ILPP4/443-172/13-2/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2013 r. (data wpływu 15 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłow - w zakresie wystawienia faktury korygującej, prawa do odliczenia i zwrotu podatku naliczonego,

* nieprawidłowe - w zakresie wykazywania faktur korygujących w deklaracjach VAT oraz informacjach podsumowujących.

W dniu 15 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia faktury korygującej, prawa do odliczenia i zwrotu podatku naliczonego oraz wykazywania faktur korygujących w deklaracjach VAT oraz informacjach podsumowujących.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od października 2012 r. do marca 2013 r. włącznie, Wnioskodawczyni wystawiła faktury tytułem "pośrednictwa w sprzedaży instrumentów finansowych będących w ofercie spółki" dla holdingu finansowego z siedzibą w Republice Cypryjskiej. Spółka ta w ww. okresie była podatnikiem podatku od wartości dodanej, a na fakturach sprzedaży wystawionych przez Zainteresowaną podawany był unijny numer NIP tej spółki, pod którym była ona zidentyfikowana dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Republiki Cypryjskiej.

Świadczone na jej rzecz przez Wnioskodawczynię usługi nie podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju, lecz w Republice Cypryjskiej. Podstawą świadczenia tych usług była umowa zawarta pomiędzy Zainteresowaną, a ww. spółką, której przedmiotem były "usługi pośrednictwa w sprzedaży instrumentów finansowych będących w ofercie spółki". Usługi te w rzeczywistości podlegały na poszukiwaniu w Polsce podmiotów zainteresowanych pozyskaniem kapitału, sprzedażą lub nabyciem akcji, obligacji lub udziałów, przygotowaniem materiałów związanych z działaniami marketingowymi w tym zakresie, analizowaniu możliwości realizacji planów potencjalnych klientów w tym zakresie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawczyni, mimo błędnego określenia przedmiotu sprzedaży w treści wystawionych przez nią faktur, jako usługi pośrednictwa w sprzedaży instrumentów finansowych, ma ona prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur zakupu dokumentujących zakup towarów i usług związanych z ich świadczeniem. Przedmiot umowy zawartej z cypryjską spółką jest błędnie sformułowany i mylący, gdyż Zainteresowana nie jest pośrednikiem finansowym. Świadczenie usług polegających na wyszukiwaniu w Polsce klientów zainteresowanych ofertą cypryjskiej spółki, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, dlatego Wnioskodawczyni uważa, że ma prawo do zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym.

Zainteresowana jest zdania, że faktury korygujące oraz faktury sprzedaży prawidłowo określające świadczone przez nią usługi powinna ona wykazać w deklaracji za okres, w którym zostały wystawione, mimo że posiadać będzie wyłącznie pocztowe potwierdzenie nadania wysłanych dokumentów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe - w zakresie wystawienia faktury korygującej, prawa do odliczenia i zwrotu podatku naliczonego oraz za nieprawidłowe - w zakresie wykazywania faktur korygujących w deklaracjach VAT oraz informacjach podsumowujących.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Artykuł 106 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 powołanego wyżej artykułu stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

Od października 2012 r. do marca 2013 r. włącznie, Wnioskodawczyni wystawiła faktury tytułem "pośrednictwa w sprzedaży instrumentów finansowych będących w ofercie spółki" dla holdingu finansowego z siedzibą w Republice Cypryjskiej. Podstawą świadczenia tych usług była umowa zawarta pomiędzy Zainteresowaną, a ww. spółką, której przedmiotem były "usługi pośrednictwa w sprzedaży instrumentów finansowych będących w ofercie spółki". Usługi te w rzeczywistości polegały na poszukiwaniu w Polsce podmiotów zainteresowanych pozyskaniem kapitału, sprzedażą lub nabyciem akcji, obligacji lub udziałów, przygotowaniem materiałów związanych z działaniami marketingowymi w tym zakresie, analizowaniu możliwości realizacji planów potencjalnych klientów w tym zakresie.

Wątpliwości Zainteresowanej dotyczą obowiązku skorygowania wystawionych przez nią od października 2012 r. do marca 2013 r. faktur sprzedaży w związku z błędnie wskazaną nazwą wykonywanych usług, prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych ze świadczeniem przez nią tych usług, prawa do zwrotu nadwyżki podatku oraz wykazywania faktur korygujących w deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej.

