstawione dokumenty będą potwierdzać wywóz towarów z terytorium kraju do innego państwa Unii Europejskiej (np. skoro odbiorca towarów lub podmiot przez niego upoważniony poświadczył odbiór towarów w magazynie zlokalizowanym na terytorium Francji, to oświadczenie takie będzie jednoznaczne z potwierdzeniem, że towar został wywieziony do innego kraju Wspólnoty Europejskiej).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy posiadanie Faktury WDT, specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku oraz skanu lub faksu oświadczeń/potwierdzeń wymienionych w Wariantach II, III, VI lub VII, będzie upoważniać Spółkę do zastosowania stawki podatku VAT 0% w stosunku do tak udokumentowanej transakcji WDT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku nieuzyskania oryginału dokumentu potwierdzającego dostarczenie towarów do odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, o którym mowa w Wariantach II, III, VI oraz VII, możliwym pozostanie posłużenie się skanem lub faxem dokumentu, o którym mowa w poszczególnych Wariantach. W takim przypadku, skan lub fax dokumentu oraz Faktura WDT i specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku stanowić będą dokumentację uprawniającą do objęcia danej transakcji WDT stawką VAT 0%.

Zainteresowany stoi na stanowisku, że w przypadku, gdyby dokumenty potwierdzające realizację WDT (inne niż Faktura WDT oraz specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku) wskazane w Wariantach II, III, VI oraz VII miałyby formę elektroniczną (skan) lub zostały przesłane faxem, a zatem nie przyjęłyby formy "papierowego" oryginału, możliwe będzie zastosowanie stawki 0% VAT.

Należy mieć na uwadze, iż art. 42 ustawy o VAT nie stawia warunku, aby podatnik posiadał oryginały dokumentów wykazanych w tej regulacji. Zdaniem Spółki, fakt wywozu towaru z Polski na terytorium innego państwa członkowskiego Wspólnoty może być potwierdzony w dowolnej formie, tj. oświadczenia/potwierdzenia przesłanego pocztą tradycyjną, e-mailową lub faksem. Jeżeli posiadana wersja dokumentu jednoznacznie będzie potwierdzała przeprowadzenie transakcji WDT, może stanowić ona podstawę do zastosowania stawki 0% VAT - niezależnie od formy, w jakiej zostanie dostarczona Zainteresowanemu.

Pogląd taki podzielany jest zarówno przez doktrynę, władze skarbowe, jak i sądy administracyjne. Przykładowo, w orzeczeniu z dnia 11 kwietnia 2008 r. (III SA/Wa 155/08), warszawski WSA podkreślił, iż: "W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przesianemu w formie elektronicznej czy faksem. W ocenie Sądu nie stanowi także podstawy dla odmowy zastosowania stawki podatku 0% przy dokonaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów okoliczność dysponowania przez Skarżącą kopią listu przewozowego".

Z kolei w wyroku z dnia 24 czerwca 2010 r. (III SA/Wa 1018/10) WSA podkreślił, że: "Skoro więc przepisy obowiązującej Dyrektywy uznają za dokumenty oryginalne, również przesłane w wersji elektronicznej, po spełnieniu stosownych wymagań, to inne dokumenty handlowe i przewozowe mogą występować w obrocie prawnym w odpisach poprzez ich kserokopie, odpisy faksowe lub odpisy skanowane i przesyłane przy pomocy poczty elektronicznej. (...) Dla istoty sprawy ważne jest, aby dostawa została potwierdzona czytelnym dowodem wskazującym, że towar określonego rodzaju wypełnił kryteria dostawy wewnątrzwspólnotowej".

Podobny pogląd wyrażony był także w innych orzeczeniach sądów administracyjnych, w tym również NSA:

* wyrok z dnia 28 stycznia 2010 r. (I FSK 142 1/08);

* wyrok z dnia 27 września 2007 r. (III SA/Wa 1210/07);

* wyrok z dnia 12 lutego 2009 r. (III SA/Wa 1909/08).

Również stanowisko władz podatkowych, wyrażane w tym zakresie, pozostaje zbieżne z przywołanymi orzeczeniami sądów administracyjnych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 2 września 2011 r. (IPPP1-443-1340/09/11-7/S/PR) stwierdził:"biorąc pod uwagę, że nigdzie nie stanowi się o formie dokumentów, zasadniczo dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Zgodzić się zatem należy z twierdzeniem, że dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem. Oznacza to tym samym, iż w przedmiotowej sprawie na Spółce nie ciąży obowiązek dostarczenia dokumentów oryginalnych, i dopuszczalne jest w tym celu gromadzenie dokumentów w formie oryginałów, jak również ich kopii, a także w formie dokumentów przesłanych drogą elektroniczną lub faksem".

Podobne podejście do omawianej kwestii wyrażane jest w piśmiennictwie. Jak wskazują Ryszard Kubacki oraz Adam Bartosiewicz: "Nie ma wymogu, aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę "papierową". (...) Zgodzić się należy z twierdzeniem, że dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłanej faksem". Takie samo stanowisko prezentują Jerzy Martini, Przemysław Skorupa oraz Marek Wojda, wskazując: "Biorąc jednak pod uwagę zasady wynikające z prawa wspólnotowego oraz orzecznictwa ETS, należy zauważyć, że w każdym przypadku gdy podatnik jest w stanie wykazać, że dokonał dostawy wewnątrzwspólnotowej, również przy użyciu kopii dokumentów czy też korespondencji elektronicznej (jeżeli są one wiarygodne), prawo do zastosowania stawki 0% nie powinno być kwestionowane".

W świetle powyższego, mając na uwadze zarówno brzmienie przepisów, jak i jednolitą wykładnię prezentowaną przez władze podatkowe oraz doktrynę, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż prawo do zastosowania stawki 0% VAT będzie przysługiwało również w przypadku, gdyby dokumenty potwierdzające fakt zrealizowania WDT, przedstawione w poszczególnych Wariantach II, III, VI oraz VII przyjęły formę elektroniczną (skan przesłany emailem) lub też formę faksu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 13 ust. 1 ustawy wskazuje, iż przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Artykuł 13 ust. 6 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97 (...).

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Przepisy art. 13 ust. 2 pkt 1 i ust. 6 ustawy wymagają dla uznania danej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, aby obie strony transakcji były podatnikami zarejestrowanymi dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w różnych krajach członkowskich, tj. aby dostawca towaru był zarejestrowany jako podatnik VAT UE na terytorium Polski zaś nabywcą towaru winien być podatnik podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż Polska.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie do art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Dla uznania więc danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów konieczne jest, aby po jednej stronie transakcji występował polski podatnik, po drugiej zaś stronie podatnik podatku od wartości dodanej z innego państwa członkowskiego. Jest to związane z faktem, że dana dostawa tylko wówczas może być uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów czego praktycznym wyrazem jest stawka 0% (z prawem do odliczenia) - jeśli zapewnione jest, że dostawa ta będzie opodatkowana w państwie nabywcy towaru, co zagwarantowane będzie wówczas, jeśli zostanie ona opodatkowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie.

Zatem zasady opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, tj. nabycie wedle stawki właściwej dla danego towaru, zaś dostawa, wedle stawki 0% (z prawem do odliczenia) powoduje, że podatek z tytułu danej czynności faktycznej (którą jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami, u jednego kontrahenta stanowiące wewnątrzwspólnotowe nabycie, u drugiego zaś odpowiednio wewnątrzwspólnotową dostawę) jest faktycznie rozliczany przez nabywcę w państwie, do którego towary zostały ostatecznie przemieszczone.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest spółką komandytową zajmującą się produkcją m.in.: listw przypodłogowych, sidingu, parapetów, podłóg lite, paneli pvc, pokryć elewacyjnych itp. oraz ich dystrybucją na terytorium kraju i za granicą. W zakresie swojej działalności w Polsce, jako zarejestrowany czynny podatnik VAT-UE, dokonuje on dostaw towarów do kontrahentów, którzy są podatnikami podatku od wartości dodanej w krajach Unii Europejskiej. Na wystawionej fakturze Spółka podaje m.in. właściwy i ważny numer dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany kontrahentowi przez właściwe dla niego państwo członkowskie, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że czynności wykonywane przez Zainteresowanego spełniają definicję wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Zaznaczyć należy, że w myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Z przedstawionych informacji wynika, iż transport towarów do kontrahenta realizowany jest przez firmy transportowe.