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia "nazwa towaru/usługi" oraz nie określają źródła stosowania tych nazw, zatem przez nazwę towaru lub usługi należy rozumieć, zgodnie ze "Słownikiem Języka Polskiego" (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005) nazwę jednostkową, tj. nazwę mającą tylko jeden desygnat. Oznacza to, że stosowana na fakturze nazwa winna być przypisana sprzedawanemu towarowi lub świadczonej usłudze i jednoznacznie ją identyfikować. Nazwa towaru lub usługi na fakturze powinna być tak skonstruowana, aby można było na jej podstawie dokładnie określić indywidualnie zakupiony towar lub usługę.

Jednocześnie nazwa towaru lub usługi na fakturze musi być tak skonstruowana, aby można było na tej podstawie w połączeniu z ceną dokładnie określić jaki został zakupiony towar czy usługa. Dopiero powyższe skutecznie zagwarantuje możliwość kontroli czynności dotyczących prawidłowego ewidencjonowania transakcji i wystawienia dowodu potwierdzającego jej wykonanie.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż sprzedawca jest zobowiązany opisać na fakturze każdą usługę tak, by użyta nazwa była, co do istoty, zgodna z będącą przedmiotem obrotu usługą oraz, aby powiązanie tej nazwy z ceną pozwoliło na indywidualne określenie sprzedawanej usługi.

Wskazać należy, iż przepisy dotyczące wystawiania faktur oraz faktur korygujących uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r. oraz § 5 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., faktura powinna zawierać nazwę (rodzaj) towaru lub usługi.

Zgodnie z § 13 ust. 8 rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA".

Stosownie do § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Zaznaczyć należy, iż faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Należy zauważyć, iż regulacje zawarte w rozporządzeniu, przewidują możliwość wystawienia faktury korygującej, wskazując jednocześnie minimalny zakres danych jakie taka faktura powinna zawierać.

W przypadku wystawienia faktur dokumentujących świadczone przez Wnioskodawczynię usługi, jedną z pozycji wskazanych w § 5, które powinny zawierać faktury sprzedaży jest "nazwa (rodzaj) towaru i usługi". Tym samym, w przypadku błędnego czy omyłkowego wskazania nazwy usługi, ta pozycja faktury podlega korekcie, na podstawie § 14 ust. 1 rozporządzenia.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że faktura sprzedaży winna dokumentować faktycznie zaistniałe zdarzenie gospodarcze. Natomiast fakturę korygującą wystawia się w celu doprowadzenia pierwotnej faktury sprzedaży do stanu odpowiadającego rzeczywistości, gdy zawiera ona niewłaściwe dane.

Zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni wystawiając faktury dokumentujące świadczenie przez nią usług wyszukiwania klientów zainteresowanych ofertą spółki z Republiki Cypryjskiej wskazała niewłaściwą ich nazwę (czyli pośrednictwo w sprzedaży instrumentów finansowych będących w ofercie spółki), winna ona skorygować te faktury sprzedaży poprzez wystawienie faktur korygujących zawierających prawidłową nazwę wykonywanych przez Zainteresowaną usług.

Wnioskodawczyni poinformowała, iż świadczyła swoje usługi na rzecz holdingu finansowego z siedzibą w Republice Cypryjskiej. Spółka ta w ww. okresie była podatnikiem podatku od wartości dodanej, a na fakturach sprzedaży wystawionych przez Zainteresowaną podawany był jej unijny numer NIP, pod którym była ona zidentyfikowana dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Republiki Cypryjskiej.

Słusznie zatem Zainteresowana wskazała, że świadczone przez nią usługi nie podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju, lecz w Republice Cypryjskiej. Na fakt ten nie miała natomiast wpływu nazwa wskazana przez nią na wystawionych fakturach.

Z analizy sprawy wynika, iż w związku ze świadczeniem usług wyszukiwania klientów zainteresowanych ofertą spółki, Wnioskodawczyni dokonała zakupu towarów i usług.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W tym miejscu należy podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Wskazać należy także, iż ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

W tym miejscu przytoczyć należy treść przepisu art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionej przez Zainteresowaną sytuacji stwierdzić należy, że świadczone przez nią usługi nie podlegały opodatkowaniu na terytorium kraju, gdyż miejscem ich świadczenia była Republika Cypryjska. Jednakże gdyby przedmiotowe usługi Wnioskodawczyni wykonywała na terytorium kraju, podlegałyby one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co oznacza, iż powołany przepis art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy miał zastosowanie w przedmiotowej sprawie.

Mając zatem na uwadze powyższe należy stwierdzić, że pomimo wykazania na fakturach sprzedaży innej nazwy usług, niż te które Zainteresowana wykonywała w rzeczywistości na rzecz swojego kontrahenta, przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych ze świadczeniem wykonywanych przez nią usług, w obowiązującym ją okresie rozliczeniowym. Odnosząc powyższe ustalenia do pytań Wnioskodawczyni stwierdzić należy, że skorygowanie faktur pierwotnych poprzez wystawienie faktur korygujących z prawidłową treścią (nazwą usług), nie ma wpływu na dokonane już przez nią odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług w obowiązujących ją okresach rozliczeniowych.

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Na umotywowany wniosek, podatnikom dokonującym dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju i niedokonującym sprzedaży opodatkowanej, przysługuje zwrot kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, w terminie określonym w ust. 2 zdanie pierwsze. Przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a i ust. 4a-4f stosuje się odpowiednio (art. 87 ust. 5 ustawy).

Zobowiązanie podatkowe, kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 - w myśl art. 99 ust. 12 ustawy - przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej określi je w innej wysokości.

W związku z powyższym, w celu zrealizowania nabytego prawa do zwrotu podatku z tytułu zakupów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą koniecznym było złożenie przez Zainteresowaną deklaracji VAT-7 dla potrzeb podatku od towarów i usług.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że jeżeli w danym okresie rozliczeniowym Zainteresowanej na podstawie przepisów art. 87 ustawy przysługiwało prawo do zwrotu podatku, wystawienie faktur korygujących nazwę wykonanych usług, nie zmienia tego prawa.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Artykuł 29 ust. 4 ustawy wskazuje, że podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Natomiast w świetle art. 29 ust. 4a ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Z powołanego powyżej przepisu wynika, iż otrzymanie od nabywcy usług potwierdzenia otrzymania korekty faktury ma istotny wpływ na rozliczenia dokonane w deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej za dany okres rozliczeniowy, w przypadku gdy zmniejszeniu ulega podstawa opodatkowania w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze pierwotnej.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 4b pkt 2 ustawy, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się w dostawie towarów i świadczeniu usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek posiadania potwierdzenia odbioru faktur korygujących przez jej kontrahenta.

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133 (art. 99 ust. 1 ustawy).

W myśl art. 100 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca - zwane dalej "informacjami podsumowującymi".

W tym miejscu podkreślić należy, że elementy faktury korygowane przez Zainteresowaną (nazwa usług) nie mają wpływu na dane wykazane w deklaracjach podatkowych oraz informacjach podsumowujących złożonych za dany okres rozliczeniowy.

W przedmiotowej sprawie zarówno wystawione przez Wnioskodawczynię faktury korygujące nazwę świadczonych przez nią usług, jak i brak otrzymania przez nią potwierdzenia tych faktur korygujących od nabywcy usług (kontrahenta cypryjskiego) nie wpływa zarówno na dokonane już przez Zainteresowaną rozliczenia w złożonych deklaracjach VAT oraz informacjach podsumowujących, jak i bieżące rozliczenia podatku. Nazwa usługi nie jest bowiem informacją, którą wykazuje się w deklaracjach rozliczeniowych i informacjach podsumowujących.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem, pytanie Zainteresowanej: "W deklaracji VAT, za który okres należałoby wykazać faktury VAT sprzedaży wystawione w II kwartale 2013 r. tyt. »wyszukiwania klientów zainteresowanych ofertą spółki«, a dotyczące usług świadczonych od października 2012 r. do marca 2013 r. włącznie..." - stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.