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

Natomiast zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, a w konsekwencji jej opodatkowanie preferencyjną stawką 0%. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji - jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego.

Drugi z warunków, o którym mowa wyżej, od którego spełnienia zależy potraktowanie danej dostawy jako dostawy wewnątrzwspólnotowej opodatkowanej stawką podatku w wysokości 0%, dotyczy udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia. Koncentruje się on zatem na faktycznych, a nie prawnych aspektach transakcji. Powyższy warunek został określony wprost w cyt. wyżej art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym ważne jest to, aby przedmiotowe dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został wywieziony z terytorium kraju oraz został faktycznie dostarczony do innego państwa członkowskiego.

W art. 42 ust. 11 ustawy jak już wcześniej wskazano przewidziano dowody uzupełniające. Z przepisu tego wynika, że jeśli dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski, dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa.

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%, uzależnione jest w znacznej mierze od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru z terytorium kraju i dostarczenia go do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż Polska. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy, rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy stwierdzić należy, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Należy jednak podkreślić, iż dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0%, podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Spółka planuje w przyszłości zmodyfikować zasady dokumentowania transakcji wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów w związku z utrudnieniami (lub niemożliwością) pozyskiwania dokumentów przewozowych (problemy wynikają z działań kontrahentów lub firm transportowych). W celu udokumentowania dokonywanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i rozliczenia ich przy zastosowaniu stawki 0% VAT, planuje ona wykorzystywać następujące dokumenty:

* fakturę VAT, która zawiera m.in. nr dokumentu WZ;

* specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (w postaci dokumentu WZ).

Oprócz przedstawionych powyżej elementów dokumentacji wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, dla udokumentowania odbioru towarów Zainteresowany będzie dysponował poniższymi dokumentami, przekazanymi mu w formie skanu lub faksu.

Wariant II

Odbiór towarów potwierdzany będzie na podstawie oryginału oświadczenia przygotowanego przez kontrahenta zbiorczo dla dostaw zrealizowanych przez Wnioskodawcę na rzecz danego kontrahenta w danym okresie rozliczeniowym (np. zestawienia miesięczne). Zbiorcze potwierdzenie wystawiane na koniec każdego okresu rozliczeniowego zawierałoby dane dotyczące poszczególnych transakcji WDT zrealizowanych w danym okresie, w szczególności:

* miejsce i datę sporządzenia potwierdzenia,

* dane Zainteresowanego, jako podmiotu wysyłającego towary,

* dane kontrahenta, jako nabywcy towarów,

* miejsce i datę odbioru towarów,

* numery poszczególnych faktur, dokumentujących daną wysyłkę, wraz z datami ich wystawienia,

* numery dokumentów WZ,

* podpis lub pieczątkę kontrahenta.

Wariant III

WDT potwierdzana będzie na podstawie oryginałów podpisanych lub podstemplowanych oświadczeń kontrahenta sporządzanych odrębnie dla każdej dostawy, które zawierać będą:

* miejsce i datę sporządzenia potwierdzenia,

* dane Wnioskodawcy, jako podmiotu wysyłającego towary,

* dane kontrahenta, jako nabywcy towarów,

* miejsce i datę odbioru towarów,

* numery poszczególnych faktur, dokumentujących daną wysyłkę, wraz z datami ich wystawienia,

* numery dokumentów WZ,

* podpis lub pieczątkę kontrahenta.

Wariant VI

Dokumentem potwierdzającym wywóz i dostarczenie towarów będzie oryginał zbiorczego potwierdzenia dostawy towarów wystawiany przez spedytora lub przewoźnika. Potwierdzenie to będzie sporządzane zbiorczo dla wszystkich dostaw WDT realizowanych na rzecz danego kontrahenta w danym okresie i będzie zawierało w szczególności następujące dane:

* miejsce i datę sporządzenia potwierdzenia,

* dane przewoźnika,

* dane Zainteresowanego, jako podmiotu wysyłającego towary,

* dane odbiorcy towarów,

* miejsce i datę otrzymania towaru przez odbiorcę,

* numery przewozowe poszczególnych przesyłek,

* numery dokumentów WZ,

* numery poszczególnych faktur wraz z datami ich wystawienia,

* podpis i/lub pieczątkę przewoźnika.

Wariant VII

WDT potwierdzana będzie oryginałem podpisanego i/lub podstemplowanego oświadczenia spedytora lub przewoźnika, sporządzanego odrębnie dla każdej zrealizowanej dostawy WDT i zawierającego dane:

* miejsce i datę sporządzenia potwierdzenia,

* dane przewoźnika,

* dane Wnioskodawcy, jako podmiotu wysyłającego towary,

* dane odbiorcy towarów,

* miejsce i datę otrzymania towaru przez odbiorcę,

* numery przewozowe poszczególnych przesyłek,

* numery dokumentów WZ,

* numery poszczególnych faktur wraz z datami ich wystawienia,

* podpis i/lub pieczątkę przewoźnika.

Ponadto Zainteresowany poinformował, iż będzie w posiadaniu dokumentów potwierdzających wywóz towarów z terytorium kraju do innego państwa Unii Europejskiej.

Zauważyć należy, że powołane powyżej przepisy nie stanowią o formie dokumentów. Zasadniczo dopuszczalna będzie każda forma dokumentu, byle uprawdopodobniała ona wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenia na terytorium innego państwa członkowskiego. W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przesyłanemu np.: w formie elektronicznej, skanem czy faxem.

Przenosząc powyżej opisane zdarzenie przyszłe na grunt przepisów ustawy o podatku od towarów i usług dotyczących uprawnienia do zastosowania preferencyjnej stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, należy uznać posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty wskazane w opisie sprawy za dokumenty, które wystarczająco uprawdopodobnią przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego.

Otrzymywane przez Spółkę oświadczenia/potwierdzenia odbioru towarów (zbiorcze lub pojedyncze) przekazane jej w formie skanu lub faksu, z których będzie wynikało, iż towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, dla celów dowodowych należy traktować jako wiarygodne dowody. Ustawodawca dopuszcza bowiem taką formę dokumentów jako dowodów potwierdzających fakt odbioru towaru przez nabywcę.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że posiadanie faktury VAT, specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku oraz skanu lub faksu oświadczeń/potwierdzeń wymienionych Wariancie II, III, VI lub VII będzie upoważniać Zainteresowanego do zastosowania stawki podatku VAT 0% w stosunku do tak udokumentowanych transakcji wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Należy zauważyć, że powołane przez Spółkę wyroki sądów administracyjnych oraz interpretacje indywidualne są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów przy dokumentacji w postaci skanu lub faksu (w przypadkach określonych we wniosku jako Warianty II, III, VI lub VII). Natomiast zdarzenie przyszłe w pozostałych zakresach zostało rozstrzygnięte w odrębnych interpretacjach indywidualnych z dnia 25 kwietnia 2012 r. nr ILPP4/443-19/12-4/EWW, nr ILPP4/443-19/12 5/EWW, nr ILPP4/443-19/12-6/EWW, nr ILPP4/443-19/12-7/EWW, nr ILPP4/443-19/12 8/EWW, nr ILPP4/443-19/12-9/EWW, nr ILPP4/443-19/12-11/EWW oraz postanowieniu o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia nr ILPP4/443-19/12 12/EWW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